Bakın gerek reel gerek sanal konu açıldıkça söylüyorum ki
'Erken ya da geç evlilik yoktur' 'Doğru ya da yanlış evlilik vardır'
Öyle olsa 30 undan sonra evlenen çiftlerde boşanma görülmez değil mi?
Şahsen daha 17 yaşımı doldurmadan evlendim. Kızımın 40 ı çıktığı gün doğumgünümdü o gün reşit oldum yani doğum yaptığımda kanunen reşit değildim.
Ilk oy kullanmaya kucağımda bebişimle gittim. Şuan da daha 19 yaşındayım.Ama 2.5 yıllık evliyim. Ve yine ama mutluyum çok şükür.Okulumu da okuyorum hiçbirşeydn de geri kalmıyorum.
Ha nispet yapmaya çalışıyorum şurada. Uzun lafın kısası diyeceğim o ki 'Has ayı dan mamul bir adamla 40 yaşında da evlenseniz mutsuz, adam gibi bir adamla küçük yaşta da evlenseniz mutlu olursunuz'
Mutlu olmanıza çok sevindim..
Ama kimse beni 17 yaşını doldurmamış bir çocuğun evliliğini istediği kadar mutlu olsun doğru olduğuna inandıramaz.. 18 yaşında olmadan anne olmuşsunuz. Daha çocukken çocugunuz olmuş.. 19 yaşındasınız ve daha çocukluk döneminiz yeni bitmiş daha yeni genç olmaya başlamışsınız..
Dediğim gibi mutlu olmanıza çok sevindim asla dediklerimi aksi yada kınama gibi düşünmeyin.
Ama ben 17 yaşında annemin babamın izni olmadan dışarı cıkamıyacak kadar çocuktum. Bir çocuğun sorumluluğunu almak ne demek ? Ben 18 yaşımda hala babamın dizinde uzanıp film izleyen bir çocuktum ne demek çocuk sahibi olmak.
Yani aklım almıyor.
İçim almıyor.
Okulda üniforma giymesi gereken çocukların gelinlik giymesini doğru bulamam.
Kendi ayaklarınızın üzerinde durmadan yapılan her evlilik yanlıştır. Çünkü neden biliyormusunuz ? Genel olarak yzıyorum ; Eşi çok iyi biri olabilir İlla sizi dövmesi aldatması gerekmez. Başına sağlık problemi ölüm gibi şeylerde gelebilir. Ve ozaman çocugunu alıp ailesinin yanına dönmek zorunda kalır.. Ozaman o çocuğa kendi annanesi dedesi bile olsa kimse annesi babası gibi bakamaz.
Eşi bir gün bir kadına aşık olup çekip gidebilir ; dediğim gibi hayat bu.
Sakat kalabilir hem çocuk hem eşine bakmak zorunda kalabilir ; kader bu.
Şimdi bir yerde kendi ayakları üzerinde durabilen kimseye muhtaç olmadan ailesine sahip çıkn kadın varken diğer yanda eğitimini yarıda bırakmış , çalışmamış , iş hyatında bir yerlere gelmemiş bir kadını mı doğru bulmalıyım.. Bu işin maddi yönü , birde manevi olan kısmı var.
Ben 17 yaşında arkadaşlarımla gezerdim ,
Ben 17 yaşında aileme hesap verirdim ,
Ben 17 yaşında ne meslek seçmem gerektiğini düşünürdüm,
Ben 17 yaşında annem babam "büyüyünce anlıcaksın" diye bazı konularda ambargo koydugunda ne zaman büyüyeceğim diye isyan ederdim.
Herkes bunu yapmak zorunda mı ? Evet zorunda.. Çocuklr çocukluğunu yaşamalı..
Çünkü alıntıladığınız mesajımda kendimden bir örnek vermiştim ya ozamanlar herkesin kara dediği şey size ak gelebiliyor. Bariz hata olan bir seçimi yapabiliyorsunuz.
Çünkü insanların ozaman ne denli kötü olabileceğini bilmiyorsunuz. Hayatta neyle karşılacabileceğinizi bilmiyorsunuz. Karşılaşırsanızda nasıl savaşacağınızı bilmiyorsunuz..
Bu dediklerim tamamen genelleme kesinlikle sizin kendi örneğinize yanıt değil. Fikrimin neden böyle olduğuna açıklamadır.
Her kadın önce kendi ayakları üzerinde durabilmeli.. Herkes sizin kadar şanslı olmayabilir. Kötü bir koca ile evlenip kötü bir evlilik yaptığı zaman cocuğunu kendi sırtında taşıyabilmek yerine başkalarının sırtına yük etmemeli.. Ve bunun içinde önce her kadın okusun yada okumasın ama bir meslek sahibi olsun..
Çünkü hayat ; "benim kocam yapmazlar"dan / "aldatıldım , şiddet gördüm , bebeğimle nereye gideceğim"lere çok ani geçebilir..
Allah ağzınızın tadını bozmasın..
