M
MaViPaTiKLeR
Ziyaretçi
-
- Konu Sahibi MaViPaTiKLeR
- #1
kızlar merhabalar....benim bir sorunum var...ve 1 buçuk yıldır işin içinden çıkamıyorum...inanın artık aklımı kaçırmak üzereyim....yardımınıza ihtiyacım var...:çok üzgünüm:
yazacaklarım uzun olacak ama sabredip okursanız ve düşüncelerinizi söylerseniz çok sevinicem...
benim 4 yıl süren bir ilişkim oldu...çok yoğun ve ciddi yaşanan...evlilik yolunda ilerleyen bir ilişki....birlikte çok zorluklara katlandık...evlenebilmemiz için onun bitirmesi gereken bir okulu ve askerliği vardı....okulunu bitirmek için herşeyi yaptı...gündüz işinde çalışıp gece derslerine çalışıp okulunu bitirdi...hatta iki okul bittirdi...(ikimizde)...biri 2yıllıktı...sırf annem istedi diye dikey geçişle 4 yıllık işletmeyide bitirdi....
sorunuma gelince...ben size ilişkimizin artı ve eksilerini anlatacağım...
benim en büyük problemim ilişkimizin 1.yılında yani bundan 3yıl önce diplomamı almak üzere onun bulunduğu benimde okulumu bitirdiğim şehre gitmiştim....gittiğimin ertesi günü tansiyonum yükseldi...ciddi anlamda...kendimi çok kötü hissettim...bana teyzesine gitmemizi onlarda tansiyon aleti olduğunu söyledi...gidelim ölçelim orda dedi...
ben size kısaca anlatmaya çalışıcam ama yinede uzun sürüyor kusura bakmayın
neyse gittik teyzesine...aynı apartmanda oturuyolar zaten..eniştesi ölçtü ve tansiyonum baya yüksek çıktı..bense bayılacak gibiydim...ensem zonkluyordu gözlerimden ateş çıkıyordu...beni teyzesinin kızı da vardı onun yatağına yatırdılar uzanayım diye...ve o beni o durumda bırakıp üst kata kendi evlerine çıktı...
beni yeni tanıştığım insanların evinde o durumda kaldım...kendimi yalnız hissettim..yanımda durmasını istemiştim oysa....
hemen gelecek sandım önce ama gelmedi....sonra eniştesi baktıki tansiyonum düşmüyo hastaneye götürelim dedi...bende onu aradım cebinden...düşünün o sadece üst katta ve ben cebinden aramak durumunda kaldım...
hastaneye gidiyoruz dedim..koşarak geldi aşağaya...bir baktımki piajamalar giyilmiş..gayet rahat....
şok oldum..ben burda ölüyorum ve ondaki rahatlığa bakın...neyse bunu onada şaka yollu gülerek söyledim...odada teyzesi eniştesi falanda vardı....ben burda ölüyorum sendeki rahatlığa bak dedim...o da hafif böle gülümser gibi oldu..sonra teyzesi falan odadan çıkınca daha ben ağzımı açmadan bana "susss" diye elini kaldırdı...senağlama
çok korktum...ben yüksek tansiyonla orda yatıyorum canımla boğuşuyorum ve o durumda o bana el kaldırdı...vurmadı..yumruğunu ranzaya indirdi...ben öyle kalakaldım...
normal zamanda olsa çok ciddi tepki verirdim ama o kadar kötü durumdaydımki kolumu kaldıracak halim yoktu....o anı hiç unutamıyorum...yüzünün ifadesi ve o eli...senağlama
sebeb ise şu...ben hastaneye gidiyoruz dediğimde yukarda annesi fenalaşmış...yere çökmüş....ben dalgamı geçiyormuşum...hani hastaneye gitmiyormuşuz...evet bu sebebten yani ben öyle dedim ve annesi fenalaştı diye bana el kaldırdı....
herneyse o gece sabaha kadar tansiyonum düşmedi..birde üstüne bu üzüntüyle sabahı nasıl ettiğimi bilmiyorum.....ertesi günde diplomamaı almak için okula gittik..ben hala iyi değildim...ve o bana hala kızgındı....yolda yürürken bi koluma bile girmedi...önden önden yürüdü....sadece nasılsın dedi ilk oakdar...diplomamı alınca biryere oturduk dışarda....
ve orda bu konu için yine beni üzdü...ağladım çok....beni orda yalnız bıraktığın için öle dedim dedim....vay efendim ben milletin içinde ona nasıl öyle dermişim,yok işte anneside kötü olmuş...uzattı da uzattı..ne dediysem anlatamadım....en sonunda oturduğumuz yerden kalkınca yere düştüm tansiyondan..hala düşmemişti çünkü...acile gittik...
doktorlar şaşırdı...tansiyonum 15-10 du...ve ben o zaman daha 24 yaşındayım...hemen ilaç verdiler ve 45 dakka kadar acilde yattım....o zaman çok panik oldu..aşkım maşkım demeler ellerimi öpmeler....
herneyse sonuç olarak bunun üzerinden yıllar geçti ama ben bu olayı hiç unutamadım...bilinç altıma kazınmış adeta...evliliği ciddi ciddi düşünmeye başalyıncada beni korku aldı...normaldede sinirli bir yapısı var.....birde bu hareketi beni çok korkuttu...
sonradan çok pişman oldu...ben geçen yıl ayrılmaya karar verdim ondan..bu konuyu 1 yıl boyunca konuştuk defalarca...çok ağladı,yalvardı..pişmanım dedi..bir daha asla böyle bişey olmayacak dedi.....
ben seni mutlu etmek için ne gerekiyorsa yapıcam dedi..intihara bile kalktı...ben de defalarca geri döndüm...tekrar denedim ama unutamadım...güvenim kalmadı ona...
bu böyle 1 buçuk yıl devam etti...bir barıştık bir ayrıldık...en son yaklaşık 6 ay önce ben son noktayı koydum...yapamıyorum dedim ve bitirdim...ama o hiç ama hiç pes etmedi...hep düzeltmeye çalıştı bişeyleri...en son 1,5 aydır hiç görüşmüyorduk...çünkü hala umut besliyordu barışcamıza dair...ve kavga ettik telefonda benim azğım dilim uyuştu felç geçiricem sandım...ve telefon numaramı bile değiştirdim..bitti artık kesin dedim....
ama son zamanlarda duygusal anlamda bişeyler ağır basmaya başladı..mantığımı kaybetmeye başladım...acaba geri dönsemmi diye bişeyler içimde beni didiklemeye başladı...çünkü çok uğraştı...çok çabaladı affetmem için...
bikaç gündür görüşüyoruz yine..4 ay sonra askere gidiyor...ve bana yine olumlu konuştu...
biz sevgimizle bunları aşabiliriz sadece bana güven diyor..ben herşeyi seni mutlu etmein üzerinde kurdum diyor...asla öyle bişey olmayacak diyor..benim seni mutsuz ettiğim gün bittiğim gündür diyor....senin korkularını birlikte aşıcaz diyor...göstericem sana diyor...göreceksin çok mutlu olucaz diyor...ve ben ne yapacağımı bilmiyorum...:çok üzgünüm:
ayrıca başka sorunlarda vardı..kafama takılan beni korkutan...artılar ve eksiler olarak söylemem gerekirse durum şöyle;
önce artılara bakalım;
4 yıllık ilişkide yüzdeye vuracak olursak %80-85 iyi anlaşıyoruz..genel olarak düşünce yapımız,zevklerimiz uyumlu...
kendisi kişilk olarak hırslı,çalışmayı çok seven ve yaptığı iş ne olursa olsun onu en iyi yapmak isteyen aklına koyduğunuda yapan biri..
genel anlamda bana karşı dürüst..
aileye çok önem veriyor.iyi bir eşve baba olmaya çok hevesli ve önemsiyor...
kumarla ilgili geçmişte çok çektiği için (babasından dolayı)şiddetle karşı çıkıyor...asla böyle bir şey yapmam diyor..
beni çok seviyor ve benimle evlenebilmek için tüm zorluklara göğüs gerdi...yaptığı hatalardan dolayıda çok pişman ve düzeltebilmek için 1 buçuk yıldır uğraşıyor...
şimdi gelelim eksilere..;
ailesi ailemle hiç uyumlu değil...gerek eğitim,gerek statü olarak çok farklılar...
ailesinde dini inançları olmayan kişler var...kendiside hernekadar inandığını söylesede tam olarak sağlam inançları olduğundan şüpheliyim..en azından benim kadar önem verdiğinden şüpheliyim...ben kapalı değilim ama inancım çok kuvvetlidir...o ise bir kere oruç tuttuğunu bilmem mesela,namaz falan en azından cumaları bile kılmaz,bilmez...kandil gecesi içki içtiğini bile bilirim bir kere...hatta annesiyle kavga etmişti bu sebebten..
babası geçmişte kumar oynamış ve ailesine maddi manevi ciddi zararlar vermiş...kumar borcunu o ödemek zorunda kalmış...ama bunu annem için yaptım diyor..ilerde evlenince böyle bişey olursa diye sorduğumda ozaman beniilgilendirmez kendi öder napar ne eder diyor...ozaman benimde bir ailem olacak diyor beni ilgilendirmez osaatten sonra diyor..ve bu babam için bir hastalıktı ama kaç yıldır yok böyle bişey diyor...(babsını bende tanıyorum özünde iyi bir adam hiçbişeye karışmaz etmez ama böyle bir hatası var geçmişte ve benim hala içimi yiyen bi konu bu )
aldatmaya karşı "öldürürüm" diye bir bakış açısına sahip..
sosyal anlamda yada zevk olarak içki içmeyi seviyor...alkolik değil..hergün yada sıksık içmez ama sever.. özellikle kafası bozuk olunca falan içkiye sarılır hemen....
çok fazla ataerkil yetişmiş...annesine çok bağlı..annesi hep ona hizmet etmiş hazıra alışmış...
ciddi tartışmalarda yada çok sinirlendiğinde elim kalkar ama vurmam düşüncesinde ki emin değilim vurmayacağından... işte anlattığım olayda hasta halimle el kaldırdı bana....senağlama
sağlıkla ilgili konulara gereken önemi vermiyor...çok fazla önemsemiyor...hatta bir keresinde sahilde gezerken buz gibi soğukta çok üşüdüğümü söylediğim halde önemsemedi ve beni deniz kenarından yürütmeye devam etti bende misafirim olduğu için bir yerde kıramadım sonunda ateşler içinde hasta oldum 1 hafta yattım ama onu bile çok ciddiye almadı... ben ona bak ben sana üşüyorum demiştim gördümmü hasta oldum dediğimde ise...aynen şöyle dedi..."ben nerden bileyim okadar üşüdüğünü anlamadım oakdar soğuk değildi,ben üşümüyordum " dedi....sanki onunda üşümesi gerekiyormuş gibi...
işte kızlar durum böyle...ve dün gece konuştuk saatlerce...beni ikna etmeye çalıştı ama ben bir tamam unutayım diyrm bir geri adım atıyorum..ve bunu 1 buçuk yıldır yaşıyorum..aklımı kaçırmak üzareyim...çok korkuyorum mutsuz olmaktan...ona güvenemiyorum bir türlü....bir güvendiğimi hissediyorum 5 dakika sonra yok yok yapamıycam diyorum....:çok üzgünüm:
dün gece ona bana son 1 hafta daha ver dedim...iyice düşünücem dedim...o da tamam dedi....sevmese bukadarda beklemez uğraşmaz diyorum ama ...öffff.....
dediğim gibi 4 ay sonra askere gidiyor..ve bu benim son kararım olacak...kısa dönem yapacak büyük ihtimal...bana ilişkiye devam edelim şu 4 ayda sonra zaten ben askere gidicem dedi...bu süre içinde birlikte aşarız korkularını dedi....ama onun o asabi tarafı beni korkutuyor...
ve şunuda söyliyim..kafasına koyduğunu yapmak isteyen biridir...bana daha önce ayrıldığımızda,ben hayatta hiç kaybetmedim hep kazandım ama şimdi kaybettim demişti...bu lafıda kafama çok takıldı....yani sanki ben onun için bir saplantımıyım?başarmak istediği bir mücadelemiyim?offf....kızlar düşüncelerinize çok ihtiyacım var bu 1 haftada...lütfen yardım edin bana....
çok uzun oldu biliyorum...ama lütfen okumaya çalışın hepsini....:çok üzgünüm:
siz ne yapardınız bu durumda? geri dönmemek üzere bitirirmiydiniz yoksa ne olursa olsun diyip güvenip evlenirmiydiniz??
a.s.
yazacaklarım uzun olacak ama sabredip okursanız ve düşüncelerinizi söylerseniz çok sevinicem...
benim 4 yıl süren bir ilişkim oldu...çok yoğun ve ciddi yaşanan...evlilik yolunda ilerleyen bir ilişki....birlikte çok zorluklara katlandık...evlenebilmemiz için onun bitirmesi gereken bir okulu ve askerliği vardı....okulunu bitirmek için herşeyi yaptı...gündüz işinde çalışıp gece derslerine çalışıp okulunu bitirdi...hatta iki okul bittirdi...(ikimizde)...biri 2yıllıktı...sırf annem istedi diye dikey geçişle 4 yıllık işletmeyide bitirdi....
sorunuma gelince...ben size ilişkimizin artı ve eksilerini anlatacağım...
benim en büyük problemim ilişkimizin 1.yılında yani bundan 3yıl önce diplomamı almak üzere onun bulunduğu benimde okulumu bitirdiğim şehre gitmiştim....gittiğimin ertesi günü tansiyonum yükseldi...ciddi anlamda...kendimi çok kötü hissettim...bana teyzesine gitmemizi onlarda tansiyon aleti olduğunu söyledi...gidelim ölçelim orda dedi...
ben size kısaca anlatmaya çalışıcam ama yinede uzun sürüyor kusura bakmayın
neyse gittik teyzesine...aynı apartmanda oturuyolar zaten..eniştesi ölçtü ve tansiyonum baya yüksek çıktı..bense bayılacak gibiydim...ensem zonkluyordu gözlerimden ateş çıkıyordu...beni teyzesinin kızı da vardı onun yatağına yatırdılar uzanayım diye...ve o beni o durumda bırakıp üst kata kendi evlerine çıktı...
beni yeni tanıştığım insanların evinde o durumda kaldım...kendimi yalnız hissettim..yanımda durmasını istemiştim oysa....
hemen gelecek sandım önce ama gelmedi....sonra eniştesi baktıki tansiyonum düşmüyo hastaneye götürelim dedi...bende onu aradım cebinden...düşünün o sadece üst katta ve ben cebinden aramak durumunda kaldım...
hastaneye gidiyoruz dedim..koşarak geldi aşağaya...bir baktımki piajamalar giyilmiş..gayet rahat....
şok oldum..ben burda ölüyorum ve ondaki rahatlığa bakın...neyse bunu onada şaka yollu gülerek söyledim...odada teyzesi eniştesi falanda vardı....ben burda ölüyorum sendeki rahatlığa bak dedim...o da hafif böle gülümser gibi oldu..sonra teyzesi falan odadan çıkınca daha ben ağzımı açmadan bana "susss" diye elini kaldırdı...senağlama
çok korktum...ben yüksek tansiyonla orda yatıyorum canımla boğuşuyorum ve o durumda o bana el kaldırdı...vurmadı..yumruğunu ranzaya indirdi...ben öyle kalakaldım...
normal zamanda olsa çok ciddi tepki verirdim ama o kadar kötü durumdaydımki kolumu kaldıracak halim yoktu....o anı hiç unutamıyorum...yüzünün ifadesi ve o eli...senağlama
sebeb ise şu...ben hastaneye gidiyoruz dediğimde yukarda annesi fenalaşmış...yere çökmüş....ben dalgamı geçiyormuşum...hani hastaneye gitmiyormuşuz...evet bu sebebten yani ben öyle dedim ve annesi fenalaştı diye bana el kaldırdı....
herneyse o gece sabaha kadar tansiyonum düşmedi..birde üstüne bu üzüntüyle sabahı nasıl ettiğimi bilmiyorum.....ertesi günde diplomamaı almak için okula gittik..ben hala iyi değildim...ve o bana hala kızgındı....yolda yürürken bi koluma bile girmedi...önden önden yürüdü....sadece nasılsın dedi ilk oakdar...diplomamı alınca biryere oturduk dışarda....
ve orda bu konu için yine beni üzdü...ağladım çok....beni orda yalnız bıraktığın için öle dedim dedim....vay efendim ben milletin içinde ona nasıl öyle dermişim,yok işte anneside kötü olmuş...uzattı da uzattı..ne dediysem anlatamadım....en sonunda oturduğumuz yerden kalkınca yere düştüm tansiyondan..hala düşmemişti çünkü...acile gittik...
doktorlar şaşırdı...tansiyonum 15-10 du...ve ben o zaman daha 24 yaşındayım...hemen ilaç verdiler ve 45 dakka kadar acilde yattım....o zaman çok panik oldu..aşkım maşkım demeler ellerimi öpmeler....
herneyse sonuç olarak bunun üzerinden yıllar geçti ama ben bu olayı hiç unutamadım...bilinç altıma kazınmış adeta...evliliği ciddi ciddi düşünmeye başalyıncada beni korku aldı...normaldede sinirli bir yapısı var.....birde bu hareketi beni çok korkuttu...
sonradan çok pişman oldu...ben geçen yıl ayrılmaya karar verdim ondan..bu konuyu 1 yıl boyunca konuştuk defalarca...çok ağladı,yalvardı..pişmanım dedi..bir daha asla böyle bişey olmayacak dedi.....
ben seni mutlu etmek için ne gerekiyorsa yapıcam dedi..intihara bile kalktı...ben de defalarca geri döndüm...tekrar denedim ama unutamadım...güvenim kalmadı ona...
bu böyle 1 buçuk yıl devam etti...bir barıştık bir ayrıldık...en son yaklaşık 6 ay önce ben son noktayı koydum...yapamıyorum dedim ve bitirdim...ama o hiç ama hiç pes etmedi...hep düzeltmeye çalıştı bişeyleri...en son 1,5 aydır hiç görüşmüyorduk...çünkü hala umut besliyordu barışcamıza dair...ve kavga ettik telefonda benim azğım dilim uyuştu felç geçiricem sandım...ve telefon numaramı bile değiştirdim..bitti artık kesin dedim....
ama son zamanlarda duygusal anlamda bişeyler ağır basmaya başladı..mantığımı kaybetmeye başladım...acaba geri dönsemmi diye bişeyler içimde beni didiklemeye başladı...çünkü çok uğraştı...çok çabaladı affetmem için...
bikaç gündür görüşüyoruz yine..4 ay sonra askere gidiyor...ve bana yine olumlu konuştu...
biz sevgimizle bunları aşabiliriz sadece bana güven diyor..ben herşeyi seni mutlu etmein üzerinde kurdum diyor...asla öyle bişey olmayacak diyor..benim seni mutsuz ettiğim gün bittiğim gündür diyor....senin korkularını birlikte aşıcaz diyor...göstericem sana diyor...göreceksin çok mutlu olucaz diyor...ve ben ne yapacağımı bilmiyorum...:çok üzgünüm:
ayrıca başka sorunlarda vardı..kafama takılan beni korkutan...artılar ve eksiler olarak söylemem gerekirse durum şöyle;
önce artılara bakalım;
4 yıllık ilişkide yüzdeye vuracak olursak %80-85 iyi anlaşıyoruz..genel olarak düşünce yapımız,zevklerimiz uyumlu...
kendisi kişilk olarak hırslı,çalışmayı çok seven ve yaptığı iş ne olursa olsun onu en iyi yapmak isteyen aklına koyduğunuda yapan biri..
genel anlamda bana karşı dürüst..
aileye çok önem veriyor.iyi bir eşve baba olmaya çok hevesli ve önemsiyor...
kumarla ilgili geçmişte çok çektiği için (babasından dolayı)şiddetle karşı çıkıyor...asla böyle bir şey yapmam diyor..
beni çok seviyor ve benimle evlenebilmek için tüm zorluklara göğüs gerdi...yaptığı hatalardan dolayıda çok pişman ve düzeltebilmek için 1 buçuk yıldır uğraşıyor...
şimdi gelelim eksilere..;
ailesi ailemle hiç uyumlu değil...gerek eğitim,gerek statü olarak çok farklılar...
ailesinde dini inançları olmayan kişler var...kendiside hernekadar inandığını söylesede tam olarak sağlam inançları olduğundan şüpheliyim..en azından benim kadar önem verdiğinden şüpheliyim...ben kapalı değilim ama inancım çok kuvvetlidir...o ise bir kere oruç tuttuğunu bilmem mesela,namaz falan en azından cumaları bile kılmaz,bilmez...kandil gecesi içki içtiğini bile bilirim bir kere...hatta annesiyle kavga etmişti bu sebebten..
babası geçmişte kumar oynamış ve ailesine maddi manevi ciddi zararlar vermiş...kumar borcunu o ödemek zorunda kalmış...ama bunu annem için yaptım diyor..ilerde evlenince böyle bişey olursa diye sorduğumda ozaman beniilgilendirmez kendi öder napar ne eder diyor...ozaman benimde bir ailem olacak diyor beni ilgilendirmez osaatten sonra diyor..ve bu babam için bir hastalıktı ama kaç yıldır yok böyle bişey diyor...(babsını bende tanıyorum özünde iyi bir adam hiçbişeye karışmaz etmez ama böyle bir hatası var geçmişte ve benim hala içimi yiyen bi konu bu )
aldatmaya karşı "öldürürüm" diye bir bakış açısına sahip..
sosyal anlamda yada zevk olarak içki içmeyi seviyor...alkolik değil..hergün yada sıksık içmez ama sever.. özellikle kafası bozuk olunca falan içkiye sarılır hemen....
çok fazla ataerkil yetişmiş...annesine çok bağlı..annesi hep ona hizmet etmiş hazıra alışmış...
ciddi tartışmalarda yada çok sinirlendiğinde elim kalkar ama vurmam düşüncesinde ki emin değilim vurmayacağından... işte anlattığım olayda hasta halimle el kaldırdı bana....senağlama
sağlıkla ilgili konulara gereken önemi vermiyor...çok fazla önemsemiyor...hatta bir keresinde sahilde gezerken buz gibi soğukta çok üşüdüğümü söylediğim halde önemsemedi ve beni deniz kenarından yürütmeye devam etti bende misafirim olduğu için bir yerde kıramadım sonunda ateşler içinde hasta oldum 1 hafta yattım ama onu bile çok ciddiye almadı... ben ona bak ben sana üşüyorum demiştim gördümmü hasta oldum dediğimde ise...aynen şöyle dedi..."ben nerden bileyim okadar üşüdüğünü anlamadım oakdar soğuk değildi,ben üşümüyordum " dedi....sanki onunda üşümesi gerekiyormuş gibi...
işte kızlar durum böyle...ve dün gece konuştuk saatlerce...beni ikna etmeye çalıştı ama ben bir tamam unutayım diyrm bir geri adım atıyorum..ve bunu 1 buçuk yıldır yaşıyorum..aklımı kaçırmak üzareyim...çok korkuyorum mutsuz olmaktan...ona güvenemiyorum bir türlü....bir güvendiğimi hissediyorum 5 dakika sonra yok yok yapamıycam diyorum....:çok üzgünüm:
dün gece ona bana son 1 hafta daha ver dedim...iyice düşünücem dedim...o da tamam dedi....sevmese bukadarda beklemez uğraşmaz diyorum ama ...öffff.....
dediğim gibi 4 ay sonra askere gidiyor..ve bu benim son kararım olacak...kısa dönem yapacak büyük ihtimal...bana ilişkiye devam edelim şu 4 ayda sonra zaten ben askere gidicem dedi...bu süre içinde birlikte aşarız korkularını dedi....ama onun o asabi tarafı beni korkutuyor...
ve şunuda söyliyim..kafasına koyduğunu yapmak isteyen biridir...bana daha önce ayrıldığımızda,ben hayatta hiç kaybetmedim hep kazandım ama şimdi kaybettim demişti...bu lafıda kafama çok takıldı....yani sanki ben onun için bir saplantımıyım?başarmak istediği bir mücadelemiyim?offf....kızlar düşüncelerinize çok ihtiyacım var bu 1 haftada...lütfen yardım edin bana....
çok uzun oldu biliyorum...ama lütfen okumaya çalışın hepsini....:çok üzgünüm:
siz ne yapardınız bu durumda? geri dönmemek üzere bitirirmiydiniz yoksa ne olursa olsun diyip güvenip evlenirmiydiniz??
a.s.