Bu işler biraz da alışkanlık meselesi
Yıllarca temizlik yapmaya yardımcım yoktu
Boş evi taşınmadan temizleyip bir iki kere bir de ben hamile iken Dip köşe
Sonra bakıcımız oldu evde yabancı birinin iş yapmasına alıştık vs
Şimdi haftada yarım gün gelip evi Gül gibi temizleyen yardımcım var bir iki az giyerim ama yorulmam diyorum
Yıllarca temizlik yapmaya yardımcım yoktu
Boş evi taşınmadan temizleyip bir iki kere bir de ben hamile iken Dip köşe
Sonra bakıcımız oldu evde yabancı birinin iş yapmasına alıştık vs
Şimdi haftada yarım gün gelip evi Gül gibi temizleyen yardımcım var bir iki az giyerim ama yorulmam diyorum
evlendigimizde bizim de evimiz falan yoktu. Şimdi şükür evimizi aldık, lükse yakın bi ev. Araba aldik ama kaza yapınca sattık. Devre mülk bi daire aldı. Bi de arsa aldı orta halli bişey. Ama bu tek onun pintiligi sayesinde olmuyo. Hatta bazen itiraf da eder, başkası olsa senin yerinde ta nişanlıyken sömürmeye başlardı sen olgun davraniyosun diye ( nişanlıyken daha rahattı durumu, hiç bi şeye para harcamamis, dışarıda simit dışında yediği tek şey tavuk dönerdi. Hayatımda sinemaya ilk seninle gittim ilk defa pizza hamburger tarzı şeyleri ilk senle yedim derdi). Bende çok yardımcı oldum ama kızarak hep. Diyorum ki her seferinde yahu daha yaşımiz 25 olmadi. Millet emekli olduktan sonra aliyo evini. Bırak bizde hayatımızı yaşayalım merak etme ac, açıkta kalmayiz diyorum. Dinliyo ama bi kulağıyla. 
Sen de dogumuna bi ay kalmış sakın ağır iş yapma. Annenler gelip yardimci olsun. Eşin zaten kusura bakma ama benim pisligimi temizliyorlar diye minnet duymali. Haddim değil belki ama senelerdir böyleymis adam. Keşke ikinci çocuğu bu adama layık görmeseydin
şu an paşa paşa topluyor milleti. Ama böyle olmasa güzel güzel anlaşmak varken mecbur birakmakla ugrasmasak keşke
