Dün gece çok düşündüm. Sanki hayatım bebek üzerine kurulmuş gibi davrandığımı fark ettim ve çok kızdım kendime. Bebekle yatıp bebekle kalkıyordum. Halime şükretmiyordum hep bir isyan vardı. Fakat öyle değil beni seven bir sürü insan var etrafımda ailem var benim için en değerli insanlar, eşim var beni seven herzaman yanımda olan ve her konuda bana sonsuz destek olan. Sonra dedim kendi kendime neden bu karamsarlık neden bu isyan diye karar aldım artık bebek konusu saplantı olmayacak hayatımda. Zaten gelmek istediği anda çat kapı yapıp gelecek. Boşuna stres yapmaya gerek yok.
Hayat güzel ve çok kısa bunun farkında olalım.