- 2 Şubat 2014
- 1.727
- 3.795
Hayirli aksamlar diliyorum herkese, simdiden herkese yeni yilda saglik, sihhat ve mutluluk diliyorum. Biraz uzun olacak galiba kusura bakmayin. Okuyup, vaktini ayirip cevap yazanlara simdiden tesekkur ederim.
33'u bitirdim, 34 yasima girdim, bekarim. Yurtdisinda yasiyorum. Su ana kadar iliskilerim olmus olsa da cogunda ipler daha evlilik yoluna girmeden koptu. 3 yil once de kardesim vefat etti. Bunun ben de yikimi buyuk oldu. Bu sure zarfinda yuruyen iliskimi de bitirdim, goturemedim. Fakat bilirsiniz ki belirli bir zaman sonra o baskiyi hissediyorsun insan olarak. Babam hic karismasa da annem ve kizkardeslerim artik evlenmem gerektigini inceden inceden soyluyorlar. Bunaliyor insan ama onlari da anlamaya calisiyorum. Annem seninde bir evin yuvan cocuklarin olsun diyor. Enistemin de israrlariyla birisiyle tanistim boylelikle. Birbirimizin fotograflarini gorduk ilk. Ben begenemesem de onyargili olmak istemedim ve konusalim goruselim dedim. Ve su an 2 aydir gorusuyoruz. Kendisi iyi bir insan. 40 yasinda. Konustugumuz kadariyla mantiken uyustugumuz noktalar cok. Ikimizde dini hassasiyeti olan insanlariz yani dolayisiyla yasam tarzlarimiz uyusuyor. Kendisi iyi karakterde merhametli bir insan. Ortak acilarimiz var. Ben kardesimi, o da anne ve babasini kaybetmis. Kardeslerine anne baba olmus. Turkiye'den yurtdisina gelmis ve kendisini yoktan var etmis, kendi isinin sahibi ve iyi kazaniyor. Ben de calisan bir kadinim.
Sorun su ki, ben kendisine karsi bir sicaklik sevgi hissedemiyorum. O ise bana karsi birseyler hissediyor. Her an gormek, konusmak ve bulusmak istiyor. Evlensek belki iyi bir aile babasi olur, beni de cok sever. Mantikli dusundugumde olur gibi duruyor ama kalbime sordugumda bir cikmazin icindeymisim gibi hissediyorum. Azicik birseyler hissetsem yine olur diyecegim ama onu cok iyi bir dosttan baska sekilde goremiyorum. Sakalar yapiyor bazen hic tahammul edemiyorum. Zamanla sever miyim hic bilemiyorum.
Kendisi varlikli demistim bu durumda beni dusunduruyor. Kardesleri hep ona bagimli yasamislar ve hala da oyleler. Bu arada kardeslerinin hepsi evli barkli insanlar. Nasilsa abimiz kazaniyor kafasindalar. Bana kucuk erkek kardesine bir araba aldigini ve hemen ertesi gunu yengesinin onu arayip 'e kucuk kardesine araba almissin, benim kocamin basi kel mi' dedigini soyledi. Ben boyle bir konusmaya inanamadim. Ilerde sen calisma diyor bizim kulturumuzde kadin calismaz diyor. Ben de ben diplomami almak icin ne cileler cektim, evde oturmak icin mi okudum, olmaz oyle sey dedim. Sonra da tamam calisirsin ama tum gun calismazsin dedi bu sefer. Tartismamiz oldu. Bir ikincisi evlenince ortak hesaptan yanayim dedi kendisi. Kendi cevresinde kadinlar ortak hesap olmazsa sorun cikartiyorlarmis benim param harcandi soyle oldu boyle oldu diye. Ben ise ayri hesaptan yana oldugumu, gelir ve giderler konusunda seffaf davranildigi surece neden sorun cikacagini anlamadigimi belirttim. Bir ucuncusu kendisi hayatina Turkiye'de devam etmek istiyor. Ben su an boyle birsey dusunmedigimi, ilerde evlenip cocuklarim olsa da egitim acisindan onlarin burda egitim almalarindan yana oldugumu soyledim. O ise Turkiye'de ev alim satim isi dusunuyorum dedi. Simdi olmazsa da 10 yil sonra gideriz olmaz mi dedi. Ben buna su an icin cevabimin olmadigini soyledim.
Biz yurtdisinda yasiyor olsakta ara ara kultur farkliligini hissediyorum. Ailesindeki kadinlar hic calismamislar, hep erkekler calismis. Biz de evlilik bir kere yapilir asla bosanma olmaz diyor. Kendisi Elazig'li ben Samsun'luyum.
Artik tamam mi devam mi bir karar vermek zorundayim cunku boyle gitmez. Bu evlilik olursa da sadece benim acimdan mantik evliligi olacak cunku kendisinin bana karsi hisleri var. Herkes sonradan seversin, deli misin boyle kismet daha cikmaz karsina, hem de varlikli diyorlar. Parasi pulu benim zerre gozumde yok tam tersine varliginin altinda ezilmekten korkuyorum. Buna hayir dersen Allah daha beterini karsina cikarir diyorlar. Ne yapmaliyim? Sever miyim sonradan? Annem sonradan seversin, herkes severek mi evleniyor diyor. Cocugun olur cocugunu seversin diyor kizkardesim, cocuk olunca zaten ask bitiyor diyor. Bir yandan biyolojik saat isliyor, yas ilerliyor...evlenirsem annem kardeslerim istiyor diye evlenicem gibi birsey olacak. Sanki bir bosluktayim ve dusuyorum. Isime konsantre olamaz hale geldim. Migren agrilarim artti dusunmekten. 2 aydir birsey hissedemedigim bir insana ne zaman birseyler hissederim? Evlendikten sonra sever miyim? Boyle bir evlilik yurur mu? Boyle evlenip mutlu olanlar var mi? Cok kararsizim....
33'u bitirdim, 34 yasima girdim, bekarim. Yurtdisinda yasiyorum. Su ana kadar iliskilerim olmus olsa da cogunda ipler daha evlilik yoluna girmeden koptu. 3 yil once de kardesim vefat etti. Bunun ben de yikimi buyuk oldu. Bu sure zarfinda yuruyen iliskimi de bitirdim, goturemedim. Fakat bilirsiniz ki belirli bir zaman sonra o baskiyi hissediyorsun insan olarak. Babam hic karismasa da annem ve kizkardeslerim artik evlenmem gerektigini inceden inceden soyluyorlar. Bunaliyor insan ama onlari da anlamaya calisiyorum. Annem seninde bir evin yuvan cocuklarin olsun diyor. Enistemin de israrlariyla birisiyle tanistim boylelikle. Birbirimizin fotograflarini gorduk ilk. Ben begenemesem de onyargili olmak istemedim ve konusalim goruselim dedim. Ve su an 2 aydir gorusuyoruz. Kendisi iyi bir insan. 40 yasinda. Konustugumuz kadariyla mantiken uyustugumuz noktalar cok. Ikimizde dini hassasiyeti olan insanlariz yani dolayisiyla yasam tarzlarimiz uyusuyor. Kendisi iyi karakterde merhametli bir insan. Ortak acilarimiz var. Ben kardesimi, o da anne ve babasini kaybetmis. Kardeslerine anne baba olmus. Turkiye'den yurtdisina gelmis ve kendisini yoktan var etmis, kendi isinin sahibi ve iyi kazaniyor. Ben de calisan bir kadinim.
Sorun su ki, ben kendisine karsi bir sicaklik sevgi hissedemiyorum. O ise bana karsi birseyler hissediyor. Her an gormek, konusmak ve bulusmak istiyor. Evlensek belki iyi bir aile babasi olur, beni de cok sever. Mantikli dusundugumde olur gibi duruyor ama kalbime sordugumda bir cikmazin icindeymisim gibi hissediyorum. Azicik birseyler hissetsem yine olur diyecegim ama onu cok iyi bir dosttan baska sekilde goremiyorum. Sakalar yapiyor bazen hic tahammul edemiyorum. Zamanla sever miyim hic bilemiyorum.
Kendisi varlikli demistim bu durumda beni dusunduruyor. Kardesleri hep ona bagimli yasamislar ve hala da oyleler. Bu arada kardeslerinin hepsi evli barkli insanlar. Nasilsa abimiz kazaniyor kafasindalar. Bana kucuk erkek kardesine bir araba aldigini ve hemen ertesi gunu yengesinin onu arayip 'e kucuk kardesine araba almissin, benim kocamin basi kel mi' dedigini soyledi. Ben boyle bir konusmaya inanamadim. Ilerde sen calisma diyor bizim kulturumuzde kadin calismaz diyor. Ben de ben diplomami almak icin ne cileler cektim, evde oturmak icin mi okudum, olmaz oyle sey dedim. Sonra da tamam calisirsin ama tum gun calismazsin dedi bu sefer. Tartismamiz oldu. Bir ikincisi evlenince ortak hesaptan yanayim dedi kendisi. Kendi cevresinde kadinlar ortak hesap olmazsa sorun cikartiyorlarmis benim param harcandi soyle oldu boyle oldu diye. Ben ise ayri hesaptan yana oldugumu, gelir ve giderler konusunda seffaf davranildigi surece neden sorun cikacagini anlamadigimi belirttim. Bir ucuncusu kendisi hayatina Turkiye'de devam etmek istiyor. Ben su an boyle birsey dusunmedigimi, ilerde evlenip cocuklarim olsa da egitim acisindan onlarin burda egitim almalarindan yana oldugumu soyledim. O ise Turkiye'de ev alim satim isi dusunuyorum dedi. Simdi olmazsa da 10 yil sonra gideriz olmaz mi dedi. Ben buna su an icin cevabimin olmadigini soyledim.
Biz yurtdisinda yasiyor olsakta ara ara kultur farkliligini hissediyorum. Ailesindeki kadinlar hic calismamislar, hep erkekler calismis. Biz de evlilik bir kere yapilir asla bosanma olmaz diyor. Kendisi Elazig'li ben Samsun'luyum.
Artik tamam mi devam mi bir karar vermek zorundayim cunku boyle gitmez. Bu evlilik olursa da sadece benim acimdan mantik evliligi olacak cunku kendisinin bana karsi hisleri var. Herkes sonradan seversin, deli misin boyle kismet daha cikmaz karsina, hem de varlikli diyorlar. Parasi pulu benim zerre gozumde yok tam tersine varliginin altinda ezilmekten korkuyorum. Buna hayir dersen Allah daha beterini karsina cikarir diyorlar. Ne yapmaliyim? Sever miyim sonradan? Annem sonradan seversin, herkes severek mi evleniyor diyor. Cocugun olur cocugunu seversin diyor kizkardesim, cocuk olunca zaten ask bitiyor diyor. Bir yandan biyolojik saat isliyor, yas ilerliyor...evlenirsem annem kardeslerim istiyor diye evlenicem gibi birsey olacak. Sanki bir bosluktayim ve dusuyorum. Isime konsantre olamaz hale geldim. Migren agrilarim artti dusunmekten. 2 aydir birsey hissedemedigim bir insana ne zaman birseyler hissederim? Evlendikten sonra sever miyim? Boyle bir evlilik yurur mu? Boyle evlenip mutlu olanlar var mi? Cok kararsizim....
