Siz dediniz birkac gun diye. Birkac guncukten kimse ölmez. Bu kadar çıtkırıldım,nazli niyazli olmayalim. Bunu gectim acip dolabi yiyebilirdiniz ya da marketten alabilirdiniz.Bir gün olduğunu nerden çıkardınız? ?? Misafir dediği kişi gelini,karnındaki de öz torunu. Diyorum ya bana göre öz / üvey fark etmez ama diyelim ki elalemden bana ne diyor o halde öz torununun sağlığını düşünecek. Dusunmezse de böyle evinde tutamaz işte. Siz de belli ki çocuk sahibi değilsiniz ve gebelikte beslenme ile ilgili en ufak bir fikriniz bile yok. Olayla ilginiz olmadığı için rastgele konusuyorsunuz
ben konu sahibine demedim. Bir kullaniciyla mesajlastik. 2 öğün yemek yedikleri halde kvsi ceviz yedirmedi diye sitem etmiş de. Onu haksiz buldum.Çok güzel söylemişsiniz, bizim kültürümüzde misafir umduğunu değil bulduğunu yer.
Fakat sorun zaten tam da burada.
Misafir sofraya davet edilmemiş ki...
Konu sahibi için bir şey yapılmamış.
Var mı bizim kültürümüzde böyle bir şey?
Bir evde masa kuruluyorsa, evde çalışan usta olsa dahi herkes davet edilir.
'Tanrı misafiri' sözü de buradan gelir zaten, kapınıza geleni sofraya buyur edersiniz.
Kendiniz hariç evde biri olduğunda bile sürekli önüne börekti, kekti vs şeyler koyan bir milletiz biz.
Ama oğlum yesin, öbüründen 'gelin'den bana ne zihniyetiyle bir yere varılmaz, varılamaz.
Her şeyi geçtim ayıptır, günahtır ya.
Kimsenin bir tabağa yemek koymakla eli kopmaz.
Açtım dolabı yedim zaten baktım hala utanmıyor, kalktım gittim evime. Madem rezil edecekmiş beni o halimle,hiç cagirmasaymis ya da açıkça kızım elimden bu kadar geliyor,hhataliyim ama kusura bakma deseymis. Birkaç guncukten bir şey olmazsa siz de cocugunuzu aç birakin birkaç günlük, bir şey olmaz.Cocugunuz olmadığı için çok rahat konusuyorsunuz ya da amacınız öylesine konuşmak isteSiz dediniz birkac gun diye. Birkac guncukten kimse ölmez. Bu kadar çıtkırıldım,nazli niyazli olmayalim. Bunu gectim acip dolabi yiyebilirdiniz ya da marketten alabilirdiniz.
Bence siz biraz pimpiriklisiniz. Az rahat olun. Hayatin tadini cikarin. Bir öğün ceviz yemedin diye kimseye bir seycik olmaz.Açtım dolabı yedim zaten baktım hala utanmıyor, kalktım gittim evime. Birkaç guncukten bir şey olmazsa siz de cocugunuzu aç birakin birkaç günlük, bir şey olmaz.Cocugunuz olmadığı için çok rahat konusuyorsunuz ya da amacınız öylesine konuşmak iste
Ne cevizi arkadaşım, cevizi hamilelikte beslenmenin önemini vurgulamak için yazdim . 12 saatte bir yemek çıkarıyordu önümüze. Başkaları da vardı evde.Utaniyordum artık eşime dolap actirmaya. Herkes otururken yemek yemek tuhaf geliyordu. Hamileler acıkır sık sık. Siz bilmeyebilirsiniz ama o bildiği halde yapıyor bunu. Siz evinize misafir çağırıp aman bana ne bulduğunu yesin , nasılsa ölmez mi diyorsunuz? Ben tok olduğunu bilsem de sorarım. Bakın şöyle örnek vereyim: evime gelen yardımcı ablaya 'ben bebekle ilgilendiğim için her zaman müsait olamıyorum, lütfen sen dolabı aç ve istediğin zaman istediğin şeyi al' diyorum. Bu hanım vermediği gibi bunu da söylemiyor yani 12 saatte bir beslenmek normal düşüncesini kabul ettirmeye calsiyor veya dolabı açıp bir şey yediğimde ay kızım sen hamilesin tabii, kusura bakma ben çıkaramadım ama sen çıkar da demiyor öyle bakıyor dolayısı ile ben utanıp gittim artık. Bu tavırda insanlık yok, kimse kusura bakmasın.Bence siz biraz pimpiriklisiniz. Az rahat olun. Hayatin tadini cikarin. Bir öğün ceviz yemedin diye kimseye bir seycik olmaz.
ben olsam buzdolabından alırımİki aylık bebeğim var,benim birşeyler yemem lazım değil mi süt için! Bu saat oldu sadece kahvaltı yaptık. Yemek yaptı KV ,ki ben bebeğim durmadigi için yardım edemiyorum. Eşim geldi dışardan sofra hazırladı onu çağırıyor gel yemek ye diye. Eşim beni çağırdi yemek yemedigimizi öğrenince benim çok zorumaa gittiği için işim var diye gitmedim,yanımda getirdigim abur cuburdan yedim artik. Siz olsanız ne yapardınız? Hiç bir husumetimiz de olmadı beni çok kızdıran davranışları olsa da. Diyeniniz olur gider pişirir birşeyler yerim diye o sıcaklık yok ki nasıl yapayim
Dert etme canim nasil olsa beraber yasamiyorsunuz sadece tatil icin bir aradaymissinizKendisi sürekli benden iş bekleyen biri zaten. Dün akşam 12 saat araba yolculigindan sonra yorgunluktan ölüyorum daha sofra toplanacak dedi. Hamileligimde bel ağrısı çektiğim için yatarken kolum agriyor diye süpürgeyi yattigim odaya bırakıp gitmiş biri
doğum sonrası alışma dönemi zor. ben çok tezcanlı biri olmama rağmen, bir ağırlık gelmişti bana. Bir beceriksizlik hali sanki. Bence "kırkı çıkmak" deyimi boşa değil. Gerçekten kırkınız çıkınca bir rahatlama oluyor, bebeğinize ve yeni düzene alışmaya başlıyorsunuz. emzirdiğim için çok uykusuz kaldım, gece uykusu başka. gündüz ne kadar uyursanız uyuyun, gece uyuyacağınız kesintisiz bir uykunun yerini tutmaz. Ama uykusuzluk benim için çok önemli olmadı mesela, sanırım o yüzden çok zorlanmadım sonrasında. Yalnızdım, çocuğuma yalnız baktım, Temizlik için de yardımcım yoktu o dönem düzenli gelen. Lohusa hüznü, depresyonu yaşayıp yaşamadığınızla bağlantılı olarak daha kolay veya zor geçebilir bu dönem.Hamilelik sonrasi o kadar kötü mü ya ?
Aynen lohusa kaprisi. Hamileler de yapiyor bunu. Yahu biyolojik bir olayi dramatize etmenin anlami yok. Uzmanlar bile diyor. Normal hayatiniza devam edin diye. Hastalik degil ki bu. (Istisnai durumlari tenzih ederim. ) Bogazina duskunsen alirsin cantana cevizini , yogurdunu.Bana biraz lohusa kaprisleri gibi geliyor bunlar. bebek olunca kendimizi hiçbir şey yapamaz gibi hissediyoruz. Bütün günü bebeğimle yapışık geçirdiğim, tuvalete zor gittiğim günler oldu.. Sanıyoruz ki bebek ağlayınca dünya durmalı. Şimdi hemen her bebekli evde anakucağı ya da oto koltuğu var. anakucağına koyar, emniyet kemerini bağlar,onu yine gözümün önünde tutar; iki yumurta kırar, peynir ekmek de olsa bir şey yerim. Eğer kayınvalidemde rahat edemiyor çekiniyorsam, bunu 1 gün yaşarım 2. gün eşime izah ederim. alış veriş yapalım, ben rahat yiyip içemiyorum derim. tırnağın varsa başını kaşıyacaksın!
"Oğlunu çağırdı, beni çağırmadı, oğluna bunu ye dedi" mevzuları da hemen her ailede yaşanıyor bence. Eşime ısrar ederler, ye oğlum, annen senin için yaptı, aman ye oğlum aman iç oğlum :) Ben bozuluyordum önceleri şimdi hiç umursamıyorum valla, biricik hayırlı oğulları :) yakın arkadaşlarıma anlatıp güldüğümüz çok olmuştur.
"sen rahat et kızım, geç otur ben yemek yaptım ettim." kayınvalide bal kaymak olur tabi, ama olmadı diye de vicdansız diye düşünmek haksızlık olur gibi geliyor bana.
Ben annem geleceği zaman ev pismiş, tozluymuş hiç önemsemiyorum mesela, 3 çeşit yemek yapayım derdine düşmüyorum. annemle bişiler yapar yeriz diyorum. ama kayınvalidemler geleceği zaman evi bal dök yala yapıyorum. mezesiyle salatasıyla pilavı ayranıyla yemek hazırlıyorum. ki ilk zamanlar biricik oğulları anasının yemeklerine hasret kalmıştır diye (evlendikten 15 gün sonra!) kayınvalidem mutfağa geçip kendi yöresel yemeklerinden yapardı. şimdi o yemekleri onun kadar iddialı olmasam da ben de yapabiliyorum. Ne bileyim işte.. nihayetinde kayınvalide.. en güzeli, annemiz gibi olmadığını hiçbir zaman unutmamak, çok fazla bir beklenti içinde olmamak, ve eşimizi mahcup etmeden belli bir mesafede durmak.
doğum sonrası alışma dönemi zor. ben çok tezcanlı biri olmama rağmen, bir ağırlık gelmişti bana. Bir beceriksizlik hali sanki. Bence "kırkı çıkmak" deyimi boşa değil. Gerçekten kırkınız çıkınca bir rahatlama oluyor, bebeğinize ve yeni düzene alışmaya başlıyorsunuz. emzirdiğim için çok uykusuz kaldım, gece uykusu başka. gündüz ne kadar uyursanız uyuyun, gece uyuyacağınız kesintisiz bir uykunun yerini tutmaz. Ama uykusuzluk benim için çok önemli olmadı mesela, sanırım o yüzden çok zorlanmadım sonrasında. Yalnızdım, çocuğuma yalnız baktım, Temizlik için de yardımcım yoktu o dönem düzenli gelen. Lohusa hüznü, depresyonu yaşayıp yaşamadığınızla bağlantılı olarak daha kolay veya zor geçebilir bu dönem.
Bi kere ben gorumcemi evime cagirdim caya. O gun de evde hic bisey yok. Gelmis gormeden gitmesin dedim, iki cift laf ederiz dedim.. Acikacak kadar da oturmadi zaten. Arkamdan beni ac birakti diye dedikodumu yapmis. O lafi duyduktan sonra buz gibi sogudum ondan. Kendisi de disardan yemegi falan bilir, bana gelince kotuleyecek ya bahane iste amann. Ne bileyim kadinin belki biseyi yoktu o gun. Aciktiysan gidip soyleseydin anne ben aciktim hazirda biseyin var mi, yoksa gidip alalim falan deseydin. Boyle arkasindan konusmak falan bana hos gelmedi acikcasi.