Herkese selam.
Ben nişanlıyım şuan 25 yaşındayım. 3 ay sonra evleneceğim.
Uzun olursa çok özür dilerim şimdiden.
Nişanlımın annesiyle başından beri bazı sorunlar yaşadık. Daha doğrusu o saçma sapan laflar etti.
Olayları kısaca yazacağım.
İlk vukuatımız sevgililik zamanında yaşandı. Dişim ağrıyordu dişçiye gidip geliyordum o sıralar annesi beni sözde geçmiş olsuna aradı. Geçmiş olsun dedikten sonra “Sen bu acıya bile dayanamıyorsun nasıl çocuk doğuracaksın” dedi. Ben o an algılayamadım üniversite öğrencisiydim zaten daha gülüp kapattım, telefonu kapatınca söylediği şeyi algılayabildim anca.
Sevgililik dönemimizdeyken onu aramadığım ile ilgili, sevgilimin kardeşinin (10 yaş küçük benden) doğum gününü kutlamadığım ile ilgili şeyler söylüyordu sevgilime. Mesajda şans eseri gördüm bir kez. Sonra sevgilim 1 kez “annemi ara sıra ararsan çok mutlu olur” dedi. Bende aramayacağımı kendi annemle bile zorunda olmadıkça telefondan konuşmadığımı söyledim konuyu kapattı bir daha ara demedi hiç 5 senedir ilişkimiz var.
Sonra nişanım geldi :) Nişanımda arka süsleme istemiyordum. Sade olsun istiyordum annesi beni yüz kere aradı süsleme yaptır diye. O sıralar ablamın düğünü vardı. Beni arayıp “Ablanın düğünü var diye mi yaptırmıyorsun,istersen seç en ucuzundan ben yaptırayım” dedi. Bende gidip inadına en gösterişli en pahalı olanını yaptırıp kendim ödedim parasını. Çünkü gerçekten paramız yokta yaptıramıyoruz zannediyordu ve bunu demekten hiç çekinmiyordu.
Ablamın düğünü oldu sonra. Saçımı çok hafif bir dalga yaptırmıştım. Açılmış gibi duran bir dalga. Beni gördüğü ilk an “Saçın hiç olmamış, dalgaları bozulmuş” dedi herkesin içinde. Görümcem sağolsun aklı başında biri. “O az dalga istediği için öyle yaptırdı,bozulmadı” dedi. Benim bir şey dememe gerek kalmadı.
Bu olayların bazılarını sevgilim duydu bazılarını duymadı. Duyduklarına da herhangi bir tepki vermedi. Hatta sonradan sorduğumda neden tepki vermediğini duymadığını başka bir şeye odaklandığını söyledi.
En son onlara gitmiştik. Laf arasında çocuğunun evine çekinmeden gidip kalacağını, hatta 2.ay bizim evimize yatılı geleceğini söyledi.
Bende filmler koptu zaten “Yeni evlilerin evine gidilmez” dedim. “2.ay yeni evli olmazsınız ki” dedi. Bende “20 sene yeni evli olacağız böyle giderse biz” dedim. Sevgilim de tepki verdi o an “2.ay yatılı mı gidilir anne” diyerek ama genelgeçer bir şey söyledi bana göre. Direkt uyarma yapmadı sadece bunu yapmamak gerek tarzı genel bir yorum yaptı.
Kendisi normal ilişkilerinde de bu tarz şeyler yapıyor kayınvalidem. Örneğin halasının oğlunun düğününde damada gidip “Gelin senden yaşlı mı çok yaşlı duruyor” demiş.
Yine bir akrabasına kız yeni doğum yaptığında “senin de doğum yapınca iyice boyun kısaldı” demiş. Kız gelip “Bana diyordun da senin gelininin de boyu kısaymış” dedi benim için.
Onun yüzünden bodyshaming yaşadım bir de.
Beni de sık arıyordu eskiden. Ben onu hiç aramıyorum. Sevgilime “Sık sık görüşürsek samimi oluruz” demiş annesi
Sevgilim de onu sık sık ararsanız samimi olamazsınız asıl,onunla samimi olmak istiyorsanız aramayın, demiş.
Annemi çekip konuştum karşıma. Artık en ufak birşey derse beni bulur karşısında diyor nişanlım. Ama ben o kadar soğudum ki.
Evlendikten sonra nişanlım ya bir de ondan taraf olursa diye çok korkuyorum. Sevgilim annesinin kötü biri olduğunu düşünmüyor bu arada sadece nerde ne konuşulması gerektiğini bilmiyormuş. Öyle söylüyor.
Artı olarak nişanlımın dedesi ölmüştü. Nişanlımın babasına haber geldi. Kayınvalidem kayınpederime “Otur,yemeğini ye de öyle gidersin” dedi. (kendi kvsini hiç sevmiyor)
Sonra “hiç ölecek gibi değildi dün öyle yemek yiyordu tıka basa,ölecek günü buldu adam” dedi. Benim kanım çekildi gerçekten söylediklerine. Görümcem kavga etti annesiyle nasıl konuşuyorsun sen böyle diye.
Ama nişanlım yine de annesini normal buluyor. Yani her yaptığına bir açıklaması var. “Nerde ne konuşulduğunu bilmiyor, cahil”vs diyor. Asla “hatalı” diyemiyor.
Görümcem ve kayınpederim iyi insanlar bu arada.
Nişanlımla da güzel bir ilişkimiz vardı annesiyle iletişimimi geliştirene kadar. Beraber yaşadık uzun süre ev ortamında da güzel vakit geçiriyoruz.
Ama evlenmekten korkuyorum artık sanki huzurum bozulacak annesi yüzünden. Hatta bir ara hiç evlenmesekte ailesiyle görüşmek zorunda kalmasam beraber yaşamaya devam mı etsek diye bile düşündüm.
Yorumlarınızı merak ediyorum sizce ne yapmalıyım ?