maddi şartlar olgunlaşmadan bebek yapmak bencillik mi?

arkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:

çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.

ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.
bence bebegim maddiyatla ilgisi yok. Biz haziriz anne baba olmak istiyoruz bu sorumlulugu alabiliriz diyebilmekle alakali.
Kendimi ornek vereyim
biz de planli bir surecle basladik. Olsun dddigimiz zaman olmadigini gorduk. Uzun suren bir tedavi surecine girdik.
Rabbim hayirlisiyla kucagima almami nasib etsin suan hamileyim 1.5 2 aylik bir zamanimiz kaldi. maddi durumumuz iyi ama ama......
Dun ogrendik ki esim isten cikarilmis. Neyin garantisi var bu dunyada. Simdi bebeklerime gelmeyin maddi acidan hazir degiliz mi diyim. Donus var mi asla
onun icin cok ciddi anlamda ayrintili planlar yapmak yerine hayirlisini isteyin.
atanmayi isteyip istemediginizi gozonunde bulundurun. Atanirsaniz ne olur. Hayatiniz nasil etkilenir bunlari dusunun derim ben. Yoksa ki para bugun yok yarin var. Bbugun var yarin yok hic belli olmaz. Rabbim dagina gore kar verir.
 
hiç de uzatmadın şekerim. çok iyi yazdın ayrıntılı. benim dediğim gibi hiç çocuğum yok. çevremde bu kadar detaylı anlatabilecek kadar yakınım da yok bebeği olan. o yüzden bu tarz şeyleri düşünmekten acizim tabiricaizse. bu sebeple yazdıklarınız okumak,irdelemek iyi geliyor.hem maddiyat hem de sıkıntılara göğüs gerebilecek maneviyat ve psikoloji lazım bir de anladığım kadarıyla. ki bugüne kadar (isyan etmek gibi olmasın da) hiç bir şeyim tam tıkırında gitmedi. ben bu konuda hep öfkeliyim aslında. herkesin çok kolay ulaştığı başardığı sahip olduğu her şey için ben neden böyle harıl harıl didiniyorum yine de olmuyor derim. ve bahsettiğim sadece maddiyat da değil. aile ilişkileri olsun bir sürü şey... yani bebeğim olursa içimden bir ses o süreçte zorlu geçebilir diyor. olumsuz tecrübem çok olduğu için bu konuda da çok parlak düşünemiyorum.
Sende haklisin bu surec biraz zor maddi de manevide hazir olman gerek caliaip didinmeden olmuyor malesef tamam bebek riskiyla gelir deniyor ama ben hic kapimda mama bez falan bulmadim... para sart yani anliycan.... hazir ol yasin daha fenc 1 2 sene birikim yap azda olsa kenara koy ki rahat edersin ... allah gonlune gore versin ... ha bu arada bebek arabasi falanda gercekten luzumlu seyler cok yardimci oluyor gezdirirken... esyalar icinde falan gereksiz degil senin anliycan... bebis oldugunda alman gerekenlerin basinda... sevgiyle kal...
 
Derken 3 sene istedik olmadı umursadık.eee hadi olsun dedik küçük bir operasyon geçirdim arkasından 2 ay sonra hamile kaldım.Şimdi diyorum keşke daha önce yapsaydım.
daha önceki sayfalarda da böyle hikayeler okudum. en azından bunun önüne geçebilmek için yakın zamanda tam kapsamlı bir jinekolojik muayene girip her şey yolunda mı bakmak istiyorum. çocuk yapsam da yapmasam da biliyim en azından. ona göre davranırım. yorumunuz için teşekkürler
 
a bu arada bebek arabasi falanda gercekten luzumlu seyler cok yardimci oluyor gezdirirken... esyalar icinde falan gereksiz degil senin anliycan... bebis oldugunda alman gerekenlerin basinda... sevgiyle kal...
bebeğe yapılan oda konusunda ne düşünüyorsunuz? ilk zaman hep yanında tuttuğu için keşke ayrı oda açmasaydım diyen yeni anneler var?
 
Onun yorgun,dağılmış,ölü balık gıbı bakan hallerını gördugunde bence bıraz daha beklemek ısteyeceksın:):)Yanı,anne olmak dunyadakı en muhteşem sey,ama tum hayatının odak noktasına oturdugu ıcın ; gezmeye doydum hayata doydum ben kendımı cocuga adarım dıyorsan yapmalısın..Yoksa beklemenı onerırım.
ben kendimi kesinlikle çocuğa adarım neden gezemiyorum, kendime bakamıyorum demem. zaten gezip tozan,alışveriş meraklısı,kuaförlerden çıkmayan bir kadın değilim. o arayışta olmam. ama sıkıntılı bir bebek olursa ki bu dünyada her şey var. o zaman naparım bilmiyorum. ekstra ilgi isterse ve ben yetişemeyebilrim. fiziksel olarak çok güçlü biri değilim. bunlar beni korkutmuyor değil:KK17:
 
Özel hastanenin hastane değil malesef ticarethane kafasında döndüğünü unutmayın.
Doğumu ve kontrolleri araştırmada yaptım. Iki li test vs Türkiye'nin en pahalı hastanesinin laboratuar ında yapıldı ama gönderen devlet hastanesi olduğu için 5 kuruş vermedim.
siz devletten sevk edildiğiniz için ücret ödemediniz anladığım kadarıyla. ama ya devlet sevk etmezse? o zaman ne yapılabilr ki? devlet hastanesinde insanı "insan" yerine koymuyorlar. çok defa şahit oldum...:cry:
 
İnsanların çocuk derdi beni gerdi.
neden bu kadar gerildiniz anlamadım? bu konuda fikir danışacak daha donanımlı bir ortam yok bence. burada olan insanların yarısından fazlası anne. en iyi onlar anlar düşüncelerimi. bu sebeple başlık açtım.
 
arkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:

çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.

ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.


öncelikle biyolojik saatin bağırmıyor hatta bence otur oturduğun yere diyor:KK66: tamam evleneli 1,5 sene olmuş ama daha gençsin bence gezilecek zamanlar.bebek olunca hiçbir şey eskisi gibi olmuyor.tamama annelik başka bırşey en muhteşem duygu ama artık senin hayatın bebiişin oluyor .acele etmeye gerek yok.ben biyolojik saatim geldi diye 28 yasında anne oldum şimdiki aklım olsa 1 sene daha beklerdim.
maddiyata gelince masrafsız diyenlere katılmıyorun.bebek çok masraf helede ilk yılda.biz arabamızı sattık tek maaşa düşünce....o derece sıkıştık.en basiti her ay özel hastanele muayene 100 -150 tl düşün gerisini....sütün olmaz yada yetmez mamaların kutuusu 50 tl.......hesapla artık :)
ben bekle derim gençsn daha.ALLAH aratmasın
 
aynen öyle ben 2 sene ücretsiz izin aldım memurum rahatım o yüzden, özelde çalışsam anında şutlarlardı
2 sene ücretsiz izin konusunda; istediğiniz kadar alabiliyor musunuz? bu amirinizle mi ilgili bir durum? ne kadar güzel ya... hem memurluk devam edecek hem de büyürken yanı başında olmak... allahım inşallah şu nisan atamasını yaparlar. ben de böyle bir hayatın hayalini kuruyorum.
 
bebeğe yapılan oda konusunda ne düşünüyorsunuz? ilk zaman hep yanında tuttuğu için keşke ayrı oda açmasaydım diyen yeni anneler var?
tabiki ,lk zamanlar gereksiz.benim sıpa 1,5 yaısnda.nasipse 3 olsun o zaman oda yapacağım.tandığım hıçkımse yapmadı ılk zamanlar
 
2 sene ücretsiz izin konusunda; istediğiniz kadar alabiliyor musunuz? bu amirinizle mi ilgili bir durum? ne kadar güzel ya... hem memurluk devam edecek hem de büyürken yanı başında olmak... allahım inşallah şu nisan atamasını yaparlar. ben de böyle bir hayatın hayalini kuruyorum.

Hayır amirin inisiyatifinde değil isteyen her memur alabilir
 
neden bu kadar gerildiniz anlamadım? bu konuda fikir danışacak daha donanımlı bir ortam yok bence. burada olan insanların yarısından fazlası anne. en iyi onlar anlar düşüncelerimi. bu sebeple başlık açtım.
Buradaki kadınlar zaten ülkenin genelini yansıtıyor. Hani komşuya da sorsanız aynı cevabı alırsınız ;"çocuk rızkı ile gelir". İyi, güzel gelir de ya rızkı zannedildiği gibi bol değilse?
Ben sadece çocuk isteğinin iş, gezme, hayattan zevk almanın ötesine geçmesine anlam veremiyorum. Siz bir yaşayın, varsa hayallerinizi gerçekleştirin. Çocuk olduktan sonra zaten ömrünüzü ona adayacaksınız ölene kadar o yüzden acele etmeye gerek yok gibi görüyorum.
 
26 yaşındayım ve 4 senelik evliyim.4 sene boyunca çalışmadım atamasi yapılmayan bir ogretmendim. Eşimin işi ve maaşı standartların üstünde olmasına rağmen atanmadan hiç çocuk düşünmedim,öyle zamanlarım oldu ki deli gibi istedim ama hep çalışan kadın olmak, ilerde çocuğuma annen ne iş yapiyor diye sorduklarinda verecek güzel bir cevabı olması düşünceleri dönüyordu beynimde. 4 sene böyle geçti ve 4.senemde güzel bir yere Atamam oldu ama bunun için 1 senemi feda ettim.atamam olan ile gittiğimde hamile olduğumu bilmiyordum hep korunuyorduk bir mucize olmuştu atandigimin haberini aldigimda bebeğim benimleymis meğer. Bana kalsa 1 sene daha beklerdim.amniyane tabirle bebeğim rizkiyla mi gelmiş oluyor şimdi :) bunu bilmiyorum ama hayat planlandan ibaret değil. Çocuk bi şekilde inanin buyumuyor.hala ona yetebilecekmiyiz endişeleri tasiyoruz.bu kadar sene okumussunuz kesinlikle mesleğinizi elinize alin. Bebeğinizini en iyi sekilde büyütmek icin güvenceniz olsun.
 
Öncelikle şunu söyleyeyim memur olmak için dört senemi erteledim..sonra tam gaz sınava hazırlanırken kızımı öğrendim..sınava bi kaç hafta kkalmıştı herşey kafamda allak bullak oldu..sınavdan iyi puan aldım ama şans işte atanamadım..yıllarca hayalini kurduğum memurluk olmadı diye o kadar sevineceğimi tahmin etmezdim..kimbilir hangi şehre atanacaktım..hadi gittim sonra tekrar bu şehre nasıl atanacaktım..bebeğime kim bakacaktı..koştur koştur mu emzirecektim..yarım yamalak dolaba konmuş biberondan anne sütü..diplomalı iyi eğitim görmüş bir anneyim..ee çocuğuma veremeyeceksem gördüğüm eğitimin bana ne faydası var dedim..kızımı belli yaşa getirene kadar onunlayım ..onu maddi yokluklardan koruyacağım derken kendinizden mahrum etmeyin..hakkınızda hayırlısı olsun..
 
bi insan önce kendine bakabilmeli ,güvencesi olmalı. daha kendi istediklerini alamıyorken yazık değil mi o çocuklara.. ben kendi geçmişime de şuan bu durumda olan çocuklara da çok üzülüyorum.

çok çok kötü bi durum yaşayan bilir. ve tabi ki de bencillik. bu durumu yaşayan '' çocuk '' tarafından biri olduğum için sonuna kadar bencillik bencillik bencillik diyorum.
 
sağlık ise masraflı değil ne demek anlamadım sağlıklı sağlıksız farkı olmadan yatak döşek bebek arabası mama sandalyesi kılık kıyafet bez vs alınıyo ha herseyin en ucuzunu alırım dicekse bilemem tabi ben 8 saatte bir bez değiştiren de biliyorum bence önemli çocuk için ne şartlarda yaşadığı yaş aldıkça daha da önemli şimdikiler biz gibi değil anne alsın giydirsin demiyolar teyzemin 5 yaşındaki kızı ayakkabı çanta toka uyumu olmadan kapıdan çıkmıyo
o çocuğu nası yetiştirddiğinizle ilgili.biz ilk ayından ıtıbaren her ay parça parça aldık ihtiyaçlarını su an sade bez masrafı var.
 
bebeğe yapılan oda konusunda ne düşünüyorsunuz? ilk zaman hep yanında tuttuğu için keşke ayrı oda açmasaydım diyen yeni anneler var?
Ayri oda tabikide sart benim dogumum kisa denk geldi 4 ay odama koymustum.. yazin kendi odasina aldim... daha minikti bizde salonda kaldik ama bebegim odasinda kaldi oda sart tabikide.... ne kadar yaninizda kalacakki... oyle daha rahat buyuyor kendi odasinda ....
 
profil fotoğrafındaki bebişiniz mi? allahım ne şeker:KK60:
benim de eşimin askerlik durumu var. ama daha iki yıl dışarıdan aöf okuyacak. bizde maddi imkanımız olsa ve yaş tutsa bedelli ödemesini yapardık. yazınızı dikkatle okudum. atanamazsam ben de sizin gibi ücretli öğretmen olacağım işte. bir dönem yaptımç kadrolulara nasıl, ücretlilere nasıl davrandıklarını gördüm. çok üzüldüm. bu beni daha da teşvik etti. sizce herşeye rağmen öğretmenlik mi maaşı az da olsa fazla olan özel sektör mü?(sigortanın tam yatmaması,hafta sonunun mesaiye sayılmaması,eve iş getirmek vs. den dolayı kadrolu olmayacaksam öğretmenlikten soğudum ben)
Evet ablasi kızım.teşekkür ederim.bilmiyorum branşıniz ne önce atanmaya çalışın.kolej de yım ben ücretli ye göre artıları da var eksileri de.şunu da unutmayın zaten günümüz şartları hormonlar stres derken ha deyince hamile kalınmıyor.4-5 ay bekledik hiç korumadan ki hormon testi falan yaptırdık küçük bir sıkıntı çıktı ilaç kullandik.allah yardımcınız olsun çok dua edin her iki durumda da hakkınızda hayırlısı olsun
 
arkadaşlar merhaba. Durumu açıklamak adına biraz uzun yazıyorum. zaman ayırıp okuyanlara çok teşekkür ederim şimdiden.
25 yaşındayız,eşim de bende.evleneli 1 buçuk yıl oluyor. ben öğretmenim ancak atanamadım,bu yıl üçüncüye gireceğim kpssye. hazırlanan arkadaşlar bilir,işe giderken sınava hazırlanmıyor. zaten evliyim evimle ve eşimle de ilgileniyorum o yüzden bu 2 buçuk yıllık süreçte işe girip çıktım. sadece çok sıkıştığımız zamanlarda girdim kısa süreli şurda burda çalıştım diyebilrim.
şu anda da haftada 2 gün özel ders veriyorum. pek bir para kazanamıyorum. eşimin geliri düzenli,yaklaşık 2000tl maaş alıyor. ancak kiramız 550 tl. evimiz yok. arabamız da yok. ailelerden destek olanımız da yok. düğünümüzü yaptılar. mobilyaları paylaştılar çekildiler. takı bile takılmadı bana düğünde. sadece 2 bileziğim var. nişan da olmadı. söz töreni bile istemeyle birlikte oldu.bunları neden yazıyorum:

çünkü ben deli gibi bebek istiyorum. biyolojik saatim bas bas bağırıyor. daha çocukken bile ne olacaksın diyenlere anne olacağım diyordum. Eşim çok rahat bir çocukluk geçirmiş,yediği önünde yemediği ardında, ben de bir o kadar zor bir çocukluk geçirdim. hep arkadaşlarımın bişeylerine özenirdim çocukluk işte. Eşim kendi gibi büyüsün diye ben de benim gibi büyümesin diye maddi rahatlığa ulaşınca çocuk yaparız diye planlamıştık.

ama geçenlerde nikah şahidi olduğum arkadaşım daha 4 aylık evliyken hamile kaldı. kızın da işi yok. ama aileleri ev yaptı,araba aldı onlara. sıkışsalar anında yetişirler.
kızın mesajını görünce o kadar imrendim ki. hayatımda hiç bir kimsenin hiç bir şeye böyle imrenmemiştim.ne bir eşyaya,ne sevgiye,ne de herhangi bişeye ama bu beni çok düşündürdü. eşimle konuştuk biraz. sadece istiyoruz diye çocuğumuzu pek çok imkandan mahrum bırakırız bu bencillik diyor,beni ikna ediyor her seferinde."evet mantıklı olan bu" diyorum. ama içgüdülerim hemfikir değil....
ne düşüyorsunuz bu konuda? çocuğu olduğunda maddi sıkıntılar yaşayan var mı? nasıl atlattınız? tecrübeli arkadaşlarımdan yorum istiyorum.
saygılar.
Benim cocuk konusunda en onemsedigim sey, eslerin birbirlerinin aleminde oturmus olmasi, sevgi saygi ve guven uclusunun olup, evliligin huzurlu gidiyor olmasi...
 
X