Kürtaj olmak mı olmamak mı kötü?

kaoss

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
24 Ekim 2024
7
-18
Lütfen çocuk sahibi olmak isteyip olamayan arkadaşlar bu başlığı okumayıp geçsin, yargılanmaya değil objektif fikirlere ihtiyacım var.
40 yaşındayım, iyi bir hayatım, sevdiğim bir eşim, 5 yıllık evliliğim var. Eşim evlenmeden önce çocuk sahibi olmak istemediğini çok net bir şekilde söylemişti ben de kendimi hazır hissetmediğim için bunu problem etmedim. 2 yıl önce sürekli çocuk sahibi olsam nasıl olurdu, ne yapadım diye hayal kurduğumu, etrafımdaki annelere özendiğimi fark ettim ve eşime çocuk istediğimi söyledim. Çift terapisine gittik, uzun tartışmalardan sonra çocuk yapmaya karar verdik. Kontrollerde yaşım dolayısıyla yumurtamın az olduğunu ve kalitesinin azaldığını öğrendim. Kendiliginden hamile kalmam düşük bir ihtimaldi, tüp bebek yapmamı önerdi doktorlar. İlk yıl her ay bu ay da hamile değilim diye üzülerek geçti, sonra belki de bunun hayatımız için en doğrusu olduğunu düşündüm ve beklemeyi bıraktım. Hamile kalamadıkça korunmaya da gerek olmadığını düşündük galiba, bu aramizda konuşulmayan bir meseleydi ki hamile kaldım. Şimdi 6 haftalık hamileyim. Haberi öğrenince başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Hayal gerçek olana kadar işin ciddiyetini, getireceği yükümlülükleri düşünemiyor insan. Hamilelikte yapılması gereken her şeyi yapıyorum şu an ama bir tarafım bu çocuğu hiç istemiyor, gün içinde duygularım sürekli değişiyor. Aldırmak istiyorum sonra belki hormonlardan oluyor deyip vazgeciyorum. Eşim haberi aldığında yıkıldı desem yeri, 60 yaşında 20 yasinda bir çocuğun ebeveyni olmak istemediğini söylüyor. Benzer hisler yaşayanlar olduğunu biliyorum. Böyle hissedip kürtaj olan oldu mu? Hamileliği sürdürüp pişman olan oldu mu ya da? Benzer hikayeleri duymaya ihtiyacım var.
 
Tüp bebek düşünmedik, normal yoldan gebe olamayacağıma inandığım için annelik fikrini çıkarmıştım kafamdan bir yıl önce.
 
İki yıl önce ilk çocuk sahibi olmaya karar verdiğinizde ve uğraştığınızda hamile kalsanız adam 39 yaşında baba olacaktı. 59 yaşında da 20 yaşında bir çocuğun babası olacaktı. 60 yaşında olunca ne değişiyor? Bu kadar lüks bir şey mi bu canım istemiyor aldırayım demek? Tüp bebek tedavisiyle hamile kalan birçok kadının sonradan kendiliğinden hamile kalması gibi bir gerçek var. Korunsaydınız keşke, madem bu kadar bilinçli bir adam?
 
Tüp bebek düşünmedik, normal yoldan gebe olamayacağıma inandığım için annelik fikrini çıkarmıştım kafamdan bir yıl önce.
Demek ki bu çocuk nasibinizmiş
 
Esiniz önce sunu ögrensin: Cocuk istemeyen öyle veya böyle korunmali. Isi ihtimallere birakmamali. Seks yaparken kendi keyiflerine kondom takmiyorlar sonra hamilelik olunca ohhh yikildim olmuyor. Bu yasta bu kafada olmasina yansin bence. 60 yasinda baba olmasi degil.
Size gelince: korunma konusunda aynisi gecerli. Ama sürpiz hamileliklerde böyle duygu karmasigi da normal. Karar vermeden önce psikolojik destek alin.
Cocuga ama simdiden acidim diyebilirim
 
Valla 60 artık orta yaş. Bence madem geldi doğurun..hamile olmasanız tabiki tercihiniz derdim ama korunmamışsınız bebek geliyorum demiş. Aldırmayın bence . İlerde üzülebilirsiniz
 
Yani benim hikayem ne kadar işine yarar bilemiyorum çünkü ben daha 34 yaşındayım ve yeterince zamanım var önümde fikir değişikliği için. Biz eşimle 10 senedir beraberiz, ben hiç çocuk istemedim, eşim de üstüne düşünmemiş ama hep çocuk olur zaten diye düşünüyordu. Daha klasik, genel bir yerden bakıyordu yani. Yıllar içinde biz o kadar alıştık ki çocuksuz hayatın rahatına, sanırım eşim de yavaştan çocuk fikrinden uzaklaştı. Birkaç sene önce ella kullandığım halde hamile kaldım, üstüne düşünmedik bile doktor bulup kürtaj oldum. Psikolojik hiçbir etkisi olmadı, istemiyordum zaten. Yalnız yaş olarak 30larin sonu olsam sanırım biraz daha düşünürdüm. Benim çocuk isteğim pek gelmedi ama böyle hayatımda bir rutinin içinde değişiklik olması fikri artık ruhumu daraltmiyor. Planlı çocuk yapar mıyım bilmiyorum ama kazara olsa sanırım bu sefer daha hazırım dogururdum. 40 yaşına kadar çocuk istemeyen insan muhtemelen çok da pişman olmaz artık yani fikri oturmuştur. Ama sizin bir dönem isteğiniz gelmiş ve baya denemeler de yapılmış. Ben toplamda bu fikirleri değerlendirirsem eğer doğurmak daha artıda diye yorum yapabilirim. Tabi eşin destek olacaksa, büyük sağlık sorunlarınız yoksa, maddi olarak rahatsanız. Diğer türlü gerçekten 40tan sonra rahat bozmaya gerek yok.
 
Bu sizin hayatınız , sizin seçiminiz .

Maddi manevi çocuğa yetebilecek , sevgisini ilgisini eksik etmeyecekseniz ;
Bence doğurun .

Ortalık kendisi anne baba sanan insanlarla dolu iken , bilinçli insanların üremesini ben destekliyorum .
 


Menopoz sürecine girmediysen, korunmazsanız çocuğunuz olacağını mutlaka bilirsiniz. Hem sen hem kocan bilir. Siz zaten çocuk sahibi olmayı planlı şekilde düşünmüşsünüz, o kadar, tedavi olmuşsunuz. Çok yakın zamanda isteyip, o kadar tedavi olduğunuz, hazırlık yaptığınız süreç şuan size karı koca şok etkisi bırakıp, ne yapacağınızı şaşırttıysa siz de sorumluluk, yetişkinlik bilinci yoktur. Çocuk sahibi olmanın ciddiyetini 40 yaşına gelince bebek karnına düşene kadar, düşünmediğini iddia eden birine ben anca pes diyebilirim.

Benim çevremde bir sürü 40-45 yaş orası çocuk sahibi olan çift var. Genç anne-baba olmak, yaşlı anne-baba olmak artısı eksisi olan şeyler, teyzem 55 yaşında 12 yaşında kızı var, araları gayet normal anne kız ilişkisi gibi, benim annem beni 30'da doğurmuş, benim annemle yapabildiğim her şeyi şuan yapıyorlar. Hoş sizin olayınız yaşla alakalı değil, karı koca çok garip bakış açınız var.
 
şuan 26 haftalık hamileyim ve kendi doğum günümde tam 40 yasinda doğum yapacağım. Ayni şeyleri düşündüm ben 60 yasinda olacağım oğlum 20 ben onu anlamam o beni dedim ama artık 60 yaş eski 60 yaş değil. ilerde daha da olmayacak günümüzün ve geleceğin gerçeklerine göre düşünüp isteyip istemediğiniz karar verin. zaten kürtaj masasında ne istediğinizi anlarsınız
 
Kürtaj karşıtı bir kadın değilim ama sizin yaptığınız şımarıklık. Az önce çocuk istiyordum şimdi vazgeçtim gibi bir olay değil. Evet çok zor ebeveyn olmak. Ama 60 yaşında 20 yaşında bir bireyin anne-babası olmaktan çok çok daha büyük sorunlarınız var bence. Kısaca söyleyeyim: Eğer sevmeyecekseniz lütfen doğurmayın. Sevgi, ilgi, şefkat…
 
Normal yolla olma ihtimalinin olmaması
(bence bu çok saçma, beklenmeyen hamileliklerde en çok duyduğumuz gebelik yöntemlerinden diyebilirim)

Adamın zaten en başından beri çocuk sahibi olma isteği yokmuş,
Sizin yumurtalarin azlığı,
Ileride isteseniz bile eşiniz, bu saatten sonra korunmaya geçecektir.

Bundan öncesini ve sonrasını degerlendirin , bu bebek sizin köprüden önceki son çıkışıniz gibi. Ne yöne gitmek istediğinize karar vereceksiniz.

Bu konuda, bizimle paylaştığıniz gel-gitli düşüncelerinizden yola çıkınca,
siz kürtaj olursanız çok pişman olursunuz gibi bir izlenim aldım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…