Hormonlar ve bağ size böyle düşündürüyor. Ama düşünmeyenler de var elbet. Herkes aynı düşünecek, hissedecek diye bir kaide yok. Bana göre büyük zorluk, karnında taşıması, doğumu, acısı vs. Özgür ruhlu birisiyim, farklı bakıyorum çoğu şeye. Mesela şuan pazar günümü saatlerce yatakta sakin geçirmeyi seviyorum, hareketle koşturmaca ile güne başlamak bana göre değil. Sürekli çocuğa odaklanmak zorunda olmak inanılmaz yıpratıcı, beyin dingin ve dengede kalamıyor.
Kadın çocuktan sonra çöküyor malesef kim ne derse desin. Arkadaşlarım benden +10 yaş büyük gözüküyor gerçekten. Çoğunun gözünün feri gitti. Kendilerinden geçtiler, uykusuzluk, okul problemleri, hastalıkları, geleceğe hazırlama derken uğraşıp duruyorlar. Yaşım 33 ama önümdeki örnekleri görünce çok korkuyorum. Bizde kedili bir aileyiz çok iyiyiz böyle. Bebek için ara ara acaba mi diyoruz ama kararsısız hala.
İstisnalar elbet oluyor. Ben de 34 yaşımdayım, öyle çizgim bile yok yani 25 diyorum kimse sorgulamıyor. Bir de ailemin biricik tek çocuk evladı olarak yetiştiğim için sanırım bunca rahatı seviyor oluşum. Kediler çok kolay hem sevgi ponçikleri hem de sürekli gittiğimiz yerlere götürmek zorunda değiliz. Millet bilinçsiz olarak; elalem ne der baskısı, herkes yapıyor ben de yapayım, yaşlanınca yalnızlık korkusu, ölüm korkusu ve bundan dolayı bu dünyaya kök bırakma gibi anektodlarla çocuk sahibi oluyor. Toplumun geneline bakarsak sonuçlar fiyasko olmuş. Eşimle gelirimiz gayet iyi, mesleklerimiz var. Akademik olarak eğitimime devam ediyorum. Genel izlemimim şu kendini donanımlı hale getirmeyenler genelde bu işin çok erbabı iniş gbi ve kolay bir şey ha deyince olur büyür gibi konuşuyor, bence uzun uzadıya sorgulanması gereken bir konu ve tamamen tercih meselesi.
Tabii ki herkese göre değil. Gerçekten istemeyen altından kalkamayacak olan yapmasın.
Size keşke iki arkadaşımın fotoğrafını atabilsem. Birisi taş gibi fit çok bakımlı yüzü gözü parlıyor. Diğeri bekar ama kilo sorunları var uyku sorunları var cilt sorunları var. Hangisi anne desem eminim diğerini seçersiniz
Mesleğiniz ne?
44 yaşındayım. Bebeğim de var , 30 lukların yanında daha fit ve bakımlı duruyorum.
Yüksek matematikçiyim. Akademik çalışmam tümör hücrelerinin matematiksel modellemesi üzerine. Çalışmalarımı yaparken bu konuya çok denk geldim, genel olarak meme değil ama kronik lösemi tarzı bir oluşum ortaya çıkabiliyor ha net mi hiçbir şey net değildir bilimde aslında değişebilir ama karşılaştığım kişiler de olunca yabana atılmayacak bir olay olduğunu düşündüm. Bilimin şöyle de bir acımasız yönü var sizi tedavi etmeye pek çalışmıyorlar açıkcası bir yerden düzeltirken diğer yerden yıkıyor.
Tam anlamıyla anne olmaya hazır mıyım bunun cevabını bilmiyorum ama asla tam hazır hissedilemeyeceğini düşünüyorum.Ancak eski halime göre şuan kendimde fark ettiğim değişiklikler sanırım istiyor olmam için yetiyor. Ayrıca 40 yaşında çocuksuz olmak ister miydim diye sordum kendime ve bunu hayır olarak yanıtladım, o yüzden daha fazla ertelememeye karar verdim. Akademik çalışmaları olan birinden bunu duyduğuma gerçekten sevindim. Bu düşüncede olan herkes cahilmiş,gericiymiş,tıbba karşıymış gibi söylemlerden çok sıkıldım zira.
Eyvallah açıklama için teşekkürler. Üremenin türün devamını sağlamanın daha mühim olduğunu düşünüyorum her zaman. Malesef biz artık fazla bilinçlendik üreyesimiz gelmiyor.
Mesela neden devam etmeli? Dışarıdan bakınca geldiğimiz noktada, insanlık çok iyi bir yere gelmiş gibi duyuyor mu?
Muhtemelen daha da kötüleşecek elbette. Ama bir iki aydınlık sima da var olsun. Çıkabiliyorsa bizim çocuklarımızdan çıksın. Ümitli olmaktan vazgeçemiyorum.
Keşke SADECE İSTEMESE
Doğru o konuda da haklısın. Ben bunun kendini rahatlatmak için bir yöntem olduğunu düşünüyorum. Çocuk yapmamak canlı olarak ters bir şey. Doğayı düşününce canlıların birkaç temel hedefi var en baştaki de çoğalma. Toplum baskısını bir kenara bırakalım yani. Varoluşumuza aykırı her hareketimizde kendimizi ikna yolları seçmemiz çok doğal. Ben çocuk yapanı da yargılamam yapmayanı da. He yiyecek ekmeği yokken patır kütür 4-5 çocuk yapana söylenebilirim o da doğal bence
Kesinlikle bakın azonce de ben yüzme den geldim kızımla kocam kahvaltı hazırlamış nasıl iyi geldi anlatamam şu içtiğim çay. Oğlan da aynıdır fakat insanın bir kızı olmalı
Bu konuda böyle en az bir yorum göreceğimi biliyordum, şaşırmadım
