Elbette unutmuyorum,doğum sonrası hastaneden çıktığımda,koltukta uzanıp uyumaya çalışırken benim üstümü örtmeyip gidip diğer koltukta yatan kizkardesimin üstünü örten şahistir kendisi.ne kadar seni seviyorum soyle böyle dese de yookk.bazi şeyler unutulmuyor arkadaşim.unutma da zaten.unutma ki aynı yerden kırılma tekrar.Bu süreçte kayinvalidemin yaptıklarını unutamıyorumaslında iyi, anlayışlı ve yardımsever bir kayinvalidem var onu kötülemek ve kötü birisi demek istemiyorum ama bu süreçte yaptığı şeyleri asla unutamıyorum ve onu affedemiyorum biraz uzun yazacağım belki lütfen kusura bakmayın. Sezaryen dogum yaptım dogumdan 3 saat sonra zar zor toparlanıp bebegime ve kendime bakmaya başladım bu süreçte kayinvalidem yanımdaydı destek olmak için hastaneden eve geldiğimizde kayinvalideme evde istediğiniz gibi hareket edebilirsiniz kendi eviniz gibi çekinmeyin dedim o gün kendimi iyi hissettim ama sonraki günlerde dikis ağrılarım ve başka ağrılarım olduğu için çok sohbet muhabbet edemedim yapım gereği de soğuk duruyorum disardan aslında öyle değilim 3. Gün kayinvalidem alınmaya trip atmaya başladı sana bir şey mi yaptım neden böylesin diye ben kendimi fazlalık hissediyorum dedi ki ona asla saygısızlık yapmadım ve dedim ki kendimi kötü hissediyorum bu süreçte bana alınmayın tavrım size değil ki anlayışlı olun bazen kendimi bile çekemiyorum dedim sadece bu nedenlerden dolayı olayı çok büyüttü farklı yerlere çekti geçmiş konuları da açıp benimle kavga etti yuksek sesle bağırarak hareket seviyesinde kavga etti ben o an ağlamaya başladım zaten çok hassastım böyle bir dönemde bunları hakettim mi diye çok sorguladım hala daha sorguluyorum çok üzülüyorum ve sinirleniyorum. İçten içe affetmek istiyorum ama kavga esnasında anneligimle ilgili çok kalp kırıcı bir sözü oldu ( üstelik daha 5 günlük bir anneyken) ne zaman affetmek istesem o söz aklıma gelip vazgeçiyorum. Böyle bir süreçte haklı bile olsa ki asla değil sabır gösterip yeni dogum yaptı kız en iyisi susayım üstüne gitmeyeyim diyebilirdi. Ben lohusalik döneminde bana prensesler gibi davranırlar diye düşünürken bu süreçte yıprandım doğum yapan kendileriymis gibi davrandılar. Sonradan pişman oldu özür diledi evime de gelir yemek yapar bir seyler getirir yardımcı olmaya çalışıyor ama yok unutamıyorum
Gerçekten okuduklarınızı anlamıyorsunuz. Ben burada geçmişte yapılanları övmüyorum. O şekilde olmalı demiyorum. Doğrusu odur da demiyorum.Ben doğulu biriyim, bir jenerasyon öncesinde gelinlere berbat bir muamele vardı. Annem bunu çekenlerden. Bebeği öldüğü gün tarlaya çalışmaya götürüldüğünü yazmıştım zaten konuya. Regl döneminde soğukta çalışmış kendinden geçmiş sancıdan. İstemez miydi rahatça sıcak battaniye altında yatsın? Daha nice eziyetler çekmiş ve hiç de psikolojisi sağlam değildi. Hem şeker hem tansiyon hastasıydı, kafası darmadumandı psikolojisi bitikti, tahammülü kalmamıştı bazı şeylere. Gün yüzü göremeden 52 yaşında vefat etti benim annem. O yüzden burda yazdıklarınız gerçekten de kanıma dokunuyor benim. Ben bizzat bahsettiğiniz rezil dönemi yaşamış bir annenin evladıyım ve Allah aşkına övmeyin güzellemeyin yapılan kötülükleri. Kadınlar güçlü olduklarından tarlada çalışmıyorlardı çalışmasalar dayak yerlerdi. Eşlerini sevdiklerinden evli kalmıyorlardı boşanmak isteseler eşek yüküyle dayak yiyecekleri bir aileleri vardı. Bu kadınlar çaresizdi ya çaresiz. Yazık oldu bu kadınlara.
Bakın siz burda geçmişte böyleydi şükretmemiz lazım şimdi iyi durumdayız geçmişe kıyasla deseniz sanmıyorum ki burda size karşı çıkan olsun. Ama siz buraya yazdığınız ilk yorumunuzda geçmişteki kadınların hayatından bahsedip onlarınki normalmiş de şu an olanlar anormal gibi konuştunuz. Bebeği doğurup direkt işe koyulan insanları örnek gösteriyorsunuz. Bu rezil hayatı normal görürseniz insanlar size karşı çıkar. Daha iki gün önce babam sizin o bahsettiğiniz dönemlerde kadınlara nasıl eziyet ettiklerini, şimdi geçmişe dönüp baktığında ne kadar pişman olduğunu söyledi. Normal sanıyorlarmış kadının bu kadar ezilmesini, azcık bile yüzünün gülmemesini. Devir tamamen o şekilde olunca algıları da öyle oluyor. Ama benim bizzat o dönemde yaşayan babam bile ne kadar rezil şeyler yaşandığını dile getirirken siz burda ah o kadınlar şöyleydi de onlar lohusa depresyonu regl falan bilmezlerdi de tarzı konuşursanız gayet de güzelleme yapmış olursunuz. Doğum yapıp çalışmaya başlamayı över gibi konuşuyorsunuz siz. Sanki keyiflerinden bu eziyetleri çekmişler gibi..Gerçekten okuduklarınızı anlamıyorsunuz. Ben burada geçmişte yapılanları övmüyorum. O şekilde olmalı demiyorum. Doğrusu odur da demiyorum.
Diyorum ki eskiden insanlar böyle çileler çekiyordu, arada sadece 1 kuşak var. Mesela sizin annenize kaynanası " Çorban güzel olmamış" dese çok normal karşılar. Onun için sıradandır.
Ama günümüzde bu cümle artık görüşmeme sebebi olabiliyor. Gününüzde bazı şeylerin çok abartıldığını söylüyorum. Önceki nesle bakın bir de şu anki nesle bakın diyorum. Bu kadar fark normal değil diyorum. Böyle giderse bizim çocuklarımız " Kaynanam benim yanımda oğluna selam verdi kızlar ben muhabbeti kesmek istiyorum" diyecek. Ve biz o dönemde kaynana olacağız. Gidişat iyi değil diyorum. Ölçü diyorum. Ama siz ısrarla eski dönemi güzelleme diyorsunuz.
Gerçekten okuduklarınızı anlamıyorsunuz. Ben burada geçmişte yapılanları övmüyorum. O şekilde olmalı demiyorum. Doğrusu odur da demiyorum.
Diyorum ki eskiden insanlar böyle çileler çekiyordu, arada sadece 1 kuşak var. Mesela sizin annenize kaynanası " Çorban güzel olmamış" dese çok normal karşılar. Onun için sıradandır.
Ama günümüzde bu cümle artık görüşmeme sebebi olabiliyor. Gününüzde bazı şeylerin çok abartıldığını söylüyorum. Önceki nesle bakın bir de şu anki nesle bakın diyorum. Bu kadar fark normal değil diyorum. Böyle giderse bizim çocuklarımız " Kaynanam benim yanımda oğluna selam verdi kızlar ben muhabbeti kesmek istiyorum" diyecek. Ve biz o dönemde kaynana olacağız. Gidişat iyi değil diyorum. Ölçü diyorum. Ama siz ısrarla eski dönemi güzelleme diyorsunuz.
Normal zamandan farklı bir dönem olarak görmüyorum. Bu son 20 yılda çıktı zaten lohusa dönemi, regl dönemi, bilmem ne dönemi... Eskiden annelerimiz, annanelerimiz çocuğu doğurduğu gün işlere koyuluyordu.
Ve ben gerçekten anlamıyorum bizim büyüklerimizin regl dönemi, lohusalık dönemi gibi dönemleri neden olmuyordu da bizim dönemin kızları sürekli bir döneme giriyorlar.
Abartılacak bir dönem olarak da görmüyorum. Benim annanem 6 çocuk doğurmuş, hiçbirinde ebe bile olmamış yanında. 3 ünü tamamen evde tek başınayken doğurmuş. Diğer üçünde ise hiçbir bilgisi olmayan komşusu yanında durmuş. Çocukları doğurduktan sonra da yarım saat dahi yatağımda yatamadım işler beni bekliyordu diye anlattı
Bu sürecin tamamen psikolojik olduğunu düşünüyorum. Yoksa bir önceki nesil fiziksel olarak üstün yaratılmış da bizim nesil zayıf yaratılmış diye bir şey olduğunu düşünmüyorum.
Sanırım özümüzü kaybettik ve kaybetmeye de devam ediyoruz.
Bizim zamanımızda diye başlayan cümlelerin devamını asla dinlemem. Çünkü o zaman o zamandaydı bu zamanın şartları da şahsına münhasır. İster istemez çağ değişiyor çevremizde pek çok farklılıklar meydana geliyor. İnsanlık değişip gelişiyor inanmazsınız ama. Çağ karşılaştırması yapmayı doğru bulmuyorum o yüzden. Her insan kendi çağına esirdir. Yaptığınız şey tamamen lafıgüzaf.Bunlar oldu ve ben bunların olacağını bildiğim için yaşadığım süreci çok normal karşıladım. Abartılacak bir dönem olarak da görmüyorum. Benim annanem 6 çocuk doğurmuş, hiçbirinde ebe bile olmamış yanında. 3 ünü tamamen evde tek başınayken doğurmuş. Diğer üçünde ise hiçbir bilgisi olmayan komşusu yanında durmuş. Çocukları doğurduktan sonra da yarım saat dahi yatağımda yatamadım işler beni bekliyordu diye anlattı.
Bu sürecin tamamen psikolojik olduğunu düşünüyorum. Yoksa bir önceki nesil fiziksel olarak üstün yaratılmış da bizim nesil zayıf yaratılmış diye bir şey olduğunu düşünmüyorum.
Erkekler için de aynı şeyleri düşünüyorum. Eskiden erkekler gerçekten erkeklerdi. Şimdi günümüzde eşimle anlaşamadığımız mevzular olunca bazen psikolojim bozuldu diyerek içine kapanıyor. Odasına geçip gün boyu dışarı çıkmıyor. Bazen de bağırıp çağırıyor. İnanın ergen kız gibi psikolojim bozuldu demesindense bağırıp çağırmasını yeğliyorum.
Sanırım özümüzü kaybettik ve kaybetmeye de devam ediyoruz.
Yok hayır görüşmüyorum.Nefret ediyorum falan yazmışsınız ya sormak istedim görüşüyor musunuz yada görüştüğünüzde nasıl geçiyor
Konularımı okursanız eğer, hamilelikte "yardımcı olmayan eş" Lohusalığın 7. Gününde " Görümceler" Sonrasında "eşimin söylediği sözler" Ve finalde "boşanıyorum" Olarak benim hikayemin giriş gelişme sonuçlarını okuyabilirsiniz...Sizin konunuzu hatırlıyorum ama o olay nasıl boşanmaya kadar gittieşiniz bi adım atmadı mı. Herkes boşanılması taraftarı mı. Çok üzüldüm
Benim anneannemim kpi yürüyemiyormuş. Aynı evde kayınpederin eşi, öz kızları vs olmasına rağmen idrar yaptığı kabı hep anneannem döker ve yıkarmış. Çünkü gelin o.Ben doğulu biriyim, bir jenerasyon öncesinde gelinlere berbat bir muamele vardı. Annem bunu çekenlerden. Bebeği öldüğü gün tarlaya çalışmaya götürüldüğünü yazmıştım zaten konuya. Regl döneminde soğukta çalışmış kendinden geçmiş sancıdan. İstemez miydi rahatça sıcak battaniye altında yatsın? Daha nice eziyetler çekmiş ve hiç de psikolojisi sağlam değildi. Hem şeker hem tansiyon hastasıydı, kafası darmadumandı psikolojisi bitikti, tahammülü kalmamıştı bazı şeylere. Gün yüzü göremeden 52 yaşında vefat etti benim annem. O yüzden burda yazdıklarınız gerçekten de kanıma dokunuyor benim. Ben bizzat bahsettiğiniz rezil dönemi yaşamış bir annenin evladıyım ve Allah aşkına övmeyin güzellemeyin yapılan kötülükleri. Kadınlar güçlü olduklarından tarlada çalışmıyorlardı çalışmasalar dayak yerlerdi. Eşlerini sevdiklerinden evli kalmıyorlardı boşanmak isteseler eşek yüküyle dayak yiyecekleri bir aileleri vardı. Bu kadınlar çaresizdi ya çaresiz. Yazık oldu bu kadınlara.
Allah ahını yanlarına koymasın inşallah hepsinden çıkarsın sana güç kuvvet versin. Ben de benzer şeyler yaşıyorum eşimden baskı görüyorum hamileyim aile evime dönmek istemiyorum hamileyim diye işten çıkarıldım babam kendini anca idare ediyor avukat tutacak param yok yani anlayacağın ne yapacağım bilmiyorumArkadaşlar ben oturdum düşündüm, bana "bir kadın tanıdım buraya heykelini dikerim" Diye eski sevgilisinin heykelini dikeceğini söyleyen eşime diyeceğim ki, canım benim ben ne yanlış yaptım da senin eski anıların canlandı, neden aklına eski sevgilin geldi de böyle bir şey söyleme gereği duydun, gel bir öpeyim seni de oturup konuşalım.
"Davayı açtığın gün seni gömeceğim, öldüreceğim" Diyen eşime, "ya canım benim sen böyle bir insan değilsin ki sen karıncayı bile incitemezsin, şuan sırf bana kızgınlığından öyle konuşuyorsun, seni bu kadar kızdırdığım için özür dilerim" diyeceğim.
Oğlu bana tokat attı diye sinir krizi geçirdiğimde, "sen yalan söylüyorsun inanmıyoruz ayrıca hani nerede iz? Hem sana gerçekten vursa yerden kalkamazsın" Diyen kayınvalideme, " Doğru söylüyorsun anneciğim, oğlun beni komalık yapmadığı için çok teşekkür ederim, belki şuan benim helvamı bile yiyebilirdiniz ama ne hikmetse öyle merhametli bir evlat yetiştirmişsin ki bak hayattayım, bak helva dedim canımız çekti dur bir helva kavurayım da yiyelim şöyle karşılıklı" Diyeceğim.
" Şiddete karşıyım ama sen hakediyorsun" Diyen görümceme, "canım görümcem, doğru söylüyorsun, ben nerede yanlış yapıyorum, ne yapıyorum da bu tokadı hakettim, bana bir anlat da ben de ona göre davranayım da bir daha eşimden tokat yemeyeyim" Diyeceğim.
Diyeceğim de diyeceğim, 28 yaşındayım, annemin babamın bir evladıyım, ne zorluk görmüşüm ki ben yani koca evinde, hastanelik mi olmuşum, tarlada mı doğurmuşum, üstüme kuma mı gelmiş. Yoo, ekmek elden su gölden, arada bir ye iki tokat, hatta eşinle beraber otur eski sevgilisinin heykelini yapın dikin salonun ortasına beraber, karşısına geçin, "yaa sen heykelini diktin ama ben burdayım, naber? ' diyip şakalaş.
Ne gerek var iki lafa söze yuva yıkıp boşanmaya, prenses misin kızım sen kendine gel. Beyin bedava.
Ben hanfendinin yazdıklarından şu hayatta hiç bir zorluk görmediğime, kendi kendime huzursuzluk yaratıp şu hayatı kendim mutsuz yaşadığıma, ve kocamda ve ailesinde hiç bir sorun olmadığına ikna oldum. yarın kocamın evine , yarım kalan dayaklarımı yemeye dönüyorum arkadaşlar. Hakkınızı helal edin.
Bizde de dedemin sabah abdest suyunu gelin hazırlar dökermiş. Babam şimdi hatırlayınca "benim karım neden sabah uyanıp da babamın abdest suyunu hazırlamak zorundaydı? Başlarım öyle suya" diye celalleniyor. Eskilerin normali bu olunca kimse ya biz ne yapıyoruz dememiş. Annemin bir eltisi dişliymiş biraz, onun az çok sesi çıkıyormuş. Babam diyor ki önceden onu haksız görürdük. Şimdi bi bakıyorum meğer o hep haklıymış..Benim anneannemim kpi yürüyemiyormuş. Aynı evde kayınpederin eşi, öz kızları vs olmasına rağmen idrar yaptığı kabı hep anneannem döker ve yıkarmış. Çünkü gelin o.
Bunu anlatıp derdi ki bana hep dua ederlerdi. Ne iyi gelinim var derlerdi. Bahsettiği şükretmek bu işte. Anneannem de şükrediyor tüm evin işini gelin olarak yaptığı için ve karşılığında hayır duası aldığı için.
Ne bileyim iyi,anlayışlı ,yardımsever demişsiniz,hemen bir anlaşmazlık kırgınlık oldu diye de çok büyütmeyin derim ben.Bazen annelerimizle dahi sorun yaşıyorken eş ailesi ile de yaşanabilir; bunları unutmadıkça aslında en çok kendimize kötülük ediyoruz.Sürekli bunları düşünmek inan insanı mahvediyor.Bazen boş vermeyi bilmek lazımBu süreçte kayinvalidemin yaptıklarını unutamıyorumaslında iyi, anlayışlı ve yardımsever bir kayinvalidem var onu kötülemek ve kötü birisi demek istemiyorum ama bu süreçte yaptığı şeyleri asla unutamıyorum ve onu affedemiyorum biraz uzun yazacağım belki lütfen kusura bakmayın. Sezaryen dogum yaptım dogumdan 3 saat sonra zar zor toparlanıp bebegime ve kendime bakmaya başladım bu süreçte kayinvalidem yanımdaydı destek olmak için hastaneden eve geldiğimizde kayinvalideme evde istediğiniz gibi hareket edebilirsiniz kendi eviniz gibi çekinmeyin dedim o gün kendimi iyi hissettim ama sonraki günlerde dikis ağrılarım ve başka ağrılarım olduğu için çok sohbet muhabbet edemedim yapım gereği de soğuk duruyorum disardan aslında öyle değilim 3. Gün kayinvalidem alınmaya trip atmaya başladı sana bir şey mi yaptım neden böylesin diye ben kendimi fazlalık hissediyorum dedi ki ona asla saygısızlık yapmadım ve dedim ki kendimi kötü hissediyorum bu süreçte bana alınmayın tavrım size değil ki anlayışlı olun bazen kendimi bile çekemiyorum dedim sadece bu nedenlerden dolayı olayı çok büyüttü farklı yerlere çekti geçmiş konuları da açıp benimle kavga etti yuksek sesle bağırarak hareket seviyesinde kavga etti ben o an ağlamaya başladım zaten çok hassastım böyle bir dönemde bunları hakettim mi diye çok sorguladım hala daha sorguluyorum çok üzülüyorum ve sinirleniyorum. İçten içe affetmek istiyorum ama kavga esnasında anneligimle ilgili çok kalp kırıcı bir sözü oldu ( üstelik daha 5 günlük bir anneyken) ne zaman affetmek istesem o söz aklıma gelip vazgeçiyorum. Böyle bir süreçte haklı bile olsa ki asla değil sabır gösterip yeni dogum yaptı kız en iyisi susayım üstüne gitmeyeyim diyebilirdi. Ben lohusalik döneminde bana prensesler gibi davranırlar diye düşünürken bu süreçte yıprandım dogum yapan kendileriymis gibi davrandılar. Sonradan pişman oldu özür diledi evime de gelir yemek yapar bir seyler getirir yardımcı olmaya çalışıyor ama yok unutamıyorum
çok ayıp ve kırıcı bir söz. Ben de unutamazdım eşinizle aranız nasıl annesinin ettiği lafları biliyor muBasit bir annesin dedi sen bebeğinin kiyafetlerindeki etiketleri çıkarmayı düşünemeyecek kadar basit birisin dediiç etiketleri oluyor ya ondan bahsediyor bu söz hala kalbimi çok acıtıyor
Vallahi bu cümleye ihtiyacım varmış bir ikiz annesi tarafindan söyleyerek "kendini yalnız hissetme" teşekkür ediyorumMerak etme bunu yapan tek kayınvalide seninki değilKendini yalnız hissetme hiç aynını bende yaşadım bir ikiz annesi olarak Ama ona takılmaya fırsat bile vermedi,eşimi işlemek için önce davrandı. Bunu yaptığını unutmuşum bile siz yazınca aklıma geldi
Aman yaptıklarida yenmiyor bosversenize aynı benim kv tembel keyfine düşkün oğlu gelince bisey yapmaya kalkıyor ancaYok unutulmuyor yasanan hic birsey. Birtek lohusalik da degil. Ben yurtdisinda dogum yaptigim icin doguma gelemediler cok sukur annemler yanimdaydi. Daha sonrasinda ev tasidik o zaman geldiler orada cok fark etmedim cunku evdeydim ama sonrasinda ise basladigim donem 2 ay evde ikizlerime bakmalari gerekti. O donem elimde kalacakti kendisi. Ben yeni ise baslamisim, cocuklardan ayri kalmak zaten uzuyor. Eve geliyorum evi bok goturuyor. Pislik icinde ev. Geliyorum evi topluyorum, yemek yapiyorum, cocuklari yediriyorum sonra uyutuyordum. Pertim cikti 2 ayda. Haftasonu temizlik ve camasir da cabasi. Sorsan cocuklara bakmak cok zor. Ben 10 ay bakmisim kendi basima. Siz iki kisisiniz nasil bu kadar beceriksiz olabilirsiniz anlamiyorum. Esimin babasi cok iyi anlasiyor cocuklarla. Oturup saatlerce oyun oynar konusur. Bu sirada sen yerdeki pisligini daginikligini topla degil mi? Yok kose yastigi gibi oturuyordu. Esim de gelince o da oturuyordu. bunlarin pisliklerini toparlamakla gecirdim gunlerimi. En son esime patladim. Bosanalim ben hic birinizi istemiyorum diye. Hadi annen yapmiyor, sen niye yapmiyorsun dedim.
Cocuklara bakmak cok zor diyor bana. Beceriksizliginize bahane bulmayin diye bagirdim ben de.
Simdi herkesi gonderdik. Iki bebegimde yuruyor. Surekli ilgi bekliyorlar. Krese gidiyorlar aksam ustu aliyorum eve geliyorum, yemek yapip yiyoruz. OYun oynayip uyutuyorum. Gece de ben bakiyorum hala uyaniyorlar cunku ama o donem yoruldugum kadar yorulmuyorum ve evim tertemiz, derli toplu.
Simdi gel de bunlari unut. Yesinler icsinler helali hos olsun ama butun buzlugumdaki herseyi yemisiz ama giderken bir yerine koy degil mi? Yazik degil mi bana ben zor durumlar icin yemek stoklamistim hepsini yedik ve oylece gittiler.
Hic birini unutamam ve unutmam da cunku bir daha evime gelemezler. Bir hafta gelirler giderler. Bitti... Kendi kredilerini kendileri bitirdi. Simdi ariyorlar cok ozledik napicaz diye gelin bile demiyorum. Gelmesinler.
Esimde cok istiyorsa gitsin gorsun anasini babasini. Ben daginik, tembel insan istemiyorum evimde. Cocuklara benden gizli tv actiklarini falan da daha saymiyorum.
Vallahi bu cümleye ihtiyacım varmış bir ikiz annesi tarafindan söyleyerek "kendini yalnız hissetme" teşekkür ediyorum
Unutmayın ben unutmayacağım bunlar nasıl unutulur unutursaniz ben hatırlatırım size : )
Aynen, evdeyken de yemek yapmiyor bence. Bir de benim kayinpederimde seker var. duzenli yemek yemesi lazim. Adam bizim eve geldi sekerini dusurduk, kilo verdi. Kendine geldi adam. Hayir soyluyoruz bir de aliniyor. Ben yemek yapiyorum diyor. Her gun yemek yapan insan bana gelip sen mercimek corbasini nasil yapiyorsun diye sormaz ya...Aman yaptıklarida yenmiyor bosversenize aynı benim kv tembel keyfine düşkün oğlu gelince bisey yapmaya kalkıyor anca