Bu ifade annem, eşim ve kayınvalidemin ortak görüşü; benim hakkımda böyle düşünüyorlar.
Daha önce ocakta 3 yaşına girecek oğlumu kreşe göndermekle alakalı konular açmıştım hatırlayanlarınız olabilir. eylül ayından beri oğlumu yarım gün kreşe gönderiyorum, genel olarak kreşten memnunum. Başladığından beri oğlumda sosyal anlamda kazanımlar görüyorum. Planım bir kaç ay yarım gün göndermek, baharda da tam güne çevirmekti. Ben öğretmenim, oğluma anneannesi ve babaaannesi dönüşümlü olarak baktılar bu zamana kadar ancak bu sistemi daha fazla yürütmek istemiyorum pek çok sebepten ötürü. En başta anneannemin rahatsızlanması ve artık annemin ona bakması gerekiyor oluşu ve kayınvalidemin evi uzakta olduğu için hafta içi sürekli bizde kalıyor olma durumu. Kayınvalidemin hijyen sorunu var, ayrıca oğlumla inatlaşıyor, ona komik geldiği için sürekli o yaşta çocukla zıtlaşıyor ve bu yüzden oğlumda şimdiden her şeye hayır deme, kv nin kullandığı acayip lafları tekrar etme ve daha bir sürü davranış bozukluğu oluştu. Bu yüzden artık kreş seçeneği bizim için en iyisi gibi gözükse de oğlum sürekli hastalandığı için doğru düzgün kreşe devam edemiyor.
Bu ay nerdeyse oğlum hep evdeydi, tekrar eden burun akıntısı, önce kuru başlayıp sonra doluya çeviren öksürük başlıca şikayetimiz. Kreşin ilk yılı olduğu için hastalanması beklediğim bir şeydi ama bu ay biraz ağır geçti, bronşları daraldığı için artık 10 gün boyunca antibiyotik kullandık, doğal yöntemler, hava vermek vs işe yaramamaya başladı. Oğlum toparladı ve ben bugün kreşe tekrar gönderdim ancak günler öncesinden bugün göndereceğimi bildikleri için başta eşim, sonra annem ve kv göndermememi söylüyorlar ısrarla. eşime göre zaten annesi gelip bakıyor ne gerek var oğlanın kreşe gitmesine, zaten çok küçük. derslerden geri mi kalıyor sanki gitmese diye dalga geçiyor. annem açık açık "sen kendi keyfine düşkün olduğun için çocuğu yollamak istiyorsun" gibi bir laf etti hatta o yüzden gerildik. halbuki çocuğu yarım gün gönderiyor olmak benim için çok daha yorucu, sabah bırakıp öğle aramda kreşten alıp eve bırakıp sonra gene okula dönen benim. üstelik evde de her gün kayınvalide ağırlıyorum oğlana yarım gün bakacak diye. kv pek bir şey diyemese de onun da düşüncesini anlayabiliyorum. oğlum hastayken sürekli vah vah yavrum evde bir dinlenemedi bir toparlayamadı küçücük haliyle yollara düşüyor sabah vs derdi.
Bilemiyorum ben bağışıklık kazanması gerektiği, er ya da geç kaç yaşında olursa olsun okula başladığında gene aynı süreçleri yaşayacağımız için ha o zaman ha şimdi diye bakıyorum, o yüzden kreşe gönderme taraftarıyım. ayrıca gerçekten kv ile tüm gün eve tıkılı kalmasının oğluma hiçbir şey kazandırmadığını, aksine pek çok olumsuz davranış kazandığını gözlemliyorum. kv sağ olsun yemesine içmesine üstüne başına dikkat eder ancak tüm gün müge anlı ve türevleri açıktır, çocukla oyun oynamaz, oğlum hareketlenince şikayet eder vs vs artık ona teşekkür edip dinlendirme zamanımız geldi bence
ama öte yandan gerçekten oğlum sürekli hastalanırsa vicdan azabı da duyacağım çünkü zor toparlıyor, gece
Bu ifade annem, eşim ve kayınvalidemin ortak görüşü; benim hakkımda böyle düşünüyorlar.
Daha önce ocakta 3 yaşına girecek oğlumu kreşe göndermekle alakalı konular açmıştım hatırlayanlarınız olabilir. eylül ayından beri oğlumu yarım gün kreşe gönderiyorum, genel olarak kreşten memnunum. Başladığından beri oğlumda sosyal anlamda kazanımlar görüyorum. Planım bir kaç ay yarım gün göndermek, baharda da tam güne çevirmekti. Ben öğretmenim, oğluma anneannesi ve babaaannesi dönüşümlü olarak baktılar bu zamana kadar ancak bu sistemi daha fazla yürütmek istemiyorum pek çok sebepten ötürü. En başta anneannemin rahatsızlanması ve artık annemin ona bakması gerekiyor oluşu ve kayınvalidemin evi uzakta olduğu için hafta içi sürekli bizde kalıyor olma durumu. Kayınvalidemin hijyen sorunu var, ayrıca oğlumla inatlaşıyor, ona komik geldiği için sürekli o yaşta çocukla zıtlaşıyor ve bu yüzden oğlumda şimdiden her şeye hayır deme, kv nin kullandığı acayip lafları tekrar etme ve daha bir sürü davranış bozukluğu oluştu. Bu yüzden artık kreş seçeneği bizim için en iyisi gibi gözükse de oğlum sürekli hastalandığı için doğru düzgün kreşe devam edemiyor.
Bu ay nerdeyse oğlum hep evdeydi, tekrar eden burun akıntısı, önce kuru başlayıp sonra doluya çeviren öksürük başlıca şikayetimiz. Kreşin ilk yılı olduğu için hastalanması beklediğim bir şeydi ama bu ay biraz ağır geçti, bronşları daraldığı için artık 10 gün boyunca antibiyotik kullandık, doğal yöntemler, hava vermek vs işe yaramamaya başladı. Oğlum toparladı ve ben bugün kreşe tekrar gönderdim ancak günler öncesinden bugün göndereceğimi bildikleri için başta eşim, sonra annem ve kv göndermememi söylüyorlar ısrarla. eşime göre zaten annesi gelip bakıyor ne gerek var oğlanın kreşe gitmesine, zaten çok küçük. derslerden geri mi kalıyor sanki gitmese diye dalga geçiyor. annem açık açık "sen kendi keyfine düşkün olduğun için çocuğu yollamak istiyorsun" gibi bir laf etti hatta o yüzden gerildik. halbuki çocuğu yarım gün gönderiyor olmak benim için çok daha yorucu, sabah bırakıp öğle aramda kreşten alıp eve bırakıp sonra gene okula dönen benim. üstelik evde de her gün kayınvalide ağırlıyorum oğlana yarım gün bakacak diye. kv pek bir şey diyemese de onun da düşüncesini anlayabiliyorum. oğlum hastayken sürekli vah vah yavrum evde bir dinlenemedi bir toparlayamadı küçücük haliyle yollara düşüyor sabah vs derdi.
Bilemiyorum ben bağışıklık kazanması gerektiği, er ya da geç kaç yaşında olursa olsun okula başladığında gene aynı süreçleri yaşayacağımız için ha o zaman ha şimdi diye bakıyorum, o yüzden kreşe gönderme taraftarıyım. ayrıca gerçekten kv ile tüm gün eve tıkılı kalmasının oğluma hiçbir şey kazandırmadığını, aksine pek çok olumsuz davranış kazandığını gözlemliyorum. kv sağ olsun yemesine içmesine üstüne başına dikkat eder ancak tüm gün müge anlı ve türevleri açıktır, çocukla oyun oynamaz, oğlum hareketlenince şikayet eder vs vs artık ona teşekkür edip dinlendirme zamanımız geldi bence
ama öte yandan gerçekten oğlum sürekli hastalanırsa vicdan azabı da duyacağım çünkü zor toparlıyor, gece öksürükten uyuyamadığı zaman benim yüzümden diye düşünüp kahrolacağım, zaten çevremdeki herkes böyle hissettiriyor sağ olsunlar. daha 3 yaşına gelmemiş bebesini hasta olma pahasına kreşe yollayan keyfine düşkün anne miyim ben gerçekten ?
öksürükten uyuyamadığı zaman benim yüzümden diye düşünüp kahrolacağım, zaten çevremdeki herkes böyle hissettiriyor sağ olsunlar. daha 3 yaşına gelmemiş bebesini hasta olma pahasına kreşe yollayan keyfine düşkün anne miyim ben gerçekten ?