Eşimi sevmiyor muyum yoksa

KudrAlobar .!.:

Ben kendime bile bu kadar güvenmiyorum siz eşinize nasıl o kadar güvenebiliyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.

Genişletmek için tıkla...

notwithstandin .!.:

rica ederim. kendinize zaman ve şans tanıyamamışsınız hep bir başkalarıyla kıyas ve "normal/olması gereken" budur kaygılarıyla evliliğinizi "olması gereken"e taşımaya çalışmışsınız ve bu sizi çok yormuş, en azından anlaşıldığınızı bilmek size daha az yorgun hissettirebilir, sizi anlıyorum bu yüzden biraz çenem düştü kusura bakmayın.

karmaşık/kolay gözükmeyen uzun bir dönem geçirmişsiniz, eşinize şu an nasıl hissettiğinizi anlatabilme imkânınız varsa bu hem size hem de ona çok iyi gelecektir.

bizlere anlattığınız gibi yaşadığınız süreci eşinize anlatsanız, o size şimdi ne yapmalıyım/ne yapmalıyız dese ki evlilik beraberliği bu şimdi ne yapalım gücünü taşımıyor mu siz birbirinizin hayat arkadaşı değil misiniz işte o zaman beklentilerinizi/isteklerinizi/rahatsızlıklarınızı ve hassasiyetlerinizi açın birbirinize. iletişim kurmadan, o ne düşünüyormuş bilmeden, o sizin ne ile cebelleştiğinizi belki tahmin bile edemezken işler yoluna nasıl koyulur? kendinize yüklenmeyin, eşinize yaslanın, birlikte üstesinden gelin tüm bunların, nihayetinde ayrılmakla çözümlenecek olsa bile o ayrılığa birlikte karar verin. yalnız değilsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Güveniyorum eşim çok sabırlı anlayışlı biri ailesi tarafından da öyle yetiştirilmiş eğer bir gün böyle birsey yaparsa suçu onda değil kendimde bulurum çünkü o bana karşı asla bilerek hata yapmaz

Genişletmek için tıkla...

Gocmenturna .!.:

Hamileyken niye bebeğe birşey olsun yahu ilişkide. O kadar doktora psikoloğa gitmissinizdir birşey olmayacağını biliyorsunuz dur. Google yazsan ögrenirsin. Doğum vs derken bir sene olmamış ilişki çook uzun.

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Peeves KudrAlobar tam olarak neyini komik buldunuz yorumumun anlatinda bende guleyim

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Peeves KudrAlobar tam olarak neyini komik buldunuz yorumumun anlatinda bende guleyim

Genişletmek için tıkla...

moonna .!.:

Konu sahibini suçlayıcı yorumlar olmuş fakat bu onun elinde olan birşey değil. İstemiyorsa kendini zorlayamaz altında yatan birçok sebep olabilir ki bir de yeni anne olmuş. Profesyonel destek alın çünkü bu durum ilerledikçe evliliğinize zarar verecek.Belki de birkaç terapiyle bile çözülebilecek kadar basit bir konudur.

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Evet bazıları adama bunu yapmaya ne hakkın var bosan gibi yorumlar yapmış hatta esime guvenmemi komik bulmuşlar simdiki evlilikler neden çabuk bitiyor sebep belli kimsenin kimseye tahammülü kalmamış kimse kimseye güvenmiyor oysa evlilik ve ilişkiler güven ve sadakat üstüne kurulur benim bildiğim çözüm aramak yol göstermek yerine pervasız yorumlar yapan var ama kaale almıyorum

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Evet bazıları adama bunu yapmaya ne hakkın var bosan gibi yorumlar yapmış hatta esime guvenmemi komik bulmuşlar simdiki evlilikler neden çabuk bitiyor sebep belli kimsenin kimseye tahammülü kalmamış kimse kimseye güvenmiyor oysa evlilik ve ilişkiler güven ve sadakat üstüne kurulur benim bildiğim çözüm aramak yol göstermek yerine pervasız yorumlar yapan var ama kaale almıyorum

Genişletmek için tıkla...

Peeves .!.:

Ilk yorumum gayet mantikliydi sizde begenmissiniz sonra sizin bir yorumunuza guldugum icin kendiniz merak ettiniz sordunuz bende cevapladim. Sorunu cozmeden cocuk yapmissiniz hamilelikte birlikte olmamissiniz sonrasinda birlikte olmak istemediginizi soyluyorsunuz. Hala guveniyorum diyorsunuz. Sorunu cozme yoluna girmek icin baska sorunlar var onu cozelim ondan sonra diye yine ikinci plana atiyorsunuz. Evlilik bunlarin ustune birde cinsellik uzerine kuruludur bunuda ekleyin.

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Bende zaten yorumunuzu haklı bulduğum için begenmisim farkındaysanız esime güvenmek konusuda benim tercihim demek ki eşim bana böyle hissettirdi komik bisey bulamadığım için sordum. Bu durumuda ikinci plana atmıyorum su an bebeğimle ilgili bir sağlık problemi var onun çözülmesini bekliyoruz bazı şeyler istemekle olmuyor maalesef maddiyata gerekli yoksa ne eşimi be de bebegimi ikinci plana atarım

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.

Genişletmek için tıkla...

Miss Salvatore .!.:

Evlilik öncesi hiç cinsel deneyim olmamış anladığım kadarıyla. Ten uyumu yok aranızda. Vajinismusu yenmişsin fakat eşine karşı arzu ,istek olmaması, hatta dokunmak, öpmek bile istememen bana anormal geldi. Üstüne de hamile kalmışsın. O süreçte de hiç ilişki olmamış. Bu konuda psikolojik destek almaya devam etmelisin. Evlilikte cinsellik çok önemli ve bağları arttırıyor. Jinekoloji ve cinsel terapiste gitmen gerekiyor cinsel isteksizlik için. Hormon değerlerine baktırdın mı? Eski sevgililerini hatırlıyorsun rüyana falan girmiş. Geçmişini mi özlüyorsun? Eşini yeterince sevip sevmediğinden emin misin? Sevsen bence sen de sevişmek isterdin. Aklına eski sevgili falan gelmezdi .

Genişletmek için tıkla...

Simaycan .!.:

Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.

Genişletmek için tıkla...

mermad- .!.:

Cinsellik konusunda kendimi okuyorum sandım.. Tabi vajinusmus değil isteksizlik kısmı.Aylardır o kadar isteksizim ki anlatamam resmen ilişkiden kaçıyorum zevk almıyorum canım yanıyor.Bu olay düzelecek diye bekledim ama hiç düzeleceğe benzemiyor.Sizinkininde düzeleceğini sanmıyorum geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...