Öncelikle burdaki çoğu kadın gibi siz de eşimle aramızda kültür farkı var diye girmişsiniz ki hiç de yok. anlattığınız kadarıyla babanız kadına ne kadar değer veren bir adamsa eşiniz de aynen öyle. iki taraf da aynı çevreden geliyor.
ikisine göre de kadın çocuğa bakar, kadın mükellef sofra kurar, kadın temizlik yapar, kadın evi çekip çevirir, ve bunlar zaten takdir edilecek birşey değildir, adamın da görevi para kazanmak, çocuğa da ağlamadığı zaman, babanın da keyfi yerinde olduğu zaman iki agucuk gugucuk yapıp anasına geri vermektir.
yapacak birşeyiniz yok. sanırım eşiniz yeni böyle olmadı. o yüzden bütün bunları ikinci çocuğu yaparken düşünecektiniz. ama yenidoğum yapmış olmanın getirdiği yorgunluk, uykusuzluk ve depresyon sizi böyle umutsuzluğa sürüklüyor olabilir. biraz sabır. bazı insanlar oruçluyken sanki başkasına tutuyor gibi bi afralar bi tafralar... eşiniz de böyleyse üstüne gitmeyin, daha çok huzurunuz bozulur. ramazanın bitmesini bekleyin, şunu bunu yapalım diye mesaj atarsa da 'orucun anlamı gün boyu akşam ne yiyeceğinin hayalini kurmak değil, rabbine yakın olmaktır. evde ne varsa onu yiyip allaha şükredelim, böylesi oruca uygun olur' diye cevap yazın. ne zıkkım istiyorsa gitsin tatlıcıya alsın gelsin.
hiç yardım alabileceğiniz kayınvalide anne vs yok mu aynı şehirde?
