ben hepsini deneyimlemiş bir anne olarak söylüyorum yine de en iyisi kreş. bazen bilimsel açıklamalardan ziyade ülkenin ve ailenin şartları neyi gerektiriyorsa ona uyum sağlamak gerekli. aksi yıpratıcı oluyor aile ve çocuk için.Google genel alıntı...yapılan araştırmalar, çocukların kreş veya anaokuluna gönderilmesinin çocuğun gelişiminde yararlı olduğunu ve kreşe göndermede en ideal dönemin 4 yaş olduğunu ortaya çıkartmıştır.
Ben de 2 yıl sonunda bakıcıya bırakmaktansa krese bıraktım ve ise başladım. Pişmanım. Babaanne anneanne vb olsaydı 3.5, 4 yasa kadar kreşe göndermezdim. Araştırmalar da bu şekilde sonuçlar veriyor zaten.
Psikoloji sitesinden alinti...Çocuğunuz bu dönemde, diğer çocuklarla etkileşime girer ve etkileşim halinde oyun oynamayı deneyimler. 3 yaş; şart olmamakla birlikte kreşe başlama yaşı olarak uygundur. Ancak; tam gün kreş zorlayıcı olabilir. 4 yaşından itibaren ise pek çok çocuk kreşe rahatlıkla uyum sağlayabilir.
Haber sitesinden alıntı...çocuk İstismarını ve İhmalini Önleme Derneği Yönetim Kurulu Üyesi ve Ankara Üniversitesi (AÜ) Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatri Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Runa İdil Uslu, AA muhabirine yaptığı açıklamada, çocukların kreşe gönderilme yaşının çok önemli olduğunu söyledi.
Kreş için uygun dönem belirlenirken çocuğun kişilik ve gelişimi ile ona bakan anne-baba ya da bakıcının kişilik yapılarının ve koşullarının da göz önüne alınması gerektiğini belirten Uslu, “Çocukların normal koşullarda 3- 3.5 yaşında kreşe başlaması uygundur.
Hastayken kreşe göndermiyorum tabii ki. Çocuk bir aydır evde zaten. Toparladi çok şükür. Evdeki şartlarimiz bu. Babaanne bu şekilde bakıyor.ben de memnun değilim ve yapabilecegim tek şey kreşe gondermek. Guvenli baglanma konusuna hakimim, bu konuda bu zamana kadar iyi yol kat ettik. Kreşe her gün gidip öğlen gelinecegini, evinin guvenli liman olduğunu biliyor.Keyfine düşkün anne yorumuna katılmıyorum ancak ben de etrafınızdaki aile bireyleri gibi çocuğun kreşe gitmesi için erken olduğunu düşünüyorum bence güvenli bağlanma ile ilgili kitaplar okuyun orada göreceksiniz evin içerisinde anne babası olmasa bile bilinen tanıdık bir yerde olması akşam o eve herkezin gelecek olması bence çocuğun Psikolojisi açısından çok daha iyi. Ben iki tane prematüre bebek annesi olarak ilk bir sene içerisinde fiziki olarak bütün doktorlara tek tek gittim bunun yanında çocukların ruhani durumu içinde çocuk psikiyatrına gittim benimde allılara olan bir soruydu bu, 4 - 4.5 yaş kreş için uygun bir yaş o yaşa kadar çocuğun evde olması gerekir ancak evden kastım babaannenin ona baktığı ve müge anlı izlemek durumunda kaldığı bir ev değil ama tabi sizin de imkanınız yoksa ne yapabileceksiniz çok haklısınız sadece hasta olduğunda da bir çocuğun hasta hasta tam toparlanamadan sabah erkenden kreşe gitmesinin yanlış olduğunu düşünüyorum. Biz bile yetişkin bünyemizle hasta olduğumuzda uzun uzun uyumak istiyoruz dinlenmek istiyoruz veya diğer yandan düşünün sizin çocuğunuz hastalığı başka bir yerden kapıp kreşe gittiğinde oradaki çocukları da hasta edebilir. Ben olsam 4 yaşa kadar göndermez evdeki şartlarını iyileştirirdim.
Siz ilk önce bir anne daha sonra bir eğitimcisiniz.Evet herkes herşeyi söylüyor ama en dogru karari verecek olan sizsiniz.krese başlayan her cocuk hasta,olmalarida gerek ki bagisikliklari guclensin evde oturarak malesef güclenmiyo,sosyalleşmiyo çocuklar.Hasta da olucak ve bunun suçlusu siz değilsiniz lütfen vicdan yapmayin ve kimsenin yaptirmasinada izin vermeyinBu ifade annem, eşim ve kayınvalidemin ortak görüşü; benim hakkımda böyle düşünüyorlar.
Daha önce ocakta 3 yaşına girecek oğlumu kreşe göndermekle alakalı konular açmıştım hatırlayanlarınız olabilir. eylül ayından beri oğlumu yarım gün kreşe gönderiyorum, genel olarak kreşten memnunum. Başladığından beri oğlumda sosyal anlamda kazanımlar görüyorum. Planım bir kaç ay yarım gün göndermek, baharda da tam güne çevirmekti. Ben öğretmenim, oğluma anneannesi ve babaaannesi dönüşümlü olarak baktılar bu zamana kadar ancak bu sistemi daha fazla yürütmek istemiyorum pek çok sebepten ötürü. En başta anneannemin rahatsızlanması ve artık annemin ona bakması gerekiyor oluşu ve kayınvalidemin evi uzakta olduğu için hafta içi sürekli bizde kalıyor olma durumu. Kayınvalidemin hijyen sorunu var, ayrıca oğlumla inatlaşıyor, ona komik geldiği için sürekli o yaşta çocukla zıtlaşıyor ve bu yüzden oğlumda şimdiden her şeye hayır deme, kv nin kullandığı acayip lafları tekrar etme ve daha bir sürü davranış bozukluğu oluştu. Bu yüzden artık kreş seçeneği bizim için en iyisi gibi gözükse de oğlum sürekli hastalandığı için doğru düzgün kreşe devam edemiyor.
Bu ay nerdeyse oğlum hep evdeydi, tekrar eden burun akıntısı, önce kuru başlayıp sonra doluya çeviren öksürük başlıca şikayetimiz. Kreşin ilk yılı olduğu için hastalanması beklediğim bir şeydi ama bu ay biraz ağır geçti, bronşları daraldığı için artık 10 gün boyunca antibiyotik kullandık, doğal yöntemler, hava vermek vs işe yaramamaya başladı. Oğlum toparladı ve ben bugün kreşe tekrar gönderdim ancak günler öncesinden bugün göndereceğimi bildikleri için başta eşim, sonra annem ve kv göndermememi söylüyorlar ısrarla. eşime göre zaten annesi gelip bakıyor ne gerek var oğlanın kreşe gitmesine, zaten çok küçük. derslerden geri mi kalıyor sanki gitmese diye dalga geçiyor. annem açık açık "sen kendi keyfine düşkün olduğun için çocuğu yollamak istiyorsun" gibi bir laf etti hatta o yüzden gerildik. halbuki çocuğu yarım gün gönderiyor olmak benim için çok daha yorucu, sabah bırakıp öğle aramda kreşten alıp eve bırakıp sonra gene okula dönen benim. üstelik evde de her gün kayınvalide ağırlıyorum oğlana yarım gün bakacak diye. kv pek bir şey diyemese de onun da düşüncesini anlayabiliyorum. oğlum hastayken sürekli vah vah yavrum evde bir dinlenemedi bir toparlayamadı küçücük haliyle yollara düşüyor sabah vs derdi.
Bilemiyorum ben bağışıklık kazanması gerektiği, er ya da geç kaç yaşında olursa olsun okula başladığında gene aynı süreçleri yaşayacağımız için ha o zaman ha şimdi diye bakıyorum, o yüzden kreşe gönderme taraftarıyım. ayrıca gerçekten kv ile tüm gün eve tıkılı kalmasının oğluma hiçbir şey kazandırmadığını, aksine pek çok olumsuz davranış kazandığını gözlemliyorum. kv sağ olsun yemesine içmesine üstüne başına dikkat eder ancak tüm gün müge anlı ve türevleri açıktır, çocukla oyun oynamaz, oğlum hareketlenince şikayet eder vs vs artık ona teşekkür edip dinlendirme zamanımız geldi benceama öte yandan gerçekten oğlum sürekli hastalanırsa vicdan azabı da duyacağım çünkü zor toparlıyor, gece öksürükten uyuyamadığı zaman benim yüzümden diye düşünüp kahrolacağım, zaten çevremdeki herkes böyle hissettiriyor sağ olsunlar. daha 3 yaşına gelmemiş bebesini hasta olma pahasına kreşe yollayan keyfine düşkün anne miyim ben gerçekten ?
oğlumun kresinde sizin oğlunuz kadar olan çocuklar da var. herkes çocuğu için en iyisini düşünür. evet bu süreçler hiç kolay değil ancak sabır gerekiyor...allah size de kolaylıklar versin. bu arada oğlumu tam gün göndermeye başladım ben de, bugün 2.günü. herşey iyi olur umarım...Oğlunuzla benimki arasında tam bir yaş var, benimki 22 aylık. Ne zaman konularınıza denk gelsem biraz da midemi yoran bir duyguyla takılıyorum. Eşlerimizin bebek bakımına yaklaşımı yakın ne var ki bizde bakacak hiç kimse olmadığı için ben işe başlayınca ekimde, son bir aydır kreşe verdik. Eve çok yakın ve kafayı o kısma çok taktığım halde adaptasyonda zorluk çıkarmadı gel gelelim 1 aydır da öyle böyle hasta. Eşim işini esnetip evde kaldı onunla hastayken göndermedik, ama pazartesi başlasa çarşamba akşamı ilk ateş, ilk öksürük el sallıyor hemen. O da, aynen, çok mu lazımdı, bugün gitmesin, Hay Allah helak oldu çocuk şu bu... her sabah oğlan nasıl kalkacak, hava nasıl, sorunsuz bırakıp işe gidebilecek miyim diye düşünmekten 40 yaşımda ilk defa çarpıntı, nefes daralması falan yaşamaya başladım. Kısacası arkadaşım, sizinki yaşı şimdiden çok uygun, alışmakta zorluk çekmemiş, hazır bir sistem iyi kötü oturmuş, sakın koyverme, burada içimizi döke döke geçireceğiz bu dönemleri. Ben de burdan destek almaya çalışıyorum ne yapayım.
desteğiniz için teşekkürler. aslında kendimden eminim ve kararlıyım ancak çevremde benle aynı fikirde pek kimse bulamayınca bir acaba mı dediim, söz konusu evlat olunca...sonuç olarak oğlumu tam gün göndermeye başladım, onun ve hepimiz için en iyisinin bu olduğuna karar verdim. her şey iyi olur inş...Siz ilk önce bir anne daha sonra bir eğitimcisiniz.Evet herkes herşeyi söylüyor ama en dogru karari verecek olan sizsiniz.krese başlayan her cocuk hasta,olmalarida gerek ki bagisikliklari guclensin evde oturarak malesef güclenmiyo,sosyalleşmiyo çocuklar.Hasta da olucak ve bunun suçlusu siz değilsiniz lütfen vicdan yapmayin ve kimsenin yaptirmasinada izin vermeyin
Inşallah güzel olur herşey sizin için.desteğiniz için teşekkürler. aslında kendimden eminim ve kararlıyım ancak çevremde benle aynı fikirde pek kimse bulamayınca bir acaba mı dediim, söz konusu evlat olunca...sonuç olarak oğlumu tam gün göndermeye başladım, onun ve hepimiz için en iyisinin bu olduğuna karar verdim. her şey iyi olur inş...