2 tarafında hataları var anladığım kadarıyla. Ancak şöyle bişi var ki evlenince düzelmiyor. Daha da karışık hale geliyor. Ailesinden kopuk gibi bi cümle okudum yanlış hatırlamıyorsam. Bu tarz ailesinden kopuk yaşayan erkekler nedense evlenince ailesiz nefes alamayacak duruma gelebiliyorlar. Ne sorunlar evlenince çözülüyor ne de çocuk evliliği düzeltiyor. Temeli sağlam olmayan yapıya kat çıkılmaz. Hakkınızda hayırlısı olsunMerhaba
Sırf bu konu için üye oldum. Lütfen doğruyu, yanlışı, fikirlernizi söyleyin.
3 yıllık ilişkinin ardından 1 yıl önce nişanlandık, düğüne 10 gün kaldı.
Annem babam emekli, bi tane okuyan kardeşim var.
Nişanlımın anne babası emekli bir tane bir yaş büyük abisi var.
Kardeşler birbirini daha önceden tanıyordu. Ailelerle tanışma vs aşaması çok güzel geçti, o esnada nişanlım askerden yeni dönmüştü iş arıyordu ailem bu konuda onu kırmamak için hiçbir soru sormadı.
Nişanlımın babası bizim için kendi binalarında bir ev aldı ve başta bunu ben de kabul ettim. Ancak anne babasının ordan gidip abisinin orada yaşayacağını öğrendiğimde bu evden vazgeçtim. Çünkü sıkıntılı biri olduğunu gözlemlemiştim. Birlikte aileleri kırmayan bir mazeret bulup uzağa taşındık. O ev abisine verildi, tadilatı Annelerin tanışmasında da annem üzerimize düşen yapılması gereken şeyler dışında hiçbir şey istemediğini söyledi. O esnada kayınvalide adayım her şey hazır, çabucak evlendiririz, saçının tokası bile aklında kalmasın, sana beğendiğin süsü almaya gittim diyen biriydi.
Bizim sözümüzün ertesi günü nişanlımın abisi kıskandığı gerekçesi ile bikaç haftadır tanıdığı, 18 yaşında bir kızla aniden evlenmeye karar verdi. Abi 33 yaşında.
Sorumsuz, problemli ve aile etrafında hayta bilinen biri. Kayınvalidem de açıkça o evlensin çok istiyorum, evlenmeyecek diyorlar vs. dedi. Ve ertesi gün beni, ailemi aramayı, ilgilenmeyi kesti. Nişan elbisemi kendim almaya gittim, aileler arası sorun çıkmasın diye bu durumu nişanlımla idare edip yalanlar söyledik. Ve ben annesinin tutumunu bildiğim için nişanlımı annesinin ilgisizliğinin sorun olacağı konusunda ikaz ettim.
5 ay boyunca annemin tüm davetlerine rağmen hiçbir detayı konuşmak için dahi gelmedi ve her arandığında kaynımı, onların sorunlarını, diğer gelin adayını, onun için ne hazırlıklar yaptığını anlatıp durdu. Geldiğinde ise gerekçe olarak parasının kalmadığını söyledi.
Öteki gelininin ailesi hiçbir şey yapmayacağını söylediği için kızın yatak odasından tutun beyaz eşyaya kadar her şeyi erkek tarafı aldı. Sorsanız sürekli ben ikinize de aynı şeyi yapıyorum diyor sürekli. Ben mutfak eşyası, bi kısım ev eşyası, yatak odası, küçük aletler, düğünün bir kısmı vs. ne gerekiyorsa kendim yaptım. En sonunda da banane parası yoksa ötekini evlendirmek için koştururken bana mı sordu ben çalışıyorsam başkası için değil dediğimde paragöz oldum. 2 defa kayınvalide ile konuşmaya gittim ve bu ilgisizliğinin sorun olduğunu, bizim de aramızı bozduğunu, istemezse bir şey almayabileceğini ancak en azından bir kez ilgilenebileceğinü söyledim. Beni aramızı bozmakla tehdit etti. Çok defa kenarda öteki gelini için yaptığı hazırlıkları anlattı ya da beni zorla nir konuya dahil edip bu lafları ben söylemişim gibi nişanlıma aktardı. Benim ailem de bu değersizlik ve ilgisizlik yüzünden nişanlımın arada kalıp mahçup olmaması için ona tek bir laf bile söylemedi. Sadece annesi ile annem bir kez konuştu, yaptıklarını kabul etti. Ancak hiçbir davranış değişmedi. Kendi imkanlarımızla ikimiz benim ailem istediği için düğün yapıyoruz. Kayınvalidem sürekli öteki oğlu düğün yapmadığı için bizim düğün yapmamızı, öteki ailenin yanlış anlayabileceğini düşünüp bunu bile istemiyor. Ancak benim ailem kızın tüm sorunlarını, ona alınan şeyleri, yapılanları ve süreçleri biliyor. Nişanlım ise annesinin hatalı olduğunu ama samimiyetten anlattığını ve benim ailemin çok abarttığını söyleyerek annesini ve abisini onlar özür dilemeden affetmemi, hiçbir karşılık vermememi, gerektiği kadar görüşeceğimizi söylüyor. Yalnız bu gereklilikte ihtiyacı olursa abisine para vermek, onlar sorun yaşarsa gitmek vs. var. Kayınvalidem oğlunun sıkıntılı olduğunu bu evlendiği kızı dövebileceğini, oğlunun evini geçindirmeyeceğini ve onların arasında bi sorun çıkmadan bir an önce onları evlendirmek istediğini söylüyor. Bu süreçleri sağlık sorunu sebebi ile nişanlımın babasına aktarmadık, o da adeta annesinin eşiymiş ve abisi çocuklarıymış gibi kıskanmasını, patavatsız sözler söylemesini, triplerini, şartlarını ayarlamadan tanımadığı biri ile evlenmesini kabulleniyor. Bu süreçte ben de nişanlıma öteki gelini kına gecemde düğünümde görmek istemediğimi, annesinin benimle bir kez ilgilenmemesine rağmen bana o kıza benim düğünüm için kıyafetler almasını kasten anlattığını söyledim. Konu patladı. Düğün vs elaleme rezil oluruz diye. Annesinin ilgisizliği, bana almadığı elbiseler, nişan bohçası yapılmaması da bizi rezil etti dediğimde konu sürmenaja giriyor. Takma, konuşsam da tartışsam da düzelmiyor evlenip işimize bakalım, ne yapayım ailem de böyle diyor. Kimse ondan ailesini atmasını istemiyor ama yeterden anlamıyor. Anne ve babası da akrabaları ile konuşmuyor, komşu ve arkadaşları yok. Sürekli çocukları birlikte olsun istiyorlar. Nişanlım abisi işe evel eski yakın değil. Ve bu çiftle bizim aramızda yaş, eğitim, kültür, yaşam tarzı farkı var. Küçümsemiyorum ama yıllardır çalışan, ikimiz de üniversite mezunu, belli hobileri olan insanlarız bu çift ise okumamış, biri zaten daha okul yaşında, babası yaşında biri ile evlenen, biri çalışan, biri işi olan da başında durmayan biri.
Bizim nişanımızın ertesi günü evde misafirlerin onları beklediğini bile bile annesi diğer oğluna nişan yaptı ve biz oraya gitmek zorunda kaldık. Kayınvalide ise ben de bilmiyordum o gün nişan olacağını dedi. Benim de bu süreçte nişanlıma çok söylenmek, ondan bu durumu düzeltmesini istemek, çok sinirlendiğimde abisi ve nişanlısından küfürle bahsetmek gibi bir hatam oldu. Hiçbi zaman ailesinden birinin yüzüne kötü bi şey söylemedim. Ancak şu durumda annesini abisini bunca haksızlıkla affetmemi beklemesi, onlara yakın olmamı istemesi normal mi? Öyle ise ben ne yapacağım? Evlenince haftada bir gibi ailelere gitmeyi düşünüyoruz ancak ben abisinin en ufak patavatsızlığını bile kaldıramıyorum. Borç vermesi fikri bile beni rahatsız ediyor. Annem hatalı, aana haksızlık etti diyor ancak o annedir diyerek normal davranmamı istiyor. Ve konuşmamı bekliyor, özür beklemekte hata mı ediyorum? O benim ailemle normal iletişimde. Gelip gidiyor. Annesi beni 5 aydır davet etmiyor bile çünkü diğer gelininin ailesi sokağa çıkmasına izin vermiyor. Başlangıçta çok sık çağırıyordu. Üstelik bu olanlar yüzünden nişan attık ve iki hafta sonra konuşmaya başladık. Erkekler hep böyle mi, ben mi abartıyorum bilmiyorum. Sonradan ailesi kıymete mi biner talepler oldukça soruna mı çekilir bilmiyorum. Bu ailecilik konusu nişandan sonra çıktı bu arada. Öncesinde evde zorlandığını, kaç yıl ayrı yaşadıktan sonra zor geldiğini, özgürlüğüne düşkün olduğunu, kardeşinden soğuduğunu falan söylüyordu. Haklı da olsa ailesi suçlusun demesin istediğini söylüyor. Haklı da olsam ailesi kız yüzünden bize bağırdın vs. demesin istiyor. Hatta o kadar ki arada bir evimizde kalmak istese neyse ya şimdi evlenmeden uzaklaştı bizi istemiyor derler deyip vazgeçiyor. Karışık olduysa kusura bakmayın cevaplarla güncellerim.
Ben sert bulmuyorum yorumlarınızı, gerçekçi buluyorum. Her fikri görmek için konu açtım yani her cevap kabulüm. Vakit ayırıyorsunuz, çok teşekkür ederim. Nişanlıma zaafım var ama normal hayatımda höt höt biriyim ben de. O da öyle biri. İkimiz de alfayız. Ailesine karşı sadece kendini mecbur hissediyor ve bi takım vicdan olguları kullanılıyor bazen, net görüyorum. Bana gel git yaptıran aradaki çıkışları ya da normal halde anlattığı istekleri. O yüzden kafam karışıyor. Her daim aileci ya da sesi çıkmayan biri olsa net olurdum gibime geliyor..Nişanlınızın ailesiyle sürtüşmeniz evlendikten sonra da devam edecek, siz bazı şeyleri görüp sindiremeyeceksiniz nişanlınızsa yine kafana çok takıyorsun takılma deyip konuyu kapatacak ama her şey sizin içinizde birikecek, bir gün patlama noktasına geldiğinizde eşiniz sizi haksız bulacak, bunlar illa olacak demiyorum ama olma ihtimali yüksek.
Ailesiyle ilgili beklentiye girmeyin, ne yapayım ailem böyle, sen de böyle kabullen deyip kenara çekilecektir, siz ailesiyle ilgili olumsuz konuştukça da hatalı taraf ilan edileceksiniz, gereklilik halinde görüşmeler çoğunluklaya dönüşebilir, çok negatif yazıyor olabilirim ama bu bölümde gelin kayınvalide eş içerikli konuları okuyun, neden böyle yazdığımı anlarsınız, siz fazla kırılgan her şeyi aklınıza çok takan, nişanlınızda fazla rahat, nişanlınızın ailesi büyük oğlu düşünen türden, bir arada yapabilir misiniz muamma, yani bence muamma değil ama o kısım artık sizin yerinize karar vermeye giriyor, o da haddimiz değil.
Az önce bir yorumda vicdanına oynayacaklar gibi bir şey söylemişsiniz. Aslında anahtar kelime vicdan. Nişanlınız size hak vermediği için değil merhametli bir adam olduğu için rest çekemiyor aslında. Eğer size sevgisinden saygısından eminseniz, olgun karakterli ruhu sağlıklı bir adam olduğundan eminseniz merhametli bir adamla yaşlanmak gibisi yokturO kadar inanmak istiyorum ki buna.. Arayıp tüm hikayeyi anlatmak istedim.Çok teşekkür ederim. Benimki ekstra duygusal. Anne sürekli baban hasta olur üzülür diye korkutup kendi yaptıklarını bile anlattırmıyor çünkü. Ve ailesi çok yalnız. Hiçbir akraba komşu arkadaş yok, mecbur hissediyor.
Ayynen bunları söyledim. Kaç yaşında kadın senden özür dilemez, anne affedilir. Sen de ona karşı hata yaptın kapansın konu bana ağlıyor dedi. Abime para verme planım yok zaten babama gider ama düşün biz kardeşiz gitti babamda da yok, en son çare bana gelirse öl mü diyeyim yoksa deli miyim niye bana lazımken ona para vereyim dedi. Sen git gelmiyorumu kabul etmedi, sıklaştırmayacağını söyledi. Bayram seyran düğün cenaze hastalık ve haftada bir diyor. Bunları konuştuk, peşin sorup söz istiyorsun hayatın akışı var belki de hiç para istemeyecek belki bu insanlar senden özür dileyecek diyalog düzeltecek peşinen önyargılısın diyor.. 10 seneder fazladır tanıyorum abisini, sevgiliyken arada bir görüşüyordum resmen biz nişanlanınca çıldırdı hali tavrı bozuldu. Evvelden topluma sıkıntılı saygısız biri banane deyip geçiyordum. Ya iki tane hatam var annesinin yüzlerce bana dönüp sen beni arada bıraktın diyor. Annem anlamadı durmadı hata yaptı sen anlayabilirdin modunda.. Ben ondan en küçük bi şeyi rica ediyorum babam şunu istedi rica etsem yapar mısın diye, o da ediyor ama hayır cevabını kabul etmeden.Işte gıyabında küfür etmeniz haklıyken haksız olmanıza sebep olmuş.
Bu olay olmasaydi nisanliniza ağız dolusu "benim hiç-bir suçum yok" diyebilecektiniz .
Ben sizin yerinizde olsam ... nişanlıma açık konuşurdum.
"Senin anneni affedip affetmemem söz konusu değil, çünkü zaten ortada af isteyen de yok.
Ailene yakın olmayacagim. Bayramlarda ziyaret ederim. Hastalikta ziyaret ederim. Fakat bunun haricinde ailenden biri olmayacağım. Sen arzu ettiğin gibi ailenle görüşebilirsin. Fakat beni zorlamaya kalkmamanı öneririm.
Abine maddi olarak yardım etmeni kabul etmiyorum asla rızam yok. Eğer böyle talepler olacaksa bunu şimdiden bilmem gerekiyor.
Beni ailenle görüşmeye zorlaman ya da abine maddi olarak destek olman evliliğimizin selameti acısından sakat bir durumdur.
Bu sebeple şimdiden niyetini bana söylersen daha doğru kararlar verebiliriz"
Bu şekil bir konuşma yap. Ve nişanlının tepkisini bi ölç bakalim.
Açıkçası nişanlın ailesi konusunda seni zorlayacak gibime geliyor
Ne güzel anlatıyorsunuz.. Aileme ayıp etmekten utanıyorum, hep alttan al idare et ama hiçbi istekleri yapılmayıp bir de yüzlerine anlatılıyor. Benden ailesini idare etmemi isterken benimkini kaçırması ve kaçırmamı istemesi kabalık gibi geliyor. Bir de 3 yıl boyunca iş sıkıntımız oldupun, maddi sorunumuz olduğunda, hastayken, askerdeyken ben hep yanındaydım. O kendini kötü hissetmesin diye elimden geldiğince ev eşyalarını bile aldım. Düğünü ailem istedi o tek başına zorlanmasın diye çoğunu ödedim. Bunlar para meselesi gibi durabilir ama değiller. Bunların hepsini biliyor. Ve ona rağmen bana bu haksızlıkların yapılmasına müsade ediyor. Engel olamamasını anlıyorum ama affedilmek isteyen yokken affetmemi nasıl bekliyor? Benim kırgınlığım, gururum.. Ben mükafat beklerken ondan. Evet haklısınız, ailesi çok kaotik. Hep kavga, eleştri, gürültü, huzursuzluk, sorun. Hiç normal muhabbet ettiklerini, gülüştüklerini falan bilmiyorum. Herkes bi şeyle kavgalı. Aslında nişanlılık öncesi bunlardan hep o şikayet ediyordu. E vicdansa o vicdan bana yok mu? Ben gerekli olan yapılmadığında üzüldüğümde takma, annesi üste çıkıp suçluyken üzüldüğünde üzemem. Ben annemi üzemem ama o seni üzebilir diyormuş gibi geliyor. Paranoya yaptım. Evlenicez ve her gün arayıp gel abini kurtar diyecekler diye..Az önce bir yorumda vicdanına oynayacaklar gibi bir şey söylemişsiniz. Aslında anahtar kelime vicdan. Nişanlınız size hak vermediği için değil merhametli bir adam olduğu için rest çekemiyor aslında. Eğer size sevgisinden saygısından eminseniz, olgun karakterli ruhu sağlıklı bir adam olduğundan eminseniz merhametli bir adamla yaşlanmak gibisi yokturBelki de düğün öncesi olaylar daha fazla büyümesin diye uzatmamaya çalışıyordur. Ailesi sıkıntı yaratan siz ise huzur veren taraf olmayı başarabilirseniz aklı kalbi her zaman sizinle olacak ve arkanızda durabilecektir. Vicdanlı insanlar er ya da geç doğrunun yanında olurlar. Bu süreçte karşı tarafa hakkınızda konuşabilecek kötüleyecek kozlar vermezseniz zamanla kazanan siz olursunuz. Siz ne kayınvalideyi değiştirebilirsiniz ne abiyi ne de aile yapılarını öyle düşünün. Bu kadar üzülmeniz yıpranmanız bir şeyi değiştirmeyecek ki. Bırakın şimdilik onlar kendi kendilerine ne yapıyorlarsa yapsınlar. Siz kapı duvar olun. Kimsenin mutluluğumu bozmasına izin vermeyeceğim deyin. Nişanlınız size ne kadar saygı duyarsa, sizin davranışlarınızla ailesinin davranışlarını her kıyasladığında hak vereceği taraf siz olacaksınız. Gün sonunda sessiz kalan saygısını bozmayan sevgisine sahip çıkan ve kimsenin buna engel olmasına izin vermeyen birini kim yenebilir ki? Ki bence nişanlınız aileci biri değil de kavga gürültü sevmeyen biri gibi. Ailesi zaten kaoslu. Siz ona huzur olun o size doğru kaçacaktır
İşte şu var ki erkeklerin bir kısmı evlenmeden önce çok da ailesiyle ilgili değilmiş, çok derin bağı yokmuş, tepesi atınca resti çekermiş gibi görünüp evlenince 180 derece dönüveriyor, bir bakıyorsunuz adam onlar benim ailem, elbette çağırdıklarında gideceğim, elbette para vereceğim para benim param demeye başlıyor, nişanlınız bunu yapar demiyorum ama yapma ihtimali var zira benzer konuları açın okuyun, nişanlıyken sevdiği kadına minnoş olan adamların içinden annem annem diyen adamlar çıkıyor, nişanlınız alfa mı bilemem ama istendiği takdirde gayet güzel manüple edilebilecek biri.Ben sert bulmuyorum yorumlarınızı, gerçekçi buluyorum. Her fikri görmek için konu açtım yani her cevap kabulüm. Vakit ayırıyorsunuz, çok teşekkür ederim. Nişanlıma zaafım var ama normal hayatımda höt höt biriyim ben de. O da öyle biri. İkimiz de alfayız. Ailesine karşı sadece kendini mecbur hissediyor ve bi takım vicdan olguları kullanılıyor bazen, net görüyorum. Bana gel git yaptıran aradaki çıkışları ya da normal halde anlattığı istekleri. O yüzden kafam karışıyor. Her daim aileci ya da sesi çıkmayan biri olsa net olurdum gibime geliyor..
Ben pek yandığını düşünmüyorum. Baba evinden kaçmak ve para gördüğü için heves etmek onun seçimi. Okumayı ve onurlu bir şekilde kendi kazandığı parayı harcayıp tamah etmemeyi seçebilirdi. Tencere kapak bir menfaat ilişkisi var. Kıskançlığı farkedince evlenmeyi talep eden kız kendisi. Eşim bunu bir kambur değil de kendisini olgun, üstün insan olarak görüyor..eşinizin bunu sorumluluk olarak görmesiyle sizin maddi anlamda ömrünüzü yerler ve bu kambur sizi çok yorar.
bu hikayede yanan elti olmuş. gencecik kız, elin oğlunun foyası ortaya çıkmadan apar topar evlendiriliyor ve sorumsuzluğu, şiddete meyilli olduğu herkesçe malum. çok üzüldüm.
size gelince durum düzelmez. mesafeli olmakta fayda var inşallah yuvanıza yansımaz
Küstahça algılamayın ama yarışmıyorum zaten. Ortada benim kıskanabileceğim hiçbir meziyet ya da sahiplik yok. Aksine annesi kıskanıyor. Sizin şuyunuz var ötekine de ben yapayım altta kalmasın diye. Bu çok garip bir çocuğunu ötekinden kıskanıyor. Konuları karıştırıyorum bayadır.. E peki ben sustum o gördü ne güzel ses etmiyor müdahale etmeyeyim demeyecek mi? Kabullenici de olmak istemiyorum. Bir de tehlikeli bir anne. Bana bi konuda yorumunu söyleyip ben ses etmediğimde bunu ben söylemişim gibi anlatıyor. Çok defa nişanlımın ve babasının bana güveni kırılsın diye yalan söyledi, hoş ortaya da çıktı.İşte şu var ki erkeklerin bir kısmı evlenmeden önce çok da ailesiyle ilgili değilmiş, çok derin bağı yokmuş, tepesi atınca resti çekermiş gibi görünüp evlenince 180 derece dönüveriyor, bir bakıyorsunuz adam onlar benim ailem, elbette çağırdıklarında gideceğim, elbette para vereceğim para benim param demeye başlıyor, nişanlınız bunu yapar demiyorum ama yapma ihtimali var zira benzer konuları açın okuyun, nişanlıyken sevdiği kadına minnoş olan adamların içinden annem annem diyen adamlar çıkıyor, nişanlınız alfa mı bilemem ama istendiği takdirde gayet güzel manüple edilebilecek biri.
Gözünüzü korkutmuş gibi olmayayım ama evlilik yürütmek istiyorsanız kesinlikle annesiyle ve eltinizle yarışa girmeyin, bazı şeylere kulak tıkayın görmezden gelin ve asla haklı da olsanız nişanlınıza ailesini kötülemeyin.
Mesafeli olun, ailesiyle ilgili meselelerde istemediğiniz bir şey yapacağında kavga etmek yerine tatlı dille yaptırtmayın, başka türlü mümkünü yok çok sürtüşür sürekli ailesi yüzünden kavga edersiniz, kavga ettikçe de siz hatalı ailesi haklı durumu yaşanır, erkekler kadınlar gibi değil annen şöyle dedikçe anneye daha bir bağlanıyorlar.
Aslında ben şöyle yorumluyorum. Sizden anlayış bekliyor çünkü bence zaten sizi ailesinden bir adım öne koymuş. Bence sizin daha akıllı daha olgun davranabileceğinize inanıyor. Aslında bir nevi o da bu kaostan size sığınmaya çalışıyor diyelim. Mesela beni bu hayatta en çok annem üzmüştür ne acıdır ki. Ama ben anneme düşündüklerimi hissettiklerimi söyleyemem. Saygımı bozmak istemem yine de canını yakmak istemem. Çünkü bu benim kendi vicdanımla meselem. Anne babalara her şeyi söyleyemiyoruz ki her zaman. Ama eş öyle değildir. İnsan eşiyle her şeyi rahatça paylaşabilir. En çok ondan anlayış bekler en çok ondan merhamet bekler en çok ondan sevgi saygı bekler. Ailenize karşı da mahcup olmayın çünkü nişanlınız ailesinin yapmadıklarını yapmak için çabalıyormuş. Önemli olan da nişanlınızın sizi önemsemesi. Gerisi dış kapının dış mandalları inanın. Bir de tüm samimiyetimle söylüyorum ki bir şey yapmamaları kendi çabalarınızla bir şeyler yapmanız daha hayırlı. Çünkü bir de dönüp dolaşıp yaptıklarıyla övünmek boyutu var bu işlerin, işte o zaman yaptıklarına da lanet ediyorsunuz. İnanın ileride ben yuvamın her bir çöpünü kendi emeğimle yaptım o yüzden kimsenin tek bir söz söyleme hakkı yok demek kadar da büyük bir özgürlük yokNe güzel anlatıyorsunuz.. Aileme ayıp etmekten utanıyorum, hep alttan al idare et ama hiçbi istekleri yapılmayıp bir de yüzlerine anlatılıyor. Benden ailesini idare etmemi isterken benimkini kaçırması ve kaçırmamı istemesi kabalık gibi geliyor. Bir de 3 yıl boyunca iş sıkıntımız oldupun, maddi sorunumuz olduğunda, hastayken, askerdeyken ben hep yanındaydım. O kendini kötü hissetmesin diye elimden geldiğince ev eşyalarını bile aldım. Düğünü ailem istedi o tek başına zorlanmasın diye çoğunu ödedim. Bunlar para meselesi gibi durabilir ama değiller. Bunların hepsini biliyor. Ve ona rağmen bana bu haksızlıkların yapılmasına müsade ediyor. Engel olamamasını anlıyorum ama affedilmek isteyen yokken affetmemi nasıl bekliyor? Benim kırgınlığım, gururum.. Ben mükafat beklerken ondan. Evet haklısınız, ailesi çok kaotik. Hep kavga, eleştri, gürültü, huzursuzluk, sorun. Hiç normal muhabbet ettiklerini, gülüştüklerini falan bilmiyorum. Herkes bi şeyle kavgalı. Aslında nişanlılık öncesi bunlardan hep o şikayet ediyordu. E vicdansa o vicdan bana yok mu? Ben gerekli olan yapılmadığında üzüldüğümde takma, annesi üste çıkıp suçluyken üzüldüğünde üzemem. Ben annemi üzemem ama o seni üzebilir diyormuş gibi geliyor. Paranoya yaptım. Evlenicez ve her gün arayıp gel abini kurtar diyecekler diye..
Yarışıyorsunuz demedimKüstahça algılamayın ama yarışmıyorum zaten. Ortada benim kıskanabileceğim hiçbir meziyet ya da sahiplik yok. Aksine annesi kıskanıyor. Sizin şuyunuz var ötekine de ben yapayım altta kalmasın diye. Bu çok garip bir çocuğunu ötekinden kıskanıyor. Konuları karıştırıyorum bayadır.. E peki ben sustum o gördü ne güzel ses etmiyor müdahale etmeyeyim demeyecek mi? Kabullenici de olmak istemiyorum. Bir de tehlikeli bir anne. Bana bi konuda yorumunu söyleyip ben ses etmediğimde bunu ben söylemişim gibi anlatıyor. Çok defa nişanlımın ve babasının bana güveni kırılsın diye yalan söyledi, hoş ortaya da çıktı.
Artık bu yola gırdım donemem mı dıyorsun arkadasımMerhaba
Sırf bu konu için üye oldum. Lütfen doğruyu, yanlışı, fikirlernizi söyleyin.
3 yıllık ilişkinin ardından 1 yıl önce nişanlandık, düğüne 10 gün kaldı.
Annem babam emekli, bi tane okuyan kardeşim var.
Nişanlımın anne babası emekli bir tane bir yaş büyük abisi var.
Kardeşler birbirini daha önceden tanıyordu. Ailelerle tanışma vs aşaması çok güzel geçti, o esnada nişanlım askerden yeni dönmüştü iş arıyordu ailem bu konuda onu kırmamak için hiçbir soru sormadı.
Nişanlımın babası bizim için kendi binalarında bir ev aldı ve başta bunu ben de kabul ettim. Ancak anne babasının ordan gidip abisinin orada yaşayacağını öğrendiğimde bu evden vazgeçtim. Çünkü sıkıntılı biri olduğunu gözlemlemiştim. Birlikte aileleri kırmayan bir mazeret bulup uzağa taşındık. O ev abisine verildi, tadilatı Annelerin tanışmasında da annem üzerimize düşen yapılması gereken şeyler dışında hiçbir şey istemediğini söyledi. O esnada kayınvalide adayım her şey hazır, çabucak evlendiririz, saçının tokası bile aklında kalmasın, sana beğendiğin süsü almaya gittim diyen biriydi.
Bizim sözümüzün ertesi günü nişanlımın abisi kıskandığı gerekçesi ile bikaç haftadır tanıdığı, 18 yaşında bir kızla aniden evlenmeye karar verdi. Abi 33 yaşında.
Sorumsuz, problemli ve aile etrafında hayta bilinen biri. Kayınvalidem de açıkça o evlensin çok istiyorum, evlenmeyecek diyorlar vs. dedi. Ve ertesi gün beni, ailemi aramayı, ilgilenmeyi kesti. Nişan elbisemi kendim almaya gittim, aileler arası sorun çıkmasın diye bu durumu nişanlımla idare edip yalanlar söyledik. Ve ben annesinin tutumunu bildiğim için nişanlımı annesinin ilgisizliğinin sorun olacağı konusunda ikaz ettim.
5 ay boyunca annemin tüm davetlerine rağmen hiçbir detayı konuşmak için dahi gelmedi ve her arandığında kaynımı, onların sorunlarını, diğer gelin adayını, onun için ne hazırlıklar yaptığını anlatıp durdu. Geldiğinde ise gerekçe olarak parasının kalmadığını söyledi.
Öteki gelininin ailesi hiçbir şey yapmayacağını söylediği için kızın yatak odasından tutun beyaz eşyaya kadar her şeyi erkek tarafı aldı. Sorsanız sürekli ben ikinize de aynı şeyi yapıyorum diyor sürekli. Ben mutfak eşyası, bi kısım ev eşyası, yatak odası, küçük aletler, düğünün bir kısmı vs. ne gerekiyorsa kendim yaptım. En sonunda da banane parası yoksa ötekini evlendirmek için koştururken bana mı sordu ben çalışıyorsam başkası için değil dediğimde paragöz oldum. 2 defa kayınvalide ile konuşmaya gittim ve bu ilgisizliğinin sorun olduğunu, bizim de aramızı bozduğunu, istemezse bir şey almayabileceğini ancak en azından bir kez ilgilenebileceğinü söyledim. Beni aramızı bozmakla tehdit etti. Çok defa kenarda öteki gelini için yaptığı hazırlıkları anlattı ya da beni zorla nir konuya dahil edip bu lafları ben söylemişim gibi nişanlıma aktardı. Benim ailem de bu değersizlik ve ilgisizlik yüzünden nişanlımın arada kalıp mahçup olmaması için ona tek bir laf bile söylemedi. Sadece annesi ile annem bir kez konuştu, yaptıklarını kabul etti. Ancak hiçbir davranış değişmedi. Kendi imkanlarımızla ikimiz benim ailem istediği için düğün yapıyoruz. Kayınvalidem sürekli öteki oğlu düğün yapmadığı için bizim düğün yapmamızı, öteki ailenin yanlış anlayabileceğini düşünüp bunu bile istemiyor. Ancak benim ailem kızın tüm sorunlarını, ona alınan şeyleri, yapılanları ve süreçleri biliyor. Nişanlım ise annesinin hatalı olduğunu ama samimiyetten anlattığını ve benim ailemin çok abarttığını söyleyerek annesini ve abisini onlar özür dilemeden affetmemi, hiçbir karşılık vermememi, gerektiği kadar görüşeceğimizi söylüyor. Yalnız bu gereklilikte ihtiyacı olursa abisine para vermek, onlar sorun yaşarsa gitmek vs. var. Kayınvalidem oğlunun sıkıntılı olduğunu bu evlendiği kızı dövebileceğini, oğlunun evini geçindirmeyeceğini ve onların arasında bi sorun çıkmadan bir an önce onları evlendirmek istediğini söylüyor. Bu süreçleri sağlık sorunu sebebi ile nişanlımın babasına aktarmadık, o da adeta annesinin eşiymiş ve abisi çocuklarıymış gibi kıskanmasını, patavatsız sözler söylemesini, triplerini, şartlarını ayarlamadan tanımadığı biri ile evlenmesini kabulleniyor. Bu süreçte ben de nişanlıma öteki gelini kına gecemde düğünümde görmek istemediğimi, annesinin benimle bir kez ilgilenmemesine rağmen bana o kıza benim düğünüm için kıyafetler almasını kasten anlattığını söyledim. Konu patladı. Düğün vs elaleme rezil oluruz diye. Annesinin ilgisizliği, bana almadığı elbiseler, nişan bohçası yapılmaması da bizi rezil etti dediğimde konu sürmenaja giriyor. Takma, konuşsam da tartışsam da düzelmiyor evlenip işimize bakalım, ne yapayım ailem de böyle diyor. Kimse ondan ailesini atmasını istemiyor ama yeterden anlamıyor. Anne ve babası da akrabaları ile konuşmuyor, komşu ve arkadaşları yok. Sürekli çocukları birlikte olsun istiyorlar. Nişanlım abisi işe evel eski yakın değil. Ve bu çiftle bizim aramızda yaş, eğitim, kültür, yaşam tarzı farkı var. Küçümsemiyorum ama yıllardır çalışan, ikimiz de üniversite mezunu, belli hobileri olan insanlarız bu çift ise okumamış, biri zaten daha okul yaşında, babası yaşında biri ile evlenen, biri çalışan, biri işi olan da başında durmayan biri.
Bizim nişanımızın ertesi günü evde misafirlerin onları beklediğini bile bile annesi diğer oğluna nişan yaptı ve biz oraya gitmek zorunda kaldık. Kayınvalide ise ben de bilmiyordum o gün nişan olacağını dedi. Benim de bu süreçte nişanlıma çok söylenmek, ondan bu durumu düzeltmesini istemek, çok sinirlendiğimde abisi ve nişanlısından küfürle bahsetmek gibi bir hatam oldu. Hiçbi zaman ailesinden birinin yüzüne kötü bi şey söylemedim. Ancak şu durumda annesini abisini bunca haksızlıkla affetmemi beklemesi, onlara yakın olmamı istemesi normal mi? Öyle ise ben ne yapacağım? Evlenince haftada bir gibi ailelere gitmeyi düşünüyoruz ancak ben abisinin en ufak patavatsızlığını bile kaldıramıyorum. Borç vermesi fikri bile beni rahatsız ediyor. Annem hatalı, aana haksızlık etti diyor ancak o annedir diyerek normal davranmamı istiyor. Ve konuşmamı bekliyor, özür beklemekte hata mı ediyorum? O benim ailemle normal iletişimde. Gelip gidiyor. Annesi beni 5 aydır davet etmiyor bile çünkü diğer gelininin ailesi sokağa çıkmasına izin vermiyor. Başlangıçta çok sık çağırıyordu. Üstelik bu olanlar yüzünden nişan attık ve iki hafta sonra konuşmaya başladık. Erkekler hep böyle mi, ben mi abartıyorum bilmiyorum. Sonradan ailesi kıymete mi biner talepler oldukça soruna mı çekilir bilmiyorum. Bu ailecilik konusu nişandan sonra çıktı bu arada. Öncesinde evde zorlandığını, kaç yıl ayrı yaşadıktan sonra zor geldiğini, özgürlüğüne düşkün olduğunu, kardeşinden soğuduğunu falan söylüyordu. Haklı da olsa ailesi suçlusun demesin istediğini söylüyor. Haklı da olsam ailesi kız yüzünden bize bağırdın vs. demesin istiyor. Hatta o kadar ki arada bir evimizde kalmak istese neyse ya şimdi evlenmeden uzaklaştı bizi istemiyor derler deyip vazgeçiyor. Karışık olduysa kusura bakmayın cevaplarla güncellerim.
dıkıs tutturamayan abıye arka cıkması gerek nısanlısının aılenın beklentısı bu yondeAslında ben şöyle yorumluyorum. Sizden anlayış bekliyor çünkü bence zaten sizi ailesinden bir adım öne koymuş. Bence sizin daha akıllı daha olgun davranabileceğinize inanıyor. Aslında bir nevi o da bu kaostan size sığınmaya çalışıyor diyelim. Mesela beni bu hayatta en çok annem üzmüştür ne acıdır ki. Ama ben anneme düşündüklerimi hissettiklerimi söyleyemem. Saygımı bozmak istemem yine de canını yakmak istemem. Çünkü bu benim kendi vicdanımla meselem. Anne babalara her şeyi söyleyemiyoruz ki her zaman. Ama eş öyle değildir. İnsan eşiyle her şeyi rahatça paylaşabilir. En çok ondan anlayış bekler en çok ondan merhamet bekler en çok ondan sevgi saygı bekler. Ailenize karşı da mahcup olmayın çünkü nişanlınız ailesinin yapmadıklarını yapmak için çabalıyormuş. Önemli olan da nişanlınızın sizi önemsemesi. Gerisi dış kapının dış mandalları inanın. Bir de tüm samimiyetimle söylüyorum ki bir şey yapmamaları kendi çabalarınızla bir şeyler yapmanız daha hayırlı. Çünkü bir de dönüp dolaşıp yaptıklarıyla övünmek boyutu var bu işlerin, işte o zaman yaptıklarına da lanet ediyorsunuz. İnanın ileride ben yuvamın her bir çöpünü kendi emeğimle yaptım o yüzden kimsenin tek bir söz söyleme hakkı yok demek kadar da büyük bir özgürlük yokBu düğüne kadar olan süreçler hep sancılıdır gergindir, bunları birçoğumuz yaşadık yaşıyoruz. 4 4 lük evlilik yoktur derler ya işte bu da çok doğru bir sözdür çünkü her evliliğin kendi içerisinde sıkıntıları vardır. Kimisinde eşler arasında kimisinde aileler.. ama mutlaka bir sorun vardır. Burada önemli olan sizin ve nişanlınızın sevgisi tüm bunları aşabilecek kadar büyük ve kuvvetli mi? Yoksa hayat dediğiniz hep bir koşturmaca hep bir sorun. Mesela bir komşum var kayınvalidesiyle çok iyi anlaşır ama kayınvalidesi her gün çat kapı gider gittiğinde sabahlara kadar oturur bu insanlar benim çocuklarım da olsa bir özel hayatları var demez. 7 24 bir arada olmak istiyor kadın. Her şeyin içinde olmak, her konuda onlardan önce karar vermek. Mesela burada da kavga gürültü yok ama samimiyetin dozunu kaçırmak var. Yani kusursuzu yok
Prens olsa su anlattıklarına değmez. Daha evlilik olmadan bu kadar yipranmissin. Ne gerek var. Belki adam olur anlar ama senin ömrün biter. Nişanlın arkanda olsa neyse o da değil. Yarın maddi olarak da yardımcı olmaya kalkar. Ne gerek var. Otur kendi maaşını çatır çatır ye.Allah aşkına örnek anlatın bana. Ailem sen biriciksin modunda, ben nişanlımı seviyorum ama gözüme sokulanlardan tükendim. 20 kilo verdim, 4 aydır terapi alıyorum.. Barışma sonrası daha ılımlı konuşup anlaşıyoruz ama annem hatalı ama bi şey yapamam dedikçe ben deliriyorum. Ayrıldık daha ne diye..
Çok çok haklısınız.. Maalesef ailemin ona güveni kırıldı. Çünkü annesi anneme onun yanında bana nasıl haksızlık ettğini anlatıp nişanlım tavır göstermeyince ezdirdiğini düşündü. Her ne kadar yalnızken tavır gösterse de annesinin tavrı değişmeyince sonradan gösterdiğine de inanmadı. Birkaç defa da benim yalanımı yakaladı ailem. Mecburdum aileler birbirine girmesin diye bi şeyleri kendim alıp onların aldığını söyledim, o esnada nişanlımın işi yoktu çünkü ondan da isteyemezdim. Ben de aynı anlayışı ondan bekliyorum. Hiç konuşulmayan bi şey o da şu ki bu süreci ben de böyle hayal etmemiştim, kim telafi edecek bunları. Ben anlayış beklediğimde onu savunurken ya da en çok bana yüklenirken buluyorum. Çünkü sen bana tavır yaptın diyor. Annene mi yapsaydım dediğimde olmaz diyor. E ben kime söyleyecektim ki bunları.. Çok yorgunum, çok kırgınım. Şu an çok daha sakin konuşuyoruz, ayrılık ders oldu modundayız. Evet oldu da bayadır anlaşmadan konuşuyorduk. Ama bana sen keşke büyütmeseydin yapmadı deyip geçseydin sen suçlusun deyince görmedin mi yaptıklarımı bana şunu yaptılar nasıl tek suçlu sensin derken tekrar konulara giriyoruz. Annesi beni suçladığı ve kendisi onu suçlayamadığı için koşulsuz affetmemi bekliyor. İyi de kırgınım. Kızgın olmaman gerek diyor. Ben anlamıyorum burayı. Ona ben destek peki bana kim?Aslında ben şöyle yorumluyorum. Sizden anlayış bekliyor çünkü bence zaten sizi ailesinden bir adım öne koymuş. Bence sizin daha akıllı daha olgun davranabileceğinize inanıyor. Aslında bir nevi o da bu kaostan size sığınmaya çalışıyor diyelim. Mesela beni bu hayatta en çok annem üzmüştür ne acıdır ki. Ama ben anneme düşündüklerimi hissettiklerimi söyleyemem. Saygımı bozmak istemem yine de canını yakmak istemem. Çünkü bu benim kendi vicdanımla meselem. Anne babalara her şeyi söyleyemiyoruz ki her zaman. Ama eş öyle değildir. İnsan eşiyle her şeyi rahatça paylaşabilir. En çok ondan anlayış bekler en çok ondan merhamet bekler en çok ondan sevgi saygı bekler. Ailenize karşı da mahcup olmayın çünkü nişanlınız ailesinin yapmadıklarını yapmak için çabalıyormuş. Önemli olan da nişanlınızın sizi önemsemesi. Gerisi dış kapının dış mandalları inanın. Bir de tüm samimiyetimle söylüyorum ki bir şey yapmamaları kendi çabalarınızla bir şeyler yapmanız daha hayırlı. Çünkü bir de dönüp dolaşıp yaptıklarıyla övünmek boyutu var bu işlerin, işte o zaman yaptıklarına da lanet ediyorsunuz. İnanın ileride ben yuvamın her bir çöpünü kendi emeğimle yaptım o yüzden kimsenin tek bir söz söyleme hakkı yok demek kadar da büyük bir özgürlük yokBu düğüne kadar olan süreçler hep sancılıdır gergindir, bunları birçoğumuz yaşadık yaşıyoruz. 4 4 lük evlilik yoktur derler ya işte bu da çok doğru bir sözdür çünkü her evliliğin kendi içerisinde sıkıntıları vardır. Kimisinde eşler arasında kimisinde aileler.. ama mutlaka bir sorun vardır. Burada önemli olan sizin ve nişanlınızın sevgisi tüm bunları aşabilecek kadar büyük ve kuvvetli mi? Yoksa hayat dediğiniz hep bir koşturmaca hep bir sorun. Mesela bir komşum var kayınvalidesiyle çok iyi anlaşır ama kayınvalidesi her gün çat kapı gider gittiğinde sabahlara kadar oturur bu insanlar benim çocuklarım da olsa bir özel hayatları var demez. 7 24 bir arada olmak istiyor kadın. Her şeyin içinde olmak, her konuda onlardan önce karar vermek. Mesela burada da kavga gürültü yok ama samimiyetin dozunu kaçırmak var. Yani kusursuzu yok
Benim meselem para değil ki. Muamele. Düzgün olsa her şey elimdekini de verecek kadar açık elliyim. Tek başıma bir ev kirası ödeyip yaşayıp gezip tozacak kadar kazanıyorum zaten. Derdim hiç para olmadı, o da bunu biliyordu..Prens olsa su anlattıklarına değmez. Daha evlilik olmadan bu kadar yipranmissin. Ne gerek var. Belki adam olur anlar ama senin ömrün biter. Nişanlın arkanda olsa neyse o da değil. Yarın maddi olarak da yardımcı olmaya kalkar. Ne gerek var. Otur kendi maaşını çatır çatır ye.
Çok haklısınız çok yorucu. Ve inanın bu süreçte yaşadıklarınızı belki de bir ömür unutamayacaksınız çünkü bunlar en mutlu günlerinizde yaşatıldı. Sen suçlusun demesi yanlış elbette. Anne kim bilir ne türlü duygu sömürüleri yapıyordur. Tahmin edebiliyorum. Siz haklı olduğunuz için daha dik daha gururlu duruyorsunuzdur, o ise gözyaşlarını silah olarak kullandığı için en sonunda kendini haklı çıkarmayı başarıyordur. Bazı kayınvalideler severler tehlikeli oyunları. Ama elbet kendi oyunlarına kendileri yenik düşerler bir gün.Çok çok haklısınız.. Maalesef ailemin ona güveni kırıldı. Çünkü annesi anneme onun yanında bana nasıl haksızlık ettğini anlatıp nişanlım tavır göstermeyince ezdirdiğini düşündü. Her ne kadar yalnızken tavır gösterse de annesinin tavrı değişmeyince sonradan gösterdiğine de inanmadı. Birkaç defa da benim yalanımı yakaladı ailem. Mecburdum aileler birbirine girmesin diye bi şeyleri kendim alıp onların aldığını söyledim, o esnada nişanlımın işi yoktu çünkü ondan da isteyemezdim. Ben de aynı anlayışı ondan bekliyorum. Hiç konuşulmayan bi şey o da şu ki bu süreci ben de böyle hayal etmemiştim, kim telafi edecek bunları. Ben anlayış beklediğimde onu savunurken ya da en çok bana yüklenirken buluyorum. Çünkü sen bana tavır yaptın diyor. Annene mi yapsaydım dediğimde olmaz diyor. E ben kime söyleyecektim ki bunları.. Çok yorgunum, çok kırgınım. Şu an çok daha sakin konuşuyoruz, ayrılık ders oldu modundayız. Evet oldu da bayadır anlaşmadan konuşuyorduk. Ama bana sen keşke büyütmeseydin yapmadı deyip geçseydin sen suçlusun deyince görmedin mi yaptıklarımı bana şunu yaptılar nasıl tek suçlu sensin derken tekrar konulara giriyoruz. Annesi beni suçladığı ve kendisi onu suçlayamadığı için koşulsuz affetmemi bekliyor. İyi de kırgınım. Kızgın olmaman gerek diyor. Ben anlamıyorum burayı. Ona ben destek peki bana kim?
Ayrıldık dersmı olduBenim meselem para değil ki. Muamele. Düzgün olsa her şey elimdekini de verecek kadar açık elliyim. Tek başıma bir ev kirası ödeyip yaşayıp gezip tozacak kadar kazanıyorum zaten. Derdim hiç para olmadı, o da bunu biliyordu..
Evlenince de düzelmez çocuk olunca da malesef... Evlendikten sonra annesi abisine yardım etmediniz diye suçlar muhtemelen yardım etseniz de uzak duramazsiniz zaten eşiniz ailem napayım demeye başlamış evlenince daha büyük sorunlar sizi bekliyorAllah aşkına örnek anlatın bana. Ailem sen biriciksin modunda, ben nişanlımı seviyorum ama gözüme sokulanlardan tükendim. 20 kilo verdim, 4 aydır terapi alıyorum.. Barışma sonrası daha ılımlı konuşup anlaşıyoruz ama annem hatalı ama bi şey yapamam dedikçe ben deliriyorum. Ayrıldık daha ne diye..