Selam arkadaşlar,
ben 35 yaşındayım eşim 37. Bizim 7 yaşinda bir oğlumuz var.
Benim hamilelik çok iyi gecdi ama doğum sonrası baya bi uzun süre 4 yila yakin lohusalik, depresyon,rahatsızlıklar yaşadım ve bu süreçte eşim oğlumuzu büyütdü.
Ben ancak toparlandım ve iyleşdim. Sağ olsun baba gibi babalik yapdi, el bebek gül bebek büyütdü oğlumuzu, bende elimden geldince annelik yapmaya çalışdım. Zaten bir yaşında kreşe verdik ve tam zamanlı çalışmaya başladım .Ben ama o zamanlarda oğlumla alakali herseyi kaçırdım, çünkü iyleşmeye odaklandim ve hic bi zaman o ilk adımlarıni,ilk konuşmasını , anne-oğul ilişkisini yaşiyamadim. Şimdi şükür çok iyiyim ve oğlumlada iyi bir ilişkimiz var.
Şimdi 2. çocuk istiyorum ama eşim ölürüm de olmaz diyor. Çocuk yok, bir tane yeter diyor. Bir kızımız olsun istiyorum . Ama eşim tam rahta erdik, çocuk büyüdü, bir daha o ses, uykusuz geceleri kaldıramam diyor . Ama ben okadar istiyorum ki, çünkü ilk çocuğumdan herseyi kaçırdım . Hamile kadin görünce, bide kızı olduğunu duyunca icim parçalaniyor. Okadar çok istiyorum ki, ama eşim asla ve asla olmaz diyor. Fiziksel ve ruhsal olarak kaldıramam diyor. Bi oğlumuz var ona şükür et mutlu ol diyor. Haklı, biliyorum ama o isteyi, o içimdeki boşluğu, hasreti kapatamıyorum. Artik her gün çocuk konuyu açınca eşim yeter artık sinirleniyorum diyor . Okadar istiyorsan boşan, başka birinden yap diyor. İkinciye hamile kalanlarda üzülior, artik onların hayatı bitdi diyor . Ne bi süre gezebilirler nede rahat uyku alicaklar diyor .
Ben hergün allaha dua ediyorum, lütfen sağlıklı , hayırlı bir kiz evlat nasip et diye ama artık umudumu kaybetdim. İçimdeki isteyi nasıl yok edebilirim ?
Şimdiden cevaplarınız için çok teşekkür ederim .
ben 35 yaşındayım eşim 37. Bizim 7 yaşinda bir oğlumuz var.
Benim hamilelik çok iyi gecdi ama doğum sonrası baya bi uzun süre 4 yila yakin lohusalik, depresyon,rahatsızlıklar yaşadım ve bu süreçte eşim oğlumuzu büyütdü.
Ben ancak toparlandım ve iyleşdim. Sağ olsun baba gibi babalik yapdi, el bebek gül bebek büyütdü oğlumuzu, bende elimden geldince annelik yapmaya çalışdım. Zaten bir yaşında kreşe verdik ve tam zamanlı çalışmaya başladım .Ben ama o zamanlarda oğlumla alakali herseyi kaçırdım, çünkü iyleşmeye odaklandim ve hic bi zaman o ilk adımlarıni,ilk konuşmasını , anne-oğul ilişkisini yaşiyamadim. Şimdi şükür çok iyiyim ve oğlumlada iyi bir ilişkimiz var.
Şimdi 2. çocuk istiyorum ama eşim ölürüm de olmaz diyor. Çocuk yok, bir tane yeter diyor. Bir kızımız olsun istiyorum . Ama eşim tam rahta erdik, çocuk büyüdü, bir daha o ses, uykusuz geceleri kaldıramam diyor . Ama ben okadar istiyorum ki, çünkü ilk çocuğumdan herseyi kaçırdım . Hamile kadin görünce, bide kızı olduğunu duyunca icim parçalaniyor. Okadar çok istiyorum ki, ama eşim asla ve asla olmaz diyor. Fiziksel ve ruhsal olarak kaldıramam diyor. Bi oğlumuz var ona şükür et mutlu ol diyor. Haklı, biliyorum ama o isteyi, o içimdeki boşluğu, hasreti kapatamıyorum. Artik her gün çocuk konuyu açınca eşim yeter artık sinirleniyorum diyor . Okadar istiyorsan boşan, başka birinden yap diyor. İkinciye hamile kalanlarda üzülior, artik onların hayatı bitdi diyor . Ne bi süre gezebilirler nede rahat uyku alicaklar diyor .
Ben hergün allaha dua ediyorum, lütfen sağlıklı , hayırlı bir kiz evlat nasip et diye ama artık umudumu kaybetdim. İçimdeki isteyi nasıl yok edebilirim ?
Şimdiden cevaplarınız için çok teşekkür ederim .
