- 6 Mart 2024
- 9.431
- 8.050
- 28
-
- Konu Sahibi Lady Guinevere
- #21
benim de aklımda var o. ama iste okuyacak mıyım acaba diye düsünüyorum. gecen hafta daha bir sürü kitap alışverişi yaptım daha kapağını açmadım hiçbirinin
benim de aklımda var o. ama iste okuyacak mıyım acaba diye düsünüyorum. gecen hafta daha bir sürü kitap alışverişi yaptım daha kapağını açmadım hiçbirininHaha olsun bende pazar gününü atlatayım bol bol bebek çocuk gelişim kitapları okuyacağım. Sende vaktini öyle değerlendirebilirsin :)
isim belli olsa isim bile yazarsınyaa ne yatlıı bunlaaarrrben ilk kez görüyorum bunları
ortak hayatı paylaşabilmek gerekli bu dönemde modu düşük olduğu için eşi destek olmuş olması gerekeni yapmış yaniBana da şımarıklık gibi geldi.
Bazen cok anlayışlı olmak da iyi değil.
Eşiniz ne iş yapıyor bilmiyorum ama tüm gün evde durup işten gelmiş adama keyfi yere temizlik yemek yaptırmak bunu da hevesimi yoka bağlamak şımarıklık evet.
Sonuçta Hakkari'ye giderken ne olacağı az çok belliymiş.
İs güç oturmadan evliliğin ilk yılı hamile kalmak da sizin tercihiniz. Bu bıkkınlığin üzerine bebek sorumluluğu, bir süre daha eve bağlı hale gelme derken toz pembe günler beklemiyor sizi açıkçası. Biraz gerçekçi olmakta fayda var.
Bu arada eşinize kolaylıklar diliyorum.
açıkcası bebek sahibi olurken bunu sorun etmedim. cünkü zaten esimde de bende de sorun vardı. yasimiz gecmeden cocugumuz olsun istedik. kaldı ki ekonomik olarak bir cocuga bakabilecek durumumuz var. bu yüzden evet yeteri kadar düsünüp bebeğe karar verdik. ki eski konularımı bilen bilir hiç de kolay hamile kalmadım. su an derdim zaten hamile olmam değil. keske su an bebeğim kollarımda olsa o zaman kendimi daha iyi hissederdim. derdim su an hiçbir sey yapmıyor oluşum.Bana da şımarıklık gibi geldi.
Bazen cok anlayışlı olmak da iyi değil.
Eşiniz ne iş yapıyor bilmiyorum ama tüm gün evde durup işten gelmiş adama keyfi yere temizlik yemek yaptırmak bunu da hevesimi yoka bağlamak şımarıklık evet.
Sonuçta Hakkari'ye giderken ne olacağı az çok belliymiş.
İs güç oturmadan evliliğin ilk yılı hamile kalmak da sizin tercihiniz. Bu bıkkınlığin üzerine bebek sorumluluğu, bir süre daha eve bağlı hale gelme derken toz pembe günler beklemiyor sizi açıkçası. Biraz gerçekçi olmakta fayda var.
Bu arada eşinize kolaylıklar diliyorum.
cok tesekkür ederim gercekten. kaç gün ağlayarak kalkıp iş yaptığımı ben biliyorum. eskiden böyle değildim. haftada bir evin duvarlarını bile silen bir insandım. ama hep kendimi işe yaramaz hissetmem hem de hamileliğin verdiği yorgunlukla yapamıyorum. yapasım gelmiyor bile bazen. kaldı ki esim bunu sorun etmiyor. cünkü her gün beni görüyor, neler yasadığımı anlıyor. cocugu bir tek ben istemedim sonucta, onun da evde görevleri olabilir yani. zaten ağır bir işte çalıştığı için elimden geleni yapıyorum onu yormamak için ama bazen olmuyor isteortak hayatı paylaşabilmek gerekli bu dönemde modu düşük olduğu için eşi destek olmuş olması gerekeni yapmış yani
hamilelik stresi diye bir şey var sonuçta ben de hamileyim ve onu çok iyi anlıyorum
eşinin desteği çok önemli mutluluğunuz anlayışınız daim olsunaçıkcası bebek sahibi olurken bunu sorun etmedim. cünkü zaten esimde de bende de sorun vardı. yasimiz gecmeden cocugumuz olsun istedik. kaldı ki ekonomik olarak bir cocuga bakabilecek durumumuz var. bu yüzden evet yeteri kadar düsünüp bebeğe karar verdik. ki eski konularımı bilen bilir hiç de kolay hamile kalmadım. su an derdim zaten hamile olmam değil. keske su an bebeğim kollarımda olsa o zaman kendimi daha iyi hissederdim. derdim su an hiçbir sey yapmıyor oluşum.
işsiz kalmaktan aslında hiç korkmamıştım. evlenmeden önce cok yoğun çalışmıştım ve bir kaç yıl evde olup kafa dinlemek iyi bir fikirdi. ama bulunduğum yer sosyal imkanlar olarak da çok kısıtlı. bir insanı da 1 yıl boyunca dört duvar içinde bırakınca malum çok sağlıklı olmuyor sonucları. iş imkanım daha gelişmiş sehirlerde gayet genis. hem okuduğum okul hem de yönetici olarak gecmis iş tecrübemden dolayı. sadece burada bu sekilde yasamak zorundayım.
kendi ailem bile şımarıklık olarak düsündüğü için sizin de böyle düsünmenizi anlıyorum. kendimi de ne kadar iyi ifade edersem edeyim anlaşılmayacağımı biliyorum ama isteyerek yaptığım bir sey değil. ben yatayım da kocam gelsin temizlik yapsın diye bir düsüncem yok. ayrıca bu her gün de olmuyor. belki 10-15 günde 1 olan bir sey. kaldı ki sükür esim bunu kendine yük değil, görev olarak görüyor. hayatın her yerinde birbirimize destek oluyoruz. neden evi temizlemedin diye kavga çıkarsa mı iyi koca olacaktı?
gerçekten insanın dakikası dakikasını tutmuyor takılmayacağın şeylere takıyorsun zaten öncesinde de kendini bu durumdan dolayı rahatsız hissettiğin için şu an ekstra duygusal yaklaşıyorsun konuyacok tesekkür ederim gercekten. kaç gün ağlayarak kalkıp iş yaptığımı ben biliyorum. eskiden böyle değildim. haftada bir evin duvarlarını bile silen bir insandım. ama hep kendimi işe yaramaz hissetmem hem de hamileliğin verdiği yorgunlukla yapamıyorum. yapasım gelmiyor bile bazen. kaldı ki esim bunu sorun etmiyor. cünkü her gün beni görüyor, neler yasadığımı anlıyor. cocugu bir tek ben istemedim sonucta, onun da evde görevleri olabilir yani. zaten ağır bir işte çalıştığı için elimden geleni yapıyorum onu yormamak için ama bazen olmuyor iste
öyle yapıcam. senin attıklarına bayıldım. kesinlikle onu denicem. inşallah beceririmeşinin desteği çok önemli mutluluğunuz anlayışınız daim olsunelinden geldiğince odak noktanı değiştir çalışma düşüncesi yerine aldığın anne bebek kitaplarını oku el işi becerin olmazsa sıcak silikonla yapabileceğin şeylere odaklan instagram, pinterest, youtube da bir sürü sayfalar videolar var araştır hepsini
bir kere başladın mı gerisi gelir merak etme senin psikolojin iyi olsun ki bebeğin de sağlıklı gelişsin
amin inşallah. en büyük dileğim bu sağlıkla bebeğimi kucağıma alayım o zaman kendimi cok iyi hissedeceğime o kadar eminim kigerçekten insanın dakikası dakikasını tutmuyor takılmayacağın şeylere takıyorsun zaten öncesinde de kendini bu durumdan dolayı rahatsız hissettiğin için şu an ekstra duygusal yaklaşıyorsun konuya
sayılı gün çabuk geçer sağlık olsun yeter ki
evet çok güzel fikiröyle yapıcam. senin attıklarına bayıldım. kesinlikle onu denicem. inşallah beceririmbir cok hamile arkadasim var onlara hediye de yaparim vakit gecer
inşallahamin inşallah. en büyük dileğim bu sağlıkla bebeğimi kucağıma alayım o zaman kendimi cok iyi hissedeceğime o kadar eminim ki
sana güveniyorum inşallah olurevet çok güzel fikirbecerirsin merak etme ilk yapışta olmaz da 3 te olur
Kavga çıkarsın diyecek halim yok elbette yahu olayı buraya getirmeye gerek yok.açıkcası bebek sahibi olurken bunu sorun etmedim. cünkü zaten esimde de bende de sorun vardı. yasimiz gecmeden cocugumuz olsun istedik. kaldı ki ekonomik olarak bir cocuga bakabilecek durumumuz var. bu yüzden evet yeteri kadar düsünüp bebeğe karar verdik. ki eski konularımı bilen bilir hiç de kolay hamile kalmadım. su an derdim zaten hamile olmam değil. keske su an bebeğim kollarımda olsa o zaman kendimi daha iyi hissederdim. derdim su an hiçbir sey yapmıyor oluşum.
işsiz kalmaktan aslında hiç korkmamıştım. evlenmeden önce cok yoğun çalışmıştım ve bir kaç yıl evde olup kafa dinlemek iyi bir fikirdi. ama bulunduğum yer sosyal imkanlar olarak da çok kısıtlı. bir insanı da 1 yıl boyunca dört duvar içinde bırakınca malum çok sağlıklı olmuyor sonucları. iş imkanım daha gelişmiş sehirlerde gayet genis. hem okuduğum okul hem de yönetici olarak gecmis iş tecrübemden dolayı. sadece burada bu sekilde yasamak zorundayım.
kendi ailem bile şımarıklık olarak düsündüğü için sizin de böyle düsünmenizi anlıyorum. kendimi de ne kadar iyi ifade edersem edeyim anlaşılmayacağımı biliyorum ama isteyerek yaptığım bir sey değil. ben yatayım da kocam gelsin temizlik yapsın diye bir düsüncem yok. ayrıca bu her gün de olmuyor. belki 10-15 günde 1 olan bir sey. kaldı ki sükür esim bunu kendine yük değil, görev olarak görüyor. hayatın her yerinde birbirimize destek oluyoruz. neden evi temizlemedin diye kavga çıkarsa mı iyi koca olacakt
Hamilelik stresi nasıl bişey bana da anlatabilir misiniz? Neyin stresini yaşıyorsunuz mesela?ortak hayatı paylaşabilmek gerekli bu dönemde modu düşük olduğu için eşi destek olmuş olması gerekeni yapmış yani
hamilelik stresi diye bir şey var sonuçta ben de hamileyim ve onu çok iyi anlıyorum
her insan bir değil herkesin olaylara yaklaşımı farklı, dönemlik olduğunu söylemiş tedavilik bir surum olsa tedavi alabilecek bilinçte biri olduğu da belliHamilelik stresi nasıl bişey bana da anlatabilir misiniz? Neyin stresini yaşıyorsunuz mesela?
Konu sahibinin modunun düşük olması için ne gibi nedenleri var sizce?
Ayrıca kusura bakmayın ama tüm gün 1 bardak bile yikayamacak durumda ise gitsin psikolojik destek alsın depresyon olabilir.
Değilse ki bence değil, diğer arkadaşa katılıyorum
fark ettiyseniz konunun en altında normalde neşeli biri olduğunu eklemiş belli ki bu bir süreç(Cok depresif yazmısımNormalde çok neseli biriyim bu arada şaapmayın yani kendimi öldürmem ama son günlerde sanırım çok bunaldım)
Sizi çok seviyorum bu arada. Bu siteyi kesfettiğimden beri kaç kez günüm sizin sayenizde güzelleşti
Ay canım seni çok iyi anlıyorum, bir çok kadın bu süreçlerden geçmiştir. Sudan çıkmış karada yaşamaya çalışan balık gibi oluyor insan evlenince. Hayatımızda bir çok şey değişiyor, alıştığımız düzenimiz, yıllarımızı geçirdiğimiz evimiz, yürüdüğümüz sokaklar , ailemizden ayrılmak... Bende üniden sonra hep çalıştım yaklaşık 7 yıl kadar sonra evlendim ve işimi bırakmak istemedim, hayatımda herşey değişecek bari işime devam edeyim daha kolay yeni hayatıma adapte olurum diye düşündüm. Özel bir kurumda çalışıyordum bazı şartlardan dolayı istifa ettim. Sonrası boşluğa düşmek gibi, sürekli çalışmayan arkadaşlarıma özenirdim ne güzel evde oturuyorsunuz diyordum o iş öyle değilmiş, yıllarını dışarıda geçirmiş biri için ev çok sıkıcıymış. Önce hobiler falan aramaya başladım, sonra baktım hala çok boş vaktim var yükseklisans yapayım bari dedim başladım , bu yaşımda hala öğrenci olmak iyi hissettiriyor :)) Ama arkadaşlar haklı çocuk senin bütün vaktini dolduracak ve bu tür endişelerin olmayacak ❤Kızlar iyi günleer..
Sizle uzuuun uzuun dertleşmek istedim
Bu aralar kendimi depresyonda hissediyorum. Aslında evlendiğim zamandan beri kendimi işe yaramaz hissediyorum ama bir yıl içinde sanırım bir şekilde geçirmişim günleri.
Evlenmeden önceki hayatım çok aktifti. Üniversite biter bitmez zaten öğretmenlik yapmaya başladım. Yaz aylarında da otel yöneticiliği yapıyordum. Hiç boş vaktim yoktu ve işimde ve hayatımda yetkim olmadı hoşuma gidiyordu. Sürekli şikayet etsem de sorumluluklarım olması ne değerliymiş simdi anlıyorum.
Evlenmeden önce esim hep Hakkariye gelmek istiyordu zaten. Ben de kpss hazırlanıp ben de oraya atanırım vs diye düsünüp okay dedim. (Bir yıl öncesinde yine sınava girmiştim fakat 150 kişi vardı kontenjanla aramda mülakat sonrası.) Ama planımızda olmayan sekilde gercekleşti bir çok sey. Düğün erken yapıldı (benim beklediğimden erken) Düğünümden 3 ay sonra sınav vardı. İstediğim gibi hazırlanamadım. Esim hep cok destek oldu hatta uzakta olmasına rağmen düğünün tüm her seyiyle o ilgilendi. Ben o dönem hep otelde çalışıp hem kpss çalışmaya çalıştım. Ama içten içe de devlet memurluğu kendimi bildim bileli istediğim bir sey değildi. Sanırım o yüzden çalışmamama sürekli kılıf uydurmaya çalışıyorum. Neyse sınava girdim ve esimin ailesi, esim, kendi ailem çok umutlandı. Önceki sene kontenjana yakın olduğum için hepsi umutlandı ama ben içten içe sanırım olmamasını istedimSonrasında olanlar malum zaten. Kontenjanlar hem çok gec açıklandı hem de komik rakamlar alındı. Ben önceki yılki sıralamama göre cok daha iyi olmama rağmen kontenjana yaklaşamadım bile. Esim de etrafımdaki insanlar da hemen kapattılar muhabbeti yani üzerime gelmediler bu konuda.
Gecen yaz da bu yaz da eski iş yerim beni çağırdı hatta çok yüksek bir maaş teklif ettiler. Ama esimi burada yaknız bırakıp gitmek istemiyorum. Esim kararı bana bırakıyor ama esimden 1 haftadan fazla ayrı olunca bildiğiniz her gün ağlayıp zırlıyorum. Gergin ve mutsuz oluyorum. Bir de su an hamileyim. Çalıştığım iş de yoğun bir işti. Günün %80i ayakta geciyor.
Bir ara yurt dısı bir sirkette çağrı merkezi işi vardı gündemde. Maas, calisma saatleri iyiydi ama 1 ay dönüş bekledikten sonra benim içerisinde olacağım projenin durdurulduğunu söylediler.
Su an eve maddi olarak hiçbir katkım yok. Yine sürekli kendimce birikim vs yapıyorum bebek geldiğinde esime çok yük olmasın diye. Bu arada esimin maası iyi, kötü değil. Ama maaşın %70i falan borclara gidiyor. Evliliğimizin ilk yılı deli danalar gibi çok açıldık sebebini hala çözemedimSu an esime yardım etmek için ama daha da önemlisi kendimi bir halta yarar hissedebilmek için sürekli bir seyler araştırıyorum ama yok. Esim bile artık sürekli kendi kendini değersizleştiriyorsun, isteyip de yapamicağın hiçbir sey yok vs diyor. Sürekli sen iyi ol, bebek sağlıkla dünyaya gelsin ben senden başka bir sey beklemiyorum diyor. Ama bana göre bu hayat uygun değil. Evlendiğim ilk günden beri buradaki okullara vs başvurmak istedim ama esim istemedi. Sürekli batıya gidince istediğin yerde çalışırsın burada içim rahat etmez diyor. Ama ben artık b*k gibi hissediyorum kendimi. Herkes hamilelikte bebekle ilgili olursun, kafan dağılır vs diyor. Her önüne gelen kitap oku, yemek yap valtini gecir falan diyip duruyor. Ama benim derdim zaten zamanın gecmesi ve benim olduğum yerde sayıyor olmam.
Batıya gittiğimde zaten yüksek lisans yapma planım var ama burda 1 yıl daha ne yapicam hiç bilmiyorum. Kendime bile iyi gelmiyorken esime ve bebeğime ne faydam olacak?
(Cok depresif yazmısımNormalde çok neseli biriyim bu arada şaapmayın yani kendimi öldürmem ama son günlerde sanırım çok bunaldım)
Sizi çok seviyorum bu arada. Bu siteyi kesfettiğimden beri kaç kez günüm sizin sayenizde güzelleşti
esimin isi ağır evet ama ben hamile olayım veya olmayayım esim ihtiyac duyduğum yerde bana destek olmak zorunda. esim de bu bilinçte olan biri. ben esime hiç destek olmuyorum değil yani. hayatının bir çok alanını da ben onun için kolaylaştırıyorum. esimin sikayetci olduğu bir durum yok. hatta coğu zaman o söyler temizlik yapma aksam beraber yaparız veya yemek yapma dışarda yeriz diye.Kavga çıkarsın diyecek halim yok elbette yahu olayı buraya getirmeye gerek yok.
Defalarca olduğunu yazmışsınız işten gelip yemek ve temizlik yapma meselesini, kendimi hamile gibi hissetmiyorum yazdığınız için ona bağlı bir durum olarak göremedim ben bunu. Öyleyse farklı olabilir. Eşinizin işi de ağırmış tek taraflı bakamadım o yüzden.
Bazen yanımızda biraz kendine gel, ortada bu kadar kötü hissedecek bir sey yok diyecek birinin olması iyi olur. Öyle olmadıkça o kendine gelme hali uzun sürüyor. Çok anlayışlı olmak bu açıdan iyi değil dedim ve hâla öyle düşünüyorum.
Çocuk konusunda da sağlıklı hamilelik ve doğum geçirirsiniz inşallah. Zor bir süreçten de geçtiyseniz su 6 ayı da kendinize dert etmeyin, öğrenmek istediğiniz bir şeye odaklanın dil olabilir, online bir sürü seçenek var artık.
Derdim sizi suçlamak değil bu arada ama ponçik yorumlar muhakkak gelir ama biraz da böyle olsun.
ilk evlendiğimde öyleydim. temizlik, yemek, kendimle ilgilenmek vs.. ama artık her gün aynı işleri hem de aynı sırayla yapıyor olmak beni bıktırdı.Nasıl evde boş boş oturursunuz ki bende bunu anlamıyorum ? Valla şuan oğlum doğmadan önceye dönüp o zamanları iyi değerlendirmek isterdim . Evde yemek yapılacak temizlik yapılacak yürüyüş yapılacak bir sürü okumanız gereken çocuk gelişimi vb kitaplar var bir yerden başlayın sonra neden okumadım diye üzülürsünüz . Sakince uzanıp biraz dizi izlemek var bunlar en temel şeyler benim listem uzayıp gider .