- 2 Ocak 2021
- 2.232
- 1.104
- 32
- Konu Sahibi Cogsicagtir02
- #1
Herkese merhaba. 30lu yaşlarda bir öğretmenim. Şu zamana kadar ilişkilerim oldu fakat terk edildim hepsinde de. Aldatılma yaşadım yani. Karşı taraf görüşmek tanışmak istiyor. Her şey gayet iyi giderken birden uzaklaşma oluyor ve sonrasında başkası olduğunu görüyorum. Ciddi ilişkilerimde bunları yaşadım bir de. Evet ilişkide çok verici oluyorum fakat evlenme istememin ve karşı tarafın da ciddi düşündüğüne inanmamın etkisi büyük bunda.
Tam toparlandım dediğim zamanlarda biri giriyor hayatıma ve illa ki üzülen taraf ben oluyorum. Çünkü sevilmeye bile layık olmadığıma inanmaya başladım. Evet herkes beni sevmek zorunda değil ama her seferinde böyle olması aşırı derece üzüyor darmadağın ediyor beni. En son 6 ay boyunca bana sosyal medyadan yazan, görüşmek isteyen adamın kahve teklifini kabul ettim. Güvenmediğimi söyledim başta fakat ısrarla yazınca kabul ettim. Kahve içtik, sonra bana yazmaya devam etti. Mesajlaştık bu süre zarfında 3 hafta falan oldu. 2. Defa buluşmamız da 1 hafta sonrasında oldu. Onun iltihaplı romatizması vardı baştan da biliyordum . Biz kahve içtikten sonra bir atak yaşadı. 1 hafta ise gitmedi yattı sadece. Ama ilgisi de devam etti. İyi olduğumuzu düşündüm. Fakat aramaması bir eksiydi benim için dile de getirdim. Bir de 2 ilişkisinde de aldatıldığını söylemişti. 3. Defa görüşelim dediğinde ben müsait olamadım. O teklifinden sonra biraz uzaklaştı yazmaları azaldı. Dün sabah bana sevgi sözcüğü kullandı. Ben öğleden sonra yazdım ne düşünüyorsun diye çünkü ne buluşma ne arama falan vardı. Netlik istiyorum dedim ona da. Sonra döküldü tabi. Ben kendime yetemiyorum, sana vakit ayıramıyorum mahcup oluyorum dedi. Önceki ilişkiler de yormuş beni artık bilmem ne diye bir şeyler geveledi. Evet romatizması bazen kötü etkiliyordu onu ama zaten bunu biliyordum o da durumu bildiği halde buluşmayı çok istedi. Tamam deyip sildim sonrasında da. Hakkını helal et demişti. Ya ben mi sevilmeyecek biriyim. Bir de iyisin hoşsun, senden hoşlanıyorum da iyi de anlaşıyoruz ama ben kendimi bir ilişki için hazır hissetmiyorum dedi.
Ben sevilmeyi çok isteyen biriyim ama artık kimseyle görüşüp konuşmak istemiyorum, çok yoruldum inanın. Doğru kişi neden bulmuyor beni
arkadaşlarımın hayatına bakıyorum evliler belki çok çok mutlu değiller ama hayatlarını paylaşacak birileri var. Çok yalnız hissediyorum kendimi
Tam toparlandım dediğim zamanlarda biri giriyor hayatıma ve illa ki üzülen taraf ben oluyorum. Çünkü sevilmeye bile layık olmadığıma inanmaya başladım. Evet herkes beni sevmek zorunda değil ama her seferinde böyle olması aşırı derece üzüyor darmadağın ediyor beni. En son 6 ay boyunca bana sosyal medyadan yazan, görüşmek isteyen adamın kahve teklifini kabul ettim. Güvenmediğimi söyledim başta fakat ısrarla yazınca kabul ettim. Kahve içtik, sonra bana yazmaya devam etti. Mesajlaştık bu süre zarfında 3 hafta falan oldu. 2. Defa buluşmamız da 1 hafta sonrasında oldu. Onun iltihaplı romatizması vardı baştan da biliyordum . Biz kahve içtikten sonra bir atak yaşadı. 1 hafta ise gitmedi yattı sadece. Ama ilgisi de devam etti. İyi olduğumuzu düşündüm. Fakat aramaması bir eksiydi benim için dile de getirdim. Bir de 2 ilişkisinde de aldatıldığını söylemişti. 3. Defa görüşelim dediğinde ben müsait olamadım. O teklifinden sonra biraz uzaklaştı yazmaları azaldı. Dün sabah bana sevgi sözcüğü kullandı. Ben öğleden sonra yazdım ne düşünüyorsun diye çünkü ne buluşma ne arama falan vardı. Netlik istiyorum dedim ona da. Sonra döküldü tabi. Ben kendime yetemiyorum, sana vakit ayıramıyorum mahcup oluyorum dedi. Önceki ilişkiler de yormuş beni artık bilmem ne diye bir şeyler geveledi. Evet romatizması bazen kötü etkiliyordu onu ama zaten bunu biliyordum o da durumu bildiği halde buluşmayı çok istedi. Tamam deyip sildim sonrasında da. Hakkını helal et demişti. Ya ben mi sevilmeyecek biriyim. Bir de iyisin hoşsun, senden hoşlanıyorum da iyi de anlaşıyoruz ama ben kendimi bir ilişki için hazır hissetmiyorum dedi.
Ben sevilmeyi çok isteyen biriyim ama artık kimseyle görüşüp konuşmak istemiyorum, çok yoruldum inanın. Doğru kişi neden bulmuyor beni
arkadaşlarımın hayatına bakıyorum evliler belki çok çok mutlu değiller ama hayatlarını paylaşacak birileri var. Çok yalnız hissediyorum kendimi
ben dalga gecince "ne onemi var canakkale-antalya-batman. seninle olayim yeter" gibi bir sey demisti. ornekler o kadaaaaar cok ki. bir dunya gezgini sevgilim vardi mesela. Benimle bulustugu ülkede (daha once gittigi bir yer olmasina rağmen) bir plan bile yapmamisti - istanbulda rehber sendin burada ben olacagim de.esine ragmen- ben elimde harita ben "şuraya buraya gidelim" dedim sonra gece oldu. otel rezarvasyonu bile yapmamis kendine. bir yer buldu gittik onda da bakmamis bile resepsiyonun belli bir saatten sonra çalışmadığı uyarisina ve sokakta kaldi. benim kendi turumun oteli vardi ama onu iceri sokamayacagim icin ben de onla parkta uyudum.
çok güzel, kıymetli, emek ve sabır isteyen,bol dinlemeli bir mesleğiniz var 
