- 9 Mart 2011
- 11.715
- 8.966
-
- Konu Sahibi onlygodcanjudgeme
- #41
takıl bana ben okuyorum
takıl bana ben okuyorumBenim de hala okuyasım var. :)
Sosyolojiye merak saldım. Toplum mühendisi olmasam bile olayları durumları kişileri farklı açılardan yorumlayabilirim diye düşünüyorum.
Okumak sadece para kazanmakla da ilgili değil aslında.
Kitapları bile edindim :)takıl bana ben okuyorum
Devlet artık kadınları iş için destekliyor hibe falan veriyor. Kosgebe kadın dayanışma kurumlarına halk eğitim merkezlerinin meslek edindirme kurslarına bir göz atsanız aslında. Ayrıca azı çoğu olmaz elinize 500 tl bile geçse evliliğinizde başınız daha dik olur kendi ihtiyaçlarınızı karşılasanız ilaç masrafınızı çıkarsanız canınıza minnet. İnşallah bir çare bulursunuz. Eskiden erkekler maaşını alıp karısının eline verir kadın idare edermiş o parayı çarşı pazar falan herşeyde. Şimdi erkekler galiba evlenirken çalışmanı istemiyorum diyip evlenince benim paramı yiyorsuna getiriyolar olayı çok yazık. Kesinlikle pes etmeyin hiçbişey yapamazsanız evde çocuk bakın. Halamın kocası tekelde çalışırdı malum tekeldekileri devlete alınca maaşları çok düştü. Halam çocuk baktı 400 tlye. Kızımın canı çeken şeyleri bile almak yetiyor bana derdi hep.Aynen öyle.. Eşim çalışırsam eğer sanki ne kadar maaş alabilirsin ki yol paran masraf birde evde yemek yapmayacaksın çalıştığın boşa gidecek şeklinde düşünüyordu hep. Oysa çalışmak ne olursa olsun iyiydi benim için. özgüvenim yerine gelecekti vs..
üzülme canım boşver. bu erkekler böyle. çalışıncada birşeyler bulurlar elbette. bence bebeğin doğduktan sonra açıktan liseni bitir ilk önce sonra sınava gir açıköğretimden üniversiteye gir. hiç birşey için geç değil yeterki istemeyi bil.Şu an yazacaklarım , OKULUNU BİTİRMEDEN , MESLEĞİNİ ELİNE ALMADAN EVLENMEK İÇİN ACELE EDEN TÜM ARKADAŞLARIMA ÖRNEK OLSUN. Evet aşk gerçekten gözünüzü kör ediyor , evlenmek için salak gibi can atıyorsunuz. Ne saçmalık ama. Bekle bi okulun bitsin mesleğini al eline sonra evlen değil mi ? Yok hayır olur mu illa kocanın eline bakılacak illa ona 3 kuruş harcayınca hesap verilmek zorunda olacak. Ben çalışmıyorum evet , 21 yaşındayım lise son seneyide okumadım ( salaklığımdan ) . Üstelik lise de okul takımında voleybol oynuyor çokta başarılıydım. Büyük Klüplerle görüşüp sonrasında böyle devam etmek istiyordum. Üniversitedede beden eğitimi ve spor bölümü hedefimdi! Neyse.. Eşimle tanıştım lisede ve son seneyi okumadım bıraktım bir süre sonra da evlendik. Şu an kendime o kadar kızıyorum ki.. Ahh keşke seneler öncesine gidip etrafımı ailemi dinleseydim... Şeker hastasıyım ilaç iğne masrafım oluyor aylık. Eşimin kendi işi. Bugün ev işlerine yardım etmemesi konusunda mesajlaşıyorduk. Ben ilk mesajı attım , artık çok yoruluyorum evi süpürsen arada bana çok yardımın olur vs gibisinden. bende ev geçindiriyorum kolay mı para kazanmak vs gibi laflar etti. Bende niye başıma kakıyorsun herşeyi makyaj malzemesi mi alıyorum kıyafetler mi alıyorum sürekli dedim. Evlendiğimiz günden beri hastanedeyiz yakınıyor muyum ? Dedi. Bende sen spora gidiyorsun arkadaşlarınla görüşüyorsun sosyal hayatın var birde bana bak biz bir hayatı 2 kişi paylaşmıyoruz senin hayatın ayrı benimkisi ayrı dedim. Ve bana ne dedi biliyor musunuz? Aylık şahsi masraflarımızı bir yazalım bakalım seninkiyle benim aramda ne kadar fark çıkacak dedi! Her konuyu neden paraya getiriyorsun çalışmak istediğimde izin mi verdin dedim. Çünkü hayatta herşey para , parasız olmuyor dedi. Yazamadım hiç birşey... Ona neden kızacağım ki ne diyeceğim.. Çok utandım çok kırıldım çok üzüldüm. Kendime kızıyorum keşke okusaydım diyorum ama keşke demek yetmiyor bazen... Çok üzgünüm şuanda...
Şu an yazacaklarım , OKULUNU BİTİRMEDEN , MESLEĞİNİ ELİNE ALMADAN EVLENMEK İÇİN ACELE EDEN TÜM ARKADAŞLARIMA ÖRNEK OLSUN. Evet aşk gerçekten gözünüzü kör ediyor , evlenmek için salak gibi can atıyorsunuz. Ne saçmalık ama. Bekle bi okulun bitsin mesleğini al eline sonra evlen değil mi ? Yok hayır olur mu illa kocanın eline bakılacak illa ona 3 kuruş harcayınca hesap verilmek zorunda olacak. Ben çalışmıyorum evet , 21 yaşındayım lise son seneyide okumadım ( salaklığımdan ) . Üstelik lise de okul takımında voleybol oynuyor çokta başarılıydım. Büyük Klüplerle görüşüp sonrasında böyle devam etmek istiyordum. Üniversitedede beden eğitimi ve spor bölümü hedefimdi! Neyse.. Eşimle tanıştım lisede ve son seneyi okumadım bıraktım bir süre sonra da evlendik. Şu an kendime o kadar kızıyorum ki.. Ahh keşke seneler öncesine gidip etrafımı ailemi dinleseydim... Şeker hastasıyım ilaç iğne masrafım oluyor aylık. Eşimin kendi işi. Bugün ev işlerine yardım etmemesi konusunda mesajlaşıyorduk. Ben ilk mesajı attım , artık çok yoruluyorum evi süpürsen arada bana çok yardımın olur vs gibisinden. bende ev geçindiriyorum kolay mı para kazanmak vs gibi laflar etti. Bende niye başıma kakıyorsun herşeyi makyaj malzemesi mi alıyorum kıyafetler mi alıyorum sürekli dedim. Evlendiğimiz günden beri hastanedeyiz yakınıyor muyum ? Dedi. Bende sen spora gidiyorsun arkadaşlarınla görüşüyorsun sosyal hayatın var birde bana bak biz bir hayatı 2 kişi paylaşmıyoruz senin hayatın ayrı benimkisi ayrı dedim. Ve bana ne dedi biliyor musunuz? Aylık şahsi masraflarımızı bir yazalım bakalım seninkiyle benim aramda ne kadar fark çıkacak dedi! Her konuyu neden paraya getiriyorsun çalışmak istediğimde izin mi verdin dedim. Çünkü hayatta herşey para , parasız olmuyor dedi. Yazamadım hiç birşey... Ona neden kızacağım ki ne diyeceğim.. Çok utandım çok kırıldım çok üzüldüm. Kendime kızıyorum keşke okusaydım diyorum ama keşke demek yetmiyor bazen... Çok üzgünüm şuanda...
Çok iyi yaparsın çocuğun için de örnek bir anne olursun sakın üşenme vazgeçme. Annem 2yıllık öğretmenlik mezunuydu o zamanlar 2 yıllık varmış öğretmenlikte. Benim lise sınavına hazırlandığım sene 4 yıllığa tamamlamak için başvurdu ikimiz beraber çalıştık tüm sene masanın bi köşesinde o bi köşesinde ben. Onu gördükçe örnek aldım çünkü zaten mesleğini yapan parasını alan birisi ama annem beni gayretlendirmek için kendi de çalıştı saatlerce. Çocuğunuz da annenin eğitim için uğraştığı bir ortamda yetişirse eminim küçük yaştan ilgisi artacaktır bu duruma.
- İnanılmaz hırs yaptım eşime karşı. Ha bunları bana söyleyen sanarsınız ki yüksek lisans mezunu falan , oysa kendsi sevgiliyken bana ünv. Mezunu oldugunu söylemişti evlenince öğrendim lise mezunuymuş. Yani onun şuan yaptığı işi sermayesi olan herkes dükkan açıp yapabilir. Sürekli aşağılaması iğrenç. Ama seneye liseyi bitirmiş olacağım ve ardından hemen açıktan ünv okuyacağım kafama koydum. Üstelik çocugum icinde daha faydalı bir anne olurum bu şekilde. Çünkü olan oldu artık ama ben boyun eğmeyeceğim bu laflarına...
sizin durumunuzda olup eşim bana böyle dedi ona nası ceza verebilirim, annemin evine gitsem gelsem düzelir mi diyen de olabilirdi. birşeyleri düzeltmeye kendinizden başlıyor olmanız güzel bence, bilinçlisiniz. kendinizi geliştirebilirsiniz.
- İnanılmaz hırs yaptım eşime karşı. Ha bunları bana söyleyen sanarsınız ki yüksek lisans mezunu falan , oysa kendsi sevgiliyken bana ünv. Mezunu oldugunu söylemişti evlenince öğrendim lise mezunuymuş. Yani onun şuan yaptığı işi sermayesi olan herkes dükkan açıp yapabilir. Sürekli aşağılaması iğrenç. Ama seneye liseyi bitirmiş olacağım ve ardından hemen açıktan ünv okuyacağım kafama koydum. Üstelik çocugum icinde daha faydalı bir anne olurum bu şekilde. Çünkü olan oldu artık ama ben boyun eğmeyeceğim bu laflarına...
İnsanlar sadece okul bitirip calısmıyor, hayat okulu diye birşey var.Şu an yazacaklarım , OKULUNU BİTİRMEDEN , MESLEĞİNİ ELİNE ALMADAN EVLENMEK İÇİN ACELE EDEN TÜM ARKADAŞLARIMA ÖRNEK OLSUN. Evet aşk gerçekten gözünüzü kör ediyor , evlenmek için salak gibi can atıyorsunuz. Ne saçmalık ama. Bekle bi okulun bitsin mesleğini al eline sonra evlen değil mi ? Yok hayır olur mu illa kocanın eline bakılacak illa ona 3 kuruş harcayınca hesap verilmek zorunda olacak. Ben çalışmıyorum evet , 21 yaşındayım lise son seneyide okumadım ( salaklığımdan ) . Üstelik lise de okul takımında voleybol oynuyor çokta başarılıydım. Büyük Klüplerle görüşüp sonrasında böyle devam etmek istiyordum. Üniversitedede beden eğitimi ve spor bölümü hedefimdi! Neyse.. Eşimle tanıştım lisede ve son seneyi okumadım bıraktım bir süre sonra da evlendik. Şu an kendime o kadar kızıyorum ki.. Ahh keşke seneler öncesine gidip etrafımı ailemi dinleseydim... Şeker hastasıyım ilaç iğne masrafım oluyor aylık. Eşimin kendi işi. Bugün ev işlerine yardım etmemesi konusunda mesajlaşıyorduk. Ben ilk mesajı attım , artık çok yoruluyorum evi süpürsen arada bana çok yardımın olur vs gibisinden. bende ev geçindiriyorum kolay mı para kazanmak vs gibi laflar etti. Bende niye başıma kakıyorsun herşeyi makyaj malzemesi mi alıyorum kıyafetler mi alıyorum sürekli dedim. Evlendiğimiz günden beri hastanedeyiz yakınıyor muyum ? Dedi. Bende sen spora gidiyorsun arkadaşlarınla görüşüyorsun sosyal hayatın var birde bana bak biz bir hayatı 2 kişi paylaşmıyoruz senin hayatın ayrı benimkisi ayrı dedim. Ve bana ne dedi biliyor musunuz? Aylık şahsi masraflarımızı bir yazalım bakalım seninkiyle benim aramda ne kadar fark çıkacak dedi! Her konuyu neden paraya getiriyorsun çalışmak istediğimde izin mi verdin dedim. Çünkü hayatta herşey para , parasız olmuyor dedi. Yazamadım hiç birşey... Ona neden kızacağım ki ne diyeceğim.. Çok utandım çok kırıldım çok üzüldüm. Kendime kızıyorum keşke okusaydım diyorum ama keşke demek yetmiyor bazen... Çok üzgünüm şuanda...