Neden çocuk sahibi olmalıyım ?

Kedi köpekler ne kadar masum sadece sevgiye muhtaç ve gözleriyle konuşurlar.
Ama böyle güzel kalpli birinin böyle güzel kapli bir insan da yetistirmesini istemez miydiniz?
Sizin gibi merhametli mesela.
Güzel insanlar çoğalmali.
Güzel insanlar dogurmali 🙂 ( tabi bu işler de nasip kısmet işi)
Teşekkür ederim canım :KK200: Eğer olursa zaten kedilerle köpeklerle içiçe büyüyecek,tabiki böyle bır cocuk yetıstırmek ısterdım.Hersey kısmet bakalım
 
Ben çocuk delisi değilimdir başkasının çocuğunu daha hoppa zippa sevmemisimdir içimden gelmez aynı şekil ama kotulugunude istemem evlenmeden eşime en başında hemen çocuk istemediğimi söyledim eşimde kabul etti snra arkadaşlarımız geldi iki üç aylık bebekleri vardı eşim bir anda bizde yapalım bende istiyorum demeye başladı bende yok falan dedim ama snra okadar israra yapabilirim heralde dedim ama içimde de Allah yukarda nasılsa hemen olmaz herkesin öyle geç oluyor gözüyle korunmayı bıraktım evliliğimin ikinci ayından snra hamile olduğumu öğrendim şansa bak amaaaaa sonra iyiki olmuş cokkk şükür ama hala kendi çocuklarımdan başkasına sempati duyamiyorum o ayri
Benimkinin de arada heveslendiğini hissediyorum belkı ondan bana da geçer ucundan kıyısından :)))) Neyseki ögretmen de çocuklarla zaten hep içiçe :)) Belki okulda yoruldukca o ıstegı köreliyor olabilir :KK70: Allah bagıslasın cocugu olan herkes hep ıyıkı dıye bahsettıgıne göre eminim güzel bir duygudur zorluklarının yanında
 
Çok klişe ama çok gerçek, sevgisini ve aradaki bağı hissettiğin ilk andan itibaren onsuz/onlarsız geçen her anın nasıl boş/anlamsız olduğunu kavrıyorsun sanırım. Çocuk sahibi değilsen o eksiği hiçbir zaman da bilmiyorsun ,iyki bilinmiyor bence, o eksik bilinse mutlu olamaz insan. Eşimi de çok başka seviyorum ama kulvarları çok farklı, onları koşulsuz seviyorum, eşimi bana sadakat gösterirse, beni severse, her anımı paylaşırsa bla bla severim gibi. Stop.
Ayni düşünüyorum ama ben evlenmeden önce de bu hissin vardı
Hani yaşamadan bilinmez olayı varya ben aksi düşünüyorum
Ben anne olmadan da o muhteşem hissin farkındaydım ve hep eksik hissediyordum evlenmedigim için değil çocuk sahibi olmadığım için.
Mesela sitede bir çok yorum da eşime benzesin eşimden bir parça vs diyorlar ya ben tam aksi kendimden bir parça istedim
Yani amip gibi çoğalmak mümkün olsa ben öyle de tercih ederdim😂
Anne çocuk bağını aşırı gözlemledim
O sevginin üzeri hicbirsey yok
Yegenimde bizim yanımızda büyüdü buda bende aşırı merak uyandirdi
Ama biyolojik yaş meselesi vs aşırı takmaya başladım bir ara yani evlenmesem değil ama çocuğum olmasa aşırı aşırı üzülürdüm
 
Heralde bu içten gelen bir şey ya .Ben ayrıldım çocugum yon.Once dedımkı cocugum olsaydı en azından çocugum olmuş olurdu.Sonuçta baysnların bı dogurma yaşı var bılıosunuzkı .Sonra dedımkı ne sacma dusunmusum baba olmadan çocuk mu olur .
Evet canım sanırım içgüdüsel..Belki tek başına cok daha zor olabılırdı maddi manevi..Ben evlendikten sonra bile kedilerimle köpeklerimle ilgili veterinerlik bir durum oldugunda hep eşimle hallettik aa dedim ne kadar rahatmıs böyle biriyle yardımlasarak çözmek... Önceden tek basıma koştururdum ne kadar zor olurdu..Ondan sonra dedımkı babasız tek cocuk buyuten kadınlarınkı de böyle ıste sorumlulugu tek basına sırtlanmak..O yüzden hayırlısı olmus
 
Kararsızlık hala bitmiş değil bunca tedavi arasında bile acaba elde edememek mi çekici kılıyor diye düşünüyorum galiba çocuk sahibi olmadan bu konuyu çözemeyeceğim hakkımızda hayırlısı 🤗 inşallah sizde hakkınızda hayırlı olana karar verir, nasibinizde varsa kolay ulaşırsınız 🙏🏻
Amin canım çok teşekkür ederim....O kadar önemli bir kararki sorgulamamız kendimizden emin olmak için hem çok onemlı hem de cok normal
 
Evet canım sanırım içgüdüsel..Belki tek başına cok daha zor olabılırdı maddi manevi..Ben evlendikten sonra bile kedilerimle köpeklerimle ilgili veterinerlik bir durum oldugunda hep eşimle hallettik aa dedim ne kadar rahatmıs böyle biriyle yardımlasarak çözmek... Önceden tek basıma koştururdum ne kadar zor olurdu..Ondan sonra dedımkı babasız tek cocuk buyuten kadınlarınkı de böyle ıste sorumlulugu tek basına sırtlanmak..O yüzden hayırlısı olmus
Ama bence harıka bı anne olursunuz.Düşünsenıze sızden bir parca .Muhtesem bi şey
 
Ben cahil degilim ama siz cok hadsizsiniz.

Cocuk istemeyen kadinlara aleni keyifci, amacsiz, bos gezenin bos kalfasi muamelesi yapiyorsunuz sozlerinizle.
Kimsenin hayatinin bekcisi, keyfinin kahyasi degilsiniz.
Bu durumda cocugu olmayan, tercih etmeyip yapmayan, ya da isteyip yapamayan herkes yan gel yat ye ic yat o zaman size gore. Sizinkinden cok daha kaliteli hayatlari var belki, dogurdunuz diye kalibreniz artmiyor yani.

Soylemek istediginiz bu degilse de kendinizi duzgun ifade edin ozaman, o okudugunuz kitaplar bir ise yaramamis cunku. Bence kendinizi ifade ederken agzinizdan cikani kulaginiz duysun, elinizin yazdigini gozunuz okusun.
Bir cumlenin elli anlami varsa tutup en kotusunu anliyorsaniz suç benim değil!!! Sizin de haddinize değil beni bu gibi şeylerle itham etmek kimsiniz siz? Kim olarak bana mağara adami muamelesi yapiyorsunuz?! 5 sene annem, 3 sene ablam 20 ay da ben hep çocuğu olmayanlara ezik kusurlu bakan kadinlarin dillerinden çektik zaten hayatim boyuncada her konuda o tür insanlara başarilaria crvap verdim. Şimdi durmuş haddiniz olmayarak beni tanimayarak bana akil veriyorsumuz. Haddinizi bilin! Bu kadinlar klubunda gerçekten çok saygisiz insanlar var. Dinlemeyi bile bilmeyem acaba ne anlamda dedin diye sormaya medeniyeti çatmayan. Yukaridaki arkadaş çocuk olursa rahati bozulur diye korktu ve ben de rahat oturmak boş oturmak birşey değil dedim!!!! Onun neyle uğraşdiğini ben nerden bileyimki boş oturma da diyeyim???!!!! Nasil insanlarsiniz ya. Ben ne dusunetek yaziyorum beni kimlere benzetiyorlar. Bir keresinde bu sitede konu açilmjşdi. Kiz diyorduki otobusde tacize uğradim arkadaşlarima anlattim. Dinlemediler onemsemediler. Ben de yazdimki taciz durumunda en iyisi polise şikayet etmek, ailene soylemek onlarin gereken cezayi almalarini sağlamak. Bana ne yorumlar geldi?? Siz kadina tecavuzu kadinin suçu saniyorsunuz o yuzden toplumda bilinmesin istiyorsunuz. Okutren şok yaşamişdim. Bu da ikinci şok. Daha bu gozler neler okuycak kim bilir. Sirf cumleyi analiz etmeyi bile bilmeyen sizler yuzunuzden. Ben okumadan, çalişmadan evlenen hemen çocuk yapan kadinlari hayatim boyunca anlamiycam benim evlilikde de bir şüarim var eşin bile olsa baban bile olsa kimseye muhtaç olmadan once kendi ayaklarin uzerinde dur, onlara yaslan. Ama kesinlikle kendinden başka kimseye tamamile ait olma... şimdi yine sığ düşünceyle sen orda oyle yazdin dersen birşey diyemem cunki bazi insanlarda anlama kapasitesi bir yere kadar çalişiyor zorlamanin anlami yok . Burda canavara kesilmenin anlami yok. Karşinizda kadinlari kole gibi, doğum aparati gibj, eşin mezesi gibj goren biri değil okumuş, diplomasini alan. Alman ingilis dilini internet uzerinden oğrenen, her ay bir kitab bitirme alişkanliği olan, yüzme, şahmat kurslarindan faydalanan biri var. HADDINIZI BILIN. Beyninizin anlama kismini çalişdirin. Sadece okuma kismi açik kalmiş. iyi gunler. Muhattap olmak istemiyorum sizin gibi herseyi bildiğini, dunyayi kurtardigini sanan ama aslinda dinleme anlama analiz yetisi olmayan insanlarla
 
Ya sanki onun bir zamanı var gibi yaş ilerleyince hormonlar değişiyor anne olmak istiyor insan ben ilk evlendim 10 sene çocuk hiç istemedim hatta niye çocuk yapmiyosunuznl diyeni tersliyor siz mi bakacaksınız diyorsun 😃 10 sene sonra böyle ufak ufak aceba bir çocuğun olsa nasıl olur diye düşünmeye başladım ama hala istemiyordum kafamda neyse korunmaya rağmen supriz bir hamilleik oldu ve oğlum doğdu annelik çok başka bir şeymiş tarifsiz birşey şimdi 5 yaşında oğlum var 2 çocuğa hamileyim bir kardeşi olsun istedim hayırlısı çokta kafaya takmamak lazım hazır olduğunda içinde bir istek oluşuyor zaten
 
Çocuk sahibi olmak gerçekten büyük bir sorumluluk. Ve kesinlikle annenin desteğe ihtiyacı oluyor. Yasiniz kaç olursa olsun çocuk sahibi olmadan önce, çocuk yetiştirmekten zerre kadar anlamadığınızı anlıyorsunuz.Günümüz annelerinin işi neden zor, çünkü artık çocuklar küçük aileler içinde büyüyor ve tüm sorumluluk annenin oluyor. Yorulunca bırakabileceği, dinlenebileceği kişiler olmuyor çevresinde. Kimsenin çocuğunu sevemiyorum diyede üzülmeyin. Çünkü evlilik öncesi yaramazlık yapan, ağlayan çocuklara bu anneler nasıl sabrediyor diyorsun. Ve inanın hamilelik sürecinde bile yüzünü görmediğiniz şeyi sevemeyebiliyorsunuz. Hatta doğduğu ilk zamanlarda bile. Belki 5-6 ay sonra ısınıyorsunuz ona. Peki sonra. O kadar çok seviyorsunuzki ve artık o kadar empati kuruyorsunuzki. Sonrası aşırı seviyorsunuz. Yanı özetle birebir yaşamadan o sevgi oluşmuyor. Zamanla...
 
Kayıplarınız için Allah sabır versin mekanları cennet olsun inşallah..Eğer bir gün çocuk istersem anca bir tane diyordum bütün ımkanlarımı ona seferber ederım herseyın en guzelını yaparım dıye ama sanırım sonra yalnız kaldıgını görünce herkes kardes yapıyor :))
Teşekkür ediyorum..
insanın hayatta başına gelebilecek en büyük zorluklardan biri yalnızlık.. her anne baba tabiki en iyisini ister evladı için de.
 
Canım inan çocuk olayına karşı olduğum için değil o his bende şuan olmadığı için neden acaba insanlar madem duşa bile giremeyecek kadar vakitleri olmuyor neden o zaman cocuk yapıyorlar çocuk için bu kadar fedakarlık yapıldıgına göre bir esprısı olmalı diye düşündüğüm için sordum:) Evliliğe gelince başta evliliğe de mesafeliydim ama bir anda kendimi eşimin ısrarlarıyla evlıık işlemleri için koştururken buldum :) Evlilikle ılgılı korkularım olduğu için bıraz mesafeliydim..Ama ona cevabım var aşık olduğun insanla aynı evı,aynı hayatı paylaşmak istiyorsun.Hep yanında olsun istiyorsun vs bu sebeplerden evlendım ama evlenırken hıc aklımda cocuk yoktu yanı cocuk yapalım diye evlenmedik :)
Illaki hepimiz yan yana olalım romantizmi ile evlendik.
Çocuk yoktu aklımızda.
Ama evlenince kendimizi o bahsettiğim sevimsiz ayrıntıların içinde bulduk :)


Diyorum ya ayılıp bayılmam ben de.
Mesela kendi çocuğumu çok seviyorum ama başkalarının çocukları bir araya gelip gürültü yaptığında rahatsız oluyorum.
Bu arada ben 8 yıllık evliyken hamile kaldım bayilmadığımi ordan anla.

Şu duş meselesine gelince o duş alamıyorum değil de uzun uzun keyifle duş alamıyorum olmalı. Yani çocuğu eşimize bırakıp duşa girebiliriz ama hızlı olmalıyız. Istediğimiz zaman giremeyiz eşi beklemeliyiz gibi durumlar iste..
Anne olunca keyiflerin ötesine geçiyor yavrun.

Ama evlat can, o kadar fedakarlık normal değil mi?
Bu arada evcil sahibi insanlar da anne kadar sorumluluk sahibi bence o da can neticede :)

Gözünüzde büyütmeyin ama çevre baskısına da yenik düşmeyin kısacası.

34 yaşımda anne oldum.
Tarifi olmayan harika bir duygu.
Anlamsız geldiğini biliyorum bana böyle dediklerinde ufacık bir duygu canlanmazdı içimde :KK70: bu kadar harika olan ne diye düşünürdüm.

Çok seviyorum artık dünyam o oldu ama ahh neden daha erken yapmadım da demiyorum.
Hayırlı zamana inanınca pişmanlık duymuyor insan bence.
 
Yazdıklarınızı okudum ve düşündüm. Mantıklı bir sebebi yok çünkü bebek/ çocuk demek yorulmak demek. Kendine daha az vakit ayırmak demek. 7/24 sorumluluk demek. Sabır demek. Sürekli kendini geliştirmek demek. Bir sürü şey daha demek. İnsan gerçekten istemiyorsa sırf “normal” olan bu diye ebeveyn olmamalı.
 
Küçüklüğümden beri bebeklere deli olurdum yeğenlerimin doğma büyüme aşamalarını gördükten sonra soğudum diyebilirim.Anladım ki bir çocuk yetiştirmek gerçekten çok zor bir şeymiş. Bebekliğinde gazı alerjisi ateşi ağlaması... okula başladığında ödevleri, akran problemleri... ergenlikteki tavırları, tehlikeli yollara girmesi... yetişkin olup evlendiğinde bile hala sen koşuyorsun problemlerine.bütün bunlar beni çocuk sahibi olmak konusunda düşündürüyor. Benim cevremde gördüğüm çocuğun varsa sen diye birşey kalmıyor pek, her sey çocuk icin. Çocuk sahibi olmanın mantıklı bir sebebi olduğunu sanmıyorum. ben, bu zorluklara rağmen annelik duygusunu tatmak ve dünyaya, insanlığa iyi bir insan yetiştirmek istediğim için çocuk istiyorum.
 
Ben de çocuk seven bir tip değilim. Öyle bayilmam. Neden çocuk sahibi oldum? Bir kere ben kendimi bildiğim için hiç öyle dikkatli korunmadim. Eğer duygusal olarak hazır olmayı bekleseydim hiç olamazdım. Ben nasıl hazırdım? Eşime güveniyordum. Maddi durumum iyiydi ve yardımcı tutabilecektim. Doktorami falan da bitirmiştim. Akademisyenlige geçmiştim. Bunlardan sebep olursa da bakarım diye düşündüm ki öyle de oldu. Fakat açık söyleyeyim; bu durumlardan biri eksik olsaydı tekrar tekrar düşünürdüm. Çocuk sahibi olmak gerçekten çok keyifli fakat oldukça zor. Ya da şöyle söyleyeyim; benim gibi mükemmelliyetci ve kaygı düzeyi yüksek insanlar için zor. Yani ben hiç şu kafada olamadım; ya işte doğusunda bir şekilde büyür. Ben eğer bir işe kalkistiysam elimden gelenin en iyisini yapmalıyım. Bu annelik için de böyle. Mükemmel annelik var mı? Yok tabii ki ama işte imkanlar dahilinde en iyisini yapmaya çalışıyorum.

Hocam bende doktoramı yapıyorum tez aşamasına geçmek üzereyim. Hep doktoram bitsin kadromu alayım öyle yapayım diye düşündüm. Bütün hocalarım arkadaşlarım tez döneminde yap kadro arayıp bulana kadar büyüsün diyorlar. Ama benim bir türlü içime sinmiyor. Yapsak bakacak kimse yok. Bakıcı tutmak istesek ev araba kredileri var. Ben baksam tezim uzar da uzar biliyorum bunu yapan arkadaşlarım hep geride kaldı. Eşim çok yardımcı ama ben rahatıma da düşkünüm. Sanki yapmam gereken her şeyi sırasıyla yapayım kafam rahat olsun düşüncesinde oldum hep. Eşimin yaşı ilerledi onun çekinceleri var ama elden bir şey gelmiyor. Bir de yaştan dolayı olmazsa sağlık sorunu olursa da bir çaresini buluruz nasılsa diye dolaşıyorum önemseyemiyorum bu konuyu. Siz de akademisyensiniz sizin bu konudaki detaylı fikirlerinizi merak ettim.
 
Benim kayınvalıdem kabullendi cocuk soranlara onun cocukları var diyor kedi ve kopeklerım ıcın :KK70: Çevremden zaten ımalı yaklasımlar alıyorum bır sorun olduguyla ılgılı :KK70:
Benimki ilk daha 1haftalıkken torun muabbeti yaptı ve bir dah soramadı🤣Tabi eşim çok yumuşak yüzlü. 2tane yakın erkek arkadaşı eşime çocuk yapın ilerde yaşlanınca size bakar diyor. Diger arkadaşı her aramasında çocuk düşünüyor musunuz diye soruyor.
 
X