- 30 Mayıs 2009
- 7.163
- 8.018
- 723
- Konu Sahibi MonicaBing
-
- #101
Kusura bakmayın ama hayvanları sevmeyen kişilere saygı duymak zorundasınız. Çocukları sevmeyen kişilere de saygı duymak zorundasınız. Bir kişi bir canlı türünü sevmeyebilir. O canlı türüne zarar vermediği sürece sevmemesine saygı duyulmalıdır.Yazılanları okuyunca şok geçirdim kusura bakmayın ama. Dünyanın en güzel en naif ve cana yakın canlısını betimleme şeklinizi üzgünüm anlayamadım. Midem bulanıyor ne demek? Yapmayın Allah aşkına hayvan düşmanı insanlarla mücadele etmekten anamız ağlıyor. Ve benimde midemi en çok böyle annelerin yetiştirdiği evlatlar bulandırıyor. Korkmanızı bir nebze anlayabilirim ama yok yemek yerken masanın altına geliyor, midem bulanıyor, sevimsiz hayvan çaki gibi vs bu gibi söylemler insan olmanın gerekliliğini gölge de bırakıyor. Bakın daha dün bahçemizde baktığımız yavru kediyi adına çocuk denen canavar kuyruğundan tutup yere atıyor ve tekmeliyor. İşte böyle sevgisiz annelerden böyle canavar ruhlu çocuklar çıkıyor. Güzel bakın dünyaya, tüm canlılara. Bu dünya sadece bizim için yaratılmadı. Dünyayı mahveden tek şey sevgisizlik. Bir canlıyı sevmekle başlayın işe. Kalplerinizdeki korkuda karanlık tarafta elbet silinip gidecektir. Lütfen yanlış anlaşılmasın korku başka bişey, nefretle bahsetmek başka
Not: Bu yorumum sadece konu sahibi için değildir. Okuduğum birçok sevgisiz yorum içindir.
Kusura bakmayın ama hayvanı sevmeyen insanlara saygi duyamıyorum. Hayvanı sevmeyen insanı da sevemez. Herkes evine hayvan alıp beslemek zorunda değil, sokaktakileride kucaklamak zorunda değil. Ama sevgisizlik başka boyut bi hayvana nefret beslemeyi anlayamıyorum. Iste hayvanı sevmeyen insanlar yüzünden uğraşıp duruyoruz. Sokağa mama koyuyorum alıp çöpe atıyorlar su koyuyorum suyu döküyorlar birde kavga ediyorlar koyma alıştırma diye. Iste bu hep sevgisizlikten. Buna mı saygı duyayım? He sevmez destek olmaz ama sevene sokaktaki canlara imkanlarınca bakmaya çalışana köstek de olmaz heh işte anca o zaman saygı duyabilirim ama henüz böyle biriyle hiç karşılaşmadım.Kusura bakmayın ama hayvanları sevmeyen insanlara saygı duymak zorundasınız. Çocukları sevmeyen insanlara da saygı duymak zorundasınız. Bir kişi bir canlı türünü sevmeyebilir. O canlı türüne zarar vermediği sürece sevmemesine saygı duyulmalıdır.
Evet kesinlikle. Kendim çok korkmama rağmen çocuklarımda aynı korku olmasın diye hayvanlarla vakit geçirmelerini sağlıyorum. Onlar da abartıyor her gördükleri hayvanın üzerine atlıyorlarYa dogru ebeveyn olmak o kadar zor ki =( bilerek yapmıyorlar elbette ama bütün hayatımızı etkiliyor bu yasadıklarımız işte...
Çocukları sevmeyen kişilere de mi saygı duymuyorsunuz?Kusura bakmayın ama hayvanı sevmeyen insanlara saygi duyamıyorum. Hayvanı sevmeyen insanı da sevemez. Herkes evine hayvan alıp beslemek zorunda değil, sokaktakileride kucaklamak zorunda değil. Ama sevgisizlik başka boyut bi hayvana nefret beslemeyi anlayamıyorum. Iste hayvanı sevmeyen insanlar yüzünden uğraşıp duruyoruz. Sokağa mama koyuyorum alıp çöpe atıyorlar su koyuyorum suyu döküyorlar birde kavga ediyorlar koyma alıştırma diye. Iste bu hep sevgisizlikten. Buna mı saygı duyayım? He sevmez destek olmaz ama sevene sokaktaki canlara imkanlarınca bakmaya çalışana köstek de olmaz heh işte anca o zaman saygı duyabilirim ama henüz böyle biriyle hiç karşılaşmadım.
Konuyu o kadar saptırıyorsunuz ki anlam veremiyorum. Neden bu kadar sevgisizsiniz ki? :) ne hayvan ne çocuk sevmiyorsunuz anladığım kadarıyla. Neyi yada kimi seviyorsunuz peki? Neyse ne siz beni ne ben sizi anlayabilirim. İyi günler, sevgiyle kalın :)Çocukları sevmeyen kişilere de mi saygı duymuyorsunuz?
Bİ kucağına alabilsen o minnoşları inan bidaha hiç bırakmak istemezsin tek istedikleri sevgi zarar vermiyorlar kimseyeÇocukluğumdan beri tavuklar, köpekler, inekler böcekler hep iç içe büyüdüm. Kedi hariç hiçbi hayvandan korkum yok. Ama kediden o kadar çok korkuyorum ki, aynı odada kalsak büyük ihtimalle hiç düşünmeden camdan atlarım.
Hayat kalitemi düşürüyor artık, sürekli yeni bir yere giderken acaba kedi var midir? Acaba nasıl kaçarım diye kendimi geriyorum. Arkadaşlarım evlerine kedi aldı, başka odaya koyarız demelerine rağmen gidemiyorum panik atak geçirecek gibi oluyorum. Bir kere gittim resmen bayılıyordum kendimi çok geriyorum.
Psikolojik destek ol diyenler olacaktır, olabilir tabii ki ama haplara bağlı yaşamak istemiyorum.
Sürekli yanımda ki insanları da sıkıntıya sokuyorum kedi görünce. Eşim bile bugün çok sıkıldım artık bundan dedi çünkü yemek yemeye gittiğimiz yerde kedi olduğu için yiyemedik. Çoğu insanın sevdiği bi hayvan olunca da, korkan birisini görünce kimse ciddiye almıyor. Lütfen yardımcı olun korkumu nasıl yenebilirim?
Ne alakası var? Beni tanıyor musunuz ki? Evime yaralı olarak alıp iyileştirdiğim bir tane tavşanım var. Ben hayvanları da çocukları da seviyorum. Ama sevmeyenlere de saygı duyuyorum. İyi günler size de.Konuyu o kadar saptırıyorsunuz ki anlam veremiyorum. Neden bu kadar sevgisizsiniz ki? :) ne hayvan ne çocuk sevmiyorsunuz anladığım kadarıyla. Neyi yada kimi seviyorsunuz peki? Neyse ne siz beni ne ben sizi anlayabilirim. İyi günler, sevgiyle kalın :)
Çocukluğumdan beri tavuklar, köpekler, inekler böcekler hep iç içe büyüdüm. Kedi hariç hiçbi hayvandan korkum yok. Ama kediden o kadar çok korkuyorum ki, aynı odada kalsak büyük ihtimalle hiç düşünmeden camdan atlarım.
Hayat kalitemi düşürüyor artık, sürekli yeni bir yere giderken acaba kedi var midir? Acaba nasıl kaçarım diye kendimi geriyorum. Arkadaşlarım evlerine kedi aldı, başka odaya koyarız demelerine rağmen gidemiyorum panik atak geçirecek gibi oluyorum. Bir kere gittim resmen bayılıyordum kendimi çok geriyorum.
Psikolojik destek ol diyenler olacaktır, olabilir tabii ki ama haplara bağlı yaşamak istemiyorum.
Sürekli yanımda ki insanları da sıkıntıya sokuyorum kedi görünce. Eşim bile bugün çok sıkıldım artık bundan dedi çünkü yemek yemeye gittiğimiz yerde kedi olduğu için yiyemedik. Çoğu insanın sevdiği bi hayvan olunca da, korkan birisini görünce kimse ciddiye almıyor. Lütfen yardımcı olun korkumu nasıl yenebilirim?
Ayy kesinlikle ya burada da varlar ve insanın sinirini bozuyorlar. Bana bazi kediler aşırı tatli geliyor ama korkuyorum napiyim birden üstüme atlayacak gibiler sinsirellalarBir de şöyle birşey var sizde fark ettiniz mi bilmiyorum.
Kedi seven kişiler kedi sevmeyen Kişilerin korkusuna kesinlikle saygı göstermiyorlar.
Herkes kedi sevmek zorunda gibi yaklaşıyorlar.
Evet kediyle ilgili normal birşey yazdım bir Sürü beğenmedim emolojisi geldi :)) bu da sanırım kedi sevmememize olan saygısızlığın en büyük ispatı :)Ayy kesinlikle ya burada da varlar ve insanın sinirini bozuyorlar. Bana bazi kediler aşırı tatli geliyor ama korkuyorum napiyim birden üstüme atlayacak gibiler sinsirellalar
Tesetturle ne alakası var ben mi anlayamadım ben tesettürlü değilim ama bende korkuyorum kediden öyle bağırıp çağırmam ama asla dokunamam yada aynı odada duramamYaa bende çok seviyorum ama çok korkuyorum. Hem psikiyatriye hem psikologa göründüm ama hiç bi cacık olmadı. Bir de insanlar hemen olayı tesettüre vurup yobaz yaftası yapıştırıyor. Çok üzülüyorum. Sanki ben minnacık kediden korkmayı, kendimi toplumda rezil etmeyi çok seviyorum. Ya da evden hiç çıkmadım asla hayatımda kedi görmedim. Kapalıyım ya hani... bla bla bla... insanlar gerçekten asla anlayış bilmiyorlar.
Köpekten de aynı şekilde korkuyordum pazarda üstüme koştu bir kere. Bende mandalinacının tezgahına sığındım diye kadın pazarda bana demediğini bırakmadı. Yok yobazmışız, yok tesettürlüler hep böylemiş. Hayvandan korkarmışız. Valla yazık ayak üstü 2 dk da siyasete bağladı kadın ban ban bağırdı. Adam sağolsun beni savundu. Hakkını ödeyemem o pazarcının. Ben ne köpek korkusundan çocuğunu düşüren gördüm şu pazar yerinde dedi. Kim ister bebeğini kaybetmeyi. Ama bu bir huy, hastalık ne derseniz deyin. Ama keyfimizden değil.
Ah anlasa insanlar, ah anlayış gösterseler...
Dinle ne ilgisi var ki? Benim bir tanıdığım var kendisi ateist. Hayvanlardan hem çok korkar hem de hiç sevmez.Yaa bende çok seviyorum ama çok korkuyorum. Hem psikiyatriye hem psikologa göründüm ama hiç bi cacık olmadı. Bir de insanlar hemen olayı tesettüre vurup yobaz yaftası yapıştırıyor. Çok üzülüyorum. Sanki ben minnacık kediden korkmayı, kendimi toplumda rezil etmeyi çok seviyorum. Ya da evden hiç çıkmadım asla hayatımda kedi görmedim. Kapalıyım ya hani... bla bla bla... insanlar gerçekten asla anlayış bilmiyorlar.
Köpekten de aynı şekilde korkuyordum pazarda üstüme koştu bir kere. Bende mandalinacının tezgahına sığındım diye kadın pazarda bana demediğini bırakmadı. Yok yobazmışız, yok tesettürlüler hep böylemiş. Hayvandan korkarmışız. Valla yazık ayak üstü 2 dk da siyasete bağladı kadın ban ban bağırdı. Adam sağolsun beni savundu. Hakkını ödeyemem o pazarcının. Ben ne köpek korkusundan çocuğunu düşüren gördüm şu pazar yerinde dedi. Kim ister bebeğini kaybetmeyi. Ama bu bir huy, hastalık ne derseniz deyin. Ama keyfimizden değil.
Ah anlasa insanlar, ah anlayış gösterseler...
Ya ben cocukken köpekleri hep basımın üstünde tasırdımEvet kesinlikle. Kendim çok korkmama rağmen çocuklarımda aynı korku olmasın diye hayvanlarla vakit geçirmelerini sağlıyorum. Onlar da abartıyor her gördükleri hayvanın üzerine atlıyorlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?