- 20 Kasım 2011
- 2.830
- 9.667
:) acil çocuk olsun. Bir bebeğin paraya değil anneye ihtiyacı var. Hazır çalışmıyorken bebek yapın. Nasıl olsa emekliliği zor görürüz. Sonra geniş geniş çalışırsınız.konu bdvye taşınmış sanırım böylesi daha mantıklı. ama ben bile bulamadım kendi konumu. millet nasıl görsün
bu da bi bakış açısı tabi:) acil çocuk olsun. Bir bebeğin paraya değil anneye ihtiyacı var. Hazır çalışmıyorken bebek yapın. Nasıl olsa emekliliği zor görürüz. Sonra geniş geniş çalışırsınız.
vay canına diyorum. inşallah ikisi de bebekliklerindeki gibi kısmetli olurlar. bi elleri yağda bi elleri balda geçinip giderler...Inandigim birsey cocuk kismetiyle geliyor!
Kismet tabi canim, elimizden geleni yapiyoruz sonucta.duaların için minnettarım canım.rabbim senin de gönlüne göre versin inşallah. en son 74 e kadar düştü benim de puanım 72. hep aklım burda. oldu mu olcak mı?...kısmet ilk sene derssaneye de gittim kazanamayınca yıkılmıştım. ama artık o kdar takmıyorum belki kısmetimde yok diyorum
vay canına diyorum. inşallah ikisi de bebekliklerindeki gibi kısmetli olurlar. bi elleri yağda bi elleri balda geçinip giderler...
Gelir durumumuz aşağı yukarı aynı. Ben tek çocuk büyüdüm varlık ta yokluk ta gördüm. Ama yokluğu gördüğüm dönemi iyiki görmüşüm. Yoksa şimdi bı evi nasıl döndürürdüm. 475 lira kiram var hiç bişeyi eksik olmadı. Hatta doğacağı zaman yakınların çocuklarının küçük kıyafetlerini istesemmi dedim eşime kabul etmedi. Ama evden kaç kere bavulla kıyafet çıkardım.arkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:
çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.
ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.
Kesimde bende evleneli derken,,birlikte evlenmedinizmiarkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:
çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.
ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.
Canım maddi durum geçmez.ev aliyim dersin araba aliyim o olsun bu oldun.bizim sizden düşük geliirimiz ve çocuğumuz var.çocuğun sağlıklı olursa okadarda masraflı birşey değil,bence istiyorsan yap hic beklemearkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:
çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.
ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.
Canım bende anaokul öğretmeniyim atanamadım özelde çalışıyordum evliliğimizin 2.yılına girdik. Düğünümüzü kendiniz yaptık kredi çektik hala ödüyoruz ama kendi evimiz aynen eşimde 2bin maaş alıyor.28yaşındayım bebeklere bayılyorum bu yılıda tamamlasam borçlar bitecekti ama ben bebek yaptım:)))) işi bıraktım 2aylık hamileyim tabi biraz sıkıştık ama napıyım borçlar nasılsa ödenir ama geç anne olmak istemiyorum hamilelikde çok zormuş tabi alışamadım hala çalışmak daha kolaydı. Akışına bırak dene olursa vardır bir hayrı amannn bi arkadaşım var herşeyi var evi arabası ama bebekleri olmadı.çok şükür biz aile olalım da herşey olur.o minik minik evi ev yapar.bu arada her ay muayene 70tl daha doğum var 2bin tutar bebeğin eşyaları para lazım ama bebek maldan mülkden önemliarkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:
çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.
ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.
hamileyken ve bebek olduktan sonra kpss yi falan en az 2 sene atacaksın ileriye bide o açıdan düşün
Bak bu çok doğru işte. Bebek demek kariyerini 2 sene ötelemek demek. Senin biyolojik saatin henüz bağırmıyor ama kariyerini 2 sene ötelemek mesleki anlamda intihar olabilir.
Canım maddi durum geçmez.ev aliyim dersin araba aliyim o olsun bu oldun.bizim sizden düşük geliirimiz ve çocuğumuz var.çocuğun sağlıklı olursa okadarda masraflı birşey değil,bence istiyorsan yap hic bekleme
bebek ilk 3 yil anne ve baba sevgisi disinda neye ihtiyac duyuyor bi bakmak lazim..bez,belki devam sutu,kiyafet..sonra yediginiz ictiginiz ortak oluyor zaten,sofraya bi yarim porsiyon daha ekleniyor..
bebek dogup o asamaya geldiginde zaten ise baslamis olursunuz diye tahmin ediyorum..
ben olsam beklemezdim ki ben 26 yasinda anne oldum..durumunuzda oyle aman aman kotu degil anladigim kadariyla..hem bakalim ilk denemede tutacak mi cocuk bide bu var..kimisinin ilk ay oluyor kimisinin 1 yil sonunda..
ben biyolojik saatinize kulak verin derim..
Benim oğlum 10 aylık biz her aya göre eğitici oyuncak vs alıyoruz mesela, daha çok detay varda dediğim gibi bu kişinin çocuğunu nasıl yetiştirmek istediği ile alakalı sevgi zaten olmazsa olmaz