- 23 Ağustos 2020
- 4.232
- 7.606
- 34
-
- Konu Sahibi Thedemetriax
- #321
Valla Allah senin gibi gelinden de korusun
Valla Allah senin gibi gelinden de korusunSelam kızlar, beş ay önce doğum yaptım ve eşimin isteği üzerine annem ve kayınvalidem (kayınvalidem 5 dakikalık mesafede, annem ise 2 saatlik mesafede oturuyor) kaldılar. Kayınvalidem ile annem 40 çıkana kadar kalma konusunda anlaştılar, ilk 10 gün ikisi kalacaktı. Sonra iki hafta annem ve sonra iki hafta kayınvalidem. Ama kayınvalidem burnumuzdan getirdi. Sezaryendan çıktım ve eve geleli 3 gün olmuştu sütüm gece yarısı kesildi diye ağladım. Bana tavır yaptı "negatif düşünmeee, negatif enerji çekiyorsun" diye. Ertesi gün ise annem dedi ki "acaba çocuğun göbeğindeki mandal mi batıyor da ağlıyor". Kayınvalidem hemen tavırlara girdi dedi ki "yok canım biz de çocuk büyüttük bizim de bilgimiz var" dedi. Annem doğru söylüyor olabilir dedim, anneme hak veriyormusum da onu kaile almıyomusum diye bana kızdı. Kayinpederim ise 1+1 lohusa evine her gün sabah 8de geldi ve akşam 5-6-7ye kadar oturdu. Cidden şok oldum. Her akşam bizim evde yemek pisti, kayınpeder yedi ve kaynima da saklama kabında gönderdi kayınvalidem. Annem yemek yaptı, kendisi oturdu. Annem temizlik yapti, kendisi oturdu. Annem beni duşa soktu ve yarama merhem sürdü. Mecbur ayrı odaya geçtik, dedi ki"beni mi cekistiriyorsunuz".
Neyse gelelim asıl olaya. Ben doğum yaptıktan 3 hafta sonra kardeşim erken doğuma alındı acilen ve yoğun bakımda kaldı. Annem mecbur kardeşime gidince ben tek kaldım ve kayınvalidem onun eline kandım sandı ve sürekli eşim isteyken bana ters ters bakıp baskı yapmaya başladı. Doktor dedi ki çocuğa 90 cc mama verin, kadın gidip 60 CC verdi ve aç çocuk uyumadı. Ben de çocuğum uyumayınca üzüldüm ve ağladım. Dedi ki "bence sen psikologa git, bu çocuğa soğuk davraniyorsun! İleride bu çocuk sana evlatlık yapmaz. Sen erkek olsan kesin asker olurmuşsun çünkü hayatta tek senin bildiğin doğru, bana sorsan bu Evi kiralatmazdim, bana sorsan bu arabayı aldirmazdim" dedi ve içindekileri kustu. O an çöktüm resmen. Akşam eşim işten geldi kaşık bile cikarmadan aceleyle 2 tabak çıkarmıştım. Niye 3 tabak çıkarmadin diye trip attı eşimin yanında. Ve sabah kayinpederim gelmiş benden önce kahvaltı etmişler, bana bir zeytin bile çıkarmadı. İnanıyor musunuz nispet yapar gibi önünde çay ve dedi ki biz kahvaltı yaptık..
Derken tam 33 gün lohusaydim ve o akşam eşime dedi ki sen eşini dinliyorsun dolduruluyorsun, ben annen değil miyim. Ben de dedim ki sen beni çok kırdın anne, psikologa git falan dedin ve üslubun çok kötüydü. Hele ki bana anneliğime nasıl kötü laf ettin öyle dedim. Olabilir dedi geçiştirdi. Olamaz çok ayıp dedim. Bunun sabahina saat 6.30da evi terk etti. Ben de ailemin evine gittim eşimle. Bunu da cekemedi.
Annem dedi ki hadi neyse kaynanan 40 çıkarmasına gelsin dedi. Kadın geldi ama yüzüme bile bakmadı. Anneannem vefat etti, bizimkilere geldiler ve orada yine beni gördü yüzüme bakmadı. Oğlumu alıp sevmesini biliyor ama. Sonra tam oğlum 2 aylıkken eşimi arada ve telefonda hakaret etti. " Sen bizi sattın, sen de karına benzemissin, dunure gidiyorsun da buraya gelip kalmıyorsunuz" dedi ve telefonu yüzüne kapattı. Bunun üstüne ben son kez kaynanamın evine gittim eşimle ve yüzlestim. Dedim ki seni Allah'a havale ediyorum, sen bize çok çektirdin, affetmiyorum dedim. Tabii ki ailemin evine gidicem kıskanma dedi. Oğlunu benden kıskanıyorsun, dunurlerden kıskanıyorsun yeter dedim herkesin içinde ve gittim. o günden sonra 3 ay boyunca torununu görmeye gelmedi. Beş dakikalık mesafede oturduğumuz halde. Tam tersine torununu ayağına bekledi. Ben gölgeyim tabi hiç görmüyor beni. Neyse en son geçen hafta eşimin babannesinin evine gittik ve kaynanam da oradaydı kayinpederle. Oğlanı aldı kucağına ve yine bana bir merhaba, nasılsın bile demedi. Ben merhaba dediğim halde. Sabrettim ve kustum. Dedim ki ya geldik geleli yine gölge gibi muamele görüyorum. Çocuğumu alabilir miyim dedim. İyi al çocuğunu dedi. Dedim ki seni tanımıyor çocuk, sen terk edip gittin 3 aydır dedim. Bunun üstüne tam çocuk kucağımdayken beni koltuğa doğru göğsümden itti ve çocuk koltuğa düştü kolumdan. Ben de koltuğa kapaklandim. Üstüme saldırırken ayaklarımla onu ittim ve gözlüğünü kırdım ayağımla tekme atarken. Bizi ayırmaya çalıştı eşim. O sırada dedi ki "bırakın sarilicam"
. Yuh ya dedim ne sarılması hasta. Allah belanı versin pislik şeytan dedim. Bu çocuğun bir daha yüzünü göremeyeceksiniz dedim ve eşimle orayı terk ettik. Eşim de dedi ki" beni aramayın silin" dedi. Hala diyordu ki defolun gidin. Ya çocuğum düşüp beyin kanaması geçirse napcaktik? Ya da bana bir şey olsaydı.. orayı terk ettik ve gittik. Hala olayın sokundayim.
Bu saatten sonra öldüler benim için. Asla ve asla isimlerini bile duymak istemiyorum.. çok üzgünüm
Ayyy bu iskenderci olan kiz miEn başından beri sizinle samimi olmak istemeyen aile ile inadına samimi olmaya çalışıyorsunuz ve sonuç ortada. Mesafe koymanız gerekirken "beni arayıp sormuyorlar, canım İskender çekiyor onu bile almıyorlar" diye hayıflanıp durdunuz. Bu saatten sonra uzak durun mesafenizi koyun
Ne okudum ben yaSelam kızlar, beş ay önce doğum yaptım ve eşimin isteği üzerine annem ve kayınvalidem (kayınvalidem 5 dakikalık mesafede, annem ise 2 saatlik mesafede oturuyor) kaldılar. Kayınvalidem ile annem 40 çıkana kadar kalma konusunda anlaştılar, ilk 10 gün ikisi kalacaktı. Sonra iki hafta annem ve sonra iki hafta kayınvalidem. Ama kayınvalidem burnumuzdan getirdi. Sezaryendan çıktım ve eve geleli 3 gün olmuştu sütüm gece yarısı kesildi diye ağladım. Bana tavır yaptı "negatif düşünmeee, negatif enerji çekiyorsun" diye. Ertesi gün ise annem dedi ki "acaba çocuğun göbeğindeki mandal mi batıyor da ağlıyor". Kayınvalidem hemen tavırlara girdi dedi ki "yok canım biz de çocuk büyüttük bizim de bilgimiz var" dedi. Annem doğru söylüyor olabilir dedim, anneme hak veriyormusum da onu kaile almıyomusum diye bana kızdı. Kayinpederim ise 1+1 lohusa evine her gün sabah 8de geldi ve akşam 5-6-7ye kadar oturdu. Cidden şok oldum. Her akşam bizim evde yemek pisti, kayınpeder yedi ve kaynima da saklama kabında gönderdi kayınvalidem. Annem yemek yaptı, kendisi oturdu. Annem temizlik yapti, kendisi oturdu. Annem beni duşa soktu ve yarama merhem sürdü. Mecbur ayrı odaya geçtik, dedi ki"beni mi cekistiriyorsunuz".
Neyse gelelim asıl olaya. Ben doğum yaptıktan 3 hafta sonra kardeşim erken doğuma alındı acilen ve yoğun bakımda kaldı. Annem mecbur kardeşime gidince ben tek kaldım ve kayınvalidem onun eline kandım sandı ve sürekli eşim isteyken bana ters ters bakıp baskı yapmaya başladı. Doktor dedi ki çocuğa 90 cc mama verin, kadın gidip 60 CC verdi ve aç çocuk uyumadı. Ben de çocuğum uyumayınca üzüldüm ve ağladım. Dedi ki "bence sen psikologa git, bu çocuğa soğuk davraniyorsun! İleride bu çocuk sana evlatlık yapmaz. Sen erkek olsan kesin asker olurmuşsun çünkü hayatta tek senin bildiğin doğru, bana sorsan bu Evi kiralatmazdim, bana sorsan bu arabayı aldirmazdim" dedi ve içindekileri kustu. O an çöktüm resmen. Akşam eşim işten geldi kaşık bile cikarmadan aceleyle 2 tabak çıkarmıştım. Niye 3 tabak çıkarmadin diye trip attı eşimin yanında. Ve sabah kayinpederim gelmiş benden önce kahvaltı etmişler, bana bir zeytin bile çıkarmadı. İnanıyor musunuz nispet yapar gibi önünde çay ve dedi ki biz kahvaltı yaptık..
Derken tam 33 gün lohusaydim ve o akşam eşime dedi ki sen eşini dinliyorsun dolduruluyorsun, ben annen değil miyim. Ben de dedim ki sen beni çok kırdın anne, psikologa git falan dedin ve üslubun çok kötüydü. Hele ki bana anneliğime nasıl kötü laf ettin öyle dedim. Olabilir dedi geçiştirdi. Olamaz çok ayıp dedim. Bunun sabahina saat 6.30da evi terk etti. Ben de ailemin evine gittim eşimle. Bunu da cekemedi.
Annem dedi ki hadi neyse kaynanan 40 çıkarmasına gelsin dedi. Kadın geldi ama yüzüme bile bakmadı. Anneannem vefat etti, bizimkilere geldiler ve orada yine beni gördü yüzüme bakmadı. Oğlumu alıp sevmesini biliyor ama. Sonra tam oğlum 2 aylıkken eşimi arada ve telefonda hakaret etti. " Sen bizi sattın, sen de karına benzemissin, dunure gidiyorsun da buraya gelip kalmıyorsunuz" dedi ve telefonu yüzüne kapattı. Bunun üstüne ben son kez kaynanamın evine gittim eşimle ve yüzlestim. Dedim ki seni Allah'a havale ediyorum, sen bize çok çektirdin, affetmiyorum dedim. Tabii ki ailemin evine gidicem kıskanma dedi. Oğlunu benden kıskanıyorsun, dunurlerden kıskanıyorsun yeter dedim herkesin içinde ve gittim. o günden sonra 3 ay boyunca torununu görmeye gelmedi. Beş dakikalık mesafede oturduğumuz halde. Tam tersine torununu ayağına bekledi. Ben gölgeyim tabi hiç görmüyor beni. Neyse en son geçen hafta eşimin babannesinin evine gittik ve kaynanam da oradaydı kayinpederle. Oğlanı aldı kucağına ve yine bana bir merhaba, nasılsın bile demedi. Ben merhaba dediğim halde. Sabrettim ve kustum. Dedim ki ya geldik geleli yine gölge gibi muamele görüyorum. Çocuğumu alabilir miyim dedim. İyi al çocuğunu dedi. Dedim ki seni tanımıyor çocuk, sen terk edip gittin 3 aydır dedim. Bunun üstüne tam çocuk kucağımdayken beni koltuğa doğru göğsümden itti ve çocuk koltuğa düştü kolumdan. Ben de koltuğa kapaklandim. Üstüme saldırırken ayaklarımla onu ittim ve gözlüğünü kırdım ayağımla tekme atarken. Bizi ayırmaya çalıştı eşim. O sırada dedi ki "bırakın sarilicam"
. Yuh ya dedim ne sarılması hasta. Allah belanı versin pislik şeytan dedim. Bu çocuğun bir daha yüzünü göremeyeceksiniz dedim ve eşimle orayı terk ettik. Eşim de dedi ki" beni aramayın silin" dedi. Hala diyordu ki defolun gidin. Ya çocuğum düşüp beyin kanaması geçirse napcaktik? Ya da bana bir şey olsaydı.. orayı terk ettik ve gittik. Hala olayın sokundayim.
Bu saatten sonra öldüler benim için. Asla ve asla isimlerini bile duymak istemiyorum.. çok üzgünüm
Okuma bebek sütün kesilirNe okudum ben ya
Hiç şöyle kaprisli her hizmeti ayağına bekleyen sözde lohusa depresyonu'luk bı süreç yaşamadım ya laOkuma bebek sütün kesilir
Benim kayınvalidem yaşadı lohusalıkHiç şöyle kaprisli her hizmeti ayağına bekleyen sözde lohusa depresyonu'luk bı süreç yaşamadım ya la
Benimde ablam, kocamBenim kayınvalidem yaşadı lohusalık
aa bizde de öyle oldu. hatta eşim de eşlik etti onaBenim kayınvalidem yaşadı lohusalık
Selam kızlar, beş ay önce doğum yaptım ve eşimin isteği üzerine annem ve kayınvalidem (kayınvalidem 5 dakikalık mesafede, annem ise 2 saatlik mesafede oturuyor) kaldılar. Kayınvalidem ile annem 40 çıkana kadar kalma konusunda anlaştılar, ilk 10 gün ikisi kalacaktı. Sonra iki hafta annem ve sonra iki hafta kayınvalidem. Ama kayınvalidem burnumuzdan getirdi. Sezaryendan çıktım ve eve geleli 3 gün olmuştu sütüm gece yarısı kesildi diye ağladım. Bana tavır yaptı "negatif düşünmeee, negatif enerji çekiyorsun" diye. Ertesi gün ise annem dedi ki "acaba çocuğun göbeğindeki mandal mi batıyor da ağlıyor". Kayınvalidem hemen tavırlara girdi dedi ki "yok canım biz de çocuk büyüttük bizim de bilgimiz var" dedi. Annem doğru söylüyor olabilir dedim, anneme hak veriyormusum da onu kaile almıyomusum diye bana kızdı. Kayinpederim ise 1+1 lohusa evine her gün sabah 8de geldi ve akşam 5-6-7ye kadar oturdu. Cidden şok oldum. Her akşam bizim evde yemek pisti, kayınpeder yedi ve kaynima da saklama kabında gönderdi kayınvalidem. Annem yemek yaptı, kendisi oturdu. Annem temizlik yapti, kendisi oturdu. Annem beni duşa soktu ve yarama merhem sürdü. Mecbur ayrı odaya geçtik, dedi ki"beni mi cekistiriyorsunuz".
Neyse gelelim asıl olaya. Ben doğum yaptıktan 3 hafta sonra kardeşim erken doğuma alındı acilen ve yoğun bakımda kaldı. Annem mecbur kardeşime gidince ben tek kaldım ve kayınvalidem onun eline kandım sandı ve sürekli eşim isteyken bana ters ters bakıp baskı yapmaya başladı. Doktor dedi ki çocuğa 90 cc mama verin, kadın gidip 60 CC verdi ve aç çocuk uyumadı. Ben de çocuğum uyumayınca üzüldüm ve ağladım. Dedi ki "bence sen psikologa git, bu çocuğa soğuk davraniyorsun! İleride bu çocuk sana evlatlık yapmaz. Sen erkek olsan kesin asker olurmuşsun çünkü hayatta tek senin bildiğin doğru, bana sorsan bu Evi kiralatmazdim, bana sorsan bu arabayı aldirmazdim" dedi ve içindekileri kustu. O an çöktüm resmen. Akşam eşim işten geldi kaşık bile cikarmadan aceleyle 2 tabak çıkarmıştım. Niye 3 tabak çıkarmadin diye trip attı eşimin yanında. Ve sabah kayinpederim gelmiş benden önce kahvaltı etmişler, bana bir zeytin bile çıkarmadı. İnanıyor musunuz nispet yapar gibi önünde çay ve dedi ki biz kahvaltı yaptık..
Derken tam 33 gün lohusaydim ve o akşam eşime dedi ki sen eşini dinliyorsun dolduruluyorsun, ben annen değil miyim. Ben de dedim ki sen beni çok kırdın anne, psikologa git falan dedin ve üslubun çok kötüydü. Hele ki bana anneliğime nasıl kötü laf ettin öyle dedim. Olabilir dedi geçiştirdi. Olamaz çok ayıp dedim. Bunun sabahina saat 6.30da evi terk etti. Ben de ailemin evine gittim eşimle. Bunu da cekemedi.
Annem dedi ki hadi neyse kaynanan 40 çıkarmasına gelsin dedi. Kadın geldi ama yüzüme bile bakmadı. Anneannem vefat etti, bizimkilere geldiler ve orada yine beni gördü yüzüme bakmadı. Oğlumu alıp sevmesini biliyor ama. Sonra tam oğlum 2 aylıkken eşimi arada ve telefonda hakaret etti. " Sen bizi sattın, sen de karına benzemissin, dunure gidiyorsun da buraya gelip kalmıyorsunuz" dedi ve telefonu yüzüne kapattı. Bunun üstüne ben son kez kaynanamın evine gittim eşimle ve yüzlestim. Dedim ki seni Allah'a havale ediyorum, sen bize çok çektirdin, affetmiyorum dedim. Tabii ki ailemin evine gidicem kıskanma dedi. Oğlunu benden kıskanıyorsun, dunurlerden kıskanıyorsun yeter dedim herkesin içinde ve gittim. o günden sonra 3 ay boyunca torununu görmeye gelmedi. Beş dakikalık mesafede oturduğumuz halde. Tam tersine torununu ayağına bekledi. Ben gölgeyim tabi hiç görmüyor beni. Neyse en son geçen hafta eşimin babannesinin evine gittik ve kaynanam da oradaydı kayinpederle. Oğlanı aldı kucağına ve yine bana bir merhaba, nasılsın bile demedi. Ben merhaba dediğim halde. Sabrettim ve kustum. Dedim ki ya geldik geleli yine gölge gibi muamele görüyorum. Çocuğumu alabilir miyim dedim. İyi al çocuğunu dedi. Dedim ki seni tanımıyor çocuk, sen terk edip gittin 3 aydır dedim. Bunun üstüne tam çocuk kucağımdayken beni koltuğa doğru göğsümden itti ve çocuk koltuğa düştü kolumdan. Ben de koltuğa kapaklandim. Üstüme saldırırken ayaklarımla onu ittim ve gözlüğünü kırdım ayağımla tekme atarken. Bizi ayırmaya çalıştı eşim. O sırada dedi ki "bırakın sarilicam"
. Yuh ya dedim ne sarılması hasta. Allah belanı versin pislik şeytan dedim. Bu çocuğun bir daha yüzünü göremeyeceksiniz dedim ve eşimle orayı terk ettik. Eşim de dedi ki" beni aramayın silin" dedi. Hala diyordu ki defolun gidin. Ya çocuğum düşüp beyin kanaması geçirse napcaktik? Ya da bana bir şey olsaydı.. orayı terk ettik ve gittik. Hala olayın sokundayim.
Bu saatten sonra öldüler benim için. Asla ve asla isimlerini bile duymak istemiyorum.. çok üzgünüm
Benim kocam napsin bende patlamaya hazır bombaydim o arada dehşet içinde geziyorduBenimde ablam, kocam
Niyeyse onlar doğurmuş gibi tribe giriyorlar ahahahaa bizde de öyle oldu. hatta eşim de eşlik etti ona
ben o kadar şeyi kvden beklemedim... nasıl 1+1 evde bu kadar dip dibe olabildiniz.
yarın bir gün çocuğumuz özlemediler mi demeyin sakın...
eşim doğum iznindeyken ve bana bakması gerekirken kvlide +ekibini kahvaltıya götürmüştü hiç unutamıyorum...Niyeyse onlar doğurmuş gibi tribe giriyorlar ahahah
Daha acısız ölüm yöntemleri var oysa kieşim doğum iznindeyken ve bana bakması gerekirken kvlide +ekibini kahvaltıya götürmüştü hiç unutamıyorum...
Valla ona barınak bile bakmazdi. Ben tasmayi kendim sıktım mecburenBarınağı filan arasaydınız ya kuduz köpek var diye
Maalesef bu insanlarla sorun aşılmaz, bilakis kat kat katlandı ve sonuç olarak tamamen sildik. Yüzlerini şeytan görsün. Allah'a yakın (tabi yüce rab böylelerini kabul ederse), benden uzakKonu sahibi umarım sorunlar aşılmış güzel güzel bebeğinizi büyütüyorsunuzdur.
Siz eşinizin ailesi ile görüşmeyebilirsiniz ama eşiniz için aynı şey söz konusu değil. Böyle birşey bekleyemezsiniz. Evliliğinizde geri döndürülemez hasarlar oluşur. Sizin de kayınvalideden altta kalır yanınız yok.Maalesef bu insanlarla sorun aşılmaz, bilakis kat kat katlandı ve sonuç olarak tamamen sildik. Yüzlerini şeytan görsün. Allah'a yakın (tabi yüce rab böylelerini kabul ederse), benden uzak
O eşimin kararı, ben karışmam. Sizin de çocuğunuz olsa anneniz babanız 8 ay aç mı tok musunuz ne haldesiniz diye sormasa, beş dakikalık mesafede oturduğunuz halde kapınızı çalıp bir çorba bile vermese bakalım görüşür muydunuzSiz eşinizin ailesi ile görüşmeyebilirsiniz ama eşiniz için aynı şey söz konusu değil. Böyle birşey bekleyemezsiniz. Evliliğinizde geri döndürülemez hasarlar oluşur. Sizin de kayınvalideden altta kalır yanınız yok.