Kayınvalidem beni ilk günden beri istemiyormuş ama benim gözüm aşktan sevgiden kör olmuş ne ceyizimi almaya geldi nede ben evden çıkarken beni almaya geldi.
hep sorunlar yaşadık ilk günden, aynı apartmanda oturuyoruz ben çalışıyorum. Yukarı çıktığımızda kayınpederinin yanına gelirken etek giy dedi giydim eşimle işe giderken konu komşu var kol kola girme dedi sap gibi geldik gittik bizi birbirimizden uzaklaştırdı. En son hamile kaldım hemen gidip haber vermişim diye laf etti söylemediğini bırakmadı doğumuma yakın annem geldi temizlik yaptı bana diye laf etti bana çıkıştığı için bak dedim bebeğime birşey olacak, olursa olsun dedi. doğdu büyüdü ben işe başladım kızımı o bakmaya başladı ama hiç istemeyerek bıraktım ilk 5 ay iyiydi sonra tantanalar başladı benim annem güzel bakamıyormuş zayıflatıyormuş ben bile bakamıyormuşum en güzel o bakıyormuş. En son olaya geliyorum kızım henüz 14 aylık emziği bıraktırmaya çalıştı gündüz vermedi ama gece vermemek ne mümkün bir süre böyle devam etti bir sabah geldi eşimde evde bakın dedi bu çocuğa emzik verirseniz bakmıycam dedi ben keyif kadınıymışım sürekli uyutuyormuşum ben 5 yaşına kadar emzi emmişim kızımda emsin istiyormuşum benim dişlerim kazma gibiymiş kızımında öyle olsun istiyormuşum kıyamet kopuyor evde ve ben o sabah çocuğumu o kadına bırakıp gittim kendi annemde yeni safra kesesi ameliyatı oldu işyerine geldim 2 gün izin aldım çocuğumu aldım doğru anneme gittim çok mutlu ve huzurluyum çocuğuma eziyet eden yok ertesi gün doktora götürdüm 2 yaşından önce kesinlikle bıraktırma dedi emzik şuan onun için çok önemli çok büyük psikolojik sorunlar yaşar dedi şimdi cokur cokur emiyor. çocuğum ve ben neler çektik. yuvamı bozmak üzere eşimle bizi birbirimizden uzaklaştırdı ve ben evi terk ettim ve annemlerde yaşıyorum 2 haftadır eşim o apartmandan çıkmak istemiyor neyi bekliyor bilmiyorum ama ben kesin kararlıyım o eve gitmiycem.
hep sorunlar yaşadık ilk günden, aynı apartmanda oturuyoruz ben çalışıyorum. Yukarı çıktığımızda kayınpederinin yanına gelirken etek giy dedi giydim eşimle işe giderken konu komşu var kol kola girme dedi sap gibi geldik gittik bizi birbirimizden uzaklaştırdı. En son hamile kaldım hemen gidip haber vermişim diye laf etti söylemediğini bırakmadı doğumuma yakın annem geldi temizlik yaptı bana diye laf etti bana çıkıştığı için bak dedim bebeğime birşey olacak, olursa olsun dedi. doğdu büyüdü ben işe başladım kızımı o bakmaya başladı ama hiç istemeyerek bıraktım ilk 5 ay iyiydi sonra tantanalar başladı benim annem güzel bakamıyormuş zayıflatıyormuş ben bile bakamıyormuşum en güzel o bakıyormuş. En son olaya geliyorum kızım henüz 14 aylık emziği bıraktırmaya çalıştı gündüz vermedi ama gece vermemek ne mümkün bir süre böyle devam etti bir sabah geldi eşimde evde bakın dedi bu çocuğa emzik verirseniz bakmıycam dedi ben keyif kadınıymışım sürekli uyutuyormuşum ben 5 yaşına kadar emzi emmişim kızımda emsin istiyormuşum benim dişlerim kazma gibiymiş kızımında öyle olsun istiyormuşum kıyamet kopuyor evde ve ben o sabah çocuğumu o kadına bırakıp gittim kendi annemde yeni safra kesesi ameliyatı oldu işyerine geldim 2 gün izin aldım çocuğumu aldım doğru anneme gittim çok mutlu ve huzurluyum çocuğuma eziyet eden yok ertesi gün doktora götürdüm 2 yaşından önce kesinlikle bıraktırma dedi emzik şuan onun için çok önemli çok büyük psikolojik sorunlar yaşar dedi şimdi cokur cokur emiyor. çocuğum ve ben neler çektik. yuvamı bozmak üzere eşimle bizi birbirimizden uzaklaştırdı ve ben evi terk ettim ve annemlerde yaşıyorum 2 haftadır eşim o apartmandan çıkmak istemiyor neyi bekliyor bilmiyorum ama ben kesin kararlıyım o eve gitmiycem.