Yorumların hepsini okudum, konunun başında da yorum yapmıştım. Durum sizin kıskanç olmanızdan daha fena. Kuskanırsınız 5 dk da geçer gider. Siz eşinizin verdiği paraya takmışsınız kafayı. Vermiş, geçmiş bitmiş. Ailesi de inkar etmiş, yardım etmemiş. Bakın hepsi miş, muş. Olan olmuş. Geçmişi geçmişte bırakmanız lazım artık. Siz bunları takıyorsunuz kafaya, üzülüyorsunuz, sinirleniyorsunuz. Olan size oluyor kimsenin umrunda değil, eşinizin bile. Geçmişi değiştiremeyiz. Bundan sonrası için planlar yapıp eşinizin size destek olmasını sağlamaya çalışın
Benim eşimde öğrenciliğinden itibaren sürekli ailesine yardım etmiş. Biz evlenirken hiç parası yoktu ki çok iyi kazanıyor ülke koşullarına göre. Ablasının ülke değiştirip sıfırdan hayat kurmasını sağlamış. Diğer ablasının ailesine verdiği maddi zararı kapatmış ki B sınıf bir araba parası ediyormuş o zamanlar. Annesine babasına ev yaptırdı. Düğün yapmadık sevmeyiz öyle şeyleri, nikahımızda giydikleri kıyafetlerden, uçak paralarına herşeyi eşim karşıladı. Evlendikten sonra 1 yıl boyunca düzenli yardım yaptık.bunlara karşılık bana kaynanalığı dibine kadar yaptı sevgili kv. Mesafe koyunca biraz akıllandı ama geçmiş olsun. Hala memlekete gittiğimizde market vs ihtiyaçlarını karşılarız. Birikmiş fatura vs varsa öderiz. Yemek yemeye, gezmeye götürürğz mutlaka. Ve bunları eşim akıl etmez ben yaptırırım. Çünkü kendim için yapabileceğim en güzel, faydalı şey olanları unutmak ve affetmek. Nefret çok zehirli bir duygu, en çok onu içinde taşıyana zarar veriyor. Bizim durumumuz uygun yardım ediyoruz. Paylaştıkça duygularımın olumlu hale dönüştüğünü hissediyorum. Sizde kendinize göre unutmanın, affetmenin bir yolunu bulun. Bu durum sadece size zarar verir.