Popüler Konu Minimal Yaşam

CKbeautyandsheer CKbeautyandsheer kendinize hiç yüklenmeyin, anne olabiliriz ama önce insanız, bizim de tahammül sınırımız, sabrımız, bizim de duygularımız var, zaman zaman ben de kızdım çocuklarıma, bağırdım da, 1. Sınıf çok zorlayıcı olabiliyo, ben birini savdım diğeri eylülde beni bekliyo😂
bi de nedense çocuklar anneye daha çok sıkıntı çıkarıyo, hep bunu gözlemledim, öğretmeniyle de görüşebilirsiniz aslında, bizim öğretmenimiz zorla yapıyolarsa benimle görüşün derdi, kendisi de özel olarak konuşur, görüşür çocukla belki?
konuştum, yapmasın bana gelsin söylesin diyor.
işte bunu yapınca evde masalara yumruk atmalar, ağlama zırlama, tamam ver yapıcam demeler vs.
iki ucu pis değnek
 
Sinir bozucu. Bu erkeklere gıcığım ben de bu aralar. Geçen eşimle yine bir anlaşmazlık yaşadık. Sen şöyle bir insansın. Sen böyle bir insansın diye beni yaftalıyor. Ha hakaret değil mesela sen hep elalem ne deri düşünen bir insansın zaten diyor. Ya ben kendim hakkında bile net konuşamazken ne cüretle beni etiketleyebiliyor mesela😡 o kadar sinir oldum ki. Bi de her şey değişiyor belki bir konuda önemsemişmdir diğerinde önemsemem ne o öyle kanun gibi konuşmalar en sevmediğim şey.

Eşini görmezden gel. Yorumuna değer verdiğini gösterme. Sonra susuyorlar. Ama sen o yoruma önem verdiğini hissettirince kullanıyorlar onlar da bunu
bu konuda çok haklısın, ben eşimle geçen büyük kavga yaşadım, ve söyledim, sen bir tek kendini ve hane dışındakileri değerli buluyorsun, ne olursa önce aileni üzüyor kırıyorsun diye.

biri bana bunu dese, kendimi silkelerim.
ki onun bana söylediği dünya kadar şeyde hep belki ben yanlış yapıyorumdur diye düzeltmeye çalıştım yanlış gördüğüm davranışlarımı.

ben de geçen işyerindeki bi arkadaşın davranışını anlatıyorum, bana diyor ki kıskanıyorsun. :110: dedim tamam kimse hakkında konuşmayalım biz, sen git oyun oyna, ben temizlik yapayım. paylaşımda bulunmayalım.

durum bundan ibaret.
 
Ödev konusunda daha önce de yazmıştım sanırım ama şöyle diyor kitap. Her gün aynı saatte aynı yerde ödev yapılacak. Mesela aralarla beraber 2 saat verdin diyelim. Alarmı kur, yardıma ihtiyacın olursa beni çağırabilirsin de ve ödevle başbaşa bırak. Alarm çaldığında tüm defter Kitaplar toplanacak diye ekle. Yaparsa yapar ki başta yapmayacaktır muhtemelen. Hiç muhattap olma burada öğretmen devreye girsin ve bir yaptırım uygulasın. Bir süre sonra sorumluluk almayı öğrenecek sen de rahat edeceksin. Ama istikrarlı olmak kızmamak bağırmamak önemli. CKbeautyandsheer CKbeautyandsheer
 
Bu aslında eşinin kendi duyguları. Kendisinin kimse tarafından sevilmediğini düşünüyor. Buna da seni kurban seçmiş bütün öfkesini senden çıkarmış. Narsist biriyle karşı karşıya gibiyiz. Hem kendisi rahatına baksın hem de karşıda çaba gösterene ayak bağı olsun. İçine sindirmesin. Çok saçma evet ama o da öyle gördü belki de. davranışlarının farkında değil. Erkekler bizim gibü duygusal düşünemiyor. Sakin bir anınızda ben diliyle konuşmayı deneyebilirsin. Sen şöyle yapıyorsun böyle yapıyorsun diye değil de. Bak sen böyle yaptığın zaman ben kendimi değersiz hissediyorum. Senin bu davranışın ben de şu etkiyi bırakıyor. Mümkünse ödevleri biriniz yaptırın. Diğeri o anda yapılması gereken acil işleri yapsın. Öğretmenle konuşun bu konuyu. Ödev konusunda çocukla konuşması işe yarayacaktır. Çocuğun senle bir derdi olduğunu çıkar aklından. Şu an tek nazının geçtiği, kendini güvende hissettiği okulda veya babasına gösteremediği tepkiyi gösterebileceği tek kişi sensin.
eşim narsist mi bilmiyorum ama arkadaş konusunda dışarıda çok sevilen bir insan, herkes onu süt dökmüş kedi gibi görür, beni de timsah kimi tutsam da parçalasam modunda. ya arkadaş kimseye bir zararım dokunsa anlarım. ne kimsenin dedikodusunu yaparım, ne birinin durumunu çekememezlik yaparım, ne eşime şunu alamadık bunu yapamadık diye ağlanırım. ama ben KÖTÜ, ben DENGESİZ, ben SİNİRLİ.

gidicem ya terapiye. anlatsın bana ne oluyor ne yapmam lazım. çıkamıyorum işin içinden.
 
CKbeautyandsheer CKbeautyandsheer kendinize hiç yüklenmeyin, anne olabiliriz ama önce insanız, bizim de tahammül sınırımız, sabrımız, bizim de duygularımız var, zaman zaman ben de kızdım çocuklarıma, bağırdım da, 1. Sınıf çok zorlayıcı olabiliyo, ben birini savdım diğeri eylülde beni bekliyo😂
bi de nedense çocuklar anneye daha çok sıkıntı çıkarıyo, hep bunu gözlemledim, öğretmeniyle de görüşebilirsiniz aslında, bizim öğretmenimiz zorla yapıyolarsa benimle görüşün derdi, kendisi de özel olarak konuşur, görüşür çocukla belki?
Benim 3. de başlayacak ama çok şükür o Mianın kankası. 😂İnanılmaz kurallara bağlı 😂
 
ben de geçen işyerindeki bi arkadaşın davranışını anlatıyorum, bana diyor ki kıskanıyorsun. :110: dedim tamam kimse hakkında konuşmayalım biz, sen git oyun oyna, ben temizlik yapayım. paylaşımda bulunmayalım.

durum bundan ibaret.
Ne kadar düz mantık düşünüyolar, erkeklerin çoğu böyle, aslında insanlar ve davranışları hakkında erkeklerle konuşulmuyo bazen, bizim gibi değiller, çok sığ yaklaşıyolar öyle çalışıyo onların kafası 😑
 
bu konuda çok haklısın, ben eşimle geçen büyük kavga yaşadım, ve söyledim, sen bir tek kendini ve hane dışındakileri değerli buluyorsun, ne olursa önce aileni üzüyor kırıyorsun diye.

biri bana bunu dese, kendimi silkelerim.
ki onun bana söylediği dünya kadar şeyde hep belki ben yanlış yapıyorumdur diye düzeltmeye çalıştım yanlış gördüğüm davranışlarımı.

ben de geçen işyerindeki bi arkadaşın davranışını anlatıyorum, bana diyor ki kıskanıyorsun. :110: dedim tamam kimse hakkında konuşmayalım biz, sen git oyun oyna, ben temizlik yapayım. paylaşımda bulunmayalım.

durum bundan ibaret.
Erkeklerde o yok bence. Eşim bir şey dedi kendime çeki düzen vereyim yok. Nefret ediyorlar eleştiriden. Eşin de tam dayaklıkmış kıskanıyorsun falan ne demek ya
 
eşim narsist mi bilmiyorum ama arkadaş konusunda dışarıda çok sevilen bir insan, herkes onu süt dökmüş kedi gibi görür, beni de timsah kimi tutsam da parçalasam modunda. ya arkadaş kimseye bir zararım dokunsa anlarım. ne kimsenin dedikodusunu yaparım, ne birinin durumunu çekememezlik yaparım, ne eşime şunu alamadık bunu yapamadık diye ağlanırım. ama ben KÖTÜ, ben DENGESİZ, ben SİNİRLİ.

gidicem ya terapiye. anlatsın bana ne oluyor ne yapmam lazım. çıkamıyorum işin içinden.
İçi dışı bir olmaktan kaybediyoruz bence. Bak ben çocuk haberini aldım 1 hafta ağladım. Tüm duygularımı da eşimle paylaştım, istemediğimi vs. Geçen tartışmada diyorki sen istemedin diyor bu çocuğu ulan planlayıp mı yaptık zaten süpriz yumurta. Ki dedim ben istemediğimi söylemeyebilirdim sırf sana güvenip hislerimi olduğu gibi paylaştım diye mi suçluyum şimdi dedim. Anlatmayacağım sana artık hiç bir şey dedim. 😡
 
eşim narsist mi bilmiyorum ama arkadaş konusunda dışarıda çok sevilen bir insan, herkes onu süt dökmüş kedi gibi görür, beni de timsah kimi tutsam da parçalasam modunda. ya arkadaş kimseye bir zararım dokunsa anlarım. ne kimsenin dedikodusunu yaparım, ne birinin durumunu çekememezlik yaparım, ne eşime şunu alamadık bunu yapamadık diye ağlanırım. ama ben KÖTÜ, ben DENGESİZ, ben SİNİRLİ.

gidicem ya terapiye. anlatsın bana ne oluyor ne yapmam lazım. çıkamıyorum işin içinden.
Hep öyle değil mi zaten. Evde çocuğuna, karısına, kocasına, annesine, babasına sinirli olan dışardan baksan adeta bir melek. Aynen git tabi çok iyi gelir. Hiç bişey olmasa anlatmak bile rahatlatıyor insanı. Karşıdan profesyonel biri taraf tutmadan daha çok yardımcı olur.
 
İçi dışı bir olmaktan kaybediyoruz bence. Bak ben çocuk haberini aldım 1 hafta ağladım. Tüm duygularımı da eşimle paylaştım, istemediğimi vs. Geçen tartışmada diyorki sen istemedin diyor bu çocuğu ulan planlayıp mı yaptık zaten süpriz yumurta. Ki dedim ben istemediğimi söylemeyebilirdim sırf sana güvenip hislerimi olduğu gibi paylaştım diye mi suçluyum şimdi dedim. Anlatmayacağım sana artık hiç bir şey dedim. 😡
Ben de hep anlatmıcam derim sonra yine tutamam 😂konuşmak için yaratılmışım sanki tutamıyorum çenemi 😂
 
benim bunlardan anladığım, anneyi değersiz bir konuma soktukları.
eşim de zaman zaman sinirleniyor, o sesini yükselttiğinde yükseltmiş olmuyor da ben yükseltince mi yükseltmiş oluyorum.

bana biri açıklama yapsın ben de OK diyip yerimi bileyim.

bu böyle olmaz.

eşim eskiden arkadaşlarıyla çıkardı, ben de yeniydim o zamanlar arkadaşım yoktu. bana o zamanlarda psikolojik şiddet uyguluyordu "arkadaşın yok, kimse seni sevmiyor" bakın bu cümleler kullanıldı. peki ben bir insan evldı değil miyim, herkesin kendi alanları yok mu?

tekrar söylüyorum, yaptığım doğru değil. çocuğa küsmek onu duygusal anlamda cezalandırmak asla tasvip ettiğim bir durum değil. ki her zaman "küsmek" yok diye aşılardım çocuğuma.

bu yanlışları bana yaptıran durumu ortadan kaldıramıyorum. İlla ki, sorun çözmek boşanmaktan mı geçiyor? ben kendimi düzeltmeye adım atarken başkaları bana ne mi diyecek, onlar hep kendilerini oldukları gibi mi kabul ettirecek? peki neden bizler olduğumuz gibi kabul edilmiyoruz?

ki ben olduğum gibi kabul edilmek de istemem, yanlışım varsa düzeltmek için çabalarım, bana yapılmasını istemediğim şeyleri yapmamaya gayret ederim.

ama karşılığı???

burada babanın bana laf söyleyeceğine, şöyle demesi gerektiğini düşünüyorum "evet kızım, topla kitaplarını, annen sana sabırla yaklaştı, ödevini defalarca yaptırmak istedi ama sen inat ettim, yapmadın. yarın öğretmene ödevini yapmadığını söyle lütfen"

gelip anneyi yermek, veya annenin babayı yermesi doğru mu?

gerçekten yanlış düşünüyorsam lütfen söyleyin.
Gün içinde eşinle kaç dakikayı size özel geçiriyorsunuz?
Paylaşım azaldıkça çiftler arasında bu şekilde sorunlar başlıyor.
Karşılıklı sevgi depolarımızı doldurmaya vaktimiz olmayınca birbirimize karşı anlayışımız tükeniyor.

Ben ev işlerini ikinci plana evdeki ilişkileri ilk sıraya almaya çalışıyorum.
Temizlik için yardımcı geliyordu covid ve ekonominin durumu nedeniyle düzenli alamamaya başladım.
Durumlar kötüye gitmeye başladı.
Mesela boş bi anı eşimle sohbet ederek geçirirken anda kalamıyorum kafamda dolap düzenliyorum, ütü yapıyorum vb. sonra bu yüz ifademe yansıyor sonrası huzursuzluk.

Kavanoz doldurma hikayesini kendime hatırlatıyorum ama o kavanozu büyük taşlar, çakıllar, kumlar, su diye dolduracak zamanım yok ilk elime geçeni kavanoza atıyorum genelde çocuklar ve onların isteklerinden diğerlerine yer kalmıyor.

Şu anda yıl sonu diye işler hafiflediği için yazabiliyorum yoksa okuyup geçiyorum fırsat buldukça.
Biz zaman yönetimi konusunda kendimizi geliştirelim 2022 de
 
benim bunlardan anladığım, anneyi değersiz bir konuma soktukları.
eşim de zaman zaman sinirleniyor, o sesini yükselttiğinde yükseltmiş olmuyor da ben yükseltince mi yükseltmiş oluyorum.

bana biri açıklama yapsın ben de OK diyip yerimi bileyim.

bu böyle olmaz.

eşim eskiden arkadaşlarıyla çıkardı, ben de yeniydim o zamanlar arkadaşım yoktu. bana o zamanlarda psikolojik şiddet uyguluyordu "arkadaşın yok, kimse seni sevmiyor" bakın bu cümleler kullanıldı. peki ben bir insan evldı değil miyim, herkesin kendi alanları yok mu?

tekrar söylüyorum, yaptığım doğru değil. çocuğa küsmek onu duygusal anlamda cezalandırmak asla tasvip ettiğim bir durum değil. ki her zaman "küsmek" yok diye aşılardım çocuğuma.

bu yanlışları bana yaptıran durumu ortadan kaldıramıyorum. İlla ki, sorun çözmek boşanmaktan mı geçiyor? ben kendimi düzeltmeye adım atarken başkaları bana ne mi diyecek, onlar hep kendilerini oldukları gibi mi kabul ettirecek? peki neden bizler olduğumuz gibi kabul edilmiyoruz?

ki ben olduğum gibi kabul edilmek de istemem, yanlışım varsa düzeltmek için çabalarım, bana yapılmasını istemediğim şeyleri yapmamaya gayret ederim.

ama karşılığı???

burada babanın bana laf söyleyeceğine, şöyle demesi gerektiğini düşünüyorum "evet kızım, topla kitaplarını, annen sana sabırla yaklaştı, ödevini defalarca yaptırmak istedi ama sen inat ettim, yapmadın. yarın öğretmene ödevini yapmadığını söyle lütfen"

gelip anneyi yermek, veya annenin babayı yermesi doğru mu?

gerçekten yanlış düşünüyorsam lütfen söyleyin.
Çok yıpratıcı bir süreçten geçiyorsun
Eşinle ilgili sorunlar başından bugüne kadar çözüm bulmamış aynı tepkileri kızından görünce
O günlere dönmüşsün
Eşinle aynı düşünmek onunla aynı kararlar alıp çocuğunuza karşı durmak zorunda değilsiniz
Fikir ayrılıkları olabilir ama asla ama asla tek kuralım vardır ki kızımla arama kimse giremez
Ben birseyi olumsuz görüyorsam bunu başkası müdahale edemez. He ayrı bir yerde dertlesebilirler ama burda yine esinde bitiyor olay seni ve kızını kötü göstermeden anlatması gerekiyor
Ve öncelik olarak tabiki de şiddet korkutma tehdit etmek gibi şeyler de olamaz net cizgimdir
Birsey doğru değilse böyle yapmaman gerekir derim buna bile kırılır gider ağlar küstüm der
Evet küsebilirsin bu senin seçimin benim de düşüncem bu böyle yapmaman gerek derim
Çocuklarda küsmek normal bir tepkidir.
Odasına gidip ağlar biraz zaman veririm sonra orta yol bulunur konu kapanır
Çok mu telefon bakıyor bak uyku saatin geliyor şimdi gelmezsen hikaye saatimiz bitecek diyorum tercih yapıyor
Ödev mi yapmıyor bak saatimiz doluyor bitirmek veya bırakmak senin kararın
O bir birey ve karar verme hakkına sahip ama sonuçları da olmalı evin idaresi yönetimi mutlaka bizlerde olmalı yoksa verimli bir yaşam süremez

Eşinle ilgili problemleri son kez konuşun geçmişi son kez dile getirin ve kapatın
Yeni başlangıç yapın
 
Sana verilen fikirlereden faydalanmak için takşpteyim.
Yalnız değilsin gel sarılalım.
Bende bunlardan iki tane var.
Eşimin kendi ofisi var çocukları okula o bırakıp alıyor.
Ben eve geldiğimde onlar sofrayı hazırlamış yemeye başlamış oluyorlar.
Yemeğini bitirince yiyecekleri abur cuburları da kreşten çıkınca alıyorlar.
Ben 1,5 saat yoldan servisle geldiğim için beynimde uğultular oluyor ama evde telefon tevizyon ve tablet açık oluyor hepsi ayrı ayrı bir şey izliyor.
Bazen işte olan bir şeyi anlatmak istiyorum çocuklar sus izlediklerimizi duyamıyoruz diyorlar, onlara gününün nasıl geçtiğini sormaya çalışıyorum ne meraklısın anne diyorlar.
Eşime sadece akşam yemeğini beraber yiyoruz ekran olmadan sohbet edelim diyorum ama iki gün uyguluyor üçünücü gün aynı düzene dönüyor.
Bıktım artık söylemekten bazen ben de telefonumdan dizi izliyorum.

Şimdi oğlan anasınıfında hafata içi sadece çarşamba günleri ödev gönderiyorlar o gün brnim stresim gündüzden başlıyor.
Ödev sayılarla ilgiliyse sorun yok ama boyama , çizim, yazma vb ilgiliyse kıyamet kopuyor.
Bu arada küçük büyüğün ödevine müdahale ediyor ve bir anda ortalık karışıyor.

İşten sonra biraz vaktim olsa şööyle bi 20 dk kendime vakit ayırabilsem daha töleranslı olabilirim ama şu şartlarda olmuyor.
Eşim akşam biz uyuyuca takılıyor, çocuklar biraz geç yatsa geriliyor, bak kendi zamanından biraz alınınca geriliyorsun bana deşarj olacak zaman tanımıyorsun diyorum .

Akşamları çocukları uyutup saat 10 dan sonra arkadaşlarla haftada bir buluşmamız vardı biz covid atlattık, arkadaşların çocukları el ayak hastalığı atlattı sekteye uğradı bizim görüşmeler.
Bir de eşime perşembe akşamları benim sen çocuklarla uyuyacaksın ben kendime zaman ayıracağım demiştim. Tek cuma günü uykusuzluğu tolere edebiliyordum. O akşamı kişisel bakım, dizi film izleme ve birkaç sayfa da olsa kitap okuma olarak geçiriyordum.

2022 de ilk yapacağım perşembe akşamlarımı geri almak olsun.
Sende kendine deşarj anları yarat
Ammma uzattım düşünün bunlar aklımı da işgal ediyor.
Düşüncelerimi de sadeleştirmek de ikini hedefim olsun.
Mutlu yıllar
Burada plansız bir hayatın kaos izleri var
Ve uzun bir çalışma hayatın olduğu için baglariniz yeterince güçlü değil bu senin elinde olan bir durum değil kendini suçlama sakin
Ama tekrar düzen ve bağ kurmak gerekiyor
 
Yıllardır uyku sorunu çekiyoruz. 12 den önce uyumazdı. En sonunda çetele yapmayı akıl edebildim. Saat 9-9:30 arasında uyuyor kural diye 😂 4 te 3 kalıyor bana sonra. Küçüğün de canı sıkılıyor o uyuyunca o da 10-10:30 arası uyuyor. Kız kalıyor sadece bana. Ödevlerde de sıkıntı çıkarmaz diye umut ediyorum.
 
Gün içinde eşinle kaç dakikayı size özel geçiriyorsunuz?
Paylaşım azaldıkça çiftler arasında bu şekilde sorunlar başlıyor.
Karşılıklı sevgi depolarımızı doldurmaya vaktimiz olmayınca birbirimize karşı anlayışımız tükeniyor.

Ben ev işlerini ikinci plana evdeki ilişkileri ilk sıraya almaya çalışıyorum.
Temizlik için yardımcı geliyordu covid ve ekonominin durumu nedeniyle düzenli alamamaya başladım.
Durumlar kötüye gitmeye başladı.
Mesela boş bi anı eşimle sohbet ederek geçirirken anda kalamıyorum kafamda dolap düzenliyorum, ütü yapıyorum vb. sonra bu yüz ifademe yansıyor sonrası huzursuzluk.

Kavanoz doldurma hikayesini kendime hatırlatıyorum ama o kavanozu büyük taşlar, çakıllar, kumlar, su diye dolduracak zamanım yok ilk elime geçeni kavanoza atıyorum genelde çocuklar ve onların isteklerinden diğerlerine yer kalmıyor.

Şu anda yıl sonu diye işler hafiflediği için yazabiliyorum yoksa okuyup geçiyorum fırsat buldukça.
Biz zaman yönetimi konusunda kendimizi geliştirelim 2022 de

size özel derken?
birlikte yemek yiyip, o ders çalıştırıyor ben de iş yapmazsam tv seyrediyorum.
çocuk uyuduktan sonra da o sürekli telefondan oyun oynuyor, ben instagramda veya tv izlemeye devam

kendimize ait zamanımız yok.
 
Çok yıpratıcı bir süreçten geçiyorsun
Eşinle ilgili sorunlar başından bugüne kadar çözüm bulmamış aynı tepkileri kızından görünce
O günlere dönmüşsün
Eşinle aynı düşünmek onunla aynı kararlar alıp çocuğunuza karşı durmak zorunda değilsiniz
Fikir ayrılıkları olabilir ama asla ama asla tek kuralım vardır ki kızımla arama kimse giremez
Ben birseyi olumsuz görüyorsam bunu başkası müdahale edemez. He ayrı bir yerde dertlesebilirler ama burda yine esinde bitiyor olay seni ve kızını kötü göstermeden anlatması gerekiyor
Ve öncelik olarak tabiki de şiddet korkutma tehdit etmek gibi şeyler de olamaz net cizgimdir
Birsey doğru değilse böyle yapmaman gerekir derim buna bile kırılır gider ağlar küstüm der
Evet küsebilirsin bu senin seçimin benim de düşüncem bu böyle yapmaman gerek derim
Çocuklarda küsmek normal bir tepkidir.
Odasına gidip ağlar biraz zaman veririm sonra orta yol bulunur konu kapanır
Çok mu telefon bakıyor bak uyku saatin geliyor şimdi gelmezsen hikaye saatimiz bitecek diyorum tercih yapıyor
Ödev mi yapmıyor bak saatimiz doluyor bitirmek veya bırakmak senin kararın
O bir birey ve karar verme hakkına sahip ama sonuçları da olmalı evin idaresi yönetimi mutlaka bizlerde olmalı yoksa verimli bir yaşam süremez

Eşinle ilgili problemleri son kez konuşun geçmişi son kez dile getirin ve kapatın
Yeni başlangıç yapın
ben küsmeye yine karşıyım. Şöyle ki,

bir durum karşısında, hoşuna gitmeyen şeylerde tabii ki tepkisini belli etsin isterim. bu odasına gidip düşünmek olabilir, ağlamak olabilir, ama küsmek bana anlamsız geliyor. konuşarak anlaşmalıyız, derdin nedir söylemeden ben senin neye kızdığını ya da üzüldüğünü ya da utandığını ya da sıkıldığını bilemem ki....

sürekli konuşmaya teşvik ettim onu. dün ne olduysa yapmamam gereken bir şeyi yaptım, kendim küstüm resmen. reddettim. eşim dışarı çıkacaktı, kızım ağladı, "sen nereye gidiyosun, beni kim yatıracak, annem yatırmayacak vs.,"
eşim sordu bana "yatırmayacak mısın çocuğu, çocuktan intikam mı alıyosun vs vs."
"yatırmayacağım, kendi yatabilir," dedim.

aldı babaannesine götürdü.
kendi de dışarı çıktı
Ben de evde yalnız kaldım.

Ama söylediklerinizi bir bir okudum, anladım. buna göre ilerleyeceğim.
 
Burada plansız bir hayatın kaos izleri var
Ve uzun bir çalışma hayatın olduğu için baglariniz yeterince güçlü değil bu senin elinde olan bir durum değil kendini suçlama sakin
Ama tekrar düzen ve bağ kurmak gerekiyor
ikinci çocuktan sonra yorgunluk kat sayımız 5, iki çocuğa 2 katı değil yani
Ufaklık büyüdükçe işler yoluna girmeye başladı bebekken işler daha kötüydü.
Bağları revize etmek gerekiyor arada
 
X