Değerli hanımlar bir konuda fikirlerinizi söyleyebilir misiniz, ben 21 yaşında üniv öğrencisiyim ailem yok, arkadaşım da pek yok, amacım düzgün birini bulup ilerde meslek sahibi olunca evlenmek yani kimsesiz olduğum için bir yuvamın olmasını çok istiyorum.
Bugüne kadar hep yalnızlığımdan yararlanmaya çalışan serseri veya psikolojik sorunları olan erkeklerle karşılaştım, onlarda da size danışarak bir şekilde kurtuldum. Bir kaç hafta önce hastanede staj yaparken 31 yaşında fiziksel engeli olan bir erkekle tanıştım hayatımda gördüğüm en efendi,utangaç, temiz, düzgün görünümlü erkek ama ailesiyle yaşıyor ve ömür boyu da öyle olacak, ekpss ile yıllardır atanamamış bir eli ve bir ayağı işlevsiz olduğu için özelde kimse de işe almıyor. %60 engelli raporu var.
Kendisi ciddi ilişki düşünmesine rağmen evlenemeyeceğinin farkındaydı, parasız engelli biri olduğum için kimse benimle olmayacak zaten hiç kız arkadaşım olmuyor dedi. Bir kaç hafta içinde ona giderek bağlandığımı hissettim ve amacımın evlilik olduğunu söyleyip onu kırmamaya çalışarak dün veda edip ayrıldım.
Bu doğru bir karar mıydı çok vicdan azabı çekiyorum bir taraftan da yürüse bile zaten ilerde geleceği olmayan bir ilişkiye yatırım yapmak mantıklı gelmedi diyorum ama kafam çok karışık.bana fikirlerinizi söyleyebilir misiniz şimdiden teşekkür ederim
Bugüne kadar hep yalnızlığımdan yararlanmaya çalışan serseri veya psikolojik sorunları olan erkeklerle karşılaştım, onlarda da size danışarak bir şekilde kurtuldum. Bir kaç hafta önce hastanede staj yaparken 31 yaşında fiziksel engeli olan bir erkekle tanıştım hayatımda gördüğüm en efendi,utangaç, temiz, düzgün görünümlü erkek ama ailesiyle yaşıyor ve ömür boyu da öyle olacak, ekpss ile yıllardır atanamamış bir eli ve bir ayağı işlevsiz olduğu için özelde kimse de işe almıyor. %60 engelli raporu var.
Kendisi ciddi ilişki düşünmesine rağmen evlenemeyeceğinin farkındaydı, parasız engelli biri olduğum için kimse benimle olmayacak zaten hiç kız arkadaşım olmuyor dedi. Bir kaç hafta içinde ona giderek bağlandığımı hissettim ve amacımın evlilik olduğunu söyleyip onu kırmamaya çalışarak dün veda edip ayrıldım.
Bu doğru bir karar mıydı çok vicdan azabı çekiyorum bir taraftan da yürüse bile zaten ilerde geleceği olmayan bir ilişkiye yatırım yapmak mantıklı gelmedi diyorum ama kafam çok karışık.bana fikirlerinizi söyleyebilir misiniz şimdiden teşekkür ederim