Ben ailelerin destek olmasından yanayım açıkçası. Evlendikten sonrası için bi şey demiyorum ikinizde memursunuz geçinirsiniz. Ama başlarda '' onu yapmam, bunu yapmam, şunu almam '' demesi hiç hoş değil. En başta böyle ters ters konuşması sinir bozucu. Babanız orta yolu bulmaya çalışmış. Hepimizin aileler hep destek olmaya çalışırken evlenirken hatta kız tarafının alacağı şeylerle erkek tarafının az çok bellidir. Bu noktada evlenmeden yapılan destekle evlendikten sonra yapılacak destek farklı. Ayrıca yazın gideriz derken yukarıda ki üyenin dediği gibi hizmetçi olarak götürecek sizi belli ki. Babasını da az çok gözümde canlandırabiliyorum. Eş ve ailesi çok önemli. Önemli olmamalı lakin erkek ana kuzusu olduğundan ve göbek bağını ailesinden koparamadığı için önemli bir hal alıyor. Başlamadan bitirin bence
Ay bende evlendim kız tarafını benim babam yaptı erkek tarafını eşim birikmiş parasıyla yaptı kalanları da ortak aldık. Madem babasının gönlü yok eşiniz alacak tabiki neden aileleri mecbur bırakıyorsunuz. Durumundan size ne ? Sizin için mi çalışıyor para biriktiriyor insanlar
Eğer ailenin durumu var ise çocukları evlenirken destek olunmasından yanayım, tabii yapmak istemeyeni zorlayamayız ama hali vakti yerinde iken destek vermeyene de içten bir saygı duymam. Benim eşimin ailesi de kendi ailem de biz evlenirken kendi yaglarinda kavrulan insanlardı, herşeyi ikimiz yaptık borç harç, şimdi şükür herseyimiz var, kayinpederim daha sonra bize bir ev verdi (arsaları müteahhite gitti vs) bir kısım mal varlığımızı da biz çalışarak elde ettik. Babamın da elinde çok olsa dünyayı önümüze serer. Biz de eşimle ömrümüz yettikce evladımız için elimizden gelen herşeyi yapmak isteriz. Anne baba olmak bunu gerektirir tabii eğer imkan var ise. Dolayısıyla erkek tarafının yaptığını bencillik olarak görüyorum, en azından elinden geldiğince destek vermeli ama bu içten gelmeli, zoraki olmaz, istemiyorsa zorlanmamali, eğer nişanlınizla olan ilişkinizden eminseniz aşmaya çalışmanız doğru olur. Her iki baba da yapmak istediği kadarını yapar, bu onların kalbine kalmış, geri kalanını sizle yaparsınız
Kısaca anlatmaya çalışacağım lütfen fikir verin . 7 aylık nişanlıyım ve geçen hafta nişanlım ve ailesi bize geldi düğün tarihini konuşmak için . Babam da dedi ki onu konuşuruz da önce eşyaları basım yapalım alınması gerek dedi .Kayınbabam ne eşyası ikisi çalışıp öder ben eşya falan almam dedi . Nişanlım da ben de memuruz çalışıyoruz . Babam tabi aşırı sinirlendi nasıl onlar alır herkes görevini yapsın üzerime düşeni ben alırım dedi . Babası sürekli tayini bahane ediyor tayini çıkınca alınır yardım ederim şimdi almam boş yere diyor . Babam dedi o zaman 70 gram daha altın al eşyalarını çocuklar alsın gerisini tamamlasın babası asla almam diyor benim babamın da zoruna gitti bu nişan bitti dedi resmen çocukların geleceği için ben laf anlatıyorum dedi bi daha da konusu geçmesin dedi kayınbabam hiç orta yolu bulmaya çalışmadan kalktı gitti onun da umrunda değil benim zoruma gitti bu umursamaz tavırları .Nişamlım da hala diyor evlenince tazın gideriz ili ay kalırız tatil yaparız ben yüzünü bile görmek istemiyorum adamın .Nişanlıma da dedim babanın iyi niyetli olduğunu düşünmüyorum dedim .Heves falan hiç bir şey kakmadı ben de .Nişanlımla da konuşmuyoruz
Eğer ailelerin durumu var ise çocukları evlenirken destek olunmasından yanayım, tabii yapmak istemeyeni zorlayamayız ama hali vakti yerinde iken destek vermeyene de içten bir saygı duymam. Benim eşimin ailesi de kendi ailem de biz evlenirken kendi yaglarinda kavrulan insanlardı, herşeyi ikimiz yaptık borç harç, şimdi şükür herseyimiz var, kayinpederim daha sonra bize bir ev verdi (arsaları müteahhite gitti vs) bir kısım mal varlığımızı da biz çalışarak elde ettik. Babamın da elinde çok olsa dünyayı önümüze serer öyle bir babadır
Biz de eşimle ömrümüz yettikce evladımız için elimizden gelen herşeyi yapmak isteriz. Anne baba olmak bunu gerektirir tabii eğer imkan var ise. Dolayısıyla erkek tarafının yaptığını biraz bencillik olarak görüyorum, en azından elinden geldiğince destek vermeli ama bu içten gelmeli, zoraki olmaz, istemiyorsa zorlanmamali, eğer nişanlınizla olan ilişkinizden eminseniz aşmaya çalışmanız doğru olur. Her iki baba da yapmak istediği kadarını yapar, bu onların kalbine kalmış, geri kalanını da siz yaparsınız, çalışırken ödersiniz sonra da birikim yaparsınız. Allah çalışanın ve evlenenin yardımcısı olur