evet canım aynen öyle o bir anne herşeyden önce kırmamak lazım.hasta olarak kabullenmek lazım.dedikodu felan yapmıyorsa evi şöyle evi böyle felan demiyorsa bir noktada kabullenmeli. öyle anne babalar var ki bunayıp evin içine yapıyorlar bebek gibi.yaa oyle olsa daha mı iyi?Allah biliyor içimi eşim yukarı çıkarken inş annesine bağırmaz kalbini kırmaz diye geçirdim içimden öyle öfekliyim ki ama bunun yanında üzülüyordum da hem beni bu hale soktuğu için hemde hepimize böyle zarar verdiği için.
biraz beni tanımış olsa biraz saygılı olsa bugün bunlar yaşanmazdı ben elimle yeniden bunca şeye rağmen verirdim o anahtarı zaten..
inanın hala üzülyorum sürekli ne yaşadı acaba bugün böyle deli gibi davranıyor diyorum sürekli.
eşimde annesine pembeninde babasına söz verdim kızınızı üzmicem diye o nolacak anne hiç düşünüyor musun bu kadar mı zor eline koluna gözüne sahip çıkmak demiş. oda ben eskiden yaptıgım hataların farkındayım hiç birini yapmıyorum bu kadarına da siz müsamma gösterebilirsiniz ortada hiç bişey yok bu kadar büyütecek kendime engel olamıyorum demiş.
eşimde bugüne kadar bende öyle düşünüyordum ama artık camlardan giriyorsun bu normal birinin yapacagı bişey değil istiyorsan seni doktora götüreyim demiş istemez ben deli değilim diye terslemiş.
eşimde yarın heen satılık yazarız bi kaç koli yaparız o zaman biraz biraz korkar dedi.
daha da elimden bişey gelmiyor döveyim mi kadını ne yapayım dedi..
bence yeniden aynı şeyleri yaşayacaksınız. kadın kendi ağzıyla söylemiş kendime engel olamıyorum diye. Bi arkadaş önermişti parmak okuyuculu kilit ondan bi düşünün derim. bunun dışında kesinlikle psikoloğa gitmesi için ikna edin. normal değil bu kadın. Doktora deliler gitmez ayrıca bunu bir öğrensin. Psikoterapi görerek yaptığının normal olmadığını anlaması gerek öncelikle. Yaptığının doğru olduğunu düşündüğü için aranızdaki buzlar eriyince tekrar yapmaya başlayacak maalesef.
eğer sizi biraz olsun düşünüyor seviyorsa bence kabul eder. İkna edin bence. Psikiyatristle terapi alması şart. İlaçlık bir durum değil bence.işte diyorum ya bu bi döngü ne zaman tamam düzeldi desem yine aynı şeyler oluyor..
bi ara hap kullanıyordu pamuk gibiydi sonra sersemleştim iyice dedi bıraktı..
gitmiyor doktora doktor ne yapsın bana diyor. aha öncede teklif ettik.
he ondan çok kendime üzülüyorum nasıl böyle bişeyin ortasıan düştüm kime şaştım ne büyük laf ettim de bunları yaşıyorum diye.
Ya senin bu adamdan bosanasin var bahane arıyorsun yada boşanma konusu açtığında adamın hayır bırakamam demedi hoşuna gidiyor.eşim geldi benden beter halde..
ne yapalım dedi hiç bişey söylemedim sen ne düşünüyorsun dedim..
annemi atamam satamam seni de aynı şekilde ne dersen kabulum sadece buradan taşınamam ben babama bir söz verdim ama onun dışında bir daha annemle görüşmek istemezsen ev kilidini değiştirelim dersen yada çık konuş annene bağır çağır dersen yaparım ama ne senden vazgeçerim nede bu evden giderim senin gitmene de izin vermem dedi.
ben de açık ve net bi şekilde ben bu evde mutlu olabileceğimize inanmıyorum iş güç savaşına girdi ayrıca annen nereden bulmuş bunu nasıl giriyor eve sen mi verdin doğruyu söyle dedim asla böyle bişeyi düşünmüş olman bile beni delirtiyor ben manyak mıyım senin istemediğini o kadar kilit için uğraştığını bildiğim halde anneme anahtar vereyim bende sorcam zaten nasıl girmiş eve girip evi mi karıştırmış yoksa kapı önüne koymuştuk bi kaç kez orada görüp çıkartmış mı pencereden mi girmiş çok merak ediyorum bende dedi.
ne yapayım söyle ne istiyorsun dedi bende ailemin yanına gidip kafamı dinlemek istiyorum artık midem bulandı bütün bu yaşananlardan dedim. bu kapıdan çıkamazsın bile asla göndermem dedi aileni görmek istiyorsan beraber gideriz dedi.
bende annene pembesu boşanmak istiyor aramız açıldı de dedim. demem öyle bişey ilk fırsatta seni terk ediyor demekki seni sevmiyor demesine fırsat vermem demese bile yarın bir gün bu kız seni bırakıp gider der.. ki sen öyle biri de değilsin niye öyle bişey diyeyim demem dedi.
aramız bozuldu evi satıyoruz de hatta satılık yazısı asalım dedim tamam onu derim zaten çıkıp konuşcam derdin ne biz huzursuz oldukça mutlu mu oluyorsun ne yapayım arada kalıyorum dicem falan dedi..
taşınalım dedim tekrar biz tüm varlığımızı bu eve koyduk ve emin ol başka yere taşınsan ev içinde yüzüne dahi bakmasan gelir kalır o zaman daha kötü olacak taşınma işini unut başka bişey iste bir daha da söyleme dedi. ben deli gibi ağlıyorum.
gel istersen sende konuş dedi bende çıkmak yüzünü görmek istemiyorum dedim çıktı yukarı annesiyle konuşmaya
işte ilk sormuş anahtarı nerden buldun evde eşya mı karıştırıyorsun demiş o da balkondan giriyorum bazen kitli oluyor giremiyorum ee camlar açık balkon camından giriyorum zaten hergün girmiyorum anahtar falan yok ara istersen heryer demiş.
eşimde hiç utanmıyor musun anne kaç yaşında kadınsın biri görse seni o halde ne düşünecek hiç mi gururun yok hadi bizi brak insan kendini bu hale sokar mı demiş ben kötü bişey yapmıyorum ki içime kurt düşüyor ütü fiştedir lamba açıktır ufo açıktır diye girip bakıp içimi rahatlatıyorum ne var bunda demiş.
eşimde bırak yanarsa yansın kül olsun gerekirse bırak pişman olan taraf biz olalalım demiş yok ben o eve nasıl emek harcadıgınızı gördüm önlem alıyorum karışma sen demiş.
eşimde bizim aramız açılıyor taşınmak zorunda kalcaz bu gidişle demiş.taşınmazsın sen babana söz verdin hem ben ne kötülük yaptım da beni sensiz bırakacaksın demiş eşimde pembesu huzursuzum istemiyorum gidicem diyor ne yapaım karımdan mı olayım demiş tamam girmem bir daha demiş eşimde artık bu konuda güvenemiyoruz sana ii niyetinden yaptıgına şüphemiz yok öyle olsa çocuğumuzu sana bırakmayı düşünmeyiz ama sen inadına yapıyorsun gibi geliyor pembede sana iyice zıt kaptı demiş. o da iyilikten maraz doğar zaten bu devirde kimseyi düşünmicen faan diye söylenmiş.
eşim diyor ki taşıncaz dedim ama sallamadı anca satılık falan yazarsak bi kaç eşya toplarsak iyice korkar inanır içten içe evini çok sevdiğini bildiği için pembe bu evi kıyıpta başkasına veremez kiraya bile veremez demiş..
eşim olayı kafanda büyütme bırak nolursun üzülme deyip duruyor yattı uyuyor şimdi benimde vucudum aklım beynim uyuşmuş halde dünden beri perişan haldeyim..
çıkmazda gibi sanki bu hiç bitmeyecek bir döngü. devamlı aynı şeyler yaşanıyor hep ikaz hep tartışma 1 ay sorun yok sonra yine aynı şeyler..
gerçekten bıktım.
eşim geldi 25. sayfa..
valla nasıl başlayacağımı bilmiyorum..
gözüme uyku girmedi bütün gece sabah işe de gidemedim. evdeyim eşim işe gitti söylene söylene sanırım bende ailemin yanına gitcem bugün çünkü 1 dakika bile durmak istemiyorum bu evde..
dün kayınvalidemin annesi ve kardeşleri çaya geldiler.. normalde hafta içi misafir kabul etmiyorum ama hadi neyse gelmişler ne olacak 2 saat hizmet etsem diye düşündüm.geldiler oturduk sohbet vs ederken kayınvalidem sabah ütü yapmışsın herhalde salonun ışığı da açık kalmış kapattım dedi.
ben ilk başta algılayamadım eşim hemen nasıl kapattın anahtarı nerden buldun deyince ben içimden oha eve girmiş nasıl girdi diye geçirmeye başladım direkt kalbim sıkıştı yine mi aynı şeyler yaşanacak diye..
ne demek ışığı kapattım neyle girdin dedim anahtarım var benim dedi nerden buldun diyorum var işte hergün uyanınca girip bakıyorum sadece kontrol ediyorum evinize hiç bişey yapmıyorum yemin ederim dedi tabi kendi annesi kardeşi falan neden üstüne gidiyorsunuz ne var yani oğlunun evine girip kontrol ediyor kötü bişey mi yapıyor diye benim üstüme gelmeye başladılar.
bende burada mesele eve girip kontrol etmesi değil eğer en baştan beri yaptığı şey bu olsaydı ben zaten bu kadar paronayakça davranıp kilidi değiştirmezdim dedim. eşim nerdne buldun anahtarı bak bişey söyle pembesu benim verdiğimi sanacak ben tartışmaktan bıktım artık dedi kv de ne var sen vermişsen hayır yani ben ne yapıyorum size ışığınızı kapattım doğalgazınızı kıstım diye mi suç bende faturalarınız az geliyor diye mi bana anahtar vermiyorsunuz dedi.
sabırla tekrar aynı şeyleri söyledim eğer sen eşyalarımı değiştirmeye kalkmasaydın sana girme dedikte sen girip evimizin düzenini bozmasaydın bunlar olmayacaktı ben ahatarı da almazdım senden dedim.
ee tamam çocuğunuz olunca napacaksınız dedi bende o zaman bilcem evde olduğunu böyle hırsız gibi eve girip biz yokken kontrol etmek nedir ikisi arasında dağlar kadar fark var dedim.
sonra anneanne başladı ağlamaya vay benim kızım neler çekiyor kocası da yok zaten bi anahtarı çok görüyorlar bu kız size ne yaptı ömür boyu kv kp baktı şimdi tam hayatı yaşama zamanı , şimdide oğlu bile ona ters vay başıma gelenler.
o an gerçekten alıp çaydanlığı kafasında yamultmak istedim.. vura vura ve ben artık insanların nasıl delirip birilerini yada kendilerini parçalayabildiğini çok iyi anlıyorum dün gece sinirden kendime zarar verecektim artık.
teyzesi çok fazla olaya müdahale etmedi ama olayın onların yanında ortaya çıkması da hiç hoş olmadı zira kv kendine arka bulmuş oldu ağzından kaçırmasa belki ben yine saf saf girmiyor sanacaktım.
evden giderken eşim anahtarı ver anne dedi vermicem istiyorsanız yine değiştirin ben kötü bişey yapmıyorum sadece korkuyorum ev yanacak su basacak hırsız girecek diye kontorle giriyorum ne sizin eşyalarınızı karıştırıyorum ne de bişeyin yerini değiştiriyorum yerde yumurta görsem bile üstüne basar geçerim müdahale etmiyorum dedi. eşimde ben senin yüzünden karımla kavga mı edeyim ayrılayım mı onu mu istiyorsun gel o zaman pembe gitsin burada yaşa yoksa seni bırakayım taşınayım mı bu işi niye bu hale getiriyorsun ben nasıl arada kalıyorum görmuyor musun dedi. pembeden ayrılırsan sana hakkımı helal etmem salak salak konuşma ne ayrılması ben onu sevdiğimden yapıyorum dedi eşimde ayrılacağımdan demiyorum zaten ama kız istemiyor işte sen böyle yaptıkçada bizim aramız açılıyor kavga ediyoruz dedi kavga edecek bişey yok anne olunca anlar o da dedi. kapı eşiğinde konuşuyorlar özellikle müdahale etmedim ki eşim annesine ne diyecek merakımdan.
kadın çıktı gitti anahtarı da vermed bir daha da girmicem demedi.
eşimle tabiki kavga ettik Allah benim canımı alsında kurtulayım artık dayanamıyorum bıktım diye bağırdı en son bana bende defol git annenin koynunda yat diye attım odadan.
gece boyu ağladım sinirden bu iş bu kadar büyüdüyse sebebi annesinin laf anlamaması yaptıklarının başka biri tarafından hoş karşılanmayacak olmasını sindirememesi..
gerçekten ayrılmayı düşünüyorum çünkü eşim asla bu evden taşınmaz.. kaldı kı ben bile evi baştan aşağa yaptırdım daha yeni bitti borcum nasıl kıyıpta başka yere giderim bilmiyorum diye düşünürdüm şimdi bırak evi eşimi bırakma noktasına geldim.
sabah işe giderken lütfen biraz sakinleş ne yapabiliriz bi düşünelim dedi bende yine bir sürü laf saydım bağırdım çağırdım kapattım suratına kapıyı.
eşyalarımı toplayıp gitmeyi düşünüyorum.gerçekten çünkü bunun bi çözümü yok biliyorum.
ve ben bugüne kadar eğer evime gerçekten sadece bu şekilde girip çıkmış olsa asla bişey demezdim.
ne zaman ki eşyalarımı değiştirdi mutfagıma müdahale etti evime misafir çağırdı ben o zaman delirdim dayanamadım ve bugün hala o anahtarı nasıl aldığını bilmiyorum ne var bu evde nasıl bir takıntı yaptı bilmiyorum ama artık tahammül edemiyorum..
kardeşimle konuştum bırak ayrıl gel kendi paranı kazanıyorsun kimseye ihtiyacın yok nasılsa diyor.
annem bırak girsin yiyor mu eşyalarını kocan seni seviyor zaten çocuğa o bakacak ne bu sinir sen sözün dinlenmiyor diye bu kadar öfkelisin ben biliyorum diyor.
babam da iş kocan da bitiyor dicem ama oda elinden geleni yapıyor gibi karşında senden daha manyak biri var bırak düzenini bozma.. ama bırakcam ayrılcam baba dersen biz arkandayız ama eşinin seni ne kadar sevdiğini de biliyorum iyi düşün eğer buraya dönersen bir daha evine göndermem çocuk oyuncağı değil bu diyor..
ne yapacağımı bilmiyorum. Allah aşkına bana bişey söyleyin. daha 2 gece önce tatil rezervasyonu yaptık bebek için tahliller yaptırdık vs vs hayatımız gayet yolundaydı. ben şimdi ne yapcam bırakayım akışına diyorum bırakamıyorum sinirden bi yerleri yumruklayasım geliyor artık eşim bişeylşer yapıyor gibi gözüküyor ama içimden istese taşınır diyorum adam nasıl bırakcam annemi hadi bıraktım gittiğim yere gelmez mi sanıyorsun gelir kalır evinde çok iyi biliyorum kaçamazsın kovamazsın kovsan gitmez diyor. beni bırak diyorum ben seni niye bırakcam yıllarca biz bunun hayalini kurduk şimdi herşeye sahibiz niye senden vazgeçeyim diyor. delircem..
eşim geldi 25. sayfa..
valla nasıl başlayacağımı bilmiyorum..
gözüme uyku girmedi bütün gece sabah işe de gidemedim. evdeyim eşim işe gitti söylene söylene sanırım bende ailemin yanına gitcem bugün çünkü 1 dakika bile durmak istemiyorum bu evde..
dün kayınvalidemin annesi ve kardeşleri çaya geldiler.. normalde hafta içi misafir kabul etmiyorum ama hadi neyse gelmişler ne olacak 2 saat hizmet etsem diye düşündüm.geldiler oturduk sohbet vs ederken kayınvalidem sabah ütü yapmışsın herhalde salonun ışığı da açık kalmış kapattım dedi.
ben ilk başta algılayamadım eşim hemen nasıl kapattın anahtarı nerden buldun deyince ben içimden oha eve girmiş nasıl girdi diye geçirmeye başladım direkt kalbim sıkıştı yine mi aynı şeyler yaşanacak diye..
ne demek ışığı kapattım neyle girdin dedim anahtarım var benim dedi nerden buldun diyorum var işte hergün uyanınca girip bakıyorum sadece kontrol ediyorum evinize hiç bişey yapmıyorum yemin ederim dedi tabi kendi annesi kardeşi falan neden üstüne gidiyorsunuz ne var yani oğlunun evine girip kontrol ediyor kötü bişey mi yapıyor diye benim üstüme gelmeye başladılar.
bende burada mesele eve girip kontrol etmesi değil eğer en baştan beri yaptığı şey bu olsaydı ben zaten bu kadar paronayakça davranıp kilidi değiştirmezdim dedim. eşim nerdne buldun anahtarı bak bişey söyle pembesu benim verdiğimi sanacak ben tartışmaktan bıktım artık dedi kv de ne var sen vermişsen hayır yani ben ne yapıyorum size ışığınızı kapattım doğalgazınızı kıstım diye mi suç bende faturalarınız az geliyor diye mi bana anahtar vermiyorsunuz dedi.
sabırla tekrar aynı şeyleri söyledim eğer sen eşyalarımı değiştirmeye kalkmasaydın sana girme dedikte sen girip evimizin düzenini bozmasaydın bunlar olmayacaktı ben ahatarı da almazdım senden dedim.
ee tamam çocuğunuz olunca napacaksınız dedi bende o zaman bilcem evde olduğunu böyle hırsız gibi eve girip biz yokken kontrol etmek nedir ikisi arasında dağlar kadar fark var dedim.
sonra anneanne başladı ağlamaya vay benim kızım neler çekiyor kocası da yok zaten bi anahtarı çok görüyorlar bu kız size ne yaptı ömür boyu kv kp baktı şimdi tam hayatı yaşama zamanı , şimdide oğlu bile ona ters vay başıma gelenler.
o an gerçekten alıp çaydanlığı kafasında yamultmak istedim.. vura vura ve ben artık insanların nasıl delirip birilerini yada kendilerini parçalayabildiğini çok iyi anlıyorum dün gece sinirden kendime zarar verecektim artık.
teyzesi çok fazla olaya müdahale etmedi ama olayın onların yanında ortaya çıkması da hiç hoş olmadı zira kv kendine arka bulmuş oldu ağzından kaçırmasa belki ben yine saf saf girmiyor sanacaktım.
evden giderken eşim anahtarı ver anne dedi vermicem istiyorsanız yine değiştirin ben kötü bişey yapmıyorum sadece korkuyorum ev yanacak su basacak hırsız girecek diye kontorle giriyorum ne sizin eşyalarınızı karıştırıyorum ne de bişeyin yerini değiştiriyorum yerde yumurta görsem bile üstüne basar geçerim müdahale etmiyorum dedi. eşimde ben senin yüzünden karımla kavga mı edeyim ayrılayım mı onu mu istiyorsun gel o zaman pembe gitsin burada yaşa yoksa seni bırakayım taşınayım mı bu işi niye bu hale getiriyorsun ben nasıl arada kalıyorum görmuyor musun dedi. pembeden ayrılırsan sana hakkımı helal etmem salak salak konuşma ne ayrılması ben onu sevdiğimden yapıyorum dedi eşimde ayrılacağımdan demiyorum zaten ama kız istemiyor işte sen böyle yaptıkçada bizim aramız açılıyor kavga ediyoruz dedi kavga edecek bişey yok anne olunca anlar o da dedi. kapı eşiğinde konuşuyorlar özellikle müdahale etmedim ki eşim annesine ne diyecek merakımdan.
kadın çıktı gitti anahtarı da vermed bir daha da girmicem demedi.
eşimle tabiki kavga ettik Allah benim canımı alsında kurtulayım artık dayanamıyorum bıktım diye bağırdı en son bana bende defol git annenin koynunda yat diye attım odadan.
gece boyu ağladım sinirden bu iş bu kadar büyüdüyse sebebi annesinin laf anlamaması yaptıklarının başka biri tarafından hoş karşılanmayacak olmasını sindirememesi..
gerçekten ayrılmayı düşünüyorum çünkü eşim asla bu evden taşınmaz.. kaldı kı ben bile evi baştan aşağa yaptırdım daha yeni bitti borcum nasıl kıyıpta başka yere giderim bilmiyorum diye düşünürdüm şimdi bırak evi eşimi bırakma noktasına geldim.
sabah işe giderken lütfen biraz sakinleş ne yapabiliriz bi düşünelim dedi bende yine bir sürü laf saydım bağırdım çağırdım kapattım suratına kapıyı.
eşyalarımı toplayıp gitmeyi düşünüyorum.gerçekten çünkü bunun bi çözümü yok biliyorum.
ve ben bugüne kadar eğer evime gerçekten sadece bu şekilde girip çıkmış olsa asla bişey demezdim.
ne zaman ki eşyalarımı değiştirdi mutfagıma müdahale etti evime misafir çağırdı ben o zaman delirdim dayanamadım ve bugün hala o anahtarı nasıl aldığını bilmiyorum ne var bu evde nasıl bir takıntı yaptı bilmiyorum ama artık tahammül edemiyorum..
kardeşimle konuştum bırak ayrıl gel kendi paranı kazanıyorsun kimseye ihtiyacın yok nasılsa diyor.
annem bırak girsin yiyor mu eşyalarını kocan seni seviyor zaten çocuğa o bakacak ne bu sinir sen sözün dinlenmiyor diye bu kadar öfkelisin ben biliyorum diyor.
babam da iş kocan da bitiyor dicem ama oda elinden geleni yapıyor gibi karşında senden daha manyak biri var bırak düzenini bozma.. ama bırakcam ayrılcam baba dersen biz arkandayız ama eşinin seni ne kadar sevdiğini de biliyorum iyi düşün eğer buraya dönersen bir daha evine göndermem çocuk oyuncağı değil bu diyor..
ne yapacağımı bilmiyorum. Allah aşkına bana bişey söyleyin. daha 2 gece önce tatil rezervasyonu yaptık bebek için tahliller yaptırdık vs vs hayatımız gayet yolundaydı. ben şimdi ne yapcam bırakayım akışına diyorum bırakamıyorum sinirden bi yerleri yumruklayasım geliyor artık eşim bişeylşer yapıyor gibi gözüküyor ama içimden istese taşınır diyorum adam nasıl bırakcam annemi hadi bıraktım gittiğim yere gelmez mi sanıyorsun gelir kalır evinde çok iyi biliyorum kaçamazsın kovamazsın kovsan gitmez diyor. beni bırak diyorum ben seni niye bırakcam yıllarca biz bunun hayalini kurduk şimdi herşeye sahibiz niye senden vazgeçeyim diyor. delircem..
yalnız eşiniz ile niye kavga ettiniz anlayamadım..
siz hatalısınız burda eşinize karşı..
kadın yaşlı değil 45 yaşında bile yokmuş.
tek çocuk değil evde üniversiteye başlayacak bir oğlu daha var..
eve girmekle oğluna sahip çıkmanın ne alakası var?
önceki konularını da okuyun isterseniz,kadın cidden rahatsız.en son elindeki anahtarı alıp,kilidi değiştirdile buna rağmen,bir şekilde anahtar yaptırmış kendisine ve ağzından kaçırana kadar da kimse bilmiyordy eve girip çıktığını....
yeterli mi
Benim de babam hayatta değil ve benim kardeşim de yok. Annem yapayalnız yaşıyor ama sapık gibi evime girmiyor. Bu kadar normalleştirilecek bir kadın değil bu.
Girme dedikleri halde giren bir kadın, anahtar değiştirildiğinde de gizlice hırsızlık yapıp kendine kopya anahtar yapıp hala gizlice eve giriyor. Bu sizce normal mi?
Benim annem de yalnız ama normal bir insan olduğu için bir kere girme desem asla girmez, ordan burdan anahtar çalıp kendine kopya yapıp yine girmez. Eve girme inadından yuva yıkacak hala daha yüzsüzlük ediyor lütfen duygusallaştırmayın bu problemli insanı.
Ben olsam ciddi ciddi eve kamera da koyarım, alarm da takarım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?