bi de iyiliğimi düşünüyor gibi hallere girmeyin geri almanizi istiyorum tamam iyiyim bir şey de yapmayacağımneden ?
teselli beklemiyorum içimi dökmek istedim iyi günlerVicdan azabınızı dindirmek için teselli bekliyorsanız daha çok beklersiniz. ağzı dili olmayan hayvana neler yaşatmışsınız. Yazıklar olsun
Çok dramatikbiliyorum içiniz rahat edecekse bu gece oğlumun yanına kavuşacağım. sadece son kez içimi dökmek istemiştim
hıhım tabibi de iyiliğimi düşünüyor gibi hallere girmeyin geri almanizi istiyorum tamam iyiyim bir şey de yapmayacağım
Kusura bakmayın ama en hafif bunu yazabildim. Kendine bişey yapacağını sanmıyorum can tatlıdır. Tedavi olsun en kısa zamanda. Ben çok hassasım böyle şeyler söz konusu olunca ya. Benim de ilk kedim rahatsızdı, rahatsız olduğu için sahiplenmiştik iki hafta anca yaşatabildik zaten veterinerden çıkmadık öyle diyeyim. İyi olması için çok çabaladık ama doğuştan gelişim sorunu varmış ve bu nedenle kaybettik. Çok çok üzülmüş uzun bir süre unutamamıştım. Bir senedir şimdiki kedim var oğlum. Gözünün içine bakıyorum. Bişey olacaksa olur amenna bazı şeylerin önüne geçilmez ama bu sahiden büyük sorumluluk isteyen bişey. Ya biz hayvanı evde üç gün yalnız bırakıp bir yere gitmiyoruz ki büyüdü artık aslında kalabilir ama ben rahat edemem. Ne diyim yani konuşsam vallahi daha ağır konuşacağım susayım en iyisiYaptığı büyük hata .ama karşınızdaki sınava hazırlandığına göre yaşı daha küçük . Yazdıklarınızdan etkilenip kendine zarar verebilir . Zaten psikolojisi de pek iyi değil anladığım kadarıyla . Biraz daha sakin bir tonla eleştirebilirsiniz .
Off gerçekten ne ruhlu bilmiyorum ama sipacik çok problemli aksi ve huysuz kedisi olan arkadaşlarım bile bu nasıl kedi diyorlarSerseri ruhlu
Birden kibe mi takıldınız şimdi?çok ciddiyim yapmasanız
istiyorsanız özelden takip edersiniz her günhıhım tabi
birdaha ölümle ilgili blöf yapmayacağınıza şakasını bile yapmayacağınıza bu tarz bencilce düşüncelere girmeyeceğinize söz verin ?istiyorsanız özelden takip edersiniz her gün
Off gerçekten ne ruhlu bilmiyorum ama sipacik çok problemli aksi ve huysuz kedisi olan arkadaşlarım bile bu nasıl kedi diyorlar
kib ne bilmiyorum o yuzdenBirden kibe mi takıldınız şimdi?
Bizim de kedimiz var bazen anneme bırakmak zorunda kalıyoruz en fazla bir haftalığına. Huyu, suyu değişiyor. Hırçın oluyor. Halsiz oluyor uyuyup duruyormuş falan.
Ki ben biliyorum annem iyi bakar ve oynar da.
Ama siz ailecek ordan oraya sürüklemişsiniz, kendiniz iyi olun diye kediciğin durumunu çok da takmamışsınız.
Siz de yaşayın demem, diyemem. Çünkü kediyi getirmez bu.
Sadece bencilliğinizden arınıp gerçekten durumu anlayıp bir daha yapmamanızı dileyebilirim.
Anlamak bile yetebilir zaten ama siz onu bile yapabilmiş değilsiniz sanki daha.
Ben de yanına gideceğim dediniz ya kedinizin.kib ne bilmiyorum o yuzden
bizimki de mama torbasını parçalamış neredeyse yarısını yemişti garibim tüm gün tuvaletten çıkamadı o günBenim ki bence kedi değil zaten . Etrafımda kedisi olan insanlar var bende benimkine benzer kediyle hiç karsilasmadim. Bazen diyorum ki demek ki başka kimse uğraşmaz diye Allah onu bana yolladı . Kendisi bir kediden çok bir kurt gibi saldırgan insan sevmeyen bir canlı .daha dün gece maltini bulmuş tüpü parçalamış sonra midesi bulandı beş kez kustu .
Ruhumuzu tırmaladınız resmen. Bir de detaylı yazmış ki iyice çıldıralım. Kediyi temizlik değil açlık susuzluk öldürmüşUmarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.