- 9 Kasım 2013
- 4.369
- 4.375
Acaba dayınla yüzleşip ağzına s.çsan rahatlar mısın? Ciddiyim.
Ayyy cok uzgunum cnmMerhaba arkadaşlar, konu şu: Ben 4-5 yaşlarındayken ailevi sorunlarımız nedeni ile dedemlerde kalmıştık uzun bir süre. annem ben ve kardeşlerim.Bekar dayım vardı teyzelerim vardı evde. sanırım dayım o zamanlar 20 yaşında falandı, ben küçükken beni taciz ederdi. İyi hatırlıyorum bir çok şeyi.Sülale tarafından da biliniyor. Beni sık sık odasına götürür yüz üstü yere yatırır ve üstüme uzanırdı. Yatağın üstüne yatırır üstüme omuzlarımdan bastırırdı. Kucağına alırdı bazen.Böyle zamanlarda ya elimde bir şey olırdu oyuncak kitap vs. verip onun hakkında konuşurdu benimle ya da başka konulardan. Bir de tuvaletten çıktığımda pamtolonumu indirip iç çamaşırımı kontrol etmişti ıslak olduğunu görünce kızmıştı güya niye silmiyorusun diye. Yüz üstü yere yatırıp üstüme çıktığı bir gün teyzem odaya tesadüfen girdi ve kıyamet koptu evde. herkes geldi. artık pantolonu inik miydi benim pantolonum inik miydi bilmiyorum, inik de olabilir çünkü sanki öyle bir şey hatırlıyorum.Teyzem kızdı bağırdı dayıma, beni annem teyzem aldı sorular sordular ve o soruyu sordular, ne dedim hatırlamıyorum ama annem şoka girdi ağladı çok kötü oldu beni dövdü hatta ...... ve buna da o kadar kırgınım o kadr kırgınım ki anlatamam, yere kapaklanışım büzülüşüm sırtıma inen yumruklar.... çocuk halimle o kadar aciz ve üzgün ve masumdum ki düşününce kendime acıyorum dayımın tacizinden ziyade annemin davranışı. Ama onu da anlamaya çalışıyorum.Annem şu anda hayatta değil, yaşarken hiç bu konuyu da konuşamadık annem ben lisedeyken vefat etti....
El hasıl dayım diğer dayılarımdan dayak yedi, evden gönderildi. İnkar mı etti kabul mü etti bilmiyorum. Araya bayağı bir soğukluk girdi.Biz hiç görüşmedik bir daha hiç de konuşmadık. Ve bu olay 23 sene önce oldu.
Ama anneannem teyzelerim hala soğuk da olsalar görüşüyorlar. Evlendi çocukları oldu.
Ve şu var, o yaşımda teyzelerim kendimi taciz ettirdiğim için beni suçlamıştı, "neden bağırmadım neden söylemedin benim kızım olsa söyler" diye.O olaydan sonra içine kapanık ezik bir çocuk oldum, eve bir misafir gelmişti beni sevmek istedi kucağına almak istedi gitmedim utandım, yanıma otur dedi oturmadım. Israr etti ben istemedim. Sonra teyzem de "sen dayının kucağına oturuyorsun ama" demişti.... Küçük teyzem o yaştaki halimle, bana diyordu ki "senle kimse evlenmez sen dulsun" bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum ama o utancımı suçlu hissetmemi üzüntümü korkumu çaresizliğimi zavallılığımı anlatamam bütün duygularımı köşelerde ağladığımı hatırlıyorum...ben kendi suçum gibi düşünüyordum. hiç kimse bana sarılıp da teselli etmedi....bilinçsizlik mi sevgisizlik mi bilmiyorum zaten ailevi, maddi sorunlarımız da vardı.
Bunu bir türlü atlatamıyorum 22-23 yaşlarındayken anlatmıştım ilk bir arkadaşıma daha doğrusu ayrıntıya girmeden söylemiştim. Eşime de evlenmeden önce anlattım belki benimle evlenmek istemez diye....öyle bir şey düşünmedi.ama çok üzüldü ağladı ve kızdı ona, bu konuyu da kafamdan atmamı düşünmememi istedi.
Çok üzgünüm çocuk tacizi falan duyunca çok üzülüyorum o çocuğun ne hissettiğini çok iyi anlıyorum sarılmak istiyorum hepsine, sarılıp ağlamak...
şimdi ağlayarak yazıyorum bunları...ben çok değersiz haksızlığa uğramış ve zavallı hissediyorum kendime acıyorum...her kötü olayda aklıma geliyor.....çok uzun oldu ama anlatmak istedim, çok üzgünüm sanki yıllar geçtikçe hayatın gerçeklerini üzüntülerini gördükçe daha çok hatırlayıp üzülüyorum....küçük kızı kucağına almış erkek görünce bile rahatsız oluyorum taciz ediyor gibi geliyor. Çok uzun oldu biliyorum, yazamadığım çok fazla şey de var aslında.....
LÜTFEN çocuklarınızı akraba yakını bile olsa dikkat edin, umarım kimse böyle bir şey yaşamaz...
o benim kızım olsa bağırırdı diyen teyzeniz nereden biliyor acaba kendi kızına da aynı şeyi yapmadığını?
Inanamiyorum cocuk yasta bu kadar tacize nasıl maruz kaldiniz?ailenizin haberi varmi? Oz kuzenleriniz nasil boyle birsey yapti aklim almiyo?İnanın bu ülkede sizin yaşadıklarınızı çok iyi anlayacak ve sizinle aynı hisleri taşıyan milyonlarca kadın var. En başta bunu düşünmek bile insanı garip bir şekilde rahatlatıyor. Ben, çocukken onlarca kez birçok farklı insan tarafından tacize uğradım. Bu tacizler 8 yaşımdan 15 yaşıma kadar devam etti. Beni okuldan eve taşıyan yaşlı servis şoförüme 2 yıl katlandım. Karşı komşumuzun iki ergen oğullarına 1,5 yıl katlandım. Öz kuzenlerim bana tecavüz etmek istediğinde 11 yaşımdaydım.
Lütfen lütfen sakın kendinizi suçlu hissetmeyin. Bu yaşananları unutmak mümkün değil, bunu biliyorum ama size tavsiyem bu yaşananları hatırladıkça bundan utanmamayı öğrenmeniz. Çünkü siz utanılacak hiçbir şey yapmadınız.
Yaşadığınız travmanın hayatınızı etkilemesine izin vermeyin. İnanın size bu iğrençliği yapan erkekler hayatlarına mutlu mesut devam edebiliyorlar ve bu yaptıklarını akıllarına bile getirmeden yüzünüze bakabiliyorlar. Siz neden hayatınızı alt üst edesiniz ki bu yaşanılanlar yüzünden?
Unutmayın, bilinç altına itmeyin, her fırsatta anlatın hatta bunları. Anlatın ki toplum bu sapkınlıklara karşı bilinçlensin, anneler çocuklarını korumayı öğrensin, küçücük bir kız çocuğuna "sen dulsun" diyebilecek zihniyette iğrenç mahlukların yüzüne karşı haykıracak cesaretiniz olsun; "Ben değil, SİZ SUÇLUSUNUZ!" diye...
Ve sakın hayatınızda karşınıza çıkan her engelde bu kötü olayı hatırlayıp her üzüntünüzü onunla bağdaştırmayın. Bu kendinizi daha güçsüz hale getirmekten başka bir şeye yaramaz çünkü...
Mümkunse bu teyze musvetteleriyle gorusmeyin kardesinizide kendinizide uzak tutun insanin basina ne gelirse boyle kör cahil akrabalardan geliyo asla hayatinizin bir yerinde olmasinlar mumkunse lutfenGenç kız bile değldim, 5 yaşındaydım dul kelimesinin kötü olduğunu biliyordım ama ne anlama geldiğini bilmiyordum...
Teyzem yobaz ve cahil bir insandır, hala da öyle.3-4 YIL önce teyzemle tartıştık, sebep de kız kardeşimin erkek arkadaşı olması (annem vefat etti, babam da yurt dışında kendince vazife görmüş) fazla üstüme gelmişti, işte dayına söylerim size haddinizi bildirir diye bir laf etti, ben de "tacizci sapık adamla mı korkutuyorsun beni herkese anlatırım" dedim...
Bana şunu dedi ONU KARISI BU SEBEPLE BOŞAMAZ AMA SENLE KİMSE EVLENMEZ SANA KİMSE EKMEK BİLE VERMEZ. O kadar kötü oldum ki ağzıma gelen bütün küfürleri saydım anneannem aldı teli o yaşlı kadına da saydım...büyük dayım barıştırdı bizi, konu kapandı ama ben unutamadım hala kafamda çınlanıyor...böyle işte
Teyzem ile de samimi değiliz ayda yılda bir gideriz bayram seyranda...
Gizli arkadaslik nedir ya ruh hastasi adam birde kizinin arkadasinaBen de erkek kuzenimin tacizine uğramıştım 8 yasındayken.
Sonra arkadaşımın babası gizli arkadaşlık teklif etmişti; 13 yaşındaydım...
Daha da var. Ben çok taciz yaşadığım ve hatta sonu tecavüzle, belki ölümle sonuçlanacak bir durumun kıyısından döndüğüm için bünye arsızlığa vurdu sanırım. :) travma etkisi olmadı, bu derece etkilenmedim yani.
Bunlar hep beklenmedik kişilerden geliyor. İnsan kime güveneceğini bilmiyor.
Neden konu hortlatıyorsunuz?Dünya hangi ara bu kadar kötü oldu ?
Bazı Konuları okurken kanım Donuyor . Daha da bilinçli olmalıyız . Insanlar neden bu kadar aç bu ülkede çocuğa hayvana taciz eden pislikler cezasını bulmalı .
Offff bu nedir ya nasıl dayandiniz bunca tacize anneniz hayattami ve onunla hic konustunuzmu bu yasadiklarinizi? Ben olsam herseyi anlatirdim birakin utansin uzulsun aglasin bile bile goz yummus resmenKüçük bir kız iken anneannemlere giderdik ev o kadar kalabalık olurdu ki... annem beni salonda yatirirdi... gece olunca dayım başucuma oturur elini iç çamaşırııma sokup oksamaya başlardı... donup kalırdım o kadar kötü bir duygu ki sadece yasayan anlar beni... sonra bir gün dayım bize gelmisti ayni şeyi yine yapti ben de o odadan çıktım baska odaya geçtim sabah olunca annem nedenini sordu ben de anlattım annem de ağlamaya basladi o kadar üzüldüm ki o cocuk halimle... kendimi suclu hissettim. .. dayım bi daha ilismedi...
ama ben annemin gözyaşlarını caresizligini zayifligini hiç unutmadım...
sonra ise annemin babası başladı aslında belki hep yapıyordu ama ben farkedemiyordum... bir gün dedemle konusuyorduk ellerini kalcalarimin icine o kadar sokmustu ki canım yandi benle konusurken hep olmayan goguslerimi avucladigini hep gogsumu oksadigini farkettim... yani dedemin tacizlerine ne zaman basladigini ise bilmiyorum...
tacizleri anladigimda hissettigim seyleri yazmak isterim... Başta çok iğrenç bir koku yükseliyor insanın içinden sonra kalbinizde bir acı sonra karşı taraf dokundukca oksadikca siz bir kuyudan aşağı düşüyorsunuz ve gittikçe çıkış uzaklaşıyor etraf kapkara oluyor.. ve her seferinde daha asagi daha da dibe iniyorsunuz...
bir cocugu taciz etmekle buyugu etmek arasında hicbir benzerlik yok... genc kız iken de tacize uğradım çocukken olan sey cok farkli yasayan anlar baska da kimsenin anlayabilecegi bir duygu degil... ama o tacizlerden daha kötü bir duygu yasadigimi hatirlamiyorum..
dedem o kadar cesaretliydi ki mesela yan odada 15 kisi sofrada yemek yerken gelip goguslerimi oksamaya baslardi...eli surekli ya göğsümde kalcamda bacaklarimin ust kisminda idi ama kimse suphelenmefigi icin kimse gormuyordu... bense sadece donuyordum dusuyordum kokuyordum icim aciyordu ama hicbir sey yapamıyordum
bir muddet sonra onu isirmami opmemi istemeye başladı benim küçücük bir kiz oldugumu lutfen unutmayin... kacamiyordum her firsatta yakaliyordu... biraz buyudugumde artik kacmaya basladim o ise bana bir gece onun yanina gelip geceyi onunla gecirmem icin yalvarmaya basladi ve yine kucagina oturdugumda altimda tuhaf hareketlenmeler hissediyordum
son olarak da bi gun saldirdi once kuytu bir köşede sıkıştırdi dilini agzimin icine soktu asiri derecede igrendim ogggh falan dedim sonra zorla yataga firlatti ustume cikti bu arada bu adam yaklaşık 120 kilo ben ise ortaokula gidiyordum tekrar dilini agzima soktu... o sirada ne oldu nasil oldu hic hatirlamiyorum o kisimlari, kacmayi basardim ...
o evden hep nefret ettim... annemin babası oldugu icin annemden de yıllarca nefret ettim... kendimi bozuk kokuşmuş bir yemek gibi görüyordum hep kokuyordum sanki artik ne yapsam da düzgün hayatim olmaz diyordum bastan bozuktum ben... babam dahil herkezden suphe ettim... babacim ve rahmetli dedecim amcam bana ne zaman yakinlassa hafakanlar geciriyordum... hatta bi kere babamla oturuyorduk eli yanlislikla ciplak belime degdi.. o an yine karanlik karanlik kuyulara dustum o hayal kiru kirikligimi anlatmama imkan yok ... kalp krizi gecirebilecek kadar kalbim sıkışmıştı babam da mi demistim... oysaki yanlışlıkla olmustu babam farkinda bile değildi
bu arada o adami annemi bizi taniyan birilerine anlatsam asla bana inanmazlar o kadar güvenilir sevilen ak sakallı huzur verici dedeler olur ya öyle bi tip işte...
inanamadigim sey ise annem aslinda bi kere bizi yakaladi ben banyodaydim kucuk kardesimle oynuyordum sonra o geldi o da banyoya girdi oksamaya basladi o sirada annem iceri girdi acikçasi ben cok sevindim yakaladi diye... annemin o yüz ifadesini hic unutamam saskinlik inanamazlik ...ama sonra o kadar olmamasi gereken biseydi ki unutmayi ya da yanlis anladiginina kendini ikna etti... bu yuzden de anneme cok kizarim beni korumadigi icin resnen aslanin onune attigi icin....
neyse
Aradan cok uzun yillar gecti o adam öldü... hala herkez ne kadar iyi bir insan oldugunu söyler durur ... ben 38 yaşında evlenebildim evlenmeden önce de cok korktum benim gibi bir insandan ( kokusmus ve bozulmus bir et yemegi) boyle bir soydan cocuk mu yapilir dedim...
artik pek dusunmuyorum...
esimi seviyorum mutluyum hem de menopoza girdigimi dusunurken megerse hamile oldugumu ogrendim...
iyiyim 40 yaşımda daha iyiyim...
Gerçekten yaa.. Bu konuyu ilk okuduğumda da konu sahibinin teyzeleri olacak o..pulara tahammül edememiştim yine sinirlerim bozuldu. 4 yaşındaki çocuğun maruz kaldığı bu şeyi kabullenebilmek mümkün değil...Neden konu hortlatıyorsunuz?