Herkese merhaba kızlar.
3.5 yıllık evliyim. 1 oğlum var 18 aylık. Bir okulda idarecilik yapıyorum.
Eşimle 7 yıl önce tanıştık. Uzun yıllar sevgililik dönemimiz oldu. Kendisini çok sevdim. Aşkı yaşadım onunla. 3.5 yıl önce evlilik teklifimi aldım havalara uçarak kabul ettim. Hemen evlendik. Evlenir evlenmez eşim lüks bi araba aldı ve tüm maaşı krediye gidiyor. Kendisi devlette memur statüsünde ve 2 yıllık üni mezunu, belirttim Bunu çünkü ilerleyen Kısımlarda bahsedeceğim tekrar.
İlk yılımız oldukça iyiydi. El üzerindeydim. Eşime hala aşıktım keza o da bana öyle. Sürekli turlara katıldık. Etkinliklere katıldık. Gezdik tozduk. Eğlendik.
Ama evlendikten 1 sene sonra annesi ile sorunlarımız başladı. Şöyle ki kv kişisi sürekli bizi yemeğe çağırdı. Sürekli bize yemeğe gelmek istedi. Çat kapı geldiği oldu. Benim kv yi arayıp sormamam suç oldu. Eşim maaşını hiç alamadığı için benden para isteyip annesine para verdi. O paralar görümcemden çıktı. Ki eşimin arkadaşlarıyla gittiği eğlencenin parasını bile ben veriyorum. Evin tüm yükü bende. Üzerine paraları annesine vermesi gizli gizli, oldukça sorun oldu. Dayanamadım. Çok tartıştık. Üzerime yürüyüp bana vurmaktan döndü. Yani az kalsın bunu da yapıyordu. Bu arada ben hamileydim, çocuğum plansız bir bebek ama hamile kaldığımda çok sevinmiştik eşimle, aramız iyiydi o dönemde, yani en azından bu kadar kötü değildi.
Neyse sonra ben bu harala gürelede çocuğumu doğurdum. Annem benim yanıma geldi bende kaldı. Bu da sorun oldu. Eşim annemle tartıştı. Saçma sapan konular için anneme bağırdı çağırdı. Annem dayanamadı gitti lohusayken ben. Kendim cebelleştim o zamanlar. Daha fazla ev ortamına dayanamadım iznim biter bitmez okula döndüm. Annem bebişe evinde baktı. Her sabah Bebişi annemlere götürdüm akşam aldım, eve gittim eşime yemek yaptım, ütüsü temizliği her şeyi tamamdı. Sonra yine bi gün kv görümce ve para üçlüsü yüzünden tartıştık.
Açtım ağzımı yumdum gözümü. Dedim ki çocuğu ben bırakıp alıyorum, benim annem bakıyor senin annen bakmak bile istemedi, bunların üzerine evde bana hiç yardım etmiyorsun ama paramı yemeye gelince maşallah yiyorsun gizli gizli annene de verdiğin zamanlar oldu dedim. Baya tartıştık. O bana bağırdı, çağırdı. Baya küfürler etti. Ben ne yaptım? Topladım eşyalarımı. Döndüm baba evine. 10 gün sonra eşim geldi. Yalvar yakar. Eve dön feronika ben yapamıyorum feronika, sensiz olmuyor feronika, söz sana yardım edeceğim, annemle gidip gelmeyin konuşmayın umrumda değil, yeter ki dön diye yalvardı ve döndüm eve.
Şimdi eşim çok iyi. Annesi babası ben aramadıkça aramıyorlar. Gidip gelmeler bitti. Mesafe koyuldu. Hala eşim maaşını alamıyor kredi devam ediyor, benim maaşa gömüldük yine. Bu değişmedi. eşim aşırı pozitif, bebişi bırakıp alıyor annemlere, bana yardımcı oluyor, yemek yapıyor, bazen temizlik yapıyor. Oğlumla güzel ilgileniyor. kendisi çok değişti. Amma velakin dostlar bende değiştim.... o eşine aşık ona değer veren ona kıyamayan feronika gitti. Her günüm aynı soruyla geçiyor artık.Ben eşimi seviyor muyum???
Bir diğer mesele de şu, Okuldan dolayı her hafta toplantılarım okuyor. Farklı insanlarla tanışıyorum. Çevrem genişliyor. O erkeklerle sohbet ettikçe eşimle böyle konuşamadığımı gördüm. Neden eşimde böyle değil? Neden o da benim gibi hırs yapmıyor ve okulunu tamamlamıyor? Eşimin maaşı neden bu kadar az? Neden eşimin en ufak ihtiyaçlarını bile ben alıyorum? Neden? Neden bunca şeye katlandım? Neden bu adamla evlendim? Neden çocuk yaptım? Sürekli kafamda aynı şeyler. Her gün her dk.
Cinsellik açısından eşim bi karar aldı sürekli kendisi geldiği için bana, ben ona gitmeden gelmiyor. Kendimi kötü hissediyorum dedi. Seni zorluyor gibi oluyorum dedi. Belki sorarsınız diye yazıyorum.
Sizce ne yapmalıyım? Boşanmalı mıyım? Ben kötü biri miyim?
