Merhabalar,
Öncelikle hepimizin başı sağ olsun, hepimize geçmiş olsun. Ülkemizde böylesine bir acı yaşanırken bu konuyu açmaya bile utanıyorum ama teyzem için mecbur kaldım kendisi çok kötü bir durumda ve ben ona yardımcı olamıyorum…
Başlık biraz abartı oldu belki, konu kuzenim. 19 yaşında. Hasta bir bebek olarak doğdu, babası olacak kişi onu bebekken o halde terk etti, ve teyzem onu tek başına çok yıpranarak büyüttü. Kuzenim şu anda sağlıklı. Kendisi aslında dersleri çok iyi olan zeki bir kızdı. Ancak geçen sene itibariyle bambaşka bir insana dönüştü.
Öncelikle çok kötü bir erkek arkadaş edinmiş (uyuşturucu kullanıcısı, satıcısı, babası hapiste vs). Onunla cinsel beraberlik yaşamış ama her yerde ve sapkın şekillerde. Çocukla ayrılınca çocuk bunları herkese yaymış şimdi herkes biliyor (küçük şehir). Fakat hiç çekinmiyor yaşadığı şeyler onun için çok normalmiş öyle diyormuş. Annesi onu dövmedi sövmedi anlayışlı olmaya çalıştı ne yaptıysan yaptın çok büyük bir hata yaptın ama önemli değil bundan sonrasına bakalım affediyorum seni dedi. Geçen sene liseden mezun oldu normalde çok iyi yerler kazanması gerekirken çok kötü bir sınav yaptı şuan tekrar hazırlanıyor (bilerek yapmış olabilir o çocuktan ayrılmamak için). Ama ders çalışmıyormuş sınavları çok kötüymüş sorulunca da “yapamıyorum işte” diyor. Teyzem çalışmıyorsun çalışsana diyince de “son 4 ayda toparlarım ya” gibi geçiştirmelik cevaplar veriyormuş. Annesine “para kazanmanın başka yolları da var illa okumak zorunda değilim” demiş aylar önce. Annesinden nefret ediyor bu arada ve sürekli yalan söylüyor. Çocuktan aylar önce ayrıldığını düşünüyoruz son bilgimiz bu yönde. Ama sosyal medyadan tanımadığı insanlarla geceleri 3-4e kadar sürekli mesajlaşıyormuş. Teyzem bir not defteri bulmuş odasında içinde şöyle şeyler yazmış: “içimde benden iki tane var biri 4 yaşında biri 18 yaşında”, “en yakınlarıma bile rol yapıyorum”
Teyzem onu psikiyatra götürüyor hem de haftada 1 seansı var ama doktora da rol yapıyormuş, kendisini çok sorumluluk sahibi gibi resmediyormuş doktor da bana kendisini açmazsa bir şey yapamam diyormuş. Ben de ne diyeceğimi ne yapılabileceğini bilemedim teyzemin psikolojisi de çok kötü durumda ölmek istiyorum diyor çok üzüldüm. Kuzenimle hep konuşmaya çalışıyor saatlerce konuştuğu oluyormuş ama kuzenim teyzeme bomboş bir suratla ifadesiz psikopat gibi bakıyormuş sadece.
Belki aranızda böyle yollardan geçmiş anneler vardır belki çevresinde böyle şeyler yaşayan kişiler vardır bize bir yol gösterir. Ne yapabiliriz kuzenimi nasıl geri kazanabiliriz? Kendisine yazık edecek belki 3-5 sene sonra aklı başına gelecek ama çok geç olacak
Çok teşekkür ederim.
