- 9 Ocak 2017
- 559
- 464
- 103
- Konu Sahibi Minikgirl35
- #1
Kendimi mutsuz hissediyorum kimi zaman akadaşlar. Hayatın gerisinde kalıyorum sanki . Eşimden kaynaklı sanki birazda çok yetersiz buluyorum onu. İyi yönleride var elbette ama artık göremiyorum . Ben söylemeden hiçbir şeyi yapamıyor sanki. Akılmı etmiyor gamsızlık mı bilmiyorum. Teknik bölüm mezunu kamu kurumunda çalışıyoruz ikimizde ama diyorum ki almanca çalış hani gidelim buradan sen çalış senin yapabileceğin bir iş yok mu yurt dışında diyor. Benim bölümüm elektrik vs değilki öyle olsa ben gittiydim şimdiye kadar idealistim ben . Mesleğimde gelebileceğim en iyi seviyeye geldim Ama o hala ilk yerleştiği halinde hiç çabası yok yükselmek için.dün dedim sen niye hiç bayram namazına gitmiyorsun dedim . Sen niye hiç bayram namazı kılmıyorsun dedi. Kızlar bayram namazı mı kılıyor Dedim hemen Google baktı peygamber efendimiz diye bir yazı okurken gerildim zaten . Sonra abime de sordum annemlere geçince bayanlar kılmıyor dedi eşimde gülüyor. Anlamıyorum bu kadarda cahil olunur mu . Edebiyatı iyi ama 7x8 sorsam kalıyor. İlkokul 3 e gidiyordum tüm çarpım tablosunu ezbere bildiğimde bunları daha önce fark etmemiştim. Diksiyonu konuşması benden çok iyi. Öğlen 1 e kadar uyuyor sabaha karşı 3,4 gibi yatıyor. Sürekli bilgisayardan oyun oynuyor. Evde sigara içme diyorum hala odada sigara içiyor. Balkona bile çıkmıyor babam bile sigarasını balkonda içer hala 73 yaşında adam ama benim eşim ben yakalarsam 1 hafta balkon sonra yine odası. Mesela dolap içine raf istiyordum ölçüyü aldım sadece mobilyacıya gidip oraya bir ahşap kestirecekti 5 yıldır yapmadı hep hatırlatıyorum hala yapmıyor. Benim ailem çok ilgili ve becerikliydi babamın ve abimlerin yaptığı hiçbirşeyi yapmıyor sanki. Para biriktiremiyoruz ev alalım diyorum hala hergün dışarıdan yiyelim istiyor çünkü fastfood seviyor. Orada bende sağlık devreye giriyor balık yememiz lazım enginar vs ama onun umurunda değil. iş yeri o kadar yakınki evimize 5 dk max yürüme mesafesi arabayla gidiyor işine benim uzak ben kullanamadığım için araba otobüsle gidiyorum. Benzin parası değilde derdim yani ben olsam diyorum bisikletle giderdim hep spor olurdu. Veya yürüyüş
Yaparak giderdim.Oturduğumuz ev babamın ben korkuyorum yarın bir gün babam vefat eder bana evden çık derler diye. İyi yönleride çok var ben olumsuz olanları saydım benimde olumsuz yönlerim var o kadar stabil biri değilim mesela onun yapması gerektiğini düşündüğüm ama yapmadığını gördüğüm şeylerde patlıyorum. Tahammülüm çok az. Genel olarak da böyleyim zaten. Eşim yakışıklı ve efendi biri. Sanki tek eksiği analitik matematiksel yönü yani idealistsizliği . Kendini geliştirmiyor çabası yok . Sigara vs bunu geçiyorum . Ama kendi başına bir tatil bile ayarlayamıyor bana soracak illa seçim yapmak zorundayım gibi üzerimde yük gibi hissediyorum. Ben almasam eve bir meyve bıçağı bile eksikliğini fark edip almıyor ben dersem ağzımdan çıkarsa alır ama bunu ben diyceğim yani. Çok fazla kıyaslama yapıyorum istemeden. Babam alırdı herşeyin en iyisi teknolojiyi severdi o bize öğretirdi ne hangi ülkenin malı vs en basit süt alınacak marketten her gittiğinde arar şu marka var hangisini alayım ya al işte birini yada araştır oluyorum içimde patlama yaşıyorum . İstiyorum ki mesela şu çay çok iyi vs desin ondan öğreneyim birşeyi. Birşeyede ilgisi olur diyorum insanın. Telefon aldım yeni typs girişleri farklı ya mesela dönüştürücü falan almış babam kendine . Ben bilmiyordum geriliyorum da zaten bu anlamda eşim bana senin şarj aletlerine olmaz diye yeni sini aldırdı . Basit birşey belki ama ilgisi olması gerekmezmi benimkini kullanamazmıyım yeni almıştım bile dedim epi topu 75 TL’ye dönüştürücü gerekiyormuş bana olmaz dedi gittim 1300 belki şarj aleti aldım buradaki mevzu para değil aslında meraksızlık önce bir bakabilirdi sorabilirdi araştırabilirdi bende yapabilirdim bunu çoğu şeyi ben araştırıyorum o an öyle deyince olmadığını düşündüm ve zorlamadım cidden. Abartıyorumda olabilir ben biraz mükemmeliyetçiyimdir çünkü. Ona değer veriyorum beni sevdiğini de biliyorum. Fakat bazen bana ne katıyor ki diyorum. Bu normal mi arkadaşlar evliliklerinizde. Evlilik böyle birşey mi yani. Etrafımdakiler benim evliliğime ve eşim için çok şanslı olduğumu düşünüyor. Çünkü efendi saygılı ama eksik yönlerine çok kanalizeyim ben . Acaba kendimimi düzeltmem lazım belki de sorun bendedir diyorum. Kendimi de araba konusunda çok yetersiz buluyorum korkuyorum kaza yapmaktan kullanamıyorum mesela. İçimde kendimi veya eşimi sürekli geliştirme isteği var ben hep böyleydim oldum olası eşimde benim tamtersim zaten tüm kıyaslamam hayal kırıklığım içimdeki kavgam bu yüzden . Kısacası bazen canım sıkılıyor . Bekarda kalsam olurmuş diyebiliyorum.
Tam olarak buraya bir güncelleme getirmek istedim çünkü okuduğunu analiz edemeyen bir kesim var . Genelde takılı kalınan kısım çarpım tablosu olunmuş. Ana metinden çıkarılan sonuç bu malesef:) Eğer sizde bu metinden çarpım tablosu sonucunu çıkarttıysanız öncelikle 8. Sayfadaki yazımı okumanızı tavsiye ederim.
Yaparak giderdim.Oturduğumuz ev babamın ben korkuyorum yarın bir gün babam vefat eder bana evden çık derler diye. İyi yönleride çok var ben olumsuz olanları saydım benimde olumsuz yönlerim var o kadar stabil biri değilim mesela onun yapması gerektiğini düşündüğüm ama yapmadığını gördüğüm şeylerde patlıyorum. Tahammülüm çok az. Genel olarak da böyleyim zaten. Eşim yakışıklı ve efendi biri. Sanki tek eksiği analitik matematiksel yönü yani idealistsizliği . Kendini geliştirmiyor çabası yok . Sigara vs bunu geçiyorum . Ama kendi başına bir tatil bile ayarlayamıyor bana soracak illa seçim yapmak zorundayım gibi üzerimde yük gibi hissediyorum. Ben almasam eve bir meyve bıçağı bile eksikliğini fark edip almıyor ben dersem ağzımdan çıkarsa alır ama bunu ben diyceğim yani. Çok fazla kıyaslama yapıyorum istemeden. Babam alırdı herşeyin en iyisi teknolojiyi severdi o bize öğretirdi ne hangi ülkenin malı vs en basit süt alınacak marketten her gittiğinde arar şu marka var hangisini alayım ya al işte birini yada araştır oluyorum içimde patlama yaşıyorum . İstiyorum ki mesela şu çay çok iyi vs desin ondan öğreneyim birşeyi. Birşeyede ilgisi olur diyorum insanın. Telefon aldım yeni typs girişleri farklı ya mesela dönüştürücü falan almış babam kendine . Ben bilmiyordum geriliyorum da zaten bu anlamda eşim bana senin şarj aletlerine olmaz diye yeni sini aldırdı . Basit birşey belki ama ilgisi olması gerekmezmi benimkini kullanamazmıyım yeni almıştım bile dedim epi topu 75 TL’ye dönüştürücü gerekiyormuş bana olmaz dedi gittim 1300 belki şarj aleti aldım buradaki mevzu para değil aslında meraksızlık önce bir bakabilirdi sorabilirdi araştırabilirdi bende yapabilirdim bunu çoğu şeyi ben araştırıyorum o an öyle deyince olmadığını düşündüm ve zorlamadım cidden. Abartıyorumda olabilir ben biraz mükemmeliyetçiyimdir çünkü. Ona değer veriyorum beni sevdiğini de biliyorum. Fakat bazen bana ne katıyor ki diyorum. Bu normal mi arkadaşlar evliliklerinizde. Evlilik böyle birşey mi yani. Etrafımdakiler benim evliliğime ve eşim için çok şanslı olduğumu düşünüyor. Çünkü efendi saygılı ama eksik yönlerine çok kanalizeyim ben . Acaba kendimimi düzeltmem lazım belki de sorun bendedir diyorum. Kendimi de araba konusunda çok yetersiz buluyorum korkuyorum kaza yapmaktan kullanamıyorum mesela. İçimde kendimi veya eşimi sürekli geliştirme isteği var ben hep böyleydim oldum olası eşimde benim tamtersim zaten tüm kıyaslamam hayal kırıklığım içimdeki kavgam bu yüzden . Kısacası bazen canım sıkılıyor . Bekarda kalsam olurmuş diyebiliyorum.
Tam olarak buraya bir güncelleme getirmek istedim çünkü okuduğunu analiz edemeyen bir kesim var . Genelde takılı kalınan kısım çarpım tablosu olunmuş. Ana metinden çıkarılan sonuç bu malesef:) Eğer sizde bu metinden çarpım tablosu sonucunu çıkarttıysanız öncelikle 8. Sayfadaki yazımı okumanızı tavsiye ederim.
Son düzenleme:
mesela siz de kendinizi geliştirip araba kullanmayı öğrenebilirsiniz.
