Ne yapacağımı bilmiyorum

Merhaba bende doğum sonrası kaynana gazabına uğrayanlardanim tip 1 diyabet hastasıyım 22 yıldır hamile olduğumu öğrenince çok sevindim ilk eşimin annesini aradım o da çok sevindi sonra sıkı takipler sürekli şeker ölçmeler panik atakta var ilaç kesildi doktorum passiflora verdi
ALLAH İN yardımı ile zorlanmadı carpintilarim oldu ama atak olmadı şekerim istenilen seviyede gitti doğum yaklaştıkça eşim bir sorun çıkmasa demeye başladı bende çıkmaz dedim meğerse eşim biliyormuş doğum 37 haftalik kendi kontrole gittiğimizde bebeğimin hareketlerinde azalma olması sebebiyle beklediğimizden 5 gün önce öldü babam arabasıla eşimin annesini ve babasını almaya gitti bebek doğdu rahatladım zannettim korkularım son bulmuştu bebeğimi sağ salim kucağıma almıştım ama yanılmışım acilen sezeryan oldum şeker hastasıyım ameliyattan sonra sadece çorba veriyorlar bir şeker hastası için zor durum ben ki karbonhidrat protein dengeli beslenen biriyim akşamüstü zor da olsa kalktım yürüdüm yürümem lazım çünkü yeterli beslenemedigim için haliyle şekerim düşüyor akşam yürümem lazım ama kalkamiyorum müthiş bir sancı böyle bir ağrı görmedim ben deniyorum olmuyor bebeğim ağlıyor sürümde yok gelmedi ben kalkamiyorum üstüne şekerim düşüyor halsizlik var çok fazla parmağımı kipirdatamiyorum eşimin annesi başladı bağırmaya amma da inatciymissin benim sözümü dinlemiyorsun keyfinden kalkmiyorsun diğer gelinim olsa kalkardi bu arada diğer geliniyor de anlaşamaz beni aramaz der ben vicdan azabından kıvranıyorum şekerim düşüyor meyve suyu içiyorum fayda etmiyor eşim her zaman beni kollayan eşim annesinin sözlerine inanıp beni öyle bir kaldırdı ki dikişleri acıdı annesi sevindi annem canım annem napacagini sasirdi ben şeker düştü birileri bir şeyler söylüyor ama anlamıyorum uyumuşum gece kalktım şekerim ölçüm ilk iş normale dönmüştü tuvaletim geldi gidemedim hasta bezin var yap dedi annem yaptım onu bile unutmuşum rahatladım halsizlik im geçmişti anneme ben kalkmak istiyorum dedim kalktım yürüdüm annem kötülük olmasın diye git annenden özür dile bilerek yapmadım şekerim dustu diye anlat dedi gittim gitmez olaydım bir bağırdı ağza alınmayacak sözler ben sizin evinize gelmem giderim evime eşim annem giderse bende giderim dedi sende nereye istersen oraya gidersin dedi sustum bebeğim aç sütüm gelmedi mama verdik annemle sonradan öğrendim annesinin sözlerine inanıp ağır sözler söylemiş eşim sonra ben durumu anlattım şekerim düştüğü için halsiz kaldığımı konuşulanları hatirlamadüğümü esm benim o halimi görmemişti annem görmüştü ve biliyordu eşim pişman oldu gözlerinde gördüm pişmanlığı annesi hala bağırıyor tavır yapıyor annem konuştu ikna etti eve gittik bebeğimi kucağıma almanın sevincini yaşayamadım herkesin beni sakinleştirmek gerekirken ben herkesi sakinleştirir sanki yeni doğum yapıp lohusalikta olan ben değilim de eşimin annesi hastaneden çıktık eve gittik annemler kendi evlerine gitti eşimin ailesi kaldı keşke kalmasaydı annem aradı diye demediğini bırakmadı en çok canımı yakan kıskançlığından otizm hastası yeğenime gerizekalı dedi bana evde kalmıştın dedi bu arada ben eşimden 3 yaş büyüğüm ama görenler eşim büyük zannediyor sonra kızım sarılık oldu 8 gün hastanede kaldık orada da diğer gelinim şöyle yapardı çocuğa şöyle bakardı diğer gelinin 2. Çocuğu bizim ilk bir de kendisi hemşire yenidogan ünitesinde de çalışmış onun bilmesi gayet normal eşime dedim demesin öyle diye bizim ilk çocuğumuz onların 2. Çocuğu bizim bilmememiz normal dedim eşim hak verdi tamam dedi teyzeme söylerim o anneme söyler dedi söylemiş sustu ama hastanede de boş durmamış millete beni şikayet etmiş ben bunu çok sonraları öğrendim hastaneden çıktık evimize geldik eşim annesine bebege benim bakmam öğrenmem gerektiğini söylemiş ondan kavga çıkardı gitti ben bilmiyorum tabii neyse sonra sütüm hastanede geldi ama bebeğim emmedi uğraştım yine emmedi bende sagarak vermeye başladım hsla da sagarak veriyorum slm adı çünkü memeyi neyse şeker düşmeleri emzirme doneminde iyice artti doktorum normal diyor yanında birinin olması lazım diyor eşimin izni bitmek üzere eşime dedim ki bu boyle olmaz anneni ezip geçmek isetmiyorum istiyorsa gelsin yardımcı olsun kabul etmezse annemi çağırırım dedim eşim kabul etmez dedi ama etti ve geldi gelmez olaydı halam ziyarete gelmisti bende yorgunluk uykusuzluk ve şeker düşmesinden bitmiş bir haldeyim eşimin annesi git uyu dedi ben nerden bileyim iyi niyetle söylüyor diye sevindim gittim uyumuşum ben uyuyunca halama demediğini bırakmamış bana ogluma ablamı alacaksın dedim dinlemedi aldıdi demiş yani yemediğimiz hakaret kalmadi
Sonra benden helallik istiyor ben yeğenine gerizekalı demedim diyor dedi kulaklarımda duydum helal olsun demedim çünkü etmiyorum benim otizm hastası yeğenime gerizekalı diyen birine nasıl hskkimi helal edebilirim hastanede bağırdı sakinlesmedi evde hakaret etti sakinlesmed i halama bağırdı çağırdı sakinlesmedi eşim hatasını anladı annesiyle küstü brn konuş dedim ne olursa olsun o senin annen dedim eşim sen karışma dedi annemi en iyi ben bilirim dedi şu an başka şehirde eşimin abisinin yanında onların çocuğuna bakıyor bayrama gelecek ama biliyorum ki susmayacak bir de abisinin hanımın kızıma anne dedirtiyor yenge derse yabancı olacakmış ama bana abisinin çocuklarına ismimle hitap ettittiriyor eşime anlattım eşim ilk başta kızdı sonra düşününce hak verdi benim kızıma bakmışım ki kızım anne diyecek dedi abla diyecek dedi ben konusuRum dedi eşimi seviyorum kaybetmek istemiyorum eşim de beni seviyor ama annesi susmayacak biliyorum çok korkuyorum bayram gelecek diye anneliği bana doya doya yaşatmadi ne diyeyim ne yapayım bilmiyorum

allah aşkına bi nokta bi paragraf koyun şunlara. insan okuyacak, hiç bişey anlaşılmıyor böyle.

O kadar olaya rağmen niye cagiriyorsunuz ki. Hastanede o hasta halinizle çektiniz gerekirse oğluyla beraber kovacaktiniz. Çok ezdirmissiniz kendinizi çok. Bayrama da gelmesin efendim. Çağırmayın evinize. Oğlu nerede görüyorsa görsün. Size hayatı dar etmiş. Görüşmeyin alttan alınca iyi gelin olmiyorsunuz. Agzinizla kuş tutsaniz yaranamazsiniz. Bu yüzden kesin atın oğlu görüşür mu görüşmez mi ne yaparmış boşverin. Yazık ya en güzel zamanınızı burnunuzdan getirmiş. Anlamıyorum ki ne isterler.

Ya tam okuyamadim ama Kv nasıl olabiliyorda bağırıyor. Kendi annem bile bnaa bagiramaz cocukmuyum bn oyarim o kaynanayi bagirdigina bin pisman ederim. Sasiriyorum bazı gelin lere nasıl ezdiriyosunuz bukadar kendinizi

Onca şey yasamişsın hala daha yok kaynanadan özür dilemeler yok eve çağırmalar. Bırak muhatap olma. Kaç kez geleceksin ki dünyaya. Seni uzenleri hayatından uzak tut.

Allh aşkına ben kriz geçirdim okurken. Bırak ne hali varsa görsün ana oğul laf arsında kimseyi çekemem görmek isteyeb gelir istemeyen gelmez herkes kendine gelsin de geç yerini haddini bilsin herkes kaybetmekten bu kadar korkmayın insanları

Her kadın ilk çocuğunda acemidir canim , acemilik yaşar hayret bişey...!!!
Acaba kayınvalideniz bebek basıma kalacak diye mi ? Öyle davrandı...

Ben olsam ilk başta o halimle anasina uyuo bana ben anamla gidiyorum diyen kocayı hadi uğurlar ola deyip yollar, kapımda köpek olsa bir daha kocam demezdim. Hadi diyelim o da stresiydi sonradan pişman oldu falan... O kayınvalideyi evime sokmazdım. Hadi hastaydın o an müdahale edemedin ona da tamam ama hiç olmazsa kendime geldikten sonra bir daha yüzüne bakmazdım. Sen hepsini yapıp bir de yeniden yardım etsin diye evine cagirmissin.

Alttan almayı bırak.
Insan halinden anlamıyorlarsa defolsunlar.

Senin esin seni sevmiyor. Kendini kandirma bacim. Seven es karsisinda annesi dahi olsa esini koruyup kollar. Kendini kandirma. Ayrica o kv de bir ayar verme vakti geldi. Gerekirse oglunu alip eve dönsün. Kendinizi ne diye bu kadar ezdiriyorsunuz hic anlamiyorum. Benimle öyle konusan esi de ayrica yanimda tutmam.

Konuyu okuyamadim
Yorumlardan anladım artik konuyu

Okuyamadım yorum yapan arkadaşların hepsine katılıyorum .

Önce bebeğim 5 gün önce öldü yazmışsınız sonra anladım hata olduğunu, ne nokta ne virgül, çok zorladım kendimi, cidden kopuk kopuk çoğu şeyi yanlış anladım gibime geliyor. Tek anladığım eşiniz en sonunda sizin yanınızda olmuş, zaten hastasınız, bir de bunları düşünüğ düşünüp kendinizi yormayın. Eşinizle açık seçik konuşun, annenizin ciddi ciddi sizi ve hastalığınızı anlamadığını ve size iyi gelmediğini söyleyin. Gerçekten biraz mantıklıysa eğer, annenizle çok yüz göz etmez sizi, müdahale eder.

Öncelikle gerçekten bir nokta bir virgül bisey koy ya bu nasıl yazi yazmak?

O onu dedi bu bunu dedi ben özür diledim bilmem ne bilmem ne... senin annen nasıl bir anne? Devamlı kendini de seni de ezdiriyor alttan alıyor özür diliyor? Tavrını koyamadi mi? Benim kızımıboyle cirkefler ezecek de ben suscam? Hadi ordan.

Üzgünüm ama ezilmek isteyeni ezerler.kaynanan mı doğurdu seni de anneni de? Ne bu pasiflik? Ben anama ezdirmem kendimi bu kadar. Sinir oldum bu "aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın" triplerinize. Böyle devam ederseniz bütün yapılanları kendiniz kabul etmiş olursunuz.

İnsan okuyacak bunu ya, telefonda anlatır gibi anlatıyorsunuz. Yazılı anlatım böyle olmaz!

okumuştum daha önce üye degilken

neden bu kadar pasifsin

Noktalama işaretleri firar etmiş herhalde...