Hanımlar merhaba, evliliğimde 3 yılı bitirdim.
Bir çok problem yaşadım ama öncelikle sıkıntılı olan durumu anlatacağım.
Evliliğimin ilk yıllarında gebe kaldım ve düşükle sonuçlandı. Daha sonrasında da çocuğum olmadı. Doktora gittim birçok kez. Ameliyat oldum ve o esnada tüplerimin şiş olduğunu bağlamak zorunda olduklarını söylemişler ve tüplerim bağlandı. Anlayacağınız normal yolla gebe kalma şansım yoktu.. Atlattım. Tüp bebek yoluyla gebe kaldım şuan 27 haftalık hamileyim. Bebeklerim ikiz.
Bu süreçte bana destek olan bir ailem olmadı çünkü annem babam ayrı. Ve ikisinde başkalarıyla evliler. Neyse bir şekilde üstesinden geliyorum. Bunları da anlattım çünkü psikolojimin nasıl olduğunu az çok anlayın istiyorum.
Neyse, bu süreç içerisinde eşimle arama soğukluk girdi. Bebekler tüp bebek olduğu için cinsel hayatımız çıkmaza girdi. İğneler ilaçlar derken hem psikolojik hemde bedensel olarak çok zorluk yaşadım. Önceden eşimi öpmek istediğim anda direkt öperdim şuan kendini geri çeker mi diye korkuyorum. Bu 7 aylık süreç içerisinde ve ondan önce ameliyat süresi içerisinde toplasanız on kere bir beraberliğimiz olmadı.. Bu konuyu dile getirdim eşime bana hastalıklı muamelesi yapma dedim. Bana birşey olur diye korkuyorum o yüzden yaklaşmıyorum dedi. Uzatmadım. Fitil kullandığım için zaten tahriş sorunu yaşıyorum bir araya gelmeye çalışsak da kendi korkularım yüzünden tam olmuyor ama her defasında kendimi tutup onun isteğini gidermeye çalıştım.. Ama yetemedim demek ki. Geçenler de telefonunda p.rno izlemiş olduğunu gördüm. Sordum ve bana saçma sapan cevaplar verdi.. Bu kadar zor bir süreç içerisinde bunu yaşamam hak mı? 15 yaşında ergen değil kendine hakim olabilir çünkü benim yaşadıklarım gerçekten çok zor. Eşim 27 bense 22 yaşındayım... Evliliğimizin ilk senesi aldatıldım :) evet gidemedim. Çünkü dediğim gibi arkamda bir ailem yoktu. Eşimi de seviyorum, bir kere daha yapmaz dedim oturdum oturduğum yerde.. Sonra bir kaç kere daha şüphe oldu ama kesin bir aldatmayla karşılaşmadım. Belki atlaya atlaya anlatıyorum daha o kadar çok şey var ki... Sizden şu konu da yardım istiyorum. Bu kadar şey yaşamama rağmen karşımda ki insan bana hiç anlayış göstermeyip bu durumda bile tatmin olmak için saçma sapan şeyler izliyor. Ki biliyorsunuz tek çözüm o videolar değil... Benden istediği zaman bende elimden geleni yaparak onu tatmin edebilirim. Ama benim içimde de artık ona karşı bir boşluk bir soğukluk var. Sizce yanlış mı düşünüyorum? Ne yapmam lazım? Ben bu durumu nasıl aşacağım?
Bir çok problem yaşadım ama öncelikle sıkıntılı olan durumu anlatacağım.
Evliliğimin ilk yıllarında gebe kaldım ve düşükle sonuçlandı. Daha sonrasında da çocuğum olmadı. Doktora gittim birçok kez. Ameliyat oldum ve o esnada tüplerimin şiş olduğunu bağlamak zorunda olduklarını söylemişler ve tüplerim bağlandı. Anlayacağınız normal yolla gebe kalma şansım yoktu.. Atlattım. Tüp bebek yoluyla gebe kaldım şuan 27 haftalık hamileyim. Bebeklerim ikiz.
Bu süreçte bana destek olan bir ailem olmadı çünkü annem babam ayrı. Ve ikisinde başkalarıyla evliler. Neyse bir şekilde üstesinden geliyorum. Bunları da anlattım çünkü psikolojimin nasıl olduğunu az çok anlayın istiyorum.
Neyse, bu süreç içerisinde eşimle arama soğukluk girdi. Bebekler tüp bebek olduğu için cinsel hayatımız çıkmaza girdi. İğneler ilaçlar derken hem psikolojik hemde bedensel olarak çok zorluk yaşadım. Önceden eşimi öpmek istediğim anda direkt öperdim şuan kendini geri çeker mi diye korkuyorum. Bu 7 aylık süreç içerisinde ve ondan önce ameliyat süresi içerisinde toplasanız on kere bir beraberliğimiz olmadı.. Bu konuyu dile getirdim eşime bana hastalıklı muamelesi yapma dedim. Bana birşey olur diye korkuyorum o yüzden yaklaşmıyorum dedi. Uzatmadım. Fitil kullandığım için zaten tahriş sorunu yaşıyorum bir araya gelmeye çalışsak da kendi korkularım yüzünden tam olmuyor ama her defasında kendimi tutup onun isteğini gidermeye çalıştım.. Ama yetemedim demek ki. Geçenler de telefonunda p.rno izlemiş olduğunu gördüm. Sordum ve bana saçma sapan cevaplar verdi.. Bu kadar zor bir süreç içerisinde bunu yaşamam hak mı? 15 yaşında ergen değil kendine hakim olabilir çünkü benim yaşadıklarım gerçekten çok zor. Eşim 27 bense 22 yaşındayım... Evliliğimizin ilk senesi aldatıldım :) evet gidemedim. Çünkü dediğim gibi arkamda bir ailem yoktu. Eşimi de seviyorum, bir kere daha yapmaz dedim oturdum oturduğum yerde.. Sonra bir kaç kere daha şüphe oldu ama kesin bir aldatmayla karşılaşmadım. Belki atlaya atlaya anlatıyorum daha o kadar çok şey var ki... Sizden şu konu da yardım istiyorum. Bu kadar şey yaşamama rağmen karşımda ki insan bana hiç anlayış göstermeyip bu durumda bile tatmin olmak için saçma sapan şeyler izliyor. Ki biliyorsunuz tek çözüm o videolar değil... Benden istediği zaman bende elimden geleni yaparak onu tatmin edebilirim. Ama benim içimde de artık ona karşı bir boşluk bir soğukluk var. Sizce yanlış mı düşünüyorum? Ne yapmam lazım? Ben bu durumu nasıl aşacağım?
keşke çocuk olmadan bırakabilseydin illa ki aile lazım değil kendi ayaklarının üzerinde durabilirdin diye düşünüyorum. Ama olan olmuş artık bundan sonra bebişlerine odaklan 
üzme kendini hamilesin senin bu uğraşlarını görüp sana bunları reva gören adam üzülsün 
O senin psikolojik halini düşünmeyip porno izliyorsa sen neden onun için kendimi heba ediyorsun? Bırak kendi pisliğinde boğulsun.
