Kedi Korkusunu Yenemiyorum


Sahabelerden Ebu Hureyre radıyallahu anh var kedicik babası demek. Peygamber Efendimizin de kedisi vardı. Muezza isimli. Birçok İslam büyüğünün evlerinde ve hatta türbelerinde de çok görürüz kedileri. Hatta çocukların merhamet duygusunun gelişmesine de faydası varmış ve başka faydaları da vardı (hatırlamıyorum ama)
Önce bu korkuyu yenmek lazım işte.
 
Kedi fobisini anlarım da kediden nefret edeni anlamam.
Önce içine sevgisini işleyeceksin ki fobini yenebilesin.
Ama minicik hayvanları da psikopat vs. Diye aşağılamak doğru değil.
Kediler de diğer hayvanlar gibi durduk yere insanlara saldırmaz. Onlara sevgi ile yaklaşırsanız bunu hissederler zaten. Aynı içimizdeki nefreti de hissedebileceği gibi.
 


Ben de destek alın +, bir deneyin diyeceğim ama ben aldığım halde yenemedim korkumu.
Ben kediden köpekten kuştan aklınıza gelen her hayvandan korkan biriyim.
Küçükken kuduz bir köpek köşeye sıkıştırmıştı komşular almıştı beni ordan.
O zamandan beri tüm hayvanlardan korkuyorum.
Çok seviyorum deli oluyorum ama dokunamıyorum maalesef.
Özellikle hareketli,atak hayvanlar olursa aklım başımdan gidiyor.
Kedi var diye oturduğum yerden kalkmam ama gözüm hep orda olur.
Sosyal hayatı çok etkiliyor ama maalesef.
 
Benimde kedi korkum vardı bu korkuyu bir kedi alarak atmıştım yavru kedi aldım ve onu büyüttüm hiçte korkulacak bir şey olmadığı anladım ,sonrası bütün kedilere karşı sevgi oluştu ben de eğer gerçekten ciddi anlamda bu korkuyu yenmek istiyorsanız ,kendinize bir yavru kedi alarak yenebilirsiniz bunu ,bütün hayvanlar insanlardan daha zararsızdır bunu düşünün ,biz insanlar kadar tehlikeli canlı yok bana göre
 
Kediler gerçekten korkunç canlılar. Bende de var kedi fobisi. Öyle alayım kucağıma seveyim falan diye değil de sosyal hayatı çok etkilediği için yenmek istiyorum bu durumu. Rezillik resmen ufacık hayvandan korkup çığlık çığlığa bağırıyorum. Kediden korkanları da gayet iyi anlıyorum yani çok normal, yadırgamak asıl normal olmayan. Herkesin kendi düşüncesi elbette ama bence de sevimli değil korkunçlar. En saçma şey de hayvanlardan "korkan"insanları hayvan düşmanıymış gibi görmek. Tabiki kimsenin onlara saldırmaya, zarar vermeye hakkı yok ama hayvanlardan korkmak veya onlara aşırı sevgi duymamak da gayet normal bir durum, abartıp büyütmeye gerek yok.
 
benimkisi daha komik ve korkunç resmen kuşlardan korkuyorum uçan bütün canlılardan yoldan geçerken kuş görünce yere eğiliyorum ve rezil oluyorum her gittiğim yerde .Sırf bu yüzden yazları memlekete Nile gitmek istemiyorum evin önünde gezen tavuklar var diye
 
Genel olarak annelere bakıyorum.Küçük çocuk kedi yada köpeğ sevmek için yaklaşınca dokunma uzak dur elleme pis o mikrop o ısırır,tırmalar. Çocuk büyüdükçe fakında olmadan fobi sahibi oluyor.Yada çocuğa kediyi nasıl sevmesi gerektiğini öğretmiyor.çocuk kedinin canını yakınca misal bir tırmık atsa yine çocuk için travma..Çocuğuna kızıyor seni köpeğe veririm parçalar..Batılıların çocuklarında niye böyle fobiler yok bence büyük oranda yetiştirme kaynaklı..Büyük çoğunluğun evinde petleri var bebekleri onlarla büyüyor.
 
bir kedi ile yaşayın. Kedi dahil bütün hayvanlardan ölümüne korkan ben şimdi bildiğiniz kedi asigiyim
 
ablamın durumu da aynı sizin gibiydi. ben kedi sahiplendim british short hair, çok sakin bir kedidir. ablam ona bile çığlık atardı. benim kedi o kadar narin ve uysal ki ablamı da kendine alıştırdı ve şimdi ablam sokaktaki kedileri bile sever oldu. korkularınızın üstüne gidin. aslında korkulacak bir şey olmadığını o zaman anlayacaksınız.
 
Benim de aynı derecede köpek fobim vardi.Bunu yendim.Aslinda yapilmasi gereken uzak durmak ,tedbir almak yerine yüzleşmek ve karşilasinca tepki vermemek.siz daha şanslisiniz çünkü kediler saldirgan değil ve ayaginizi yere sert vur sekilde vursaniz bile korkar gider.Yüz vermezseniz ısrar etmezler genel olarak.Bir damla sudan korkan hayvanlar.Ama köpekler öyle degil.Onlar daha girişken,ısrarci ve bazen saldirgan bile olabiliyorlar.Ben köpek fobimi yendigime göre siz kediyi haydi haydi yenersiniz.Eşiniz hakli bir yerde.Benim eşim de bana kizardi ,canindan bezerdi köpekle katsilastigimizda ani tepkiler verip abuk subuk hareketler yapardim.rezillik boyutunda.En sonunda komşu bahcemize jack russell cins bir köpek geldi ,o kadar dost,o kadar insancildı ki parmakliklar arasindan ona dokunmaya beni koklamasina izin vermeye vs başladim.Sonra iyice alistim.Ders gibi ilertlettim zaman icinde kendimi.Cok ani tepki verdigimizde bir hormon salgiliyormuşuz ve bunun kokusunu kediler köpekler aliyormus bilimsel olarak da arastirmiştim.Sonra o kokunun peşinden gidiyorlarmis.Yani siz hic tepki vermeseniz ,sizi bi iki koklayip uzaklaşir .net yani bu .Dedigim gibi köpek fobisi kedi fobisini ona katlar.kücücuk hayvanlar.Ben yendim darisi başıniza gözünüzde büyütmeyin
 
Petleri mi var? Çok itici bir söyleyiş bence. Pet de ne demek? Sanki bir eşyadan bahseder gibi.
 
neyinden korktuğunuzu anlamadım mesela tırmalar mı ısırır mı ? erkek arkadaşımın var kedisi benden nefret ediyor şeytan yanında melek kalır ama hiç durup dururken saldırmaz bazen ben tatlılığına dayanamayıp sıkıştırıyorum tırnak atıp kaçıo zaten en fazla ne yapabilir ki
 
gizemliasli Bu yorumlara niye beğenmedim ifadesi koydunuz anlamadım. Üyeler kötü bir şey yazmamış ki. Korktuklarını yazmışlar sadece. Korkmak suç mu?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…