ben ettim..
sinifta özel igilenilecek öğrenciydim ki..
ilkokulda hiç bi okul beni almadi...
biz engelli öğrenci istemiyoruz okula sokmayiz bilmem ne dediler..
bu kız bizi dinleyemez anlayamaz iglienemeyiz dediler..
beni okula almasini sağlayan bir büyük öğretmenine ne kadar teşekkür etsem azdir..
azimliydim.. gayretliydim... idarem güçlüydü... yapacaksam tam yapan bir öğrenciydim.. bunlarin sadece kulaklarimin duymasindan engel degildir...
beni hiç sayan en arka siraya okutan hele orada tek küçük siraya oturtmaya çalışan bir öğretmen vardi.. annem onunla çok kavga etti ki en sonunda okulu birakıp başka okula geçti..
öğretmenleri benimle ilgi duymadığı için sevmedim nefret ettim ben en çok bana özel ilgilenen derslerime kontrol eden benim olduğu sinifta tahtada tane tane güzel anlatan arkadaşlarimla ayrım yapmayan öğretmeni sevdim.. böle öğretmen sayesinde arkadaşlarimda bende başarılı öğrenci olduk...
gerçekten bugüne geldiyse kendi gayretimle hırsımla gücümle geldim..
çok zordu