- 24 Mayıs 2019
- 2.379
- 7.480
- 158
- 28
- Konu Sahibi Black Wine
-
- #1
Merhaba hanımlar,
Canım sıkkın, içimi dökmek için yazıyorum, açıkçası morale ihtiyacim var. Üslubumu da mazur görün lütfen. Konu benimle değil, annem ve teyzelerimle ilgili. Bu arada uzun olacak şimdiden soyliym.
Şimdi şöyle ki, birçok konulardaki yorumlarda da bahsetmisimdir bilenler bilir, benim şerefsiz bi ananem var. Büyükmüş, yasliymis, vs asla saygı duymuyorum ve bugünden sonra her fırsatta kendisine aklıma gelen bedduaları ediyorum. Çocukluğumu ergenligimi mahvetti yobaz pislik, sürüne sürüne gebersin inşallah.
Konu şu ki, ananemle rahmetli dedemin sahip oldukları bir ev vardı. Annemler dört kardeşler 3 kız, 1 de ananemin taptığı dayım. Ananemle dedemin evlerinin tapusu yoktu, noter belgeleri vardı kooperatife baglilardi, tapuyu cikarttirmak için çok uğraştılar. Tapunun çıktığı dönem de dedemin yatalak olduğu döneme denk geldi ve ananem dedemin çok yaşamayacagini anladığı için bir punduna getirip tapuyu kendi adına çıkarttı. Dedem öldükten sonra da anneme sürekli, baban yok artık, burası benim evim, defol git evimden diye defalarca kovmustur (annemle.babam boşandığı için onunla yaşıyordu, ben de üniversiteye kadar onunla yaşadım). Sonra bu kadın, birgün teyzemler evdeyken yıllardır sinir hastası olan teyzeme çok gereksiz bir laf sokuyor, teyzemin de ağrına gidiyor ve sinir krizi geciriyor. Bunun üzerine öbür teyzem de sen neden böyle yapiyosun falan diye ananeme kiziyo, annem de "niye böyle yapiyosunuz, beni aranızda birakiyosunuz, ben neler çekiyorum sizin yüzünüzden" diye söyleniyor. Bu olay üzerine ananem olacak bu kadın, sanki 3 kızı toplanıp bunu tekme tokat dövmüşler gibi günlerce kendini odalara kapattı, güya yemeden içmeden kesildi. 5 senesi var bu olayın. Sonra da dayımın yaşadığı şehre gitti, zaten aklı hep oraya gitmektsydi şuanda orda yaşıyor. Bir gün daha görmesin inşallah.
Bu kadın, durup dururken İstanbul'daki az önce bahsettiğim evi satıyor. Geçen hafta da annemlere haber yollatiyor, evi sattım, paylarını vericem diye. Kanuna göre eş 2 hisse, çocuklar da birer hisse alırmış. Annemler hesaplarında kendilerine 66'sar bin TL para düşüyor. Ama kendisi bugün tekrar haber gönderiyor, 16 bin lirayı kestim (kafasına göre), onlar haketmiyor ev benim, vermiyorum diyor. Bütün herkesin morali alt ust. Annemlere toplamda 150 bin TL verip, kendileri kalan 250 bin liranın sefasını surecekler. bu arada benim.paradan bir çıkarım yok, hiçbir beklentim yok annemin de teyzelerimin de sıkıntıları var, onları giderecekler o parayla.
Şimdi diyeceksiniz ki tapu onun üstüne, nakite çevirmiş istediğini yapar. Ancak benim annem ve teyzelerim, 11 yaşından beri konfeksiyonlarda çalışmışlar, okuyun evladım okul bitirin diyen olmamış. Kazandıkları her kuruşu ananemin eline saymislar. Buna karşılık bugün ellerinde ailelerinden kalan bir bilezik, bir mal, bişey var mı? Yok? O evin her zerresinde onların da hakkı var. Ve bu kadın sözde dindar geçinen, okuduğu mevlutlerden hoca hanım diye para alan bir kadın. Milletin o mevlutlerde "yetim torunun var, ona ver bı ihtiyacını gidersin" diye verdikleri paraya bile göz diken, "aslında bana vereceklerdi de, seni bahane ettiler" diye burnumdan getiren bir kadın.
Söyleyin ben şimdi ne yapayım? Yıllarca bu kadının yaptıklarını sineye çektim. Annem Allah'tan yeniden evlendi de kurtuldu. Ben de eskiden bayramdan bayrama arıyodum, artık hiç aramıyorum. Ama içim sogumuyor. Ölüm haberini almadan da sogumayacak galiba. O kadar üzülüyorum ki, elimden de hiçbisey gelmiyor
Canım sıkkın, içimi dökmek için yazıyorum, açıkçası morale ihtiyacim var. Üslubumu da mazur görün lütfen. Konu benimle değil, annem ve teyzelerimle ilgili. Bu arada uzun olacak şimdiden soyliym.
Şimdi şöyle ki, birçok konulardaki yorumlarda da bahsetmisimdir bilenler bilir, benim şerefsiz bi ananem var. Büyükmüş, yasliymis, vs asla saygı duymuyorum ve bugünden sonra her fırsatta kendisine aklıma gelen bedduaları ediyorum. Çocukluğumu ergenligimi mahvetti yobaz pislik, sürüne sürüne gebersin inşallah.
Konu şu ki, ananemle rahmetli dedemin sahip oldukları bir ev vardı. Annemler dört kardeşler 3 kız, 1 de ananemin taptığı dayım. Ananemle dedemin evlerinin tapusu yoktu, noter belgeleri vardı kooperatife baglilardi, tapuyu cikarttirmak için çok uğraştılar. Tapunun çıktığı dönem de dedemin yatalak olduğu döneme denk geldi ve ananem dedemin çok yaşamayacagini anladığı için bir punduna getirip tapuyu kendi adına çıkarttı. Dedem öldükten sonra da anneme sürekli, baban yok artık, burası benim evim, defol git evimden diye defalarca kovmustur (annemle.babam boşandığı için onunla yaşıyordu, ben de üniversiteye kadar onunla yaşadım). Sonra bu kadın, birgün teyzemler evdeyken yıllardır sinir hastası olan teyzeme çok gereksiz bir laf sokuyor, teyzemin de ağrına gidiyor ve sinir krizi geciriyor. Bunun üzerine öbür teyzem de sen neden böyle yapiyosun falan diye ananeme kiziyo, annem de "niye böyle yapiyosunuz, beni aranızda birakiyosunuz, ben neler çekiyorum sizin yüzünüzden" diye söyleniyor. Bu olay üzerine ananem olacak bu kadın, sanki 3 kızı toplanıp bunu tekme tokat dövmüşler gibi günlerce kendini odalara kapattı, güya yemeden içmeden kesildi. 5 senesi var bu olayın. Sonra da dayımın yaşadığı şehre gitti, zaten aklı hep oraya gitmektsydi şuanda orda yaşıyor. Bir gün daha görmesin inşallah.
Bu kadın, durup dururken İstanbul'daki az önce bahsettiğim evi satıyor. Geçen hafta da annemlere haber yollatiyor, evi sattım, paylarını vericem diye. Kanuna göre eş 2 hisse, çocuklar da birer hisse alırmış. Annemler hesaplarında kendilerine 66'sar bin TL para düşüyor. Ama kendisi bugün tekrar haber gönderiyor, 16 bin lirayı kestim (kafasına göre), onlar haketmiyor ev benim, vermiyorum diyor. Bütün herkesin morali alt ust. Annemlere toplamda 150 bin TL verip, kendileri kalan 250 bin liranın sefasını surecekler. bu arada benim.paradan bir çıkarım yok, hiçbir beklentim yok annemin de teyzelerimin de sıkıntıları var, onları giderecekler o parayla.
Şimdi diyeceksiniz ki tapu onun üstüne, nakite çevirmiş istediğini yapar. Ancak benim annem ve teyzelerim, 11 yaşından beri konfeksiyonlarda çalışmışlar, okuyun evladım okul bitirin diyen olmamış. Kazandıkları her kuruşu ananemin eline saymislar. Buna karşılık bugün ellerinde ailelerinden kalan bir bilezik, bir mal, bişey var mı? Yok? O evin her zerresinde onların da hakkı var. Ve bu kadın sözde dindar geçinen, okuduğu mevlutlerden hoca hanım diye para alan bir kadın. Milletin o mevlutlerde "yetim torunun var, ona ver bı ihtiyacını gidersin" diye verdikleri paraya bile göz diken, "aslında bana vereceklerdi de, seni bahane ettiler" diye burnumdan getiren bir kadın.
Söyleyin ben şimdi ne yapayım? Yıllarca bu kadının yaptıklarını sineye çektim. Annem Allah'tan yeniden evlendi de kurtuldu. Ben de eskiden bayramdan bayrama arıyodum, artık hiç aramıyorum. Ama içim sogumuyor. Ölüm haberini almadan da sogumayacak galiba. O kadar üzülüyorum ki, elimden de hiçbisey gelmiyor