Ne yapmam gerekiyor gicik kapiyorum

Alisa0 .!.:

merhaba. Esimle severek evlendik 7 aydir evliyiz. Bu arada hamileyim. Ailesiyle yasiyoruz. Esimin babasi yurtdisinda calisiyor 6 ay sonra gelicek. Esimin ailesi herseye cok karisiyor hele babasi ordan kendine ait olan olmayan herseye karisiyor. Ailesi her odaya girdigimde napiyordun diye darliyor, odama girdiklerine kapiyi tiklamadan giriyorlar. bu insanin ozeline girmek demek. Kaynanamda dun esime diyorki gunduz benim karim gece senin. Bende dedimki gunduz gece farketmiyor ben onun karisiyim. Rahatsiz oluyorum diken ustunde yasiyorum sanki. Evlendikten biraz sonra gercek yuzlerini goruyorum simdi. Esimle birbirimizi cok seviyoruz onunla evlendigim icin pisman degilim. Ama ailesiyle yasamak istemiyorum bunu kabul ettigim icin pismanim. Boyle yapacaklarini dusunemedim cunki ilk basta cok farkliydilar. Babasi 6 aydan sonra geldiginde daha cok sinirlerim bozulacak. Simdiden cocuguma karisiyorlar. Esimin babasi geldiginde esim ona bize ev almasini soyleyecek. O zamana kadarda doguma yakin bir surec olacak bilmiyorum nasil olucak diye. Esime kiralik ev bakalim kendi duzenimiz olsun diyorum ama nasil idare edicez diyor hamileligimi nasil gecirecegimi soruyor evde yalniz olucaksin ben ise gidince diyor. Bende diyorum her evli cift her hamile olan birisi aileyle yasamiyor ki. Sonra dedi kapat bu konuyu bir daha acma diye. Ama kendisi arabada istiyor aslinda babasi gelince araba alacaktı ben ev istemesini soyledim ama yinede ikisinide istedigini soyluyor. Ya geldiginde araba isterse? ya da ev almazlarsa? Ve ya hamileligimi bahane ederlerse? Bunlari dusunuyorum. Ne yapmam gerek? Gercekten cok stres yasiyorum ne kadar calissamda stres yapmiyim diye yapamiyorum iste.. Bebegime zarar vermek istemiyorum. Konuyu acsam sinirlenecek. Ne yapmaliyim onerileriniz nelerdir?

Genişletmek için tıkla...

Kayınbabanız size ev almak zorunda değil. Daha kiraya çıkıp masrafları karşılayamayan adamla neden evlendiniz. Hadi evlendiniz neden ailesiyle yaşadınız. Hadi yaşadınız niye hemen çocuk. Yok nişanlıyken ailesi çok iyiymiş. Ya ne iyiliği... Ayda kaç kere gördünüz de iyi olduklarına karar verdiniz. Ayrıca ben de aileyle yaşamayı kabul etmiş kıza iyi davranırım. Mis gibi masraf yok hazır eve pturtacam. Size ayrı ev açmamış insanlardan da ev almalarını beklemeniz ayrı ironi

Verebilecek pek bir tavsiye yok ne yazık ki. Neresinden tutsan elinde kalıyor

Her konuya yorum yapılmaz işte bu da o konulardan. Asla iyi bir tavsiye yi haketmiyor. Benim önerim 6 çocuk yapın kalabalık olursanız eve sığmaz ve mecburen taşınırsınız.

Alisa0 .!.:

merhaba. Esimle severek evlendik 7 aydir evliyiz. Bu arada hamileyim. Ailesiyle yasiyoruz. Esimin babasi yurtdisinda calisiyor 6 ay sonra gelicek. Esimin ailesi herseye cok karisiyor hele babasi ordan kendine ait olan olmayan herseye karisiyor. Ailesi her odaya girdigimde napiyordun diye darliyor, odama girdiklerine kapiyi tiklamadan giriyorlar. bu insanin ozeline girmek demek. Kaynanamda dun esime diyorki gunduz benim karim gece senin. Bende dedimki gunduz gece farketmiyor ben onun karisiyim. Rahatsiz oluyorum diken ustunde yasiyorum sanki. Evlendikten biraz sonra gercek yuzlerini goruyorum simdi. Esimle birbirimizi cok seviyoruz onunla evlendigim icin pisman degilim. Ama ailesiyle yasamak istemiyorum bunu kabul ettigim icin pismanim. Boyle yapacaklarini dusunemedim cunki ilk basta cok farkliydilar. Babasi 6 aydan sonra geldiginde daha cok sinirlerim bozulacak. Simdiden cocuguma karisiyorlar. Esimin babasi geldiginde esim ona bize ev almasini soyleyecek. O zamana kadarda doguma yakin bir surec olacak bilmiyorum nasil olucak diye. Esime kiralik ev bakalim kendi duzenimiz olsun diyorum ama nasil idare edicez diyor hamileligimi nasil gecirecegimi soruyor evde yalniz olucaksin ben ise gidince diyor. Bende diyorum her evli cift her hamile olan birisi aileyle yasamiyor ki. Sonra dedi kapat bu konuyu bir daha acma diye. Ama kendisi arabada istiyor aslinda babasi gelince araba alacaktı ben ev istemesini soyledim ama yinede ikisinide istedigini soyluyor. Ya geldiginde araba isterse? ya da ev almazlarsa? Ve ya hamileligimi bahane ederlerse? Bunlari dusunuyorum. Ne yapmam gerek? Gercekten cok stres yasiyorum ne kadar calissamda stres yapmiyim diye yapamiyorum iste.. Bebegime zarar vermek istemiyorum. Konuyu acsam sinirlenecek. Ne yapmaliyim onerileriniz nelerdir?

Genişletmek için tıkla...

Onu ota tüye karışılan evde sevişmeden önce düşünsen fena olmazdı. Öyle böyle paslaşır seni idare ederler he hoş diye

Güzellikle hallolacagini zannetmiyorum. Çocuk olduktan sonra da torundan ayrılamayız diyecekler. Zaten kv o zihniyette olmasa gündüz benim demez. Ya risk alıp ya herro ya merro diyeceksiniz ya katlanacaksiniz maalesef. Bu tip ailelerde anlayış böyle olduğu için oğullarını bir şekilde ikna ederler. Siz de sanmıyorum ki eşinizi güzellikle ikna edesiniz.
Cesaretiniz varsa ayrılma kartını kullanın. Ama herşeyi iyi göze alın. Sonu ayrılık da olabilir.

Ben 2 3 ayda bi gidiyorum bi iki gece kalip dönüyoruz onda bile dönene kadar gün geçmiyor. Temelli otursam napardim bilmiyorum. Ilk dogumumda k.v illa gelmek istedi 1 hafta kaldı o kadar mudehaleciydi ki en son esim başka odaya uyumaya gidip annem uyuyunca haber ver oyle gelcem dedi. biz ayni evde kalsak once kocam kaçar evden

Yazacak çok şey var da, lüzumsuz.

Bu hayata alışmaktan başka çareniz yok. Bu şekilde ömrünüz geçip gidecek. Uyum sağlamaya çalışmaktan başka bir şansınız yok. Yazık etmişsiniz kendinize.

Şuan o evde kocanı sevdiğin için kalıyorsun ya. Buraya yazıyorum en geç bir iki sene içinde sevgi saygı kalmayacak. O zaman bir sebep de kalmayacak sığıntı gibi yaşamaya. O zaman ne yapacaksınız?

Gif .!.:

Güzellikle hallolacagini zannetmiyorum. Çocuk olduktan sonra da torundan ayrılamayız diyecekler. Zaten kv o zihniyette olmasa gündüz benim demez. Ya risk alıp ya herro ya merro diyeceksiniz ya katlanacaksiniz maalesef. Bu tip ailelerde anlayış böyle olduğu için oğullarını bir şekilde ikna ederler. Siz de sanmıyorum ki eşinizi güzellikle ikna edesiniz.
Cesaretiniz varsa ayrılma kartını kullanın. Ama herşeyi iyi göze alın. Sonu ayrılık da olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Ay benim bir arkadaşım var aynı evde değillerdi ama ev kv ile çok yakındı. Ben cocugumun taşıyıcı annesiymisim de haberim yokmuş derdi. Cocugu üzerinde söz hakkı yoktu. En son boşandı kv velayetin oğlunda kalmasını istedi biraz olaylar oldu kızın ailesininde görüşü ile ortak velayet oldu ama cocuk babada kalıyor anne isteyince alıyor. Gecen yıl cocuk anaokuluna başladı arkadaşım ogretmeni ile irtibat no şu istiyor baba vermiyor çok ısrar edince "ya biz cocuk arkadaşlarına rezil olmasın diye anne baba ayrı demedik annemi annesi olarak söyledik" cümlesini kurmuştu.

Cikolataparcacigi .!.:

Ben calisirken sen gezeceksin demişti Ama asıl amacı o olduğunu sanmam gercekten yalnız bırakmak istememistir ama neye yarar yuvamız yikildi gitti
Sonradan dedi bıraksaydim seni evde ne olurdu ki ama iş işten geçti birbirimizden soğuduk ailesiyle sorunlar yasadim

Genişletmek için tıkla...

Iyi bari sonradan da olsa demis, bazisi pişman olma belirtisi de gostermio. Iyice gıcık ederdi oyle olsa.

samantha .!.:

Iyi bari sonradan da olsa demis, bazisi pişman olma belirtisi de gostermio. Iyice gıcık ederdi oyle olsa.

Genişletmek için tıkla...

Aynen oyle

Gündüz benim karım gece senin, duyduğum en rezil cümle.

Siz eşinizi çok sevmeye devam edin ama sanki o sizin kadar sevmiyor gibi.

Hiçbir zaman evi ayırmayacak. Arabasını alıp keyfine bakacak.

Alisa0 .!.:

merhaba. Esimle severek evlendik 7 aydir evliyiz. Bu arada hamileyim. Ailesiyle yasiyoruz. Esimin babasi yurtdisinda calisiyor 6 ay sonra gelicek. Esimin ailesi herseye cok karisiyor hele babasi ordan kendine ait olan olmayan herseye karisiyor. Ailesi her odaya girdigimde napiyordun diye darliyor, odama girdiklerine kapiyi tiklamadan giriyorlar. bu insanin ozeline girmek demek. Kaynanamda dun esime diyorki gunduz benim karim gece senin. Bende dedimki gunduz gece farketmiyor ben onun karisiyim. Rahatsiz oluyorum diken ustunde yasiyorum sanki. Evlendikten biraz sonra gercek yuzlerini goruyorum simdi. Esimle birbirimizi cok seviyoruz onunla evlendigim icin pisman degilim. Ama ailesiyle yasamak istemiyorum bunu kabul ettigim icin pismanim. Boyle yapacaklarini dusunemedim cunki ilk basta cok farkliydilar. Babasi 6 aydan sonra geldiginde daha cok sinirlerim bozulacak. Simdiden cocuguma karisiyorlar. Esimin babasi geldiginde esim ona bize ev almasini soyleyecek. O zamana kadarda doguma yakin bir surec olacak bilmiyorum nasil olucak diye. Esime kiralik ev bakalim kendi duzenimiz olsun diyorum ama nasil idare edicez diyor hamileligimi nasil gecirecegimi soruyor evde yalniz olucaksin ben ise gidince diyor. Bende diyorum her evli cift her hamile olan birisi aileyle yasamiyor ki. Sonra dedi kapat bu konuyu bir daha acma diye. Ama kendisi arabada istiyor aslinda babasi gelince araba alacaktı ben ev istemesini soyledim ama yinede ikisinide istedigini soyluyor. Ya geldiginde araba isterse? ya da ev almazlarsa? Ve ya hamileligimi bahane ederlerse? Bunlari dusunuyorum. Ne yapmam gerek? Gercekten cok stres yasiyorum ne kadar calissamda stres yapmiyim diye yapamiyorum iste.. Bebegime zarar vermek istemiyorum. Konuyu acsam sinirlenecek. Ne yapmaliyim onerileriniz nelerdir?

Genişletmek için tıkla...

Merhaba, yazınızı üzülerek okudum. Hayat sizi bir şekilde buralara getirmiş olabilir. Herkesin hayat koşulları yaşamı ve alt yapısı farklıdır bunu bilemeyiz bu nedenle yargılamayı doğru bulmuyorum. Sonuçta siz buraya bir çözüm aramak için yazdınız yargılanmak için değil. Öncelikle benim şahsi görüşüm her şeyden önce bir birey olduğunuzu ve istediğinizde herşeyi yapabilecek gücünüz olduğunu bilin. Sizde elbette doğumdan bir süre sonra çalışarak para kazanabilirsiniz. Sadece bir süre belki idare etmeniz gerekiyor sanırım koşullarınıza göre. Bu yüzden bu zaman zarfı içinde geçici bir süreç olduğunu düşünürek kendinizi rahatlatabilirsiniz. Çocuk sizin karnınızda bu yüzden güçsüz değil güçlü olan sizsiniz. Psikoloğum bana ilişkilerde sınırları ancak birey kendisi belirleyebilir demişti. Bazı insanlar maalesef siz sert sınırlar koymadan kişisel alanınıza müdahale etmeyi çok seviyor. Eşinizin anneside ülkenin kronikleşmiş Türk annesi klasik. Bu sizin ekonomik gücünüz iyi olsada aynı olurdu. Çok iyi işi olan çalıştığı şirketlerde yönetici olan arkadaşlarımın kayınvalidelerininde bu tarz şeyler yaşadığını duydum. Siz içinize attıkça onlar üzerinize gelir. Bu yüzden sınır çizmeniz gerekiyor maalesef. Bunun için sert bir dille değil daha çok ben dilini kullanarak yapabilirsiniz. Duygularınızı ve hislerinizi eşinizle ve annesi ile konuşabilirsiniz. Tartışmak çözüm değil ama hislerinizi kişisel alanınıza girildiğini çok üzüldüğünüzü eşinizle paylaştığınızda sizi daha iyi anlayacaktır. Anlık olarak rahatsızlık duyduğunuz şeyleri söyleyin. Ben bu yapıldığında kendimi kötü hissediyorum ve ben böyle olmasını istiyorum. Teşekkür ederim ben buna karar verdim gibi zamanla zamanla düzelecektir. Maalesef eşinizin annesi hasta. Bu noktada eşinize şikayet etmeniz eşinizin sizden daha çok uzaklaşmasına neden olacağından burada eşinizden güç almanoz gerektiği için eşinize daha çok şikayet gibi değil ama şu oldu ben çok üzüldüm kırıldım kendimi kötü hissettim gibi konuşmanız faydalı olacak diye düşünüyorum. Benim psikoloğumdan öğrendiklerim bunlar. Umarım her şey gönlünüzce olur. Ve hayat sizin bu günlerinizi tam tersine çevirir

geçir bi cinnet sonra terk et orayı. çocuğuda at başlarına bir süre. bakalım ne olacak. öyle bir hale gelmişsinki artık bu son çaren

Alisa0 .!.:

Ben burda oneri verilmesi icin yazdim sayginizi bozun diye degil. Ilk önce çocuğum olmasini kendim istiyorum kendim istemesem bunu bana kimse mecbur yaptiramaz. Dedigim gibi evet kendim sectim ailesiyle yasamayi ve sectigim icinde pismanim zaten.

Genişletmek için tıkla...

Şartlar olgunlasmadan maddi manevi hazır olmadan çocuk yapmak bencilliktir.
Önce bı bakacaksınız bu çocuğa iyi bir hayat sunabilir miyiz bu evlilik oturdu mu diye.
Yoksa çocuğu herkes sever çoğu kişi de var üreme içgüdüsü ama insanlar bı ölçüp tartiyor hemen çoğalmaya çalışmıyor.
Malesef sizi hiç haklı bulamadım bu konuda.
Çocuğa üzüldüm sadece.
Çünkü böyle geniş ailede büyüyen çocukların psikolojisi de pek düzgün olmuyor tutarsız davranışlar ve simartilmalardan dolayı.

Alisa0 .!.:

merhaba. Esimle severek evlendik 7 aydir evliyiz. Bu arada hamileyim. Ailesiyle yasiyoruz. Esimin babasi yurtdisinda calisiyor 6 ay sonra gelicek. Esimin ailesi herseye cok karisiyor hele babasi ordan kendine ait olan olmayan herseye karisiyor. Ailesi her odaya girdigimde napiyordun diye darliyor, odama girdiklerine kapiyi tiklamadan giriyorlar. bu insanin ozeline girmek demek. Kaynanamda dun esime diyorki gunduz benim karim gece senin. Bende dedimki gunduz gece farketmiyor ben onun karisiyim. Rahatsiz oluyorum diken ustunde yasiyorum sanki. Evlendikten biraz sonra gercek yuzlerini goruyorum simdi. Esimle birbirimizi cok seviyoruz onunla evlendigim icin pisman degilim. Ama ailesiyle yasamak istemiyorum bunu kabul ettigim icin pismanim. Boyle yapacaklarini dusunemedim cunki ilk basta cok farkliydilar. Babasi 6 aydan sonra geldiginde daha cok sinirlerim bozulacak. Simdiden cocuguma karisiyorlar. Esimin babasi geldiginde esim ona bize ev almasini soyleyecek. O zamana kadarda doguma yakin bir surec olacak bilmiyorum nasil olucak diye. Esime kiralik ev bakalim kendi duzenimiz olsun diyorum ama nasil idare edicez diyor hamileligimi nasil gecirecegimi soruyor evde yalniz olucaksin ben ise gidince diyor. Bende diyorum her evli cift her hamile olan birisi aileyle yasamiyor ki. Sonra dedi kapat bu konuyu bir daha acma diye. Ama kendisi arabada istiyor aslinda babasi gelince araba alacaktı ben ev istemesini soyledim ama yinede ikisinide istedigini soyluyor. Ya geldiginde araba isterse? ya da ev almazlarsa? Ve ya hamileligimi bahane ederlerse? Bunlari dusunuyorum. Ne yapmam gerek? Gercekten cok stres yasiyorum ne kadar calissamda stres yapmiyim diye yapamiyorum iste.. Bebegime zarar vermek istemiyorum. Konuyu acsam sinirlenecek. Ne yapmaliyim onerileriniz nelerdir?

Genişletmek için tıkla...

Ailesi ile oturuyorum, hamileyim diye yazınca gerisini okumadım, akli melekelerinizi kaybedip o şekilde mi evleniyorsunuz bu ne Allah aşkına, bir de bu ortama cocuk getireceksin, azıcık akıl ne bekledin ki böyle bir hayattan , eşin seni sevmiyor sevse böyle bir hayata mahkum etmezdi...

''Gündüz benim gece senin karın'' cümlesi ne kadar da özetliyor olayı. Bir de kocamı seviyorum , pişman değilim demişşin. Maalesef hiçbir şey yapamazsın. Kendi odanın kapısını dahi kilitleyemezsin. Çık git ev kurmadan kapıma gelme de eşine diyeceğim ama yapmazsın.

Alisa0 .!.:

Ben burda oneri verilmesi icin yazdim sayginizi bozun diye degil. Ilk önce çocuğum olmasini kendim istiyorum kendim istemesem bunu bana kimse mecbur yaptiramaz. Dedigim gibi evet kendim sectim ailesiyle yasamayi ve sectigim icinde pismanim zaten.

Genişletmek için tıkla...

Yorum yapan kişi size karşı saygısını bozmamış ki, gayet mantıklı şeyler yazmış. Çünkü zaten kendi hatanızın ceremesini çekiyorsunuz şuan da, bu yüzden bence bu saldırganlığınız. Herşey 7. ay da patlamamış sonuçta, siz zaten 7 ay dır bu tip bir sıkıntı içindeymişsiniz, çocuğu ne ara düşündünüz böyle bir saçmalıklar ordusu içinde bilemedim. Allah yardımcınız olsun ama kimse bu devirde kalkıpta size ev almaz, ben olsam ben de almam. Bundan 5 yıl önce yapılıyordu böyle şeyler şimdilerde imkansıza yakın, ne yapıp me edip eşinizi kiraya çıkmaya ikna edin. Bir daha da ailesi ile bu denki muhattap olmayın..

Alisa0 .!.:

merhaba. Esimle severek evlendik 7 aydir evliyiz. Bu arada hamileyim. Ailesiyle yasiyoruz. Esimin babasi yurtdisinda calisiyor 6 ay sonra gelicek. Esimin ailesi herseye cok karisiyor hele babasi ordan kendine ait olan olmayan herseye karisiyor. Ailesi her odaya girdigimde napiyordun diye darliyor, odama girdiklerine kapiyi tiklamadan giriyorlar. bu insanin ozeline girmek demek. Kaynanamda dun esime diyorki gunduz benim karim gece senin. Bende dedimki gunduz gece farketmiyor ben onun karisiyim. Rahatsiz oluyorum diken ustunde yasiyorum sanki. Evlendikten biraz sonra gercek yuzlerini goruyorum simdi. Esimle birbirimizi cok seviyoruz onunla evlendigim icin pisman degilim. Ama ailesiyle yasamak istemiyorum bunu kabul ettigim icin pismanim. Boyle yapacaklarini dusunemedim cunki ilk basta cok farkliydilar. Babasi 6 aydan sonra geldiginde daha cok sinirlerim bozulacak. Simdiden cocuguma karisiyorlar. Esimin babasi geldiginde esim ona bize ev almasini soyleyecek. O zamana kadarda doguma yakin bir surec olacak bilmiyorum nasil olucak diye. Esime kiralik ev bakalim kendi duzenimiz olsun diyorum ama nasil idare edicez diyor hamileligimi nasil gecirecegimi soruyor evde yalniz olucaksin ben ise gidince diyor. Bende diyorum her evli cift her hamile olan birisi aileyle yasamiyor ki. Sonra dedi kapat bu konuyu bir daha acma diye. Ama kendisi arabada istiyor aslinda babasi gelince araba alacaktı ben ev istemesini soyledim ama yinede ikisinide istedigini soyluyor. Ya geldiginde araba isterse? ya da ev almazlarsa? Ve ya hamileligimi bahane ederlerse? Bunlari dusunuyorum. Ne yapmam gerek? Gercekten cok stres yasiyorum ne kadar calissamda stres yapmiyim diye yapamiyorum iste.. Bebegime zarar vermek istemiyorum. Konuyu acsam sinirlenecek. Ne yapmaliyim onerileriniz nelerdir?

Genişletmek için tıkla...

Zaten araba ister ve ev almazlar

Hala kaynana ile yaşayan var mı demeye geldim

Babam ev alacak, araba alacak nedir ya? Kocanız ergen mi? İnsan babasından para istemeye utanır, beyefendi neler istiyor?

Siz eşinizi seviyorsunuz, eşiniz sizi en azından eş olarak sevmiyor. Sevse size bunları yaşatmazdı, rahat edesiniz diye pervane olurdu.