biliyomusun bizim iş yerinde bi arkadasın cocugu olcak tebrik edemedim
dilim varmadı bişey diyemedim
cocugun suratına bakamıyorum
bugün hayaller kuruyol ofiste ( erkek) bütün arkadaşlar ona destek oluyo ben olamadım
agladı içim
kahroldum
öldüm bittim
dışarda yetmezmiş gibi birde iş yerinde karşıma cıktı
nefret ediyorum hayattan herşeyden ve herkesten..
ve ben gereçekten artık katlanamıyorum
Allah ın gücüne gitmesin isyan etmiyorum
keşke evlenmeseydim de hiç bilmeseydim cocugumun olmayacagını
keşke evlenmeden önce gittiğim doktor bütün kontrolleri yapıp yumurtalarımın tembel oldugunu o zaman söyleseydi de 1 yıl boyunca boş yere korunmasaydım
keşke evlenmek için sevmeseydim kocamı
keşke keşke..
keşke ben hiç doğmasaydım...
çok mutsuzum
çok üzgünüm
çok kırgınım
anlamsız ve boş her gün her gece
uyumak istiyorum hep ve hep uykuya vuruyorum kendimi
uyuyunca mutuyum cünkü
rüyalarda mutluyum
hep kabus olsada rüyalarım
bu acı kadar acıtmıyo ruhumu
ne annem ne babam ne kocam
hiç kimse anlamaz içimdeki acıyı
anlasalar agızlarından cıkacak kelimeleri öyle secerler ki
yüreğimi dağlamaz...
Anneler gününü kutlarken İnşallah sende Anne olursun dediler biliyolar isteyip de olmadıgını
zoruma gidiyooo
çok zoruma gidiyoo
evlenenleri görünce bile mutlu olamıyorum
ben duysuz ben hiç aglamayan insan
çok ağlar oldum artık
içimin acısı gözyaşlarımdan çıkıyor istemeden
Tek Sıgınagım Rabbim
Affetsin beni ağladıgım için
herkesi kıskandıgım için
mutsuz oldugum için
üzgün olmdugum için affetsin...