Görüyorumki Sena gelmiş sizlere malum haberi vermiş sağolsun...
Evet malesef benim biricik melek annem bugün 9. günü hala yoğun bakımda, hala bilinci kapalı ve hala durumu çok kritik. DOktorlarrr hiiçç ama hiç ümüt vermiyor. 2. kalp krizi durumu iyice kötüleştirdi. Bir günümüz diğerine uymuyor, çarşamba günü böbrekler iflasa başalamıştı ve kabus kat be kat artarak üzerimize çöktü derken, dün akciğerlerdeki biriken su temizlenmiş, böbrek ve kareciğer ilaç tedavisine yanıt vermeye başlamış, tansiyon 7-2 den 10-5 e çıktı diye neredeyse zil takıp oynayacaktık, bi yandan da ilk krizdeki masaj neticesinde kaburgalarınında kırılmış olduğunu dün öğrendik ama olsuunn hiç önemli değildi o kaburga neymiş biz köürleşen kalbi düzeltelimde derdindeyiz. Yani düşünün bi kaza olsa düşsen etsen kaburgaların kırılsa nasıl önemser korkarsınnn, ama şimdi bizim sadece yüzde 20 kapasiteyle çalışmaya çalışan bir kalp sorunumuz ardındanda oksijensiz kalan beyinden acaba ne derece araz kaldı soru işaretlerimiz varken kaburga kırığı sivilce sokması gibi algılanıyor.
Ayyy çok detay veriyorum size di mi can sıkmaya birebirim şu sıralar. Ama diyorlarkii bunlar hayatın gerçeklerii, doktorlar bize her görüşmede ama hepsinde hazırlıklı olun diyorlar, mümkünmüş gibi. Hele o ikinci krizin haberini aldığımızda ben tamam dedim bunlar hastaneye giderken başımıza bi şey gelmesin diye kara haberi vermiyor gidince göreceğiz dedim, o yolda beynimden ruhumdan geçenleri anlatmam imkansız, zaten tüm duygular gibi acıda tarifsiz. Şu kadarını biliyorumki ne oluırsa olsun ne noktaya gelinsede gelinsin, kalbin yüzde sekseni kömür olmuş kömürleşmiş bişey düzelirmi deselerdeeee ben hiç bi şeye hazır değilimmmmmmmmmmm.
Malumunuz anneannesinin şevkatli kollarında güvenle büyütülmeyi bekleyen iki aylık bir kuzum var, o yüzden biz çok kalamadık İzmirde ve döndük ama ben ruh gibiyim, yerde miyim gökte miyim belli değil. Yemek yiyyorum yenmiyor, uyumaya çalışıyorum 5-10 dk sonra nefes nefese fırlıyorum yataktan. Sanırım gün içerisinde toplam uyuma sürem 2 en fazla 4 saattir. Ama kuzum bana çok güç veriyor bu yorgun bedenim ve ruhum onun sayesinde hala zımba gibi, herkes sütüne dikkat diyor, bende nasıl edeyim, beynimimi deleyim düşünmemek için diyorum, şimdilik allaha şükür yok bir azalma, şu süt arttırıcıları günde bir içerken ikiye üçe çıkardım, kuzucumda bol bol gülümseyerek bana öyle güzel destek oluyorkiii Allahıma hep şükrediyorum iyiki var ve benimle diye.
Bu arada hayırlı olsun Tubacımm oğluşuna kavuşmuşsunn maşallahhhh, Allah hepinize sağlık ve huzur versin, bak sarılığınıda atlatmışsınız. Ben kuzucuğumla 4 gün ayrı kaldım sebebini bulamadıkları kusma yüzünden, çekilecek çilelerimin sınanacak ruhumunn sonu olur inşallah diyorum başka bi şey demiyorummmmm...
Umarımm çok daha güzel haberler alırımda sık sık buraya gelirimmm. Benim tek yapabildiğim elimden tek gelen şey dua okumakk. Sizden de sadece iki isteğim varr: öncelikleee biliyorum uygulamada zor bişey hayatın tadı tuzu dargınlık kızgınlık öfke ama yinede ne olur anacıklarınızı üzmeyinn kırmayın, onlara bugün sıkıcaa sarılın sizi gerçekten duyarken, ki bana doktorlar duymuyor desede bence beni hep duydu, onu sevdiğinizi fısıldayınnn sonrada bize dua edinn... :Saruboceq: :Saruboceq: :Saruboceq:
( uzun zamandır giremedim foruma güzel haber yanı sıra bu haber çok morelimi bozdu tez zamanda sağlıpına kavuşması içind ua ediyorum Rabbim mübarek günlerin hürmetine yardıme tsin annesine ve ailesine )
