25 yaşındayim. İki sene evvel üniversiteyi bitirdim. Ailemin evine geldim. Dışarda iş bulup çalışmak istedim izin vermediler. Onların yanında tarlalarda çalıştım. Onlara yardım ettim, ev temizledim, bulaşıklarını yıkadım, yemeklerini yaptım. Her türlü işlerini yaptım. Hani çalışmama izin vermiyorsunuz bari evleneyim kendi yuvamı kurayım o zaman çalışır hayatımı kazanırım.
Benim üniversiteden tanıştığım bir adam var. Birbirimize tanıma fırsatı vermiştik. Ruh eşi olduğumuzu fark ettik. Geçen sene Ocak ayında bu konu açıldı. Babama tuhaf bir şey oldu. Kendini öldürmeye kalkmalar, saçma bahaneler soylemeler, bana hakaret etmeler falan bir sürü şey oldu. Tabi bende hakkımı savundum. Anlatmaya çalıştım. Bana dedikleri evlatlarından bir çürük benmişim. Neyse erkek arkadaşım bir kaç ay bekleyelim hazmetsin sınırı geçsin babam arasın bir konuşsun. Aradan 4 ay geçti babası aradı bu sefer. Önce vericem demiş anneme sonra adamı arayıp hakaretler tehditler etmiş. Ve yine evde kavgalar gürültüler oldu. Ben kendimi savundum. Kimse arkamda olmadı. Ne kardeşlerim ne annem. 4 gün boyunca ne yemek yedim ne su içtim bir kişi bile bana bir taş çorba getirmedi. Çok ağladım kendimi öldürmeye kalktım. Vicdanlarının azcik bile sizlamamasi bana koyuyordu. Erkek arkadaşım aileni kaynetmek istemiyorum dedi. Bir gün bir şey olsa bana gideceğin bir kapın olmasını istiyorum dedi. Beni istemesinler sorun değil ama saygı duysunlar dedi. O kadar beyefendi ki, beni çok seviyor, çok mutluyum onunla. İyi bir insan.
Üzerinden tekrar bir yıl geçti.Erkek kardeşim bu sefer yanında olucam dedi. İnandım. Annem zaten benim yanımda farklı babamın yanında farklı konuşan biri. Bu süre zarfında Erkek arkadaşım o ada Almanya'ya gitti çalışmaya. Düğün masrafları için. Geldi tekrar. Dün babası aradı babamı. Akraba içine veririz biz kizimizi, çocuklarim canım ciğerim vs vs şeyler demiş. Dün daha güzelce sinirlenmeden fevri olmadan anlatmaya çalıştım. Gelsinler oturalım tanışalım, bir çayimizi icsinler, insanları gör dedim. İnsanlar sohpet ede ede tanışır dedim. Yok akraba olsa sana bir şey olsa beni korurmuş uzakta olsam koruyamazmış. Sanki korunmaya muhtaçmışım gibi.(Bu arada akraba evliliğine karşiyim. Benden küçük kız kardeşim ve ablam akrabalarimla evlendiler.) Bu arada yanımda olacağını söyleyen erkek kardeşim gıkını bile çıkarmadı. Tek kaldım yine.
Erkek arkadaşım benim hep yanımda üstüme titrer. Ona ve ailesine bunları yaşatma hakkım yoktu biliyorum. Ama ben onu çok seviyorum hemde çokkkkk. Onun için dünyayı karşıma alırım. O da beni cok seviyor. İnanın aileme de dedim. Ben aptal biri değilim. Gayet akıllısın. Ailemin karşısına guvenilmeyecek bir adam çıkarmazdım. Ona güvenip inanıyorum ki bu ilişki için çaba sarf ediyorum o da kendi ailesine ediyor. Bir adamın hayır demesiyle ben bu güzel ilişkiyi heba edemezdim. Ben kaderimi annemle babamın ellerine bırakamazdım. Onlar yakışırlar mi, çocuk iyi mi değil mi kızımız mutlu mu değil mi diye bakmaz kendi cahilliklerinin faturasını sadece çocuklarına keser. Ve ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Hata yapacaksam kendim yaparım. Ama ömür boyu başkasının hatalarının bedelini ödemek istemiyorum. Bu konuyu neden açtım bilmiyorum. Konular dağınık olabilir. Özür dilerim şimdiden. Kafam çok dumanlı. Anlatmadığım çok şey var. Ayrıntılarla sizi sıkmak istemediğim için yazmadım.
Gelişmeler: iki gün boyunca hiç bir iş yapmadim. Yemek yemedim kacacagimi söyledim. Ciddiydim de. Düşünüp tasinsinlar diye. Erkek kardeşim ve annem babamı ikna etmişler. Dün Sabah annem yanıma geldi. Baban verecekmiş. İşler bitsin gelsinler tanismaya dedi. Çok sevindim. Erkek arkadaşıma da söyledim o da çok sevindi. Ama biraz önce annem babam odalarindayken konuşuyorlardı. Bende kötü bir şey ama kapıdan dinledim. Babam ben vermem dedi. Annem sen dedin kıza böyle söyle diye. Kavga ediyorlardı sessizce. Annem babamı ikna edemeyince tamam işler bitsin gelsinler tanişmaya vermicem deyip evden kovarsın dedi. Şuan işimiz gücümüz var yarım kalmasın dedi. Ben merak edip kapıdan dinlemesem vicdansizliklarını öğrenmesem saf gibi tanışma için elbise falan alicaktim hayal kurucaktım. Benimailem dediğim insanlar saf kötüler. Çok kötüler ya. İnsan evladına bunu eder mi? Daha da iyi niyetli olmaya gerek yok. Merhamet etmeyene merhamet etmiceksin.
