- 13 Kasım 2022
- 1.307
- 598
-
- Konu Sahibi Black Wine
- #81
Merhaba
Merhaba sizi çok ama çok iyi anlıyorum. Benimde iyi olmasına rağmen eşimi günde 50 defa arayan bir kaynanam var
MerhabaHanımlar merhaba,
Bugün iç dökmeye geldim. Her zamanki gibi uzuuuuuun konularimdan biri bu.
Yaklaşık 2 buçuk aydır birlikte olduğum bir sevgilim var. İlişkimizin başından beri ciddi düşünüyoruz ve birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Sevgilimden bahsetmem gerekirse kendisi anlayışlı, sevgi dolu, kendi ihtiyaçlarının önüne hep başkalarını koyan (ki bu durumu taktir etsem de keşke biraz da kendini düşünse diye düşünüyorum) fedakar bi insandır. Kısacası benim standartlarıma göre tam evinin erkeği olacak bir adam.
Sevgilim, okulunu da uzattığı için okuduğu şehirde 8 yıl yaşamış, bulunduğumuz şehre yeni dönmüş sayılır. Dolayısıyla şuan kendini gecindirebilecek kadar maaş aldığı bir işi yok ve ailesiyle yaşıyor, bense onlara çok yakın bir muhitte yalnız yaşıyorum. Sevgilimin ilk hedefi işini kurup kendi mesleğini yapmak ki şuan bunun için çabalıyor, hırslı ve çalışkan bir adam olduğu için yapacağına da inanıyorum. Üstelik mükemmel bi motivasyonu var, o da annesi. Sevgilim böyle söylediğini bilse eminim çok üzülür ama kendisi de bunun doğru olduğunu biliyor, kadın gerçekten çekilmez bir kadın. Şuan için bana yaptığı bişey yok zaten kendisini bir kere gördüm, ama sevgilimin yaşadıklarına bakarak ileride yaşayacaklarımı tahmin edebiliyorum.
Kadın, 28 yaşında yetişkin bir oğlu olduğunu kabullenemiyor bi türlü. Sürekli bi müdahale içerisinde. İstiyo ki sevgilim haftada max 1-2 dışarı çıksın, onda da çok geçe kalmasın, evinde oturup onunla birlikte tv izlesin. Her güzel anımızın içinde, ilişkimizin ortasında bi kaynana figürü var ve sürekli tadımızı kaçırıyor. Mesela sevgilim geceyi bende geçirmek istediğini zaman kiyametleri koparıyor, bütün gece arıyor, sevgilim defalarca konuşmasına, beni bi sal artık rahat bırak demesine rağmen hiçbisey olmamış gibi aynı kavgaları tekrar tekrar tekrar yapıyor ve asla kabullenmiyor. Tamam farkındayım Türkiye'de yaşıyoruz bunu kolay kolay kabul edebilecek anne yoktur zaten, ama Allah aşkına ben bi kız çocuğu olarak kendi annemden bu kadar baskı görmedim. Bunu bi kenara bırakalım, biz sevgilimle yakın oturduğumuz için hergun görüşüp az da olsa vakit geçiriyoruz ve bu bile sorun oluyor. "Kendini bu kadar kaptirmasinmis, önce işini oturtsunmuş, evlenince karısıyla ne isterse yaparmış". Hani işini gücünü oturmadan hayatına birini almasın istiyo ama ben adım gibi biliyorum ki ben olmasam, sevgilim isini kursa, bu sefer onu kendi beğendiği bi kızla hemen evlensin diye darlayacak. Çünkü kendisi 50 yıl öncesinden kalma bi kafa yapısına sahip ve kat'a kendi soylediginden baskasi doğru değil ve yapilamaz. Sevgilim önce eve uğrayıp yemek yemeden yanıma ya da gezmeye bile gidemiyor kolay kolay çünkü akşam 7 gibi arayıp "yarım saate yemekler pisiyo, seni yemeğe bekliyorum" diyor. Gitmezse trip atiyo, arayıp rahatsız ediyo.
Sevgilimin buna olan tavrına gelirsek, kendisi bu durumdan oldukça rahatsız, sürekli annesiyle bi çatışma içinde ve artık stresten gözü sürekli seyirmeye, karnı ağrımaya, dönem dönem tansiyonu anormal şekilde çıkıp inmeye başladı. Bu süreçte olabildiğince ona destek olmaya çalışıyorum. Olabildiğince annesiyle ilgili yorum yapmıyorum ki bu zaten bana düşmez, ama o bu durumun beni ondan soğutacağından o kadar korkuyo ki ağzımdan ufacık bişey çıksa "söyle içindekileri, içine atma, içine atarsan soğursun" diye beni yorum yapmaya zorluyor. Geçenlerde"evlendigimizde de annen böyle evliliğimizin ortasında mı olacak, boyle müdahale mı edecek" diye sordum. Bu konudaki tavrı net. Şuan yaşadıklarının düzgün bi geliri, kendi düzeni olmadığı için olduğunu, evlenmeyi bırak, sabit bi gelire ulaşır ulaşmaz bu duruma izin vermeyeceğini söyledi bana. Evlilik durumunda benim annesinin bu tavrına karşı geri adım atmayacagimi biliyor, beni de zaten annesine ezdirmiyor (annesiyle bi dugunde karşılaşmıştım ve gerçekten çok minik dekoltesi olan bi elbisem vardı, kendisi buna laf etmiş sevgilim de o nerde nasıl giyinecegini bilir deyip konuyu kapatmış), dolayısıyla sevgilim dengeleri kurabilir mi gibi bir endişem yok. Bugüne kadar ona söylediğim tek bir şeyi kulak arkası etmedi sevgilim, beni hep dinler, sorunlarımı önemser, çözüm bulmaya çalışır. Ama şayet bu iş niyetlendigimiz gibi evliliğe giderse, annesiyle gireceğim mücadele beni korkutuyor. Çünkü eminim ki bu kadın susmayacak, ben boyun eğmeyeceğim ve sürekli bi kaos olacak. Bazen "sen ne güzel işi gücü olan, keyfi yerinde, kaynanaymis eltiymis böyle saçma sapan problemleri olmayan özgür bi kadındın, ne diye başına bela aldın" diyorum kendi kendime. Ama sevgilimi o kadar seviyorum ve onunla bi aile olmaya o kadar hazırım ki. O sevgiyle, ondan soguyacagim diye korkuyla gözümün içine baktığı zaman bu dusuncelerimden bile suçluluk duyuyorum. Stresten sağlığı bozuluyo, zarar görüyo diye çok üzülüyorum, annesinin onu bu kadar adam yerine koymamasina, saygı duymamasina aşırı sinirleniyorum. Dün akşam, "ne yapayım, şuan elimden bişey gelmiyor ne yapayım" dediğinde içimden bişey koptu sanki.
Bir akıl verin hanımlar, ben ne yapacağım?
Merhaba sizi çok ama çok iyi anlıyorum. Benimde iyi olmasına rağmen eşimi günde 50 defa arayan bir kaynanam varHanımlar merhaba,
Bugün iç dökmeye geldim. Her zamanki gibi uzuuuuuun konularimdan biri bu.
Yaklaşık 2 buçuk aydır birlikte olduğum bir sevgilim var. İlişkimizin başından beri ciddi düşünüyoruz ve birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Sevgilimden bahsetmem gerekirse kendisi anlayışlı, sevgi dolu, kendi ihtiyaçlarının önüne hep başkalarını koyan (ki bu durumu taktir etsem de keşke biraz da kendini düşünse diye düşünüyorum) fedakar bi insandır. Kısacası benim standartlarıma göre tam evinin erkeği olacak bir adam.
Sevgilim, okulunu da uzattığı için okuduğu şehirde 8 yıl yaşamış, bulunduğumuz şehre yeni dönmüş sayılır. Dolayısıyla şuan kendini gecindirebilecek kadar maaş aldığı bir işi yok ve ailesiyle yaşıyor, bense onlara çok yakın bir muhitte yalnız yaşıyorum. Sevgilimin ilk hedefi işini kurup kendi mesleğini yapmak ki şuan bunun için çabalıyor, hırslı ve çalışkan bir adam olduğu için yapacağına da inanıyorum. Üstelik mükemmel bi motivasyonu var, o da annesi. Sevgilim böyle söylediğini bilse eminim çok üzülür ama kendisi de bunun doğru olduğunu biliyor, kadın gerçekten çekilmez bir kadın. Şuan için bana yaptığı bişey yok zaten kendisini bir kere gördüm, ama sevgilimin yaşadıklarına bakarak ileride yaşayacaklarımı tahmin edebiliyorum.
Kadın, 28 yaşında yetişkin bir oğlu olduğunu kabullenemiyor bi türlü. Sürekli bi müdahale içerisinde. İstiyo ki sevgilim haftada max 1-2 dışarı çıksın, onda da çok geçe kalmasın, evinde oturup onunla birlikte tv izlesin. Her güzel anımızın içinde, ilişkimizin ortasında bi kaynana figürü var ve sürekli tadımızı kaçırıyor. Mesela sevgilim geceyi bende geçirmek istediğini zaman kiyametleri koparıyor, bütün gece arıyor, sevgilim defalarca konuşmasına, beni bi sal artık rahat bırak demesine rağmen hiçbisey olmamış gibi aynı kavgaları tekrar tekrar tekrar yapıyor ve asla kabullenmiyor. Tamam farkındayım Türkiye'de yaşıyoruz bunu kolay kolay kabul edebilecek anne yoktur zaten, ama Allah aşkına ben bi kız çocuğu olarak kendi annemden bu kadar baskı görmedim. Bunu bi kenara bırakalım, biz sevgilimle yakın oturduğumuz için hergun görüşüp az da olsa vakit geçiriyoruz ve bu bile sorun oluyor. "Kendini bu kadar kaptirmasinmis, önce işini oturtsunmuş, evlenince karısıyla ne isterse yaparmış". Hani işini gücünü oturmadan hayatına birini almasın istiyo ama ben adım gibi biliyorum ki ben olmasam, sevgilim isini kursa, bu sefer onu kendi beğendiği bi kızla hemen evlensin diye darlayacak. Çünkü kendisi 50 yıl öncesinden kalma bi kafa yapısına sahip ve kat'a kendi soylediginden baskasi doğru değil ve yapilamaz. Sevgilim önce eve uğrayıp yemek yemeden yanıma ya da gezmeye bile gidemiyor kolay kolay çünkü akşam 7 gibi arayıp "yarım saate yemekler pisiyo, seni yemeğe bekliyorum" diyor. Gitmezse trip atiyo, arayıp rahatsız ediyo.
Sevgilimin buna olan tavrına gelirsek, kendisi bu durumdan oldukça rahatsız, sürekli annesiyle bi çatışma içinde ve artık stresten gözü sürekli seyirmeye, karnı ağrımaya, dönem dönem tansiyonu anormal şekilde çıkıp inmeye başladı. Bu süreçte olabildiğince ona destek olmaya çalışıyorum. Olabildiğince annesiyle ilgili yorum yapmıyorum ki bu zaten bana düşmez, ama o bu durumun beni ondan soğutacağından o kadar korkuyo ki ağzımdan ufacık bişey çıksa "söyle içindekileri, içine atma, içine atarsan soğursun" diye beni yorum yapmaya zorluyor. Geçenlerde"evlendigimizde de annen böyle evliliğimizin ortasında mı olacak, boyle müdahale mı edecek" diye sordum. Bu konudaki tavrı net. Şuan yaşadıklarının düzgün bi geliri, kendi düzeni olmadığı için olduğunu, evlenmeyi bırak, sabit bi gelire ulaşır ulaşmaz bu duruma izin vermeyeceğini söyledi bana. Evlilik durumunda benim annesinin bu tavrına karşı geri adım atmayacagimi biliyor, beni de zaten annesine ezdirmiyor (annesiyle bi dugunde karşılaşmıştım ve gerçekten çok minik dekoltesi olan bi elbisem vardı, kendisi buna laf etmiş sevgilim de o nerde nasıl giyinecegini bilir deyip konuyu kapatmış), dolayısıyla sevgilim dengeleri kurabilir mi gibi bir endişem yok. Bugüne kadar ona söylediğim tek bir şeyi kulak arkası etmedi sevgilim, beni hep dinler, sorunlarımı önemser, çözüm bulmaya çalışır. Ama şayet bu iş niyetlendigimiz gibi evliliğe giderse, annesiyle gireceğim mücadele beni korkutuyor. Çünkü eminim ki bu kadın susmayacak, ben boyun eğmeyeceğim ve sürekli bi kaos olacak. Bazen "sen ne güzel işi gücü olan, keyfi yerinde, kaynanaymis eltiymis böyle saçma sapan problemleri olmayan özgür bi kadındın, ne diye başına bela aldın" diyorum kendi kendime. Ama sevgilimi o kadar seviyorum ve onunla bi aile olmaya o kadar hazırım ki. O sevgiyle, ondan soguyacagim diye korkuyla gözümün içine baktığı zaman bu dusuncelerimden bile suçluluk duyuyorum. Stresten sağlığı bozuluyo, zarar görüyo diye çok üzülüyorum, annesinin onu bu kadar adam yerine koymamasina, saygı duymamasina aşırı sinirleniyorum. Dün akşam, "ne yapayım, şuan elimden bişey gelmiyor ne yapayım" dediğinde içimden bişey koptu sanki.
Bir akıl verin hanımlar, ben ne yapacağım?
Ayrıl diyemiyorum çünkü benzer cins bir anneye sahibim. 14 yıldır evliyiz. Kafasına vura vura kontrol altına aldık. Artık her şeye maydonoz olamıyor. Ama asla küçücük bir taviz bile vermemeye çalışıyoruzHanımlar merhaba,
Bugün iç dökmeye geldim. Her zamanki gibi uzuuuuuun konularimdan biri bu.
Yaklaşık 2 buçuk aydır birlikte olduğum bir sevgilim var. İlişkimizin başından beri ciddi düşünüyoruz ve birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Sevgilimden bahsetmem gerekirse kendisi anlayışlı, sevgi dolu, kendi ihtiyaçlarının önüne hep başkalarını koyan (ki bu durumu taktir etsem de keşke biraz da kendini düşünse diye düşünüyorum) fedakar bi insandır. Kısacası benim standartlarıma göre tam evinin erkeği olacak bir adam.
Sevgilim, okulunu da uzattığı için okuduğu şehirde 8 yıl yaşamış, bulunduğumuz şehre yeni dönmüş sayılır. Dolayısıyla şuan kendini gecindirebilecek kadar maaş aldığı bir işi yok ve ailesiyle yaşıyor, bense onlara çok yakın bir muhitte yalnız yaşıyorum. Sevgilimin ilk hedefi işini kurup kendi mesleğini yapmak ki şuan bunun için çabalıyor, hırslı ve çalışkan bir adam olduğu için yapacağına da inanıyorum. Üstelik mükemmel bi motivasyonu var, o da annesi. Sevgilim böyle söylediğini bilse eminim çok üzülür ama kendisi de bunun doğru olduğunu biliyor, kadın gerçekten çekilmez bir kadın. Şuan için bana yaptığı bişey yok zaten kendisini bir kere gördüm, ama sevgilimin yaşadıklarına bakarak ileride yaşayacaklarımı tahmin edebiliyorum.
Kadın, 28 yaşında yetişkin bir oğlu olduğunu kabullenemiyor bi türlü. Sürekli bi müdahale içerisinde. İstiyo ki sevgilim haftada max 1-2 dışarı çıksın, onda da çok geçe kalmasın, evinde oturup onunla birlikte tv izlesin. Her güzel anımızın içinde, ilişkimizin ortasında bi kaynana figürü var ve sürekli tadımızı kaçırıyor. Mesela sevgilim geceyi bende geçirmek istediğini zaman kiyametleri koparıyor, bütün gece arıyor, sevgilim defalarca konuşmasına, beni bi sal artık rahat bırak demesine rağmen hiçbisey olmamış gibi aynı kavgaları tekrar tekrar tekrar yapıyor ve asla kabullenmiyor. Tamam farkındayım Türkiye'de yaşıyoruz bunu kolay kolay kabul edebilecek anne yoktur zaten, ama Allah aşkına ben bi kız çocuğu olarak kendi annemden bu kadar baskı görmedim. Bunu bi kenara bırakalım, biz sevgilimle yakın oturduğumuz için hergun görüşüp az da olsa vakit geçiriyoruz ve bu bile sorun oluyor. "Kendini bu kadar kaptirmasinmis, önce işini oturtsunmuş, evlenince karısıyla ne isterse yaparmış". Hani işini gücünü oturmadan hayatına birini almasın istiyo ama ben adım gibi biliyorum ki ben olmasam, sevgilim isini kursa, bu sefer onu kendi beğendiği bi kızla hemen evlensin diye darlayacak. Çünkü kendisi 50 yıl öncesinden kalma bi kafa yapısına sahip ve kat'a kendi soylediginden baskasi doğru değil ve yapilamaz. Sevgilim önce eve uğrayıp yemek yemeden yanıma ya da gezmeye bile gidemiyor kolay kolay çünkü akşam 7 gibi arayıp "yarım saate yemekler pisiyo, seni yemeğe bekliyorum" diyor. Gitmezse trip atiyo, arayıp rahatsız ediyo.
Sevgilimin buna olan tavrına gelirsek, kendisi bu durumdan oldukça rahatsız, sürekli annesiyle bi çatışma içinde ve artık stresten gözü sürekli seyirmeye, karnı ağrımaya, dönem dönem tansiyonu anormal şekilde çıkıp inmeye başladı. Bu süreçte olabildiğince ona destek olmaya çalışıyorum. Olabildiğince annesiyle ilgili yorum yapmıyorum ki bu zaten bana düşmez, ama o bu durumun beni ondan soğutacağından o kadar korkuyo ki ağzımdan ufacık bişey çıksa "söyle içindekileri, içine atma, içine atarsan soğursun" diye beni yorum yapmaya zorluyor. Geçenlerde"evlendigimizde de annen böyle evliliğimizin ortasında mı olacak, boyle müdahale mı edecek" diye sordum. Bu konudaki tavrı net. Şuan yaşadıklarının düzgün bi geliri, kendi düzeni olmadığı için olduğunu, evlenmeyi bırak, sabit bi gelire ulaşır ulaşmaz bu duruma izin vermeyeceğini söyledi bana. Evlilik durumunda benim annesinin bu tavrına karşı geri adım atmayacagimi biliyor, beni de zaten annesine ezdirmiyor (annesiyle bi dugunde karşılaşmıştım ve gerçekten çok minik dekoltesi olan bi elbisem vardı, kendisi buna laf etmiş sevgilim de o nerde nasıl giyinecegini bilir deyip konuyu kapatmış), dolayısıyla sevgilim dengeleri kurabilir mi gibi bir endişem yok. Bugüne kadar ona söylediğim tek bir şeyi kulak arkası etmedi sevgilim, beni hep dinler, sorunlarımı önemser, çözüm bulmaya çalışır. Ama şayet bu iş niyetlendigimiz gibi evliliğe giderse, annesiyle gireceğim mücadele beni korkutuyor. Çünkü eminim ki bu kadın susmayacak, ben boyun eğmeyeceğim ve sürekli bi kaos olacak. Bazen "sen ne güzel işi gücü olan, keyfi yerinde, kaynanaymis eltiymis böyle saçma sapan problemleri olmayan özgür bi kadındın, ne diye başına bela aldın" diyorum kendi kendime. Ama sevgilimi o kadar seviyorum ve onunla bi aile olmaya o kadar hazırım ki. O sevgiyle, ondan soguyacagim diye korkuyla gözümün içine baktığı zaman bu dusuncelerimden bile suçluluk duyuyorum. Stresten sağlığı bozuluyo, zarar görüyo diye çok üzülüyorum, annesinin onu bu kadar adam yerine koymamasina, saygı duymamasina aşırı sinirleniyorum. Dün akşam, "ne yapayım, şuan elimden bişey gelmiyor ne yapayım" dediğinde içimden bişey koptu sanki.
Bir akıl verin hanımlar, ben ne yapacağım?
Eline para gecince ailesine olan tavri degisecek adam dikkat edin sizi de baston olarak kullanmasin. Dediginiz ve umdugunuz boyle davranmasi annesine karsi ama boyle oldugunda da bir gozunuz acik uyumalisiniz.İş o noktaya geldiğinde, daha doğrusu maddi durumu duzeldiginde isyan edeceğini düşünüyorum. O şartlarda yine de karşımda pısırık bi adam görürsem aşkımdan ölsem de boyun eğmem. Aileme etmediğim eyvallahi onun ailesine etmem kendisi de bunu çok iyi biliyor. Teşekkür ederim güzel yorumlarınız için gerçekten yardimci olmaya çalıştığınızın farkındayım
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Ne yapabilirim deyip her dediğini yapmıyo işte bunu anlatamıyorum ben. Bu konu üzerine ne yapabiliriz nasıl aşabiliriz diye konuşuyoruz sürekli iletişime kapalı biri değil bu konuda. O umursamama durumunu maddi durumunu oturttugunda yapabileceğini düşünüyorum çünkü annesi o uzaktayken bile böyleymiş ama o hayatını istediği gibi yaşamaya devam etmisAyrıl diyemiyorum çünkü benzer cins bir anneye sahibim. 14 yıldır evliyiz. Kafasına vura vura kontrol altına aldık. Artık her şeye maydonoz olamıyor. Ama asla küçücük bir taviz bile vermemeye çalışıyoruz
İş sevgilinde biter. Aradığında he he deyip telefonu kapatıp kendi dünyasına dönebiliyorsa umut vardır. Sevgilin işini oturtur oturtmaz kendi evini açarsa siz evlenene kadar kadın biraz ayara gelmiş olur. Kesinlikle taviz vermemeniz gerekiyor. Yavaş yavaş yemeğe gitmemeye, canı istediği zaman çıkıp girmeye başlar ve onun çemkirmelerine umursamaz davranmayı başarırsa nisbeten düzeltmeyi de başarabilir. Ama ne yapabilirim deyip kadının dediğini yapıyorsa boşa yorulma.
Bu baskıya karşı nasıl davranmanız gerektiğine ortak karar verin ve sevgiliniz o yolda ilerlesin. Zor ebeveynlerle başa çıkma yollarıyla ilgili kitaplar var, onlara bakıp yardım da alabilirsiniz.
Mesafeyi ayarlayabileceğinden emin olmadan evlenmeyin, ki öyle de diyorsunuz zaten. Bir de evlenecek olursanız evinizi şehrin öbür ucundan tutun ki istediği zaman kapıya gelip taciz edemesinÇok teşekkür ederim yorumunuz için. Ne yapabilirim deyip her dediğini yapmıyo işte bunu anlatamıyorum ben. Bu konu üzerine ne yapabiliriz nasıl aşabiliriz diye konuşuyoruz sürekli iletişime kapalı biri değil bu konuda. O umursamama durumunu maddi durumunu oturttugunda yapabileceğini düşünüyorum çünkü annesi o uzaktayken bile böyleymiş ama o hayatını istediği gibi yaşamaya devam etmis
+ dertleşme adı altında annesinin tüm direktiflerini kız arkadaşına anlatan erkek ı-ıhh.Annesine karsi cikmasina ragmen her dedigini yapmaya devam ederse sütten kesilemez tabi. Sorun kayinvalidenizde degil, sevgilinizde.
Benim kv dünyanın en sütten kesilmemiş evladını yetiştirmeye çalışan, oğlunu eş gibi gören biri ama eşimle 1 gün bile bu konuda sorun yaşamadım. Tecrübem olmasa, hele ki ilk tecrübeme dayanarak “ACİL KAÇ MANYAK BUNLAR” derdim ama tecrübe ettim, yaşadım. Bu analar ile mücadele edebilecek güçte erkekler var. En azından benimki öyle. Anlattıklarından seninki de öyle gibi duruyorSütten kesilmemis olduğunu düşünmüyorum nolur haksızlık etmeyin kendisi herşeyin farkında. Farkında olmasa ne kadar sağlığını bozacak kadar strese girsin. Dekolte mevzusunu ben açtım aslında düğünde dik dik dekolteme baktığını farkettim. Ayrıca zaman zaman tersliyor annesini, geçen gün yanımdayken telefonda kavga etti, bu konuda onu anlıyorum sonuçta ne kadar kavga ederse etsin akşam döneceği ev orası eve döndüğünüzde her Allah'ın günü aynı kavgaları ettiğinizi düşünün, insanı yorar bi süre sonra. Kaldı ki bu süreçte ben de sevgilimin biraz daha alttan alması gerektiğini düşünüyorum çünkü her akşam huzursuz ve kavga çıkan bi eve gitsin istemiyorum. İşini kurana kadar biraz kafasını eğsin, şu süreci kazasız belasız atlatalim. Zaten hemen evlendigimiz yok nerden baksanız en az bi senesi var o süreçte net bir karara varacak kadar tanırım diye düşünüyorum
Oyle gibi mi duruyor? Bence tam tersi gucsuz pisirik ozguvensiz gibi duruyor. Annesinin sozunden cikamiyor daha iki aylik sevgilisini aile problemlerine katiyor vs.Benim kv dünyanın en sütten kesilmemiş evladını yetiştirmeye çalışan, oğlunu eş gibi gören biri ama eşimle 1 gün bile bu konuda sorun yaşamadım. Tecrübem olmasa, hele ki ilk tecrübeme dayanarak “ACİL KAÇ MANYAK BUNLAR” derdim ama tecrübe ettim, yaşadım. Bu analar ile mücadele edebilecek güçte erkekler var. En azından benimki öyle. Anlattıklarından seninki de öyle gibi duruyor
Hay canını yiyeyim değil işte bunu ben de görüyorum, görmesem kafayı mı yedim o kadar yasadiklarimdan sonra ne işim var. Kaldı ki seninki de evlenmeden önce annesine sesini çıkarmayan, kazandığını olduğu gibi eline sayan biri değil miydiBenim kv dünyanın en sütten kesilmemiş evladını yetiştirmeye çalışan, oğlunu eş gibi gören biri ama eşimle 1 gün bile bu konuda sorun yaşamadım. Tecrübem olmasa, hele ki ilk tecrübeme dayanarak “ACİL KAÇ MANYAK BUNLAR” derdim ama tecrübe ettim, yaşadım. Bu analar ile mücadele edebilecek güçte erkekler var. En azından benimki öyle. Anlattıklarından seninki de öyle gibi duruyor
Peki sevgilinizin tavrı nasıldı bütün bunlar olurken?Kaç kaç kaç. Aynısını yaşadım aynı tarz bir kadın. Kıyafetimi ona gösterdi böyle mi giydiriyorsun diye. Oda kendi işini kuracaktı. Kadın bizimde görüşmemizden rahatsızdı yanıma göndermiyordu. Neler duydum neler dön yol yakınken.
Annesinin sözünden çıkmadığı bir nokta görmedim, adam şu an o evde yaşamaya mecbur ve dolayısıyla evin kurallarına uymaya çalışıyor olabilir. Benim eşim hep annesiyle mücadele halindeydi, sonunda kazandı o mücadeleyi. Umarım konu sahibi için de aynı süreç geçerli olurOyle gibi mi duruyor? Bence tam tersi gucsuz pisirik ozguvensiz gibi duruyor. Annesinin sozunden cikamiyor daha iki aylik sevgilisini aile problemlerine katiyor vs.