Çalışmak ya da çalışmamak

Merhaba canım hanımlar,
Uzun bir aradan sonra bir konu ile geri döndüm. Kendimi tanıtayım 13 yaş bir oğlum var otizmli bir de üniversiteye giden bir oğlum var. Uzun yıllar özel sektörden sonra akademiye geçtim. Evliyim, eşim çalışıyor.

Kv ve Kp vefat ettiler küçük kızları (24 yaş) bizde kalıyor gidecek yeri yok. Kız okb ve anksiyete hastası maalesef onunla da ilgilenmem gerekiyor başka kimsesi yok.küçük oğlum ergenliğe girdi. Sürekli okulda birileri ile kavga ediyor sabah servise binip okula gitmek istemiyor. Bu arada bende romatizma çıktı, ellerimde ve ayaklarımda ağrı oluyor. Çocuktan dolayı erken emeklilik şansım var işyerim çok uzak. Arkadaşlarım kariyer yapıyorsun evine yakın bir yere geç sıkılırsın diyorlar.
3 haftadır evdeyim evet evde sıkılıyorum biraz ama iş yeri de çok stresli. Sağlık sorunlarım da var. Sürekli okuldan kötü haberler ( kavga vs) geldikçe üzülüyorum. Görümce sıkıntılı abisi ile kavgalı sürekli. Onunla da ilgilenmem gerekiyor doktor vs.

Siz olsanız yakın yerde çalışmaya devam eder miydiniz emekli mi olurdunuz? Bu arada akademik kariyerim bitince emekli olursam da maaş pek farketmeyecek.
Görümcen bu hastalıklarla mücadele ederek çalışıp ayrı eve çıkamaz mı size yakın. Oğlunuz okula gitmek istemiyorsa bence ömce bir psikoloğa gidin gerekirse okul değiştirin. Belki gerçekten okulda zorbalığa uğruyordur. Çocuğunuzu anlamaya çalışın. İşten de ücretsiz izin alın sağlığınız iyi değilse bı es verin
 
Abisi ile zaten küs. Yok kesinlikle çalışması mümkün değil. Eve gelen hayatımıza giren ya da onu muayene eden doktorlar da dahil herkese bir kulp takıyor. Olayları yanlış yorumluyor. Bir gittiğimiz psikiyatriste 2. Kez gidemiyoruz bu yüzden.

Bence gerekirse şart koşun, tedavisini olsun ya da çalışmanın bir yolunu bulsun. Zor olabilir hastalığı, ama tedaviyi eliyle iterek sizin de hayatınızı zor duruma sokuyor. Kavga etmek zorunda değilsiniz, sadece artık yetişkin olduğunu ve evdeki çocukların huzuru için onun da çabalaması gerektiğini söyleyin.
Size de haksızlık, işten çıksanız bu kaosun ortasında siz de depresyona girersiniz.
 
Ben size üzüldüm yalan söylemeyeceğim.Ne yazsak size yardımı olmayacak gibi hissediyorum , eşinizin başka kardeşleri var mı ? En azından görümceniz sürekli sizde kalmasa, dönüşümlü gezse ?
İlaç tedavisi terapi alıyor mu ? Ama en başta kendisi tedavi olmak istiyor mu ?
Sağ olun çok teşekkür ederim. Hasta olmadığını ilaçların yan etki yaptığını söylüyor. Yine de götürüyoruz tabii en son iki gün önce gittik
Ablası yurt dışında yaşıyor orda hiç yapamaz bir de çok özür dileyerek söylüyorum bir şekilde karşılaştığı insanların tavırlarını yanlış anlıyor ona aşık olduklarını filan sanıyor. Bu durum yabancı ülkede daha büyük sıkıntı olabilir.
Ben zaten durumumun farkındayım da işi bırakmak noktasında kararsızım.
 
Sağ olun çok teşekkür ederim. Hasta olmadığını ilaçların yan etki yaptığını söylüyor. Yine de götürüyoruz tabii en son iki gün önce gittik
Ablası yurt dışında yaşıyor orda hiç yapamaz bir de çok özür dileyerek söylüyorum bir şekilde karşılaştığı insanların tavırlarını yanlış anlıyor ona aşık olduklarını filan sanıyor. Bu durum yabancı ülkede daha büyük sıkıntı olabilir.
Ben zaten durumumun farkındayım da işi
 
Bence gerekirse şart koşun, tedavisini olsun ya da çalışmanın bir yolunu bulsun. Zor olabilir hastalığı, ama tedaviyi eliyle iterek sizin de hayatınızı zor duruma sokuyor. Kavga etmek zorunda değilsiniz, sadece artık yetişkin olduğunu ve evdeki çocukların huzuru için onun da çabalaması gerektiğini söyleyin.
Size de haksızlık, işten çıksanız bu kaosun ortasında siz de depresyona girersiniz.
Bunu hep söylüyoruz ama evdekileri çıldırtıp sonra ona kurulan cümleleri cımbızla alıntılayıp yıllarca anlatıyor. Evin en sakin kişisi benim diyor

Halbuki özellikle büyük oğluma fiziksel şiddet dahil uyguluyor

Bizse ona temas bile edemiyoruz mikrop kapacağından korkuyor

Psikiyatristin yanına kısa süre ben de girdim yalan söylüyor arkadaşın var mı dedi doktor. Arkadaşı Yok halbuki ( hiç olmadı)… var diyor tepki almamak İçin. Dışarda iyi davranıyor. Arkadaşlarım iyi kız birileri ile tanıştıralım diyorlar anlaşırlarsa ciddiye biner. Erkeklere ilgi duyuyor ama tanışmaya cesaret edemiyor Bırakın sorumluluk alıp çalışmayı
 
Bence gerekirse şart koşun, tedavisini olsun ya da çalışmanın bir yolunu bulsun. Zor olabilir hastalığı, ama tedaviyi eliyle iterek sizin de hayatınızı zor duruma sokuyor. Kavga etmek zorunda değilsiniz, sadece artık yetişkin olduğunu ve evdeki çocukların huzuru için onun da çabalaması gerektiğini söyleyin.
Size de haksızlık, işten çıksanız bu kaosun ortasında siz de depresyona girersiniz.
Aynen öyle yoksa emekliliği denerim nolacak ki ama akıl ve ruh sağlığımı kaybetmekten korkuyorum

Diğer yandan bu şekilde de hem ev hem iş stresi ile yavaş yavaş sağlığımı yine kaybediyorum

Romatizma işi iyice karmaşık hale getirdi
 
Bu arada erkeklerle tanışma fikrine olumlu bakan eşim oldu. Belki yuva kurar düzelir biz ölünce nolcak vs
Ben zaten olamayacağını söyledim senin oğlun olsa böyle bir kızla arkadaşlık yapsın ister misin dedim. Ama eşim ısrar etti. Bi tanışsınlar diye iki kez böyle teklif geldi
İkisiyle de hiç tanışmadı
 
Bunu hep söylüyoruz ama evdekileri çıldırtıp sonra ona kurulan cümleleri cımbızla alıntılayıp yıllarca anlatıyor. Evin en sakin kişisi benim diyor

Halbuki özellikle büyük oğluma fiziksel şiddet dahil uyguluyor

Bizse ona temas bile edemiyoruz mikrop kapacağından korkuyor

Psikiyatristin yanına kısa süre ben de girdim yalan söylüyor arkadaşın var mı dedi doktor. Arkadaşı Yok halbuki ( hiç olmadı)… var diyor tepki almamak İçin. Dışarda iyi davranıyor. Arkadaşlarım iyi kız birileri ile tanıştıralım diyorlar anlaşırlarsa ciddiye biner. Erkeklere ilgi duyuyor ama tanışmaya cesaret edemiyor Bırakın sorumluluk alıp çalışmayı
Kusura bakmayın ama çocuklarınızı önceliğiniz yapmıyorsunuz. Gerçekten üzüldüm size ama biraz da sinirlendim. Ben olsam kızı eşimin yanına bırakır, çocukları da alır başka eve geçerim. Gerekirse de iki iş yapar çocukları o ortamdan kurtarırım.
 
İyide öfke nöbetleri geçiren gorumcenize abisi bir çözüm bulmalı siz evde tampon bölge durumunda olacaksınız.Çocuk bı taraftan gorumceniz bı taraftan vallahi bilmiyorum yani yarin siz olmayınca kim bakacak ki sizin derdin dermani yok sanırım çünkü hicbirsey yapılamıyor gorumcede yaş aldıkça iyiye gitmeyecek zaten ben sadece çocuklarınıza üzüldüm büyük oğlunuz bir zaman sonra eve gelmek istemese haklı küçük oglunuzun durumu huzur olmazsa zor kusura bakmayın.Madem istiyorsunuz işi bırakabilirsiniz elbette.Yalniz psikolojik olarak sağlığınızı kaybetmezseniz umarım çünkü insanlar sizin gösterdiğiniz anlayışı size göstermez zaten gorumceden bunu beklemiyorum inşallah eşiniz sağlıklı kalır da bu tabloya oda eklenmez.Ne diyeyim kolay gelsin demekten başka .Büyük oglunuza gorumcenizin fiziksel şiddet göstermesine nasıl qnlayisli oluyorsunuz onu hiç anlamadım .Ben bu kadarına susamam kusura bakmayın iyi forumlar dilerim
 
İyide öfke nöbetleri geçiren gorumcenize abisi bir çözüm bulmalı siz evde tampon bölge durumunda olacaksınız.Çocuk bı taraftan gorumceniz bı taraftan vallahi bilmiyorum yani yarin siz olmayınca kim bakacak ki sizin derdin dermani yok sanırım çünkü hicbirsey yapılamıyor gorumcede yaş aldıkça iyiye gitmeyecek zaten ben sadece çocuklarınıza üzüldüm büyük oğlunuz bir zaman sonra eve gelmek istemese haklı küçük oglunuzun durumu huzur olmazsa zor kusura bakmayın.Madem istiyorsunuz işi bırakabilirsiniz elbette.Yalniz psikolojik olarak sağlığınızı kaybetmezseniz umarım çünkü insanlar sizin gösterdiğiniz anlayışı size göstermez zaten gorumceden bunu beklemiyorum inşallah eşiniz sağlıklı kalır da bu tabloya oda eklenmez.Ne diyeyim kolay gelsin demekten başka .Büyük oglunuza gorumcenizin fiziksel şiddet göstermesine nasıl qnlayisli oluyorsunuz onu hiç anlamadım .Ben bu kadarına susamam kusura bakmayın iyi forumlar dilerim
Konu sahibinin çocukları büyüyüp güçlenince bu sefer onlar ya halalarini döver ya da evdeki eşyaları kırıp döker. Çünkü belli ki hala kişisi tahammül edilemeyecek bir karakterde, insanın sabrı da bir yere kadar.
 
kerkenes eşi Allah için fikrinde sanırım fakat çocuklar açısından girdiği günah ayrı .Bunu unutuyorlar önce can sonra canan ortam çok sağlıksız.
İs o raddeye geldiyse bunun engelli maaşı ya da hastaneye yatırma gibi durumları oluyor. Bence kız tamamen bakanım var diye dozu artırarak gidiyor, şımarıklık. Şu an sokağa atsalar ne yapacak mesela?
 
Yok yani çocuklara bu kadar travma yasatilmaz sebebi ne olursa olsun o çocukların sağlıklı yetişkin bireyler olması nasıl olacak .Eve gelmese hak veririm ben büyük oğlana .Bende olsam o evden çıkıp gitmenin yollarını ararım ve ilerde anne bana kizarim benim ergenliğim böyle kavgalı evde geçti diyerek.Ki küçüğün de kavgasız sakin ortama ihtiyacı var babada annede bunu düşünmüyor.Yani belli klinikler var devletin daha iyi bakacağı yerler var bu kadar ağır durumdaysa araştırılabilir.İyilik yapılırken bir taraftan çocuklar heder oluyor.Zamanla büyük oğlan başka başka şeyler yapabilir bu düzensizlik içinde ne demek fiziksel şiddet bı vurur bir gün halasina olan olur yani
 
Görümce nin o evden gitmesi gerekiyor çok net. 24 yasinda eşşek kadar insan anksiyete ve okb ile yasayan o kadar cok insan var ki. Kadin evde yük resmen. Kocan da bi zahmet bu ise bu çözüm bulacak hem calis hem evdeki bütün dertlerle ugras buna can mi dayanir. Bence emekli olursan sürekli evde daha cok bunalacaksin gibi geldi bana.
 
Ayyyy nasıl bu kadar sakinsiniz ben de onu döverim net
Sen binbir zorlukla çocuğu büyüt, ki çocuk otistik bir de. Tek çocukla en az 2 çocuk büyütmüş kadar olursun.

Elin e.ek kadar olmuş kızı gelsin, çocuğumu dövsün. Yok ya!?

Benim çocuğum yok, o halde sinirim tepeme çıktı. Konu sahibinin gıkı çıkmıyor.
 
X