- 13 Haziran 2019
- 1.150
- 1.453
- 133
- 28
- Konu Sahibi MonicaBing
-
- #81
Benim de bi kere çöp atarken üstüme atladı. Umreye gittim namaz kılarken üstümden geçti, üstüme atladı vs kaç kere ağlayarak namaz kıldım. Çok dua ettim yeneyim diye ama olmuyor
Benim de bi kere çöp atarken üstüme atladı. Umreye gittim namaz kılarken üstümden geçti, üstüme atladı vs kaç kere ağlayarak namaz kıldım. Çok dua ettim yeneyim diye ama olmuyorEvet 4 yaşında üstüme atladı merdivenlerde ve simsiyah kocaman bir kedi ve onla merdivenlerden düştüm ayy anlatınca bile o anı yaşıyor gibiyim
Evet bende o tür insanlarla görüşmüyorum. Korkuma saygı duymuyorsa bende ona saygı duymamBen de varım :)
8 yıldır falan kuzenimle görüşmüyorum kedi yüzünden, çocuğu gibi gittiği her yere götürüyor.
İlk evime geldi sepetiyle balkona koydu neyse dedim, ikincisinde kızım üşüyor içeride kalsın diyince cingar çıktı.
Kedi olan eve asla gitmem, kedi olan evde pişen birşey gelirse yiyemem.
Yolda, kapıda görsem yolumu değiştiririm.
Eşimin evlenmeden iki tane kedisi vardi, alışırsın dedi ama yok mümkün değil başkasına verdi.
Çocukluğumda çok şeyler yaşadım, korkunun üstüne gitmeyi denedim ama olmuyor
Bu yaştan sonra da olmaz sanirim
Umarım en kısa sürede çözersinizSanırım çocukken geçirdiğim bazı şeyleri anlatamadım ben içimde bu korku oluştu
Bunun altında cocukken yaklasma 'pistir, zarar verir' algısı olabilir mi acaba?Hayvanları severim, sık sık videolarını açar izlerim ama gel gelelim 1 metreden fazla yaklaşırsam resmen çarpıntım oluyor.
Nedense ben de köpekten ziyade kedilerden korkuyorum. Anlatıldığı gibi dışarda yemek yerken huzur bulamıyorum.
Yavru kedisi olan bir arkadaşıma gittim sırf aşabilirsem bunu diye, ama elimi süremedim bile.
Hiçbir hayvanla temas kuramıyorum kedi, köpek, civciv, kuş.. kızım çok istiyor ama korkumdan alamıyorum.
Olabilir evet. Benim annem çok titiz ve pimpirikli bir kadındır. Birçok korkumun altında bence annem var. Örneğin hiç boğulma tehlikesi ya da suyla alakalı en ufak kötü bir şey yaşamamış olmama rağmen sudan da delicesine korkuyorum. 32 yaşındayım daha bu sene aldığım özel derslerle biraz olsun aştım bu korkumu. Düşündükçe sebep bulamıyordum sonra ne zaman tatile gideceğimizi söylesem, annemin ‘ sakın çocukları bırakma, gözünün önünden ayırma, kayıp gidiverirler, köprüden geçerken tut elinden kayar suya düşerler, tekneye binmeyin vs vs vs’ gibi benim kabuslarımı dolduran lafları aklıma geldi.Bunun altında cocukken yaklasma 'pistir, zarar verir' algısı olabilir mi acaba?
Bir de şöyle birşey var sizde fark ettiniz mi bilmiyorum.
Kedi seven kişiler kedi sevmeyen Kişilerin korkusuna kesinlikle saygı göstermiyorlar.
Herkes kedi sevmek zorunda gibi yaklaşıyorlar.
Çocukluğumdan beri tavuklar, köpekler, inekler böcekler hep iç içe büyüdüm. Kedi hariç hiçbi hayvandan korkum yok. Ama kediden o kadar çok korkuyorum ki, aynı odada kalsak büyük ihtimalle hiç düşünmeden camdan atlarım.
Hayat kalitemi düşürüyor artık, sürekli yeni bir yere giderken acaba kedi var midir? Acaba nasıl kaçarım diye kendimi geriyorum. Arkadaşlarım evlerine kedi aldı, başka odaya koyarız demelerine rağmen gidemiyorum panik atak geçirecek gibi oluyorum. Bir kere gittim resmen bayılıyordum kendimi çok geriyorum.
Psikolojik destek ol diyenler olacaktır, olabilir tabii ki ama haplara bağlı yaşamak istemiyorum.
Sürekli yanımda ki insanları da sıkıntıya sokuyorum kedi görünce. Eşim bile bugün çok sıkıldım artık bundan dedi çünkü yemek yemeye gittiğimiz yerde kedi olduğu için yiyemedik. Çoğu insanın sevdiği bi hayvan olunca da, korkan birisini görünce kimse ciddiye almıyor. Lütfen yardımcı olun korkumu nasıl yenebilirim?
Ya dogru ebeveyn olmak o kadar zor ki =( bilerek yapmıyorlar elbette ama bütün hayatımızı etkiliyor bu yasadıklarımız işte...Olabilir evet. Benim annem çok titiz ve pimpirikli bir kadındır. Birçok korkumun altında bence annem var. Örneğin hiç boğulma tehlikesi ya da suyla alakalı en ufak kötü bir şey yaşamamış olmama rağmen sudan da delicesine korkuyorum. 32 yaşındayım daha bu sene aldığım özel derslerle biraz olsun aştım bu korkumu. Düşündükçe sebep bulamıyordum sonra ne zaman tatile gideceğimizi söylesem, annemin ‘ sakın çocukları bırakma, gözünün önünden ayırma, kayıp gidiverirler, köprüden geçerken tut elinden kayar suya düşerler, tekneye binmeyin vs vs vs’ gibi benim kabuslarımı dolduran lafları aklıma geldi.
Büyük ihtimalle su korkumun kaynağı o.
Hayvanları da sevmez, küçükken ondan gizli köpek beslerdik ama ben yine elimi süremezdim.
Hahah evet çünkü anlayamiolar. Bi de bi araştırma var kediler avlarini yakalayabilmek icin uyusturan bi hormon salgiliolarmis. Fareleri fln o hormonla sapsallastirip daha kolay yakaliolarmis. Guya kediyle yasayan insanlar o hormondan zaman içinde etkilenip salaklasiomus. Karsidan karsiya gecerken arac geldigine dikkat etmeyip ya da herhangi bi dikkatsizlik yüzünden ölen insanlari incelemisler büyük bi çoğunlu kedi sahibiymis :) velhasili bu dangalaklikla sizi nasi anlayalim
Ayy kediler çok tatliş ya
Nesinden korkuyon
Al bir tane kucağına sev
Korkmazsın bi daha
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?