- 23 Eylül 2013
- 23.890
- 48.609
İşte tepkisini belli etmek yetişkinlerin kullandığı ifade sekli bunu bir çocuktan her zaman bekleyemeyiz
Sonra bu küsmek başka bir ifadeye evrilecektir
Tabiki de düşüncene saygım var
Umarım hersey daha iyiye gider.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Popüler Konu Minimal Yaşam
- Konu Sahibi Mia-
- Başlangıç Tarihi
Sonra bu küsmek başka bir ifadeye evrilecektir
Tabiki de düşüncene saygım var
Umarım hersey daha iyiye gider.
- 23 Eylül 2013
- 23.890
- 48.609
Aynen büyüdükçe bize olan bağları azalacak temel ihtiyaçlar konusunda
Ama sevgi saygı bağları daim kalmalı
- 20 Temmuz 2015
- 1.974
- 4.524
Eş ilişkinizi dinamik tutacak şeyler.
Çocuklarımızı sevip öpüyoruz ama birbirimize o şefkati göstermiyoruz çocuktan sonra.
Eskiden aynı koltukta oturur sarılır izlerdik bir şeyi izlerken, şimdi çocukları uyutup izleme vakti yarattığımızda ikimiz ayrı ayrı koltuğa uzanıyoruz, yorgunluktan oturarak izleyecek halimiz kalmıyor.
Geçenlerde bir yerden dönüyoruz eve yaklaşınca çocuklar önden koştu gitti eşimde elimi tuttu sanki ilk defa el ele tutuşuyormuş gibi heyecan yaptım o da aynı duyguyu hissetmiş.
Sonrasında tüm akşamımız yüzümüzde sırıtma haliyle geçti, çocuklara da yansıdı bu enerji güzel bir akşşam geçirdik.
Bunlar küçük ama önemli şeyler diye düşünüyorum.
- 24 Ocak 2015
- 437
- 1.156
aaa bizim evden bir tane daha.Mia- ve diğer kızlar...
biraz moralim bozuk. söyleyeceğiniz her türlü olumlu-olumsuz eleştiriye açık olduğumu belirtip, bildiğiniz kadarıyla yardım talep ediyorum sizden.
Ben nasıl bir anneyim bilmiyorum. İnsanın kendine "şöyle iyiyim, böyle iyiyim" demesi itici geliyor bana, ama şöyle açıklamak isterim ki ben, elimden geldiğince, iyiyi doğruyu öğretmeye çalışan bir anneyim. herkes gibi diyebiliriz.
herkesten farklı olarak, biraz sinirli ya da sabırsız bir yapım var. Doğruyu öğretirken 3.-4. kez tekrarlıyorsam aynı şeyi, sinirlenebiliyorum. Bunu tasvip etmiyorum kendimde de, sürekli törpülemeye çalışıyorum.
Kızım 7 yaşına gelmek üzere, bu yıl ilkokula başladık, bilenler vardır. Ödev yaptırma konusunda biraz zorlandık eşimle. kızım "annem yaptırsın." diyor, ama benle yapmıyor. "hadi kızım, yap kızım, az kaldı, bitmiyor" vs. dil dökerdim. biraz sonra benden sıkılıp, "babam yaptırsın"a başlardı. bir süre sonra ikisi arasında "hadi kızım, yap kızım, şöyle böyle" bir sinir harbi de onlar arasında...
Bir süredir baba ile yapıyorlar ödevleri. eşim gündüzden evde olduğu için saat başı yaptırıyor gün içine yayıyor. Eşim çalıştığı günlerde, akşam arada ben yaptırmak istediğimde beni zorluyor. benim ona okuyup, bakmadan yazması gereken yerler oluyor ve yapmıyor. çabalıyorum sabırla, "hadi kızım, vakit geçtikçe senin de canın daha çok sıkılıyor, benim de diğer işlerim aksıyor." diye dil döküyorum. yok, yine yapmıyor, yine yapmıyor. en sonunda ben sinirlenip, kitabı kaldırıyorum, "yapmayabilirsin, yarın öğretmenine, annem yaptırmak istedi ama ben yapmadım" diye açıklarsın diyorum, bu sefer o sinirlenip ağlıyor, yapıcam diye tepiniyor.
bu sırada babamız "bir kere de ağlatmadan yaptırın şu ödevi" diyerek bana söyleniyor.
ben bunu kaldıramıyorum. Eğer ki ben, hiç sabır göstermeden bu şekilde oluyorsa "eyvallah", ama çabamı görmezden gelip, çocuğun yanında bana bunları söyleyip, beni çocuğun gözünde değersizleştirmiş olmuyor mu?
Sonra ben çocuğa bileniyorum, "senin yaptıkların yüzünden ben azar işittim" diye. ve dün de "kendim de bir çocukmuşum gibi" çocuğumla konuşmadım.
"Artık sadece yemeğinizi ve temizliğinizi yapan birine dönüşeceğim" dedim
Doğru yapmadığımı biliyorum, ama bu durumla başa çıkamıyorum. ne yapmam lazım. bazen insanın bir şeyleri dışarıdan duyması gerekir.
benim de oglum bu sene 1. sinifa basladi. okul, ogretmen, okuma gayet iyi. yazma allah’lik.
odev zamani dedigim an fenalasiyor, ayilip bayiliyor. ya karni agriyordu ya da uyuyakaliyordu. tabii bu ilk zamanlarda boyleydi.
ben de ayni sizin gibi kitabini kalemini toplayip, “ogretmene de odevimi yapmak istemedim” diye kendin anlatirsin diyordum.
yazdigini bin kere siliyor, yazarken bin kere uyariyordum. “kucuk yaz, bitisik yaz, bosluk birak” falan diye. benim de asla sabrim yok. her konuda inanilmaz sabirli ve anlayisli olan ben, bu konuda yerlerdeyim.
bu sebepten dolayi da hep aksama kalirdi odev. cunku babasiyla yapsin isterdim.
baba sabirli, gerekirse bin kere okutuyor, yazdiriyor. tek tek anlatiyor falan. bana hafakan basiyor o derece.
sonra bir guuun, babasina beni sikayet ederken yakaladim. tam tamina yaziyorum;
“baba ben hep dogru okumak ve guzel yazmak istiyorum. annemi mutlu etmek istiyorum ama o sildikce ve bana surekli “duzgun yaz” dedikce sasiriyorum. yazacagimi da unutuyorum. korkuyorum, korkudan hep yanlis yapiyorum, yanlis okuyorum.”
o an kafamdan asagi kaynar sular bosaldi. aman cocugum ozguvenli olsun, kararlarini kendi versin, korkmasin, yasasin diye her adimimi dogru atmaya calisirken; kucukken annemin bana yaptiginin aynisini yapmisim. korkudan aklini almisim haberim yok. kendime cok kizdim, mumkun olsa omuzlarimdan tutup sarsardim.
o gunden sonra kendime soz verdim.
oglumu da aldim karsima dedim ki; “ben senden, sana hissettirdiklerimden ozur diliyorum. ama ogretme konusunda baban kadar becerikli degilim. odev konusunda her gun babani da bekleyemeyiz. birbirimizi idare edecegiz.”
o da bana “tamam anne, ben seni uyaririm. sen de basarabilirsin. babam gibi olabilirsin.” dedi.
“ulan baslarim babana” demek istedim diyemedim.
cocuklar bu odev surecinde cok korkuyorlar, stres yapiyorlar. haliyle de bildiklerini de unutuyorlar.
siz de gerekirse alin karsiniza konusun, sinirlendiginizi anladiginda kalkin bir tur atin. inanin geciyor. cocuk sakinlesip, guven bagini kurunca cicek gibi odev yapiyor.
allah kolaylik versin. duzeldigi gunleri gulerek hatirlayacagimiz gunler gelsin.
- 23 Eylül 2013
- 23.890
- 48.609
Ne güzel bir farkındalık yasamissinizaaa bizim evden bir tane daha.
benim de oglum bu sene 1. sinifa basladi. okul, ogretmen, okuma gayet iyi. yazma allah’lik.
odev zamani dedigim an fenalasiyor, ayilip bayiliyor. ya karni agriyordu ya da uyuyakaliyordu. tabii bu ilk zamanlarda boyleydi.
ben de ayni sizin gibi kitabini kalemini toplayip, “ogretmene de odevimi yapmak istemedim” diye kendin anlatirsin diyordum.
yazdigini bin kere siliyor, yazarken bin kere uyariyordum. “kucuk yaz, bitisik yaz, bosluk birak” falan diye. benim de asla sabrim yok. her konuda inanilmaz sabirli ve anlayisli olan ben, bu konuda yerlerdeyim.
bu sebepten dolayi da hep aksama kalirdi odev. cunku babasiyla yapsin isterdim.
baba sabirli, gerekirse bin kere okutuyor, yazdiriyor. tek tek anlatiyor falan. bana hafakan basiyor o derece.
sonra bir guuun, babasina beni sikayet ederken yakaladim. tam tamina yaziyorum;
“baba ben hep dogru okumak ve guzel yazmak istiyorum. annemi mutlu etmek istiyorum ama o sildikce ve bana surekli “duzgun yaz” dedikce sasiriyorum. yazacagimi da unutuyorum. korkuyorum, korkudan hep yanlis yapiyorum, yanlis okuyorum.”
o an kafamdan asagi kaynar sular bosaldi. aman cocugum ozguvenli olsun, kararlarini kendi versin, korkmasin, yasasin diye her adimimi dogru atmaya calisirken; kucukken annemin bana yaptiginin aynisini yapmisim. korkudan aklini almisim haberim yok. kendime cok kizdim, mumkun olsa omuzlarimdan tutup sarsardim.
o gunden sonra kendime soz verdim.
oglumu da aldim karsima dedim ki; “ben senden, sana hissettirdiklerimden ozur diliyorum. ama ogretme konusunda baban kadar becerikli degilim. odev konusunda her gun babani da bekleyemeyiz. birbirimizi idare edecegiz.”
o da bana “tamam anne, ben seni uyaririm. sen de basarabilirsin. babam gibi olabilirsin.” dedi.
“ulan baslarim babana” demek istedim diyemedim.
cocuklar bu odev surecinde cok korkuyorlar, stres yapiyorlar. haliyle de bildiklerini de unutuyorlar.
siz de gerekirse alin karsiniza konusun, sinirlendiginizi anladiginda kalkin bir tur atin. inanin geciyor. cocuk sakinlesip, guven bagini kurunca cicek gibi odev yapiyor.
allah kolaylik versin. duzeldigi gunleri gulerek hatirlayacagimiz gunler gelsin.
Sonuç daha iyiye gitmiş
Babam gibi olabilirsin demesi de yaa bu çocukların cevapları çok iyi
- 16 Haziran 2009
- 8.155
- 13.991
çok hoşuma gitti, bunu da denerim. :)aaa bizim evden bir tane daha.
benim de oglum bu sene 1. sinifa basladi. okul, ogretmen, okuma gayet iyi. yazma allah’lik.
odev zamani dedigim an fenalasiyor, ayilip bayiliyor. ya karni agriyordu ya da uyuyakaliyordu. tabii bu ilk zamanlarda boyleydi.
ben de ayni sizin gibi kitabini kalemini toplayip, “ogretmene de odevimi yapmak istemedim” diye kendin anlatirsin diyordum.
yazdigini bin kere siliyor, yazarken bin kere uyariyordum. “kucuk yaz, bitisik yaz, bosluk birak” falan diye. benim de asla sabrim yok. her konuda inanilmaz sabirli ve anlayisli olan ben, bu konuda yerlerdeyim.
bu sebepten dolayi da hep aksama kalirdi odev. cunku babasiyla yapsin isterdim.
baba sabirli, gerekirse bin kere okutuyor, yazdiriyor. tek tek anlatiyor falan. bana hafakan basiyor o derece.
sonra bir guuun, babasina beni sikayet ederken yakaladim. tam tamina yaziyorum;
“baba ben hep dogru okumak ve guzel yazmak istiyorum. annemi mutlu etmek istiyorum ama o sildikce ve bana surekli “duzgun yaz” dedikce sasiriyorum. yazacagimi da unutuyorum. korkuyorum, korkudan hep yanlis yapiyorum, yanlis okuyorum.”
o an kafamdan asagi kaynar sular bosaldi. aman cocugum ozguvenli olsun, kararlarini kendi versin, korkmasin, yasasin diye her adimimi dogru atmaya calisirken; kucukken annemin bana yaptiginin aynisini yapmisim. korkudan aklini almisim haberim yok. kendime cok kizdim, mumkun olsa omuzlarimdan tutup sarsardim.
o gunden sonra kendime soz verdim.
oglumu da aldim karsima dedim ki; “ben senden, sana hissettirdiklerimden ozur diliyorum. ama ogretme konusunda baban kadar becerikli degilim. odev konusunda her gun babani da bekleyemeyiz. birbirimizi idare edecegiz.”
o da bana “tamam anne, ben seni uyaririm. sen de basarabilirsin. babam gibi olabilirsin.” dedi.
“ulan baslarim babana” demek istedim diyemedim.
cocuklar bu odev surecinde cok korkuyorlar, stres yapiyorlar. haliyle de bildiklerini de unutuyorlar.
siz de gerekirse alin karsiniza konusun, sinirlendiginizi anladiginda kalkin bir tur atin. inanin geciyor. cocuk sakinlesip, guven bagini kurunca cicek gibi odev yapiyor.
allah kolaylik versin. duzeldigi gunleri gulerek hatirlayacagimiz gunler gelsin.
- 25 Ekim 2008
- 52.572
- 114.643
Ben de yılın son günü planlarımı yazayım. Kendimde eksik gördüğüm konuları yazdım tek tek. En önemli 3 tanesini seçtim aralarından.
Sağlıklı beslenme
Duygularımı kontrol edememe
Zaman yönetimi/erteleme.
Bu 3 ü devamlı başımı belaya sokan konular. Sağlıklı beslenmeye başladığım zaman ilk günler çok halsiz kaldığım için pazartesi başladım ki yeni yıla kadar alışayım.
Duygu yönetimiyle ilgili eğitim almaya karar verdim.
Zaman yönetimi için ajandamı kullanmaya başladım.
Onun dışında gün içerisinde spor, namaz, kitap okuma gibi hedefler koydum.
Eylülden beri islami konularda eksik gördüğüm yerlerden derslere katıldım. Dersleri canlı dinledim ama not alma kısmını erteleyip duruyorum. Ocak sonunda kayıtlar silineceği için her gün 1 ders notu almam lazım.
Ayrıca almak istediğim dersleri de sıraya koydum. Çok pahalı oldukları için sadece 3 ders alabileceğim. Diğerleri nasipse 2023 e artık.
Ocak ayı en büyük hedefim de bulaşık. Bulaşık olmadığı zaman dünyayı değiştirecekmişim gibi kendime güven geliyor
Uyguladıkça yeni fikirler şekillenir inşallah.
Sağlıklı beslenme
Duygularımı kontrol edememe
Zaman yönetimi/erteleme.
Bu 3 ü devamlı başımı belaya sokan konular. Sağlıklı beslenmeye başladığım zaman ilk günler çok halsiz kaldığım için pazartesi başladım ki yeni yıla kadar alışayım.
Duygu yönetimiyle ilgili eğitim almaya karar verdim.
Zaman yönetimi için ajandamı kullanmaya başladım.
Onun dışında gün içerisinde spor, namaz, kitap okuma gibi hedefler koydum.
Eylülden beri islami konularda eksik gördüğüm yerlerden derslere katıldım. Dersleri canlı dinledim ama not alma kısmını erteleyip duruyorum. Ocak sonunda kayıtlar silineceği için her gün 1 ders notu almam lazım.
Ayrıca almak istediğim dersleri de sıraya koydum. Çok pahalı oldukları için sadece 3 ders alabileceğim. Diğerleri nasipse 2023 e artık.
Ocak ayı en büyük hedefim de bulaşık.
Bulaşık olmadığı zaman dünyayı değiştirecekmişim gibi kendime güven geliyor Uyguladıkça yeni fikirler şekillenir inşallah.
- 23 Eylül 2013
- 23.890
- 48.609
Mum eşliğinde mantı ve salataBu arada herkese mutlu yıllar, dünyamız için, insanlık için, hepimiz için güzel, verimli, mutlu edecek bi yıl olsunAkşama ne yemek yapıyosunuz
Kızımda pide istedi
- 16 Haziran 2009
- 8.155
- 13.991
Bu arada herkese mutlu yıllar, dünyamız için, insanlık için, hepimiz için güzel, verimli, mutlu edecek bi yıl olsun
Ben de herkese mutlu yıllar diliyorum.
Akşam bulgur pilavım vardı. yanına köfte koyarız belki.
Belki de sadece çerez meze ve bir iki kadeh bir şey olabilir.
- 23 Ekim 2018
- 15.085
- 34.313
Ben öyle sustuğunda, senden daha Zeki olduğumu biliyorum canım ama yine de beyin okuyamıyorum diyorum
- 23 Ekim 2018
- 15.085
- 34.313
- 23 Eylül 2013
- 23.890
- 48.609
Sade yaşam
Minimalizm ilk başladığım zamanlar poşet poşet hata çuvalla eşya ayıkladığım günler geride kaldı
Artık sadece evde kullandığım eşyalarla yaşıyorum
Tıklım tıklım görüntüden uzak sade ferah bir evim var
Mevsimsel geçişlerde sadece kıyafet dolaplarini kontrol ediyorum
Eşya eski veya ömrünü tamamlamissa eleyip yenisini alıyorum.
Gunluk ihtiyaclarimi aylik yapıyorum
Denemek istediğim ürünleri de bütçeye göre bakıp alıyorum
Butcemi aşan bir urunse en azından yarısını biriktirip alıyorum ve malesef fiyatların ucmasiyla taksit furyasina geri döndüm
Elimden geldiği kadar az taksit yapmaya çalışıyorum
Sade yaşamdan önce hayatım karmakarışık
Ve bu konuyu acmamla arastirmam motive olmam sayesinde huzura kavuştum.
Minimalizm ilk başladığım zamanlar poşet poşet hata çuvalla eşya ayıkladığım günler geride kaldı
Artık sadece evde kullandığım eşyalarla yaşıyorum
Tıklım tıklım görüntüden uzak sade ferah bir evim var
Mevsimsel geçişlerde sadece kıyafet dolaplarini kontrol ediyorum
Eşya eski veya ömrünü tamamlamissa eleyip yenisini alıyorum.
Gunluk ihtiyaclarimi aylik yapıyorum
Denemek istediğim ürünleri de bütçeye göre bakıp alıyorum
Butcemi aşan bir urunse en azından yarısını biriktirip alıyorum ve malesef fiyatların ucmasiyla taksit furyasina geri döndüm
Elimden geldiği kadar az taksit yapmaya çalışıyorum
Sade yaşamdan önce hayatım karmakarışık
Ve bu konuyu acmamla arastirmam motive olmam sayesinde huzura kavuştum.
- 23 Ekim 2018
- 15.085
- 34.313
Bazı şeylerin gitmesine izin vermek işte bu nedenle çok önemlidir. Onları serbest bırakmak. Gevşek olanı kesmek. İnsanların hiç kimsenin işaretli kağıtlarla oynamadığını anlaması gerekiyor; bazen kazanırız ve bazen de kaybederiz. Hiç bir şeyi geri almayı bekleme, yaptıkların için takdir edilmeyi bekleme, ne kadar zeki olduğunun keşfedilmesini ya da aşkının anlaşılmasını. Daireyi tamamla. Gururlu, yetersiz ya da kibirli olduğun için değil, sadece artık onun senin yaşamında yeri olmadığı için. Kapıyı kapat, plağı değiştir, evi temizle, tozdan kurtul. Geçmişte olduğun kişi olmayı bırak ve şu anda kimsen o ol.
Üniversite yıllarından beri cüzdanımda taşıdığım bir yazı. Bugüne kadar çok uyarlayamadım yaşamıma. Yaşamıma geleni ya da hayatımdan gidenleri yeterli olgunlukla karşılayamadım belki. Ama bu seneden itibaren bu yazıya uymak, akışta olmak istiyorum, sizinle de paylaşmak istedim
Üniversite yıllarından beri cüzdanımda taşıdığım bir yazı. Bugüne kadar çok uyarlayamadım yaşamıma. Yaşamıma geleni ya da hayatımdan gidenleri yeterli olgunlukla karşılayamadım belki. Ama bu seneden itibaren bu yazıya uymak, akışta olmak istiyorum, sizinle de paylaşmak istedim
