- Konu Sahibi cileklikafe
- #81
Merhaba arkadaşlar
Dertleşecek kimsen yoktu bende buraya üye olup içimi dökmek istedim . Eşimle severek evlendik 3 yıllık evliyiz çocuk yok nişanlılık dönemimde sıkıntılıydı ama uzaktayız geçer dedik evlendik . Benim eşimin sorunu aşırı kindar olması her kavgada yıllar önceki kavgaları açması küsmesi ve ailesine akrabalarına kavgalarını anlatıp beni arattırması . Kavga ediyoruz evden çıkıyor bir bakıyorum türkiyenin bir ucundan akrabaları beni arıyor neden kavga ettin diye üstelik bunu tonlarca arkadaşınada anlatıyor . Bakın ben aileme anlatamıyorum eşimi kötü bilmesinler diye . Bir diğer sorun cimri olması cebinden 5 kuruş çıksa en küçük kavgada başa kakar . Ben bunu bildiğim için montum dar geliyordu gittim altın zincirimi satıp mont aldım kendime . Evlenirken ailem destek çıkmadı ben kendim çeyizimi yapmaya uğraştım haliyle üstüme başıma birşey alamadım her kıyafetim eskiydi . Eşim bunu kavga ettiğimizde herkesin içinde dedi bunun kıyafeti yoktu adam akıllı ben aldım dedi .o kadar utandım ki anlatamam. Bunların hiç birini aileme anlatamadım , kavgalarımızın sebebi ise kıskanç olmammış onu kıskanamazmışım kısıtlayamazmışım. Ama biz evli değil miyiz seven insan kıskanmaz mı merak etmez mi . İşte böyle 3 yıl geçti evlenmeden önce çok güzel bir kızdım saçlarım yüzüm parlardı ama şimdi saçlarıma aklar düştü yüzüm değişti bulunduğum yerde benim bölümüm ile alakalı iş de yok. Anne olmak en büyük hayalimdi fakat şuan en korktuğum şey ben ne yapacağım kızlar
Cok uzuldum size 3 yilinizi resmen cope atmissiniz. Muhtemelen evlilik boyle bir sey saniyorsunuz ve sabrediyorsunuz. Evlilik asla ama asla boyle bir sey degil. Sabriniza gelince kendi hayatinizdan caliyorsunuz yazik degil mi size? Hayatin her ani degerliyken boyle degmeyecek biri icin 3 yilinizi harcamissiniz. Bosanmayi neden dusunmuyorsunuz?