• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nefret ettiğim bir şehirde yaşamak mı eşim mi?

Eşiniz inanılmaz bencil biri. Sizi zerre düşünmüyor demek ki. Siz zaten Ankaraya gelerek gereken fedakarlığı yapmışsınız daha da fazlasını istemesi, sizi kandırması hiç hoş değil.
İş için bir süre mecburi gidilir, üç sene beş sene atamadır idare edilir evlilik için, sevgi için.
Ama bir ömür sevmediğin bir şehirde yaşayamazsın ki.
Alışsan iyi olur diye rest çekiyorsa siz de resti çekin bence. Gidersen tek gidersin ben gelmiyorum nokta diyin.
Bu kadar kolay değil bir düzeni yıkıp yeni düzen kurmak. Siz yeni düzen kurmuşsunuz daha bir kere daha yıkacak bunu sırf keyfine. Öyle bir dünya yok.
Geri adım atmayın.
 
Aklın yolu bir.. Kimse 'belki o kadar da kötü olmaz' diyememiş, görünen köy kılavuz istemez çünkü.. ayrıca 1. fedakarlık hakkını kullanmışsın Ankaraya gelmişin, şimdi hem daha da uzağa gideceksin hem de emirle tavırla... offf . Karşı çıkmak seni sevgisiz yapmaz, diren. Of, severek evlenen bir kadının da sevgisi sınanmasın yaa, nasıl sıkıntı basıyor bana yumuşak başlılığın böyle itilip kakılmasından..
 
sanmeleksan .!.:
Merhaba sevgili kk üyeleri. Uzun zamandır konuları dışardan izliyordum ama şimdi bana akıl vermenize ihtiyacım olduğunu hissedip üye oldum.
9 aylık evliyim, yeni gelin sayılırım yani... Hamile de değilim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik hala da çok seviyoruz. Eşim ankarada muhasebecilik yapıyor. Ben bekarken izmirde yaşıyordum. nişanlanmadan önce şehir konusu çok sorun olmuştu ben izmiri çok sevmeme rağmen onun için herşeyi kabul edip ankaraya yerleşmeyi kabul ettim.

Şimdi ankaradayız ama ailemi, izmiri, arkadaşlarımı çok özlüyorum. Burda bir düzen tutturamadım. Çalışmadığım için çevre de edinemiyorum hep eşimin arkadaşları vs. Yinede eşim var diye moralimi bozmuyordum... ki eşim ailesinin yaşadığı yere taşınmak isteyene kadar.

Nişanlıyken böyle birşeyi asla düşünmem demişti. Kandırılmış hissediyorum.Oraya 9 aydır çook sık gidip geldik zaten ve az çok nasıl bir yer olduğunu çözdüm. Doğuda küçük bir şehir. İnsanların başkalarının ne yediği ne giydiği nereye gittiğiyle ilgilenmekten başka işleri yok sanki. Dedikodu deseniz gırla, eşimin bütün ailesi orda ama benim hiç kimsem yok. Ayrıca ben izmirli bi ailenin kızıyım hepinizin az çok tahmin edebiliceği gibi kimse ne giydiğime ne yaptığıma nereye gittiğime karışmadı hiçbir zaman. Ankarada okadar özgür olamasamda en azından geceleri eşimle çıkıp bir iki bişeyler içebileceğimiz bi ortamdaydık. Orda böyle bi durum kesinlikle söz konusu değil.

Ben gitmek hiç istemiyorum ama eşim çok kararlı ağlamalarım onu üzmüyor bile artık. Gidicez alışsan iyi edersin diyor. Gitmek istemediğini biliyorum onunda ama ailesi sanki bana söz geçirememişte gelmemiş gibi davranıyor. Ailesi hergün arayıp tahrik ediyor annesi hasta rolleri bile yapıyor.

Biliyorum lafı çok uzattım ama konu okadar sorunluki kızlar nolur yardım edin sizce ne yapmalıyım nasıl vazgeçirebilirim eşimi? oraya gidersek birdaha asla dönemeyiz izin vermezler buna. Ben böyle bir hayat istemiyorum ama. Bi kafe bile olmayan biyerde yaşamak istemiyorum. Sizce eşimi nasıl ikna etmeye çalışmalıyım. Ve en son sorum da sizce kesin olarak taşınmaya karar verirse beni düşünmeden böyle bir karar veren biriyle evlilik yürürmü yoksa ayrılmalı mıyım?
Genişletmek için tıkla...
eeeeee sen onu seviyosunda o seni sevmiyo bu kadar net senin gibi izmirli bi kıza dogu muhabbeti nasıl yapar bence sen cok susmussun ki tepki vermenden bile kokmamıs valla güle güle beni seven orta yolda olur de ailesii isteyene yol orda de
 
sanmeleksan .!.:
Gerekçesi kv min hergün kendine ayrı bir hastalık bulması. İki ay önce bu işi baya abarttı benim ölüyorum yetiş falan demeye başlayınca eşimle bu böyle olmaz deyip özel bir hastanede bütün tetkiklerini yaptırdık turp gibi çıkmasın mı bide kadın!
Genişletmek için tıkla...
eeee ara kaynanananı madem ne duruyosun kavga cıkarsa cıksın bari gercekten hastaneye yatar sen ne istiyosun be kadın de oglnun yuvasını yıkınca mutlu olcan de kına mı yakıcaksın de ne arayıp duruyosun de dede de ayrıca senin ailen yokmu neden annen ben bu kızı sana köle olsun diye yetistirdim demiyo
 
Gitmeyin
Giderseniz bu emrivakilerin sonu gelmez bir ömür.
İnşallah gitmezsiniz.

Benzer bir evliliğim var memleketim rahat bir yerdir özgür yetiştirildim ve eşimin ailesinin memleketindeyim
Baştan üç yıl burada kalacağız diye anlaşmıştık ki zaten burada tanıştık.
Eşim burda kaldığımız sure boyunca her şeyi bana göre düzenlemeye çalışıyor, gerçekten buranın geleneklerinden yapısından oldukça bağımsız bir hayatımız var
Gene de zor. Üçüncü senedeyim, sözleştiğimiz gibi üç sene kalmış olacağız. Tayini iple çekiyorum
Eşim bana alışsan iyi olur burada kalacağız derse kabul etmem. Hiç kabul etmem çünkü daha fazla kalamam Burda. Hele bu üslupla söylese asla kalmam.
Hakkı'nızda hayırlısı olsun
 
Çok sinir oldum, ne demek gidicez alışsan iyi edersin, nasıl bir tavır bu? Hayatta gitmem demiş dediğine bak şimdi basbayağı kandırmış... Kv gerçekten hasta olsa anlarım -ki o zaman başka alternatiflere de bakılabilir- ben de tek çocuğum ailemin bazı rahatsızlıkları var ve çok uzakta kalmak istemiyorum hiç düşünmezken son 1 yıl içinde düşünür oldum bunu iyice evlenme yaşına geldikçe. Ama kv turp gibi, eşiniz evlenmeden önce farklı konuşmuş şimdi de saygısızca davranıyor.
Bekarım şimdi pek bir şey demeyeyim ama kabul etmeyin gitmeyin, mutsuz olacaksınız.
 
sanmeleksan .!.:
Merhaba sevgili kk üyeleri. Uzun zamandır konuları dışardan izliyordum ama şimdi bana akıl vermenize ihtiyacım olduğunu hissedip üye oldum.
9 aylık evliyim, yeni gelin sayılırım yani... Hamile de değilim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik hala da çok seviyoruz. Eşim ankarada muhasebecilik yapıyor. Ben bekarken izmirde yaşıyordum. nişanlanmadan önce şehir konusu çok sorun olmuştu ben izmiri çok sevmeme rağmen onun için herşeyi kabul edip ankaraya yerleşmeyi kabul ettim.

Şimdi ankaradayız ama ailemi, izmiri, arkadaşlarımı çok özlüyorum. Burda bir düzen tutturamadım. Çalışmadığım için çevre de edinemiyorum hep eşimin arkadaşları vs. Yinede eşim var diye moralimi bozmuyordum... ki eşim ailesinin yaşadığı yere taşınmak isteyene kadar.

Nişanlıyken böyle birşeyi asla düşünmem demişti. Kandırılmış hissediyorum.Oraya 9 aydır çook sık gidip geldik zaten ve az çok nasıl bir yer olduğunu çözdüm. Doğuda küçük bir şehir. İnsanların başkalarının ne yediği ne giydiği nereye gittiğiyle ilgilenmekten başka işleri yok sanki. Dedikodu deseniz gırla, eşimin bütün ailesi orda ama benim hiç kimsem yok. Ayrıca ben izmirli bi ailenin kızıyım hepinizin az çok tahmin edebiliceği gibi kimse ne giydiğime ne yaptığıma nereye gittiğime karışmadı hiçbir zaman. Ankarada okadar özgür olamasamda en azından geceleri eşimle çıkıp bir iki bişeyler içebileceğimiz bi ortamdaydık. Orda böyle bi durum kesinlikle söz konusu değil.

Ben gitmek hiç istemiyorum ama eşim çok kararlı ağlamalarım onu üzmüyor bile artık. Gidicez alışsan iyi edersin diyor. Gitmek istemediğini biliyorum onunda ama ailesi sanki bana söz geçirememişte gelmemiş gibi davranıyor. Ailesi hergün arayıp tahrik ediyor annesi hasta rolleri bile yapıyor.

Biliyorum lafı çok uzattım ama konu okadar sorunluki kızlar nolur yardım edin sizce ne yapmalıyım nasıl vazgeçirebilirim eşimi? oraya gidersek birdaha asla dönemeyiz izin vermezler buna. Ben böyle bir hayat istemiyorum ama. Bi kafe bile olmayan biyerde yaşamak istemiyorum. Sizce eşimi nasıl ikna etmeye çalışmalıyım. Ve en son sorum da sizce kesin olarak taşınmaya karar verirse beni düşünmeden böyle bir karar veren biriyle evlilik yürürmü yoksa ayrılmalı mıyım?
Genişletmek için tıkla...

Siz kendinize başka seçenek bırakmamışsınız ki... Başlığınızdaki 2 seçenek aynı kapıya çıkıyor.

İzmir'den Ankara'ya gelince bile alışamamışsınız. Doğudaki ile nasıl alışacaksınız ? İzmir'deki hayatınızın İ sini bile bulamayacaksınız. Eşinizin emrivaki yapması ayrı problem. Üstelik bu kadar kısa zamanda pes edip gitmek istemesi, sanki size sus payı başka şehirde başlamış izlenimi veriyor. Önce burada ev açalım, nasılsa evlenince alır giderim der gibi.

Sizin tek yanlışınız, tek çocuk olduğunu bilerek asla gitmek istemeyeceğiniz şehirden biriyle evlenmeniz.
Hiç mi düşünmediniz hastalık var, yaşlılık var, ileride nasıl olur diye ?
 
Seninle evlenmeden bunu konuşmadıysa bunu söylemeye ve istemeye hakkı yok.
En önemlisi ise senin karar ve düşüncelerine saygı duymaması.
Umarım mutlu olursun, aşk herşey değildir. Saygı, sadakat, sevgi hepsi bir arada olmalı.
 
Siz onun icin izmir den vazgecip ankaraya gelmissiniz zaten.

Simdi size sormadan bir karar aliyor.

Ustelik evlenmeden once bunu yapmayacagini soylemis.

Tavriniz net olsun.

Ben gelmiyorum nokta.

Sen gitmek istersen o zaman evlenmeyecektin.

Ya da gidip memleketinden bir kiz ile evlenip ailenin dizinin dibinde oturacaktin.

Ben sana izmire gidelim diyor muyum?

Deyin ve resti cekin.
 
Çok iyi anlıyorum bende egeliyim ve şuanda iş durumundan iç Anadolu'da yaşıyorum eşimde doğu tarafından evlenmeden önce kültür farkı falan hikaye geliyor evlendikten sonra anlıyorsunuz şu anda eşim memleketine gitmeye karar verse kesinlikle gitmem gidersem yaşayamam evlilik ilerledikçe çocuk olunca bunu çok daha iyi anladım
 
İster iş için, ister başka bir sebep için eşin ailesinin yaşadığı şehre taşınmak benim için intihar ile eşdeğerdir. Çünkü bir kere gittiniz mi bir daha ömür boyu oradan çıkamazsınız. Eskiden anneler kızlarını yollamazlardı, şimdi bakıyorum oğlan anneleri oğullarını yollamıyorlar şehir dışına, evlense bile. Dizinin dibinde istiyor oğlunu. Yerinizde olsam yeri göğü inletirdim! Zaten Ankya yerleşerek büyük bir fedakarlık yapmışsınız, daha ne istiyor eşiniz? Buna arsızlık derler, yüz buldu astarını istiyor derler! Aşkım için her yere giderim, eşim nereye ben oraya, yanyana olalım da her yerde yaşarım herşeyi yaparım... Yok öyle bir dünya. Eşiniz kendine gelsin. Ha bunun için boşanılmaz evet. Ama çok büyük olaylar olur ve sevgi ölür. Çok şey biter. Net!
 
Ankara da sonuçta izmir kadar rahat olmasa da başkent imkanları bol bir şehir ben çok severim orayı... Oraya alışamadıysan doğuda aslaa yapamazsın.eşin de seni buna zorlayamaz sakın gitme bile bile mutsuz olacaksınız
 
Asla gitmeyecegini net bir sekilde belirt ,
Evlenmeden ne konustugunuzu sdu an bu yaptiginin haksizlik oldugunu belirt illa ben gidecem diyorsa o cikip evden gitsin ,
Sizde esim evi terketti diye mahkeme kanaliyla ihtarname cekin suclu durumuna dussun
 
Aile yanında olunca erkekler zaten değişir. Şu anda bile sizi hiçe sayan koca o sinsi kaynanın yanında olunca neler yapar az çok tahmin edebiliyorsunuz. Zaten İzmir de büyümüş biri olarak Ankarada bile zorlanırken onun şehrinde iyice bunalıma gireceksiniz yani bile bile lades. Bunu bilerek daha kararlı bir ifade takının belki vazgeçer vazgeçmezse de zaten size hiç değer vermemiş onun icin neden o sıkıntıya katlanasınız ki çocuk yok bişey yok.
 
sanmeleksan .!.:
Merhaba sevgili kk üyeleri. Uzun zamandır konuları dışardan izliyordum ama şimdi bana akıl vermenize ihtiyacım olduğunu hissedip üye oldum.
9 aylık evliyim, yeni gelin sayılırım yani... Hamile de değilim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik hala da çok seviyoruz. Eşim ankarada muhasebecilik yapıyor. Ben bekarken izmirde yaşıyordum. nişanlanmadan önce şehir konusu çok sorun olmuştu ben izmiri çok sevmeme rağmen onun için herşeyi kabul edip ankaraya yerleşmeyi kabul ettim.

Şimdi ankaradayız ama ailemi, izmiri, arkadaşlarımı çok özlüyorum. Burda bir düzen tutturamadım. Çalışmadığım için çevre de edinemiyorum hep eşimin arkadaşları vs. Yinede eşim var diye moralimi bozmuyordum... ki eşim ailesinin yaşadığı yere taşınmak isteyene kadar.

Nişanlıyken böyle birşeyi asla düşünmem demişti. Kandırılmış hissediyorum.Oraya 9 aydır çook sık gidip geldik zaten ve az çok nasıl bir yer olduğunu çözdüm. Doğuda küçük bir şehir. İnsanların başkalarının ne yediği ne giydiği nereye gittiğiyle ilgilenmekten başka işleri yok sanki. Dedikodu deseniz gırla, eşimin bütün ailesi orda ama benim hiç kimsem yok. Ayrıca ben izmirli bi ailenin kızıyım hepinizin az çok tahmin edebiliceği gibi kimse ne giydiğime ne yaptığıma nereye gittiğime karışmadı hiçbir zaman. Ankarada okadar özgür olamasamda en azından geceleri eşimle çıkıp bir iki bişeyler içebileceğimiz bi ortamdaydık. Orda böyle bi durum kesinlikle söz konusu değil.

Ben gitmek hiç istemiyorum ama eşim çok kararlı ağlamalarım onu üzmüyor bile artık. Gidicez alışsan iyi edersin diyor. Gitmek istemediğini biliyorum onunda ama ailesi sanki bana söz geçirememişte gelmemiş gibi davranıyor. Ailesi hergün arayıp tahrik ediyor annesi hasta rolleri bile yapıyor.

Biliyorum lafı çok uzattım ama konu okadar sorunluki kızlar nolur yardım edin sizce ne yapmalıyım nasıl vazgeçirebilirim eşimi? oraya gidersek birdaha asla dönemeyiz izin vermezler buna. Ben böyle bir hayat istemiyorum ama. Bi kafe bile olmayan biyerde yaşamak istemiyorum. Sizce eşimi nasıl ikna etmeye çalışmalıyım. Ve en son sorum da sizce kesin olarak taşınmaya karar verirse beni düşünmeden böyle bir karar veren biriyle evlilik yürürmü yoksa ayrılmalı mıyım?
Genişletmek için tıkla...
Benzer sıkıntıları ben de iş yüzünden yaşıyorum, sizi çok çok iyi anlıyorum. İnsan İzmir'den sonra bu ülkede hiçbir kentte mutlu olamaz... Ordaki huzur ve saygı hiçbir yerde yok çünkü.
Nerde yaşayacağınız konusunda eşiniz tek başına karar veremez, bunu anlatmanız lazım. Gerekirse de evi terkedin, ne kadar saçmaladığını anlayacaktır. Siz köle değilsiniz, eşsiniz. Beraber karar vereceksiniz.
 
Bence ayrılma sebebi.. ben tamda öyle bir küçük ilçede yaşadım. Üstelik kapalıyım. Ona rağmen hiç mutlu olmadım. Hiç çevrem olmadı. Çok zor günlerdi.. şimdi oraya göre daha iyi sahilde bi ilçeye taşındık şükür. .

Sizde resmen kandırılmışsınız. Bence eğer cesaretiniz varsa madem öle bende kendi ailemin yanına İzmir e dönüyorum deyin.. çok sinirlendim
 
Bu arada aileniz ne diyor, benimkiler sanmıyorum ki bahsettiğiniz gibi bir şehire kv yanına kızlarını yollasınlar. Siz değilseniz mecburen babanız kocanızı paylamalı. Resmen evlilik öncesi verilen söz tutulmamış ve göz göre göre mutsuzluğa yelken açılmış. Allah yardım etsin.
 
Böyle bi adamı kusura bakmayın ben olsam boşarım, o kadar kolay mı demeyin iki tane adam kapıya koydum ben... benim isteklerime aldırmayan, verdiği sözleri tutmayan ailesine karşı benim yanimda olmayıp onların bi lafıyla beni hiçe sayıp bulundukları şehre gitmeye kalkan, (ki bu kadarını onlardan uzakken yapıyorsa yanlarindayken neler olacağını az çok tahmin ediyorum) adamı evet boşarım... ya da ankarada oturur hayatımıza devam ederiz...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Muhafazakar eş ailesi ve mecburiyetler
8 9 10
Yorumlar
196
Görüntüleme
8K
yigitin annesii
Y
8
Cinsel problemlerim var kafam çok karışık lütfen yardım!!
2 3 4
Yorumlar
75
Görüntüleme
4K
Cileklivanilinn
Cileklivanilinn
Back